تاریخچه ارز فیات

وضعیت قیمت ارز دیجیتال سوایپ

پول فیات چیست و چه تفاوتی با رمزارزها دارد؟

پول هسته اصلی اقتصاد است. امروزه تمام پول‌های مورد استفاده در اقتصادهای غربی، ارز یا پول فیات است. اسکناس دلار، یک تکه کاغذ است که نه ارزش ذاتی دارد و نه می‌توان آن را در بانک مرکزی به طلا یا سایر کالاهای فیزیکی تبدیل کرد. بنابراین، ارزهای فیات هیچ پشتوانه فیزیکی ندارند. پس پول فیات چیست و چه چیزی آن را ارزشمند کرده است؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ می‌دهیم و نحوه کارکرد ارز فیات، تاریخچه و مزایا و معایب پول کاغذی را بررسی می‌کنیم و در آخر به مقایسه پول بی‌پشتوانه با ارزهای دیجیتال می‌پردازیم.

پول فیات چیست؟

در باور عامه مردم تمام ارزها و پول‌های جهان، دارای پشتوانه طلا، نقره و یا هرگونه کالای فیزیکی واقعی هستند. در گذشته این باور مردم درست بود اما امروز دیگر این چنین نیست. به زبان ساده، ارزهای فیات، کالایی هستند که ارزش خود را از کالاهای فیزیکی نمی‌گیرند، بلکه ارزش خود را از دولت صادر کننده آن می‌‌گیرند. در گذشته، ارزش پول به طلا و نقره ذخیره شده در خزانه‌های یک کشور وابسته بود؛ اما در مورد پول فیات، ارزش آن‌ها به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشور صادرکننده آن وابسته است.

در دنیا همچنان پول‌هایی وجود دارند که ارزش آن‌ها به پشتوانه کالایی آن‌هاست که به این پول، پول کالایی یا Commodity Money می‌گویند و در نقطه مقابل پول فیات قرار دارند. دلار، یورو، پوند و بسیاری دیگر از ارزهای مطرح در جهان، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه به شمار می‌روند.

مفهوم پول در تاریخ بشر در گونه‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. کاربرد و هدف اصلی ایجاد پول، تسهیل در انجام مبادلات میان انسان‌ها است. در مصر باستان مردم برای انجام مبادلات خود از فلز استفاده می‌کردند. همانطور که در متون اقتصادی نوشته شده، در منطقه جغرافیایی ترکیه کنونی، قوم Lydians برای اولین بار از سکه‌های طلا و نقره برای مبادلات خود استفاده می‌کرده‌اند.

تاریخچه پول کاغذی

کشوری چین در قرن هفتم میلادی اولین کشوری بود که از پول کاغذی برای مبادلات خود استفاده کرد (منبع). در قرن یازدهم، عرضه این پول کاغذی به صورت انحصاری در اختیار حکومت چین بود. پول در شکل کاغذی، در قرن ۱۵ میلادی در امپراطوری سوئد برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفت و به این شکل، پول کاغذی یا اسکناس وارد دنیای غرب شد.

تغییر پول در قرن بیستم

پس از جنگ جهانی اول، دولت‌ها و کشورها متعهد شدند که در صورت تقاضای افراد، پول کاغذی کشور خود را با کالاهای موجود در کشورشان (عموما طلا) بازخرید کنند. به عبارتی در آن سال‌ها دولت‌ها متعهد بودند که اگر فردی پول کاغذی را به دولتی ارائه دهد، آن دولت باید معادل طلای آن را پرداخت کند. با این‌حال، هزینه‌های جنگ و مشکلات اقتصادی بعد از آن به قدری بالا بود که کشورها مجبور به دریافت وام از سایر کشورها شدند و هزینه توسعه مجدد کشور، به شدت بالا رفت.

این افزایش هزینه‌ها مانع از عملیاتی کردن صددرصد تعهد دولت‌ها شد. کم کم دولت‌ها تعهدات خود را زیر پا گذاشتند و حاضر به دریافت پول و پرداخت معادل کالایی آن نشدند؛ در واقع امکان چنین کاری برای آنها وجود نداشت. کم کم پول چاپ شده توسط دولت‌ها بدون ایجاد پشتوانه کالایی آن رواج یافت. نتیجه چنین تصمیمی، افزایش تورم و کاهش ارزش پول کشورها بود.

توافق برتون وودز (Bretton Woods)

از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۷۱ میلادی توافقی تحت عنوان Bretton Woods انجام شد که مطابق آن، هر ۳۵ دلار آمریکا معادل ۱ اونس طلا ارزش‌گذاری شد. از این رو، پول سایر کشورها با ارزش دلار تنظیم شده و دیگر نیازی به پشتوانه‌سازی کالایی نداشتند. ایالات متحده نیز متعهد شد که با خرید پشتوانه طلا برای دلارهای خود و نگهداری آنها در بانک‌های مرکزی سایر کشورها، به توافق برتون وودز متعهد بماند.

شوک نیکسون

Nixon Shock اصطلاحی برای توصیف تاثیرات مجموعه‌ای از سیاست‌های اقتصادی مطرح شده توسط ریچارد نیکسون، رئیس جمهور آمریکا در سال ۱۹۷۱ است. مهم‌ترین اثر سیاست‌های نیکسون فروپاشی نظام پولی برتون وودز بود. این شوک عملا پایانی بر قرارداد Bretton Woods بود و نتیجه آن توقف تبدیل دلار امریکا به طلا شد. از آن زمان تا به امروز، سیستم پول‌های فیات در سطح جهان پذیرفته شد. اصلی‌ترین مولفه پول فیات، نداشتن پشتوانه کالایی است.

ارز فیات چطور کار می‌کند؟

چیزی که ارزهای فیات را ارزشمند می‌کند، قدرت کشوری است که آن را چاپ و عرضه می‌کند و همچنین پذیرش طرفین قراردادها در استفاده از آن ارز است. در واقع زمانی که مردم جهان در ذهن خود یک ارز مانند دلار را می‌پذیرند و در مبادلات مالی خود از آن به عنوان انتقال ارزش استفاده می‌کنند، آن ارز ارزشمند می‌شود. از این رو اگر مردم اعتقاد و اعتماد خود را نسبت به یک پول فیات از دست بدهند، آن پول دیگر ارزشی نخواهد داشت.

این اتفاقی است که تاریخچه ارز فیات در مورد پول فیات رخ می‌دهد. در مورد پول‌های کالایی چنین اتفاقی رقم نمی‌خورد؛ زیرا آن پول به دلیل داشتن پشتوانه کالایی، ذاتا دارای ارزش است. اگر از فردا مردم جهان به این نتیجه برسند که دلار را در تبادلات مالی خود استفاده نکنند و در قراردادهای تجاری خود از ارز دیگری استفاده کنند، ارزش دلار کاهش یافته و به تدریج از چرخه مالی خارج خواهد شد. از طرفی اگر دولتی سیاست‌های نادرست پولی را در زمینه پول فیات ملی خود اتخاذ کند، مستقیما در ارزش آن تاثیر خواهد گذاشت. لذا تعادل میان عرضه و تقاضا و همچنین قدرت اقتصادی، نظامی، فرهنگی و غیره یک کشور، مستقیما در ارزش ارز ملی آن تاثیر دارد.

مثال‌هایی از پول فیات

ارزش یک ارز فیات به شدت به سیاست‌های اقتصادی یک کشور وابسته است؛ برای مثال، کشور زیمباوه نمونه‌ای از بدترین انواع مدیریت ارز یک کشور است. بانک مرکزی این کشور در زمان مواجهه با بحران اقتصادی، با سرعت خیره‌کننده‌ای اقدام به چاپ پول کرد. نتیجه چنین اقدامی در زیمباوه، وقوع ابرتورم در اقتصاد این کشور بود. تورم کشور زیمباوه در سال ۲۰۰۸ بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیون درصد تخمین زده شد (منبع). قیمت‌ها با چنان سرعتی افزایش می‌یافت که مردم برای خرید کالاهای اساسی مجبور به حمل کیسه‌های پول بودند. در اوج بحران اقتصادی در این کشور، ارزش ۱۰۰ تریلیون دلار زیمباوه معادل ۴۰ سنت دلار امریکا بود (منبع).

مزایا و معایب پول بدون پشتوانه

در این بخش به بیان مزایا و معایب ارزهای فیات می‌پردازیم. البته اقتصاددانان و سایر کارشناسان امور مالی، در زمینه ارزهای فیات اتفاق نظر ندارند. موافقان و مخالفان این سیستم پولی دلایل خود را دارند که هیچ کدام را نمی‌توان ۱۰۰ درصد درست یا غلط دانست.

• کمبود: یکی از مشکلات پول کالایی، کمبود منابع و کالاهای دارای ارزش برای پشتوانه سازی یک ارز است. اقتصاد کشورها به سرعت پیشرفت می‌کنند و اگر بخواهیم با سیستم قبل، معادل ارزهای خود ذخایر طلا و کالاهای دارای ارزش داشته باشیم، با کمبود منابع مواجه خواهیم شد و همچنین نگهداری و ذخیره طلا و استفاده نکردن از آن، کار عقلانی به نظر نمی‌رسد. از این رو پول فیات تحت تاثیر کمبود کالای فیزیکی مانند طلا قرار نمی‌گیرد و محدودیتی برای آن نخواهد داشت.
• هزینه: تولید پول فیات نسبت به پول کالایی مقرون به صرفه‌تر است و هزینه بسیار کمتری دارد.
• انعطاف‌پذیری: ارز فیات به دولت‌ها و بانک‌های مرکزی آن‌ها انعطاف‌پذیری کامل در زمان وقوع بحران‌های اقتصادی را می‌دهد. پول کالایی چنین انعطافی ندارد.
• هزینه نگهداری: پول کالایی دارایی پشتوانه طلا، نقره و غیره است. این کالاها، پشتوانه ارز ملی یک کشور است و نگهداری و حفاظت از آن، مسئله‌ای حیاتی برای کشورهاست. هزینه نگهداری خزانه یک کشور بسیار بالاست. در حالی که ارزهای فیات هیچ پشتوانه فیزیکی نداشته و در نتیجه هزینه نگهداری ندارند.
• ارزش ذاتی: ارز فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد. این سیستم به دولت‌ها این اجازه را می‌دهد که از هیچ، پول خلق کنند. این اتفاق منجر به ایجاد تورم بیش از اندازه در کشور خواهد شد و می‌تواند باعث فروپاشی سیستم اقتصادی یک کشور شود.
• پیشینه تاریخی: از نظر تاریخی، پیاده سازی سیستم‌های اقتصادی مبتنی بر پول فیات در نهایت منجر به فروپاشی و سقوط مالی یک کشور شده که نشان می‌دهد استفاده از این سیستم خطر بالایی دارد.

ارزهای فیات در مقایسه با رمزارزها

نداشتن پشتوانه فیزیکی وجه اشتراک ارزهای رمزنگاری شده و ارزهای فیات است؛ اما تفاوت اصلی آنها در این است که پول‌های فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کشورها کنترل می‌شود و تصمیمات آن‌ها مستقیما بر روی ارز آن کشور تاثیر دارد. اما ارزهای دیجیتال کاملا غیرمتمرکز هستند و هیچ نهاد مرکزی آن را کنترل نمی‌کند.

تفاوت قابل توجه دیگر این دو سیستم مالی، شکل پولی است که در این دو سیستم عرضه می‌شود. بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال عرضه محدودی دارند و مقدار مشخصی از آن‌ها وجود دارند و هیچ کس نمی‌تواند تعداد آن را افزایش یا کاهش دهد و کاملا الگوریتمی‌اند. در مقابل، دولت‌ها و بانک‌های مرکزی هیچ محدودیت و مانعی برای چاپ پول ندارند و عملا عرضه ارز فیات نامحدود است.

از آنجا که ارزهای رمزنگاری شده، شکل دیجیتالی پول هستند و هیچ فرم فیزیکی ندارند، به مکان جغرافیایی خاصی محدود نبوده و بدون مرز هستند. تراکنش‌ها در سیستم رمز ارزها برخلاف ارزهای فیات، غیرقابل بازگشت است.

نوسان قیمت ارزهای دیجیتال در مقایسه با ارزهای فیات بسیار بالاست. یکی از دلایلی که رمز ارزها را نمی‌توان به جایگزین ارزهای فیات تبدیل کرد، همین نوسانات بالای قیمتی آن‌هاست. ثبات قیمت یکی مولفه‌های اساسی در مورد یک ارز است.

پرسش و پاسخ (FAQ)

پول فیات نوعی از پول است که توسط دولت‌ها ساخته می‌شود و هیچ پشتوانه فیزیکی ندارد.

• تفاوت رمزارزها و پول فیات چیست؟

پول‌های فیات به طور مستقیم توسط دولت‌ها کنترل می‌شوند و تصمیم‌های دولت‌ها روی این پول‌ها تاثیر مستقیم می‌گذارند. اما رمزارزها کاملا غیرمتمرکز عمل می‌کنند و هیچ نهاد واسطی آنها را کنترل نمی‌کند.

سخن پایانی

در این مقاله پول فیات را معرفی کردیم. مختصری از تاریخچه پول در زندگی بشر را شرح داده و انواع پول را بررسی کردیم. ارز فیات در مقابل ارز یا پول کالایی قرار می‌گیرد و وجه تمایز آن، نداشتن پشتوانه کالایی است. ارزش ارزهای فیات به قدرت کشور صادر کننده آن وابسته است. در انتهای مقاله نیز ارزهای دیجیتال را به عنوان گونه جدیدی از ارز معرفی کردیم و شباهت‌ها و تفاوت‌های رمز ارزها را با پول‌های فیات مقایسه کردیم.

ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟

ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.

دلیل اصلی آن هم تورم‌زا بودن ارزهای کاغذی یا همان فیاتمانی است. دلیل اصلی تورم‌زا بودن آن‌ها نیز حکومت‌های

کشورهای مختلف هستند که برای مقاصد مختلف دست به چاپ بدون حساب‌وکتاب ارز رایج خود می‌زنند . اما بیت کوین با توجه به محدود بودن تعداد و غیرمتمرکز بودن آن می‌تواند راه مناسبی برای جلوگیری از این ابر تورم‌ها در نظر گرفت. این در حالی است که رمز ارزها هنوز راه درازی را در پیش دارند.

تاریخچه پول کاغذی (فیات مانی)

مردم دنیا قرن ها پیش برای تبادل اقلام مورد نیاز خود از مبادله کالا به کالا استفاده می کردند. بعدها پول کاغذی در کشور چین چاپ شد. استان سی چوآن در قرن یازدهم میلادی صدور پول کاغذی یا همان فیات مانی را آغاز کرد. ابتدا امکان تبدیل این پول کاغذی به ابریشم، طلا و یا نقره وجود داشت ولی در نهایت طی قرن سیزدهم میلادی، یک سیستم ارز فیات تشکیل شد. مورخان نوشته اند که این سیستم پولی در سقوط امپراتوری مغول ها نقشی اساسی داشته است و هزینه‌ های بیش از اندازه و ابرتورم ریشه اصلی مشکلات آن بودند.

در قرن هفدهم میلادی، پول فیات در اروپا توسط کشورهای اسپانیا، سوئد و هلند مورداستفاده قرار گرفت. البته سیستم فیاتمانی در سوئد شکست خورد و دولت مجبور شد آن را کنار بگذارد و از نقره استفاده کند. در طول دو قرن بعدی فرانسه، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالت متحده امریکا از ارز کاغذی یا همان فیاتمانی استفاده کردند و نتایج خوبی گرفتند. با فرارسیدن قرن بیستم میلادی، آمریکا دوباره استفاده از ارز کالا محور را در دستور کار قرارداد ، اما این بار به‌صورت محدود. در سال ۱۹۳۳ ، دولت امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را از بین برد. در سال ۱۹۷۲ (دوران ریاست جمهوری نیکسون) ایالات‌متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و از سیستم ارز فیات یا همان پول کاغذی استفاده کرد. درنتیجه این اقدام، طلا در سطح جهانی از میان تبادلات و معاملات کنار گذاشته شد و کشورهای مختلف تصمیم گرفتند از فیات استفاده کنند. این سرآغاز پول‌های کاغذی از ابتدای تاریخ بشریت و تبادلات کالا به کالا تا به شکل امروزی بود.

ارزهای فیات چگونه کار می کنند؟

ارزهای فیات یا همان پول کاغذی امروزی توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شود، بلکه با اعتقاد افراد و دارندگان آن ارزشمند و به موجب دستورات دولتی و قانونی ارزش گذاری می شود. پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای نقش بازی می کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را همان طور که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله کالا با کالا خریداری کنند.

ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصادی یک کشور، نحوه اداره کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره بانکی دارد. کشوری که بی‌ ثباتی سیاسی را تجربه می‌ کند، احتمالاً دارای یک ارز فیات ضعیف و قیمت‌ های تورم زا است، که خرید محصولاتی که مردم نیاز روزانه دارند را برای آن ها دشوار می‌ کند. یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می کند که عموم مردم به توانایی آن ارز اعتقاد و برای قدرت خرید، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید اعتبار کامل دولت حاکم را برخوردار باشد و البته به میزان چاپ این ارزها توسط بانک های مرکزی دولت ها نیز مربوط است.

مزایا و معایب استفاده از ارز فیات

مهم ترین ویژگی ارزهای فیات، بر خلاف کالاهایی مانند طلا، مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت ها و بانک ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند. ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک های مرکزی می‌ توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و بر روی آن ها کنترل بیشتری در عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی داشته باشند.

به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند. اگر چه پول فیات به‌ عنوان ارز باثبات‌ تری در دنیا دیده می‌ شود که می‌ تواند در برابر رکود کاهش یابد، اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. حتی فدرال رزرو که عرضه پول را کنترل می کند، نتوانست از وقوع بحران جلوگیری کند. منتقدان پول فیات استدلال می‌کنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت‌ تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد، تبدیل می‌ کند.

شکست ارزهای فیات

در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، بانک مرکزی زیمباوه به علت مشکلات اقتصادی، چاپ پول ملی خود را به میزان شگفت‌ انگیزی افزایش داد. این اقدام منجر به ابرتورم در این کشور شد و در سال ۲۰۰۸ نرخ تورم این کشور بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیارد درصد قرار داشت. قیمت‌ ها به سرعت در حال افزایش بودند و شرایط به حدی بد شده بود که مشتریان برای خرید مایهتاج روزانه خود دچار مشکل شده بودند. آن ها محبور به حمل کیسه‌ هایی پر از پول بودند. در اوج تاریخچه ارز فیات بحران اقتصادی این کشور، ۱۰۰ تریلیون دلار زیمباوه‌ ای، معادل ۴۰ سنت از ارز کشور آمریکا بود.

تفاوت ارز فیات با طلا در چیست؟

طلا امکان تبدیل اسکناس‌ های کاغذی به طلا را فراهم می‌کرد و پشتوانه تمام پول‌ های کاغذی این سیستم، مقداری مشخصی از این فلز گران بها بود که توسط دولت نگهداری می‌ شد. در یک سیستم ارزی کالا محور، دولت‌ ها و بانک‌ ها تنها در صورتی می‌ توانند ارز جدید وارد چرخه اقتصاد کنند که مقدار متناسبی از طلا در ذخایر خود داشته باشند. چنین سیستمی توانایی دولت برای تولید پول و افزایش ارزش آن (صرفا بر اساس فاکتورهای اقتصادی) را محدود می‌ کند. در اکوسیستم ارزهای فیات، پول را نمی‌ توان به چیز دیگری تبدیل کرد.

در این سیستم، مسئولین می‌ توانند به صورت مستقیم روی ارزش پول تاثیر گذاشته و افزایش یا کاهش قیمت آن را به شرایط اقتصادی وابسته کنند. بنابراین دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی‌شان اختیارات بیشتری خواهند داشت و با به کار گیری ابزارهای مختلف می‌ توانند نسبت به انواع شرایط و بحران‌ های اقتصادی، واکنش مناسب نشان دهند. بانک داری ذخایر کسری (Fractional Reserve Banking) و کاهش کمی (Quantitative easing) از جمله ابزارهایی هستند که این سیستم در اختیار دولت‌ ها و بانک‌ ها قرار می‌ دهد. طرفداران طلا ادعا می‌ کنند سیستم یک ارز کالا محور به دلیل پشتوانه فیزیکی و ارزشمندش، ثبات بیشتری دارد. در مقابل، طرفداران سیستم پولی فیات می‌ گویند که قیمت طلا هرگز با ثبات نبوده است. نوسان و تغییر در میزان ارزش، هم برای ارز کالا محور و هم برای ارز فیات اتفاق می‌ افتد، ولی در سیستم فیات، دولت در شرایط اقتصادی اضطراری اختیار عمل بیشتری دارد.

تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال

ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی کنترل می‌ شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است. بیت کوین مثل بیشتر کریپتوکارنسی‌ ها، یک موجودی محدود و کنترل شده دارد، اما در مقابل، بانک‌ ها می‌ توانند هر مقدار از ارز فیات را بدون هیچ پیش نیازی و با توجه به صلاح دیدشان برای اقتصاد کشور، تولید کنند.

رمز ارزها پول دیجیتالی هستند و معادل فیزیکی ندارند و مرزی برای آن ها تعیین نشده است. بنابر این برای انجام تراکنش‌ های بین‌‌المللی محدودیت‌ های کمتری دارند. علاوه بر این، تراکنش‌ های رمزارزی برگشت‌ ناپذیر هستند و با توجه به ماهیت رمزارزها، دنبال کردن و پیگیری امور مالی تاریخچه ارز فیات در مقایسه با سیستم فیات بسیار دشوارتر خواهد بود. در حال حاضر، بازار ارزهای دیجیتال خیلی کوچک‌ تر و در نتیجه پُر نوسان تر از بازارهای سنتی است. این نوسان زیاد احتمالا یکی از دلایل اصلی پذیرفته نشدن رمزارزها در بخش اصلی اقتصاد بوده است، اما با ادامه رشد این اقتصاد نوپا و پخته شدن کاربران آن، نوسانات نیز کاهش خواهد یافت.

نظر شما در رابطه با ارز فیات و آینده آن ها چیست؟

دیدگاه خود را در بخش نظرات برای ما بنویسید.

سوالات متداول:

ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.

تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال در چیست؟

ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی کنترل می‌ شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است.

پول یا ارز فیات (fiat currency) چیست؟

ارز فیات، پولی است که از طرف دولت­ ها پشتیبانی می­‌شود و پشتوانه آن فلزات گران‌بها مانند نقره و طلا نیستند. درواقع دولت­ ها آن را چاپ کرده و پشتیبانی می­‌کنند.

ارزش ارزهای فیات براساس میزان عرضه و تقاضای آن­ها در بازار جهانی و اعتبار دولت ­ها مشخص می­‌شود. بیشتر ارزهای امروزی ، مانند یورو، دلار آمریکا و سایر ارزهای معتبر جهانی از نوع فیات هستند.

حال که با تعریف اولیه آن آشنا شدیم، در ادامه این مقاله از سرمایه سازی به بررسی نحوه عملکرد و سایر ویژگی ­های آن می­پردازیم.

تاریخچه ارز فیات

پول فیات در قرن دهم، عمدتا در سلسله ­های یوان، تانگ، سونگ و مینگ از چین سرچشمه گرفت.در سلسله تانگ (907-618) تقاضای زیادی برای ارز فلزی وجود داشت، که بیش از میزان عرضه فلزات گران‌بها بود.

اما مردم به استفاده از اسکناس اعتباری آشنا بودند و به راحتی تکه ­های کاغذ یا پیش­ نویس کاغذی معادل با ارزش فلز را قبول می­‌کردند. غرب از قرن هجدهم شروع به استفاده از پول کاغذی کرد.

مستعمرات آمریكا، فرانسه و كنگره قاره­ای شروع به صدور اسناد اعتباری كردند، كه برای پرداخت­ ها استفاده می‌­شد.

دولت­ های استانی یادداشت ­هایی را صادر کردند، که دارندگان آن­ها برای پرداخت مالیات به مقامات استفاده می‌کردند. البته صدور بیش از حد این اسناد موجب ایجاد تورم و در نتیجه بحث بر سر ماهیت آن­ها شد.

در طول جنگ­ ها، کشورها برای حفظ ارزش فلزات گران‌بها مانند طلا و نقره، به ارزهای فیات متوسل شدند. به عنوان مثال، دولت فدرال ایالات متحده، در طول جنگ داخلی آمریكا از نوعی پول فیات استفاده کرد، كه از آن با عنوان “Greenbacks” یاد می‌­شود.

دولت در این جنگ چاپ پول با پشتوانه طلا و نقره را متوقف کرد. در سال 1971، رئیس جمهور ایالات متحده، ریچارد نیکسون، یک سری اقدامات اقتصادی از جمله لغو تبدیل مستقیم دلار به طلا به دلیل کاهش ذخایر طلا را ارائه داد. پس از آن بیشتر کشورها به استفاده از ارز فیات روی آوردند.

ارز فیات چگونه کار می­کند؟

ارزش پول فیات یا از طرف دولت­ ها مشخص شده و در یک سطح مشخص نگهداری می‌­شود، یا این­که دو طرف یک معامله بر سر ارزش آن توافق می­‌کنند.

با مطالعه تاریخ می­‌بینیم که دولت­ ها براساس کالای ارزشمندی مانند طلا، سکه ضرب می­‌کردند، یا معادل میزان مورد نظر خود از آن کالا، پول کاغذی چاپ می‌­کردند.

از آن‌جا که پول فیات به ذخایر فیزیکی، مانند ذخایر ملی طلا یا نقره مرتبط نیست، در نتیجه تورم بیش از حد، ارزش خود را از دست می­‌دهد. حتی اگر مردم اعتماد خود را نسبت به پول فیات یک کشور از دست بدهند، آن ارز از ارزش ساقط خواهد شد.

درمورد ارزهای با پشتوانه چنین نیست. تصور کنید پشتوانه ارز یک کشور طلا باشد. از طلا برای ساخت جواهرات و سکه استفاده می‌­شود و همیشه تقاضا برای آن وجود دارد. به همین دلیل ارزش خود و درنتیجه ارزش ارز مبتنی بر آن حفظ می­شود.

مزایای ارز فیات

ارز فیات اگر انتظاراتی که یک کشور از واحد پول خود دارند برآورده کند، می­‌تواند منبع مالی خوبی باشد. ارزهای فیات در قرن بیستم تا حدودی مورد توجه قرار گرفت زیرا؛ دولت­ ها و بانک­ های مرکزی تلاش کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات چرخه تجارت مصون کنند.

از آن­جا که پول فیات مانند طلا، منبع کمیاب یا ثابتی ندارد، بانک­ های مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند، که به آن­ها قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند تأمین اعتبار، نقدینگی و تنظیم نرخ بهره را می­‌دهد.

به دلیل قانونی بودن این ارزها در نقاط مختلف جهان، استفاده از آن برای ایجاد رونق اقتصادی بسیار دیده می­شود. برای مثال شرکت­ هایی که مونتاژ تلفن همراه انجام می­دهند.

تصور کنید شرکت سامسونگ که یک شرکت کره ­ای است، در کشور چین کالای خود را مونتاژ می­‌کند. با وجود ارزهای فیات پرداختی­ های این شرکت به کارمندان خارجی خود به راحتی صورت می­گیرد.

معایب ارز فیات

ارزهای فیات منبع نامحدود دارند، بنابراین در ایجاد حباب نقش دارند. در کنار این مسئله، برخی بحران­ های مالی نیز به این شک که بانک ­ها به اندازه کافی در تنظیم نرخ عرضه و تقاضا توانایی ندارند، دامن زده است.

به همین دلیل این باور که پول با پشتوانه ثبات بیشتری دارد، در بین بسیاری به قوت خود باقی است. کشوری که بی­ ثباتی سیاسی را تجربه می­‌کند، به احتمال زیاد دارای ارز ضعیف و تورم قیمت کالاها خواهد بود، که خرید محصولات را برای مردم دشوار می­‌کند.

درواقع یک ارز فیات زمانی ارزش دارد که عموم مردم آن را به عنوان وسیله ­ای خوب برای تأمین نیازها ببینند و از طرف دولت نیز پشتیبانی شود.

نمونه ­هایی از ارز فیات

در حال حاضر تعداد کشورهایی که از ارز با پشتوانه استفاده می‌­کنند بسیار کم است. بیشتر ارزهای جهان فیات هستند. معروف­ترین این ارزها، پوند استرلینگ، دلار آمریکا و یورو است.ازجمله کشورهایی که از ارز فیات استفاده می­‌کنند می‌توان به چین، فرانسه و آمریکا شاره کرد.

مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال

ارز دیجیتال جدیدترین شکل پول است. همگی می‌­دانیم که ارزهای دیجتالی نیز مانند فیات هیچ پشتوانه باارزشی ندارند و این تنها شباهت این دو ارز با یک­دیگر است.اگر بخواهیم ارز فیات و دیجیتال را با هم مقایسه کنیم، تفاوت­ های بسیاری بین این دو خواهیم دید.

ارزهای دیجیتالی به دلیل حذف دولت­ ها و بانک ­ها از سیستم مالی ابداع شدند.درواقع هدف این است که هیچ­کس نتواند دارایی دیگری را کنترل کند. این دقیقا برعکس اتفاقی است که ارز فیات رقم می­زند. ارز فیات زیر نظر مستقیم دولت ­ها و بانک ­ها عرضه می­‌شود.

مورد بعدی تفاوت در ارزش­ گذاری است. ارز دیجیتال براساس نرخ سختی استخراج ، عرضه و تقاضا و میزان باقی­مانده آن قیمت­ گذاری می­شود. اما در ارزش­ گذاری ارز فیات، عرضه و تقاضا، اعتبار و شرایط سیاسی و اقتصادی دولت­ ها مؤثر است.

در حال حاضر نوسان زیاد بازار ارزهای دیجیتالی موجب شده­ است تا افراد زیادی برای سرمایه­ گذاری وارد آن شوند. با وجودی که بازار فارکس امکان سرمایه­ گذاری روی ارزهای فیات را برآورده کرده است، نوسان کم آن سودآوری کم­تری به دنبال دارد.

تراکنش­ هایی که با ارز دیجیتال انجام می­‌شوند، برگشت ناپذیرند.حاصل این تراکنش ­ها خانه­ های جدید در بلا­ک­ چین است، به همین دلیل نمی­‌توان آن را به حالت قبل برگرداند. در مقابل تراکنش­ هایی که با ارز فیات انجام می­‌شوند، قابل بازگشت است.

سخن پایانی

ارز فیات در حال حاضر در دنیا بسیار استفاده می­‌شود. بیشتر ارزهای اساسی که هر روز نام آن­ها را می­‌شنویم، از نوع فیات هستند. این ارزها به دلیل این­که با پشتیبانی دولت ها عرضه می‌­شوند، محدودیت ­های ارز با پشتوانه کالاهای قیمتی را ندارند.

به هر حال از ابتدای ابداع پول در جوامع بشری مشکلات مالی و اقتصادی وجود داشته است. ارز فیات نیز با وجود مزایایی که دارد، خالی از عیب نیست.تا به امروز بشر استفاده از انواع مختلف ارز را تجربه کرده است و پس از این نیز تحولاتی رخ خواهد داد.

ارز دیجیتال سوایپ چیست؟ پلی میان ارزهای فیات و دیجیتال

ارز دیجیتال سوایپ یک پروژه کریپتوکارنسی است که برای مواردی نظیر سهام‌گذاری و کاهش کارمزدها طراحی شده است. برخلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر، سوایپ سعی کرده تا صرفا فقط یک پروتکل با کمک بلاکچین نباشد.

ایده سوایپ به نسبت بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر متفاوت بود و همین ایده باعث شد تا صرافی بزرگ بایننس آن را تصاحب کند. در ادامه این مقاله از کوین نیک مارکت همراه ما باشید تا با رمز ارز سوایپ بیشتر آشنا شویم.

ارز دیجیتال سوایپ چیست؟

ارز دیجیتال سوایپ

سوایپ (Swipe) یک پلتفرم برای کسب و کارهاست که اجازه می‌دهد برنامه‌ها و صرافی‌های منحصر‌به‌فرد خود را برای انتقال دارایی از ارزهای دیجیتال به فیات ایجاد کنند. سوایپ را می‌توان یک اکوسیستم یکپارچه از نرم‌افزار و یک کیف پول دیجیتال دانست که طراحی شده تا کاربران بتوانند چه پول‌های نقد و چه دارایی‌های دیجیتالی خود را در موقعیت‌های مجازی و فیزیکی خرید و فروش کنند. توکن رسمی این پلتفرم SXP نام دارد.

از ویژگی‌های برجسته سوایپ تحت پوشش قرار دادن ارزهای فیات است. کیف پول‌های سوایپ این امکان را به کاربران می‌دهند تا کارت‌های اعتباری Visa خود و گوشی هوشمندشان را به هم متصل کنند تا به دور از هرگونه پیچیدگی و نیاز به دانش، یک کاربر ساده بتواند از تجربه آشنای کیف پول‌های موبایلی رایج بهره‌مند شود.

سوایپ ویژگی‌های جذابی را در اختیار کاربران خود قرار داده است. برای مثال، استفاده از کارت‌های اعتباری سوایپ هیچگونه کارمزدی برای کاربران به همراه نخواهد داشت. تنها کافی است کاربران توکن‌های SXP خود را در این پلتفرم سهام‌گذاری کنند تا به کارت‌های اعتباری با امکانات اضافی بهره‌مند شوند. از جمله این امکانات و پاداش‌هایا ضافی می‌توان به ۸ درصد بازپرداخت نقدی به بیت کوین و حساب‌های کاربری رایگان اسپاتیفای اشاره کرد.

هر چقدر که کاربران مقدار توکن بیشتری را در این قراردادهای هوشمند شبکه سوایپ سرمایه‌گذاری کنند، مزایای بیشتری م نسیب‌شان می‌شود. برای مثال اگر ۳۰ هزار توکن SXP را سهام‌گذاری کنید، یک کارت اعتباری ویژه دریافت خواهید کرد که بازپرداخت ۸ درصدی بیت کوین و حساب‌های رایگان نتفلیکس و اسپاتیفای از جمله مزایای آن خواهند بود.

شرکت سوایپ باور دارد که ارزهای رمزنگاری شده می‌توانند با سیستم‌های مالی رایج و سنتی تعامل خوبی برقرار کنند. این تصمیم و اجرای پروژه سوایپ توسط این شرکت، در نهایت منجر به جذب غول صرافی‌های ارز دیجیتال یعنی بایننس شد. در سال ۲۰۲۰، بایننس شرکت سوایپ را تصاحب کرد و حالا افراد با تجربه‌ای از شرکت‌های مختلفی از جمله سامسونگ، ویزا، اپل و گوگل در آن مشغول به فعالیت هستند.

پلتفرم سوایپ چطور کار می‌کند؟

پلتفرم سوایپ چطور کار می‌کند؟

شبکه سوایپ برای نگهداری سهام کاربران، از شبکه بلاکچین اتریوم استفاده می‌کند. در عین حال سوایپ یک برنامه آف‌چین (Off-Chain) را نیز طراحی کرده تا قادر به پشتیبانی از ساختار سیستم‌های پرداخت رایج باشد. با کمک این برنامه یا به اصطلاح درست‌تر API، شرکت سوایپ توانسته پلی را میان دارایی‌های دیجیتالی کریپتوکارکنسی و ارزهای فیات ایجاد کند. بنابراین حتی یک فرد عادی (مثل یک مغازه‌دار ساده) هم می‌تواند با سوایپ، با دارایی فیات خود در دنیای رمزارزها حضور پیدا کند.

API یک واسطه برنامه‌نویسی کاربردی (Application Programming Interface) است که اجازه می‌دهد دو اپلیکیشن یا دو پلتفرم مختلف با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. برای مثال خرید از یک سایت توسط یک برنامه واسط مثل پی‌پل دقیقا یک API محسوب می‌شود. سوایپ نیز با استفاده از این واسط پلی را پیان ارزهای دیجیتال و سیستم‌های پول‌های فیات ایجاد کرده است.

جالب است بدانید که سوایپ به دلیل آمار قابل توجه مدت زمان برقراری ۹۹ درصدی APIهای خود، یک پلتفرم کاملا قابل اطمینان به‌شمار می‌آید. نه فقط از نظر میزان اطمینان و امنیت، سوایپ جایگاه خوبی در اختیار دارد، بلکه پشتیبانی از بیش از ۱۳۵ ارز فیات در ۳۰ کشور مختلف، باعث شده تا سوایپ مورد توجه بسیاری از کاربران قرار بگیرد.

کاربران با استفاده از سوایپ، طیف وسیعی از خدمات را در اختیار خواهند داشت. از کلیدی‌ترین خدمات این پلتفرم، کارت‌های اعتباری ویسا و کیف پول‌های امور مالی غیرمتمرکز است که یک تجربه کاملا یکپارچه را بین ارزهای دیجیتال، ارزهای فیات و حتی استیبل کوین‌ها برای کاربران فراهم می‌کند. کارت‌های ویزای سوایپ به سه انتخاب تقسیم می‌شوند: کارت‌های کریپتوکارنسی، کارت‌های اثر و کارت‌های USD Coin. بنابراین کاربران می‌توانند با توجه به نیاز خود برای انجام تراکنش‌های کریپتویی، کارت مورد نظر خود را انتخاب کنند.

توکن سوایپ کوین برای چه اهدافی مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

ارز دیجیتال سوایپ (SXP) یک توکن DeFi یا امور مالی غیرمتمرکز است. به عنوان توکن محلی پلتفرم سوایپ که کلید اصلی چرخه این اکوسیستم است، یک توکن کاربردی محسوب می‌شود که اجازه می‌دهد کاربران به محصولات و سرویس‌های پلتفرم سوایپ دسترسی داشته باشند. برای مثال، اگر یک مشتری به دنبال سرویس‌های کاربردی سوایپ باشد، باید برای دسترسی به آن و پرداخت کارمزد، از توکن SXP استفاده کند.

توکن سوایپ همچنین به هولدرهای خود امکان ارائه پیشنهادات و رای‌دهی برای تغییرات پروتکل شبکه را فراهم می‌کند. بنابرهین هر فردی که دارای این توکن‌ باشد، قادر است در اکوسیستم سویاپ نقش به‌سزایی اجرا کند. اما ویژگی‌های این ارز دیجیتال به همین موارد ختم نمی‌شود.

به لطف شبکه همکاری بسیار گسترده‌ای که سوایپ در اختیار دارد، کاربران آن می‌توانند با کمک این توکن، از بیش از ۶۰ میلیون کسب و کار مختلف در سرتاسر جهان خرید کنند و پرداخت خود را از طریق بلاکچین اتریوم و بلاکچین بایننس انجام دهند.

تاریخچه و ارزش سوایپ

سوایپ یک شرکت انتفاعی است که توسط Joselito Lizarondo در لندن تاسیس شد. با این حال این شرکت در کشورهایی نظیر آمریکا، استونی و فیلیپین هم فعالیت دارد. سوایپ توانست برای شروع کار خود، نزدیک به ۲۴ میلیون سرمایه از طریق فروش توکن‌های خصوصی و عمومی به دست آورد. نزدیک به ۶۰ میلیون توکن سوایپ در این برنامه جذب سرمایه فروخته شد که ۲۰ درصد از میزان عرضه کلی توکن‌ها را تشکیل می‌داد. در سال ۲۰۲۰ نیز سوایپ توسط صرافی ارزهای دیجیتال بایننس خریداری شد.

اما به دلیل عملکردهای متنوعی پیش از این به آن‌ها اشاره کردیم، سوایپ به ارزش بالایی دست یافت. مهم‌ترین استفاده توکن سوایپ به منظور پرداخت کارمزد تراکنش‌هاست. اما لازم است بدانید که ۸۰ درصد از این کارمزدهایی که می‌پردازید توسط قراردادهای هوشمند در شبکه سوزانده می‌شوند.

طبق قوانین نرم‌افزاری سوایپ، توکن‌های این پلتفرم محدود هستند. به طور دقیق‌تر، فقط ۳۰۰ میلیون از این توکن‌ها وجود خواهند داشت و در چرخه بازار قرار خواهند گرفت. پروتکل این شبکه ماهانه ۲ میلیون توکن سوایپ منتشر خواهد کرد که برخی از آن‌ها به عنوان پاداش سهام‌گذاری هولدرها عرضه می‌شوند. بخشی دیگر از توکن‌ها توسط شرکت و همچنین برای پرداخت دستمزد به تیم سوایپ و موسسین عرضه می‌شود.

با توجه برنامه کاهش میزان عرضه توکن‌های سوایپ، انتظار می‌رود مقدار کلی این توکن‌ها در چرخه بازار در طول زمان به ۱۰۰ میلیون واحد برسد.

وضعیت قیمت ارز دیجیتال سوایپ

وضعیت قیمت ارز دیجیتال سوایپ

در زمان نگارش این مطلب، قیمت ارز دیجیتال سوایپ ۱٫۷۲ دلار است. با نگاهی به نمودار قیمت این رمزارز، می‌توان فراز و نشیب‌های آن را به خوبی مشاهده کرد، با این حال سوایپ یک روند گاوی بلند مدت را طی کرده که از زمان انتشار تا امروز توانسته قیمت خود را به نزدیکی ۲ دلار برساند.

توکن سوایپ با حجم معاملات روزانه بیش از ۷۲ میلیون دلار و ارزش بازار بیش از ۳۳۰ میلیون دلاری، در رتبه ۱۶۵ برترین ارزهای دیجیتال دنیا قرار دارد.

برای اطلاع از انتشار تحلیل‌های ارزهای دیجیتال نیز می‌توانید ما را در شبکه‌های اجتماعی اینستاگرام، تلگرام و توییتر دنبال کنید.

پول یا ارز فیات چیست؟ مزایا، معایب و تفاوت Fiat Currency با سایر ارزهای دیجیتال

زمان مطالعه: ۶ دقیقه اگر شما هم در مقام مدیر یا فردی که وظیفه کنترل و انجام تراکنش‌های شرکت، دفتر و یا کسب و کار خود را دارد فعالیت می‌کنید، ممکن است در چندین سال اخیر با بزرگ‌تر شدن جریان رمزارزها به فکر تغییر روش انجام تراکنش‌های خود با استفاده از رمزارزها افتاده باشید. اولین قدم برای این کار […]

اگر شما هم در مقام مدیر یا فردی که وظیفه کنترل و انجام تراکنش‌های شرکت، دفتر و یا کسب و کار خود را دارد فعالیت می‌کنید، ممکن است در چندین سال اخیر با بزرگ‌تر شدن جریان رمزارزها به فکر تغییر روش انجام تراکنش‌های خود با استفاده از رمزارزها افتاده باشید. اولین قدم برای این کار شناخت تاریخچه، وضعیت فعلی و نکات مثبت و منفی این سیستم‌های تراکنش مالی است. یکی از ارزهایی که امروزه در خصوص آن زیاد صحبت می‌شود، ارز فیات می‌باشد. در این مقاله در خصوص ارز فیات و نقش آن در سیستم‌های مختلف تراکنشی صحبت می‌کنیم.

ارز فیات چیست؟ و از چه زمانی ابداً شد و با ارزهای دیجیتال چه تفاوتی‌هایی دارد؟

فیات کارنسی (Fiat Currency) به هر نوع پول بی‌پشتوانه یا حکمی (توسط دولت‌ها) گفته می‌شود. به طور ساده‌تر می‌توان گفت ارز فیات پولی است که هیچ ارزش ذاتی و پشتوانه‌ای ندارد. همچنین چاپ، تکثیر و استفاده از آن به وسیله دولت‌ها انجام می‌گیرد. با توجه به همین تعریف بزرگ‌ترین نقطه ضعف آن نیز همین نظارت دولت بر آن است.

ممکن است فیات کارنسی در زمان‌های متفاوت بسته به نوع تصمیم‌گیری و سیاست‌های اقتصادی به‌طور غیرقابل اندازه‌ای تکثیر گردد. این تکثیر می‌تواند موجب بی‌ارزش شدن آن شود. جالب است بدانیم دلار آمریکا، ریال ایران و پوند انگلیس و یورو همگی به نوعی ارز فیات محسوب می‌شوند.

تاریخچه پیدایش

قرن‌ها پیش سیستمی مشابه ارزهای فیات برای اولین بار در چین ابداع شد. این سیستم برای مبادله کالاهای تجاری مهمی مانند طلا، نقره و ابریشم مورد استفاده قرار گرفت. اما همان‌طور که اشاره کردیم، تکثیر بی‌اندازه و عدم حفظ ارزش آن طی سالیان توسط دولت، مشکلساز شد.

این تکثیر بیش از حد دیگر باعث ایجاد ابر تورم شد و نابودی حکومت‌های مهمی در تاریخ را رقم زد. اما از طرفی این سیستم به دولت‌ها و حکومت‌ها این اجازه ایجاد ارز بدون پشتوانه را می‌داد. آنها میتوانستند برای ادامه فعالیت، بدون نگاه به پشتوانه طلای خود، یک ارز را به وجود بیاورند. با استفاده از این ارز میتوانستند بسیاری از نیازهای اقتصادی موجود را تأمین کنند. حتی می توانستند در برهه‌های مهمی از سقوط و تورم‌های کوتاه مدت نجات یابند.

مثال برای ارز فیات

در این بخش با یک مثال سعی می‌کنیم مفهوم ارز فیات را قابل فهم‌تر کنیم.
تصور کنید شما برای خرید کالایی مانند ماشین یا خانه نیازمند این هستید تا مقداری طلا بسته به ارزش آن به فروشنده پرداخت کنید. برای انجام این کار لازم است تا تمام سرمایه خود (مثلاً سکه نقره) را در ازای مقداری طلا به کسی بدهید (صرافی) و از او طلا دریافت کنید. بعد از خرید کالای مورد نظر، فرد فروشنده هم نیازمند پرداخت حقوق کارمندان است اما نمی‌تواند به میزان دقیقی این طلا را بین آنها تقسیم کند. حالا او نیز مجبور است طلای خود را به شخص واسطه‌ای بدهد و در ازای آن واحدهای کوچک‌تر طلا (یا سکه‌های کم ارزش‌تر) دریافت نماید. شاید این برای کسب و کارهای کوچک مشکلی نباشد اما در دولت‌ها برای پرداخت حقوق به صدها نفر این سیستم بسیار وقت گیر و پرهزینه است. از طرفی ما با ذخایر بسیار محدود طلا در جهان در طرف هستیم. از این رو این ایده که به جای طلا از چیزی به عنوان واسط (پول اسکناس و نه سکه طلا) استفاده شود بسیار منطقی‌تر و از لحاظ اقتصادی سودمندتر است.
این مثال می‌توانید اولین جرقه‌های ایجاد ارز فیات را نشان دهد.

نمونه‌های خصوصی و موفق ارز فیات

از نمونه‌های مهم ارز فیات که تا کنون با موفقیت به راه خود ادامه دادند می‌توان به شبکه پلی استیشن اشاره کرد. در این شرکت شما به ازای پرداخت مستقیم پول در ابتدا باید کارت‌های مخصوص این شرکت را خریداری کنید (نوعی از ارز مخصوص) و با وارد کردن آن به حساب کاربری، مبلغ دلاری آن را دریافت کنید. باید به این نکته دقت داشت این امر موجب آن می‌شود که اولاً ارزش این کارت‌ها در مقابله با کاهش ارزش دلاری تغییر نکند (یا حداقل کم‌تر تغییر کند) و ثانیا باعث می‌شود که شرکت فوق در صورت نیاز، دلار را با ارز دیگری جایگزین کند.

ارز فیات در مقابل ارزهای دیجیتال

همان‌طور که گفتیم ارز فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی ساخته و مورد استفاده قرار می‌گیرد و کنترل می‌شود. همچنین اشاره کردیم که ارز فیات بدون نگاه به پشتوانه طلا یا همان کالای فیزیکی به وجود می‌آید. شاید این تنها نقطه مشترک این‌گونه ارزها با ارزهای دیجیتال باشد. در مبحث ارزهای دیجیتال کنترل آن‌ها به دلیل استفاده از بلاک چین غیر متمرکز است و نهاد خاصی نمی‌تواند بر آن نظارت کند و از طرفی برخلاف ارز فیات عرضه محدودتر و کنترل شده‌تری دارند. از طرفی باید به این نکته نیز توجه داشت که این عدم نظارت مستقیم در تراکنش‌های بین‌المللی جذابیت بیشتری را برای کاربران فراهم می‌آورد و مشخصاً برخلاف سیستم کلاسیک فیاتی پیگیری‌ها را نیز مشکل می‌کند. نکته قابل ملاحظه دیگر در این بحث توجه به تازگی ارزهای مجازی، بی ثباتی بازارهای آن نسبت به بازار فیات تاریخچه ارز فیات تاریخچه ارز فیات و در نتیجه عدم استقبال از آن‌هاست.

یکی از نمونه‌هایی که در آن از ارز دیجیتال به جای ارز فیات استفاده شده است، فروش آلبوم موسیقی یکی از خوانندگان رپ آمریکا اشاره کرد. در حالی که هنوز چند سالی از معرفی رمزارزهای معروف مانند بیت کوین نگذشته بود، ۵۰ سنت، یک خواننده رپ مشهود، آلبوم خود را با استفاده از بیت کویت به فروش رساند. البته این نکته را هم باید بگوییم که زمانی که این آلبوم فروخته می‌شد قیمت بیت کوین هنوز به بالای ۱۰۰ دلار هم نرسیده بود!

مزایا و معایب فیات کارنسی (ارز فیات)

در طول تاریخ بشر و تمدن‌ها هرگونه تلاشی برای تغییر و استفاده از شیوه جدید و حتی بیان نقطه نظرات علمی و استدلالی همیشه با ترسی از قضاوت شدن و حتی محکومیت همراه بوده است. امروزه نیز با توجه به توسعه و پیشرفت علم و سطح آگاهی جوامع، ما نیز باید با بررسی تخصصی و ریز به ریز نکات اقدام به برداشتن گام‌هایی برای تغییر خود یا کسب و کارمان کنیم. البته نا آگاهی از شرایط موجود و عوامل تأثیرگذار بر اقتصاد و شرایط حاکم نیز نباید باعث اتخاذ تصمیمات احساسی شود. برای هموار ساختن این راه باید همیشه نکات مثبت و منفی را در کنار کمک گرفتن از نمودارها و تجربیات گذشته در نظر داشته باشیم.

ارز فیات هم به مانند هر موضوعی که به تازگی ابدأ می‌شود، نکات مثبت و مفنی همراه خود داشته و خواهد داشت.

– هزینه: طبیعتاً فیات مقرون به صرفه‌تر از پول متکی بر کالا یا طلاست.
– پاسخگویی: ارز بی‌پشتوانه طبیعتاً از لحاظ انعطاف‌پذیری برای دولت‌ها جایگاه ارزشمندی دارد.
– آسودگی: محافظت و نظارت بر ارز فیات برخلاف طلا و دیگر کالاها راحت‌تر و کم هزینه است.
– ریسک پذیری: از نظر بعد تاریخی سیستم ارز فیاتی همواره خطرات جدی را متوجه دولت‌ها کرده است.

چالش‌های ارز فیات

– آیا تمامی رمز ارزها بدون پشتوانه هستند؟

برای جواب به این سؤال باید کمی بیشتر تحقیق کنید. اگر تا کنون فقط اسم بیت کوین را شنیده‌اید، حتماً می‌دانید که مانند انواع ارز فیات بدون پشتوانه فیزیکی تولید می‌شود اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید ارز دیجیتال تتر برخلاف این رویه یک استیبل کوین است و کوینی با مقدار ثابت است و هر تتر با یک دلار آمریکا پشتیبانی می‌شود. امروزه تتر به تأمین نقدینگی و کم شدن ضرر کاربران در برابر نوسانات بازار کمک می‌کند. از این رو رمزارز بسیار مهمی است و از محبوبیت بالایی برخوردار است.
– آیا سرمایه گذاری روی ارزهای بدون پشتوانه راه حلی منطقی است؟
پاسخ به وضعیت مالی و هدف‌های آتی که برای کسب و کار خود برنامه‌ریزی کرده‌اید همگی به اندازه‌ای تأثیرگذار هستند. مطمئناً شناخت کافی و مطالعه و پیگیری این بازارها به شما کمک می‌کند تا حد زیادی از خطرات احتمالی در امان باشید.

– آیا سرمایه‌گذاری یا روی آوردن به بازار شت کوین‌ها می‌تواند گره گشای مشکلات اقتصادی باشد؟

بازار شت‌کوین که در بین محبوبیت ارزهای کوینی جای خود را در سبد خرید مشتریان باز کرده است، بازاری به شدت محبوب و مورد توجه سرمایه گذاران جسور و حتی در مواقعی سودجویان و کلاه برداران می‌باشد. باید بسیار با احتیاط به رسد این کوین‌ها پرداخت. در این بازار ارزهایی هستند که با افزایش ارزش ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ درصدی توانسته‌اند سرمایه گذاران خود را به سودهای هنگفتی برسانند و مطمئناً به علت عدم نظارت در بسیاری از نمونه‌ها به ضررهای میلیونی هم رسیده‌اند.

– آیا ارز فیاتی محبوبیت بالاتری دارد؟

جواب این سؤال بستگی به منطقه جغرافیای شما دارد. برای مثال در ایران استفاده از بازار ارز فیاتی سالیان درازی است که هم مورد توجه شرکت‌ها و ارگان‌ها بوده و هم مورد استقبال کارکنان. در این روش استفاده از کوپن خرید، کوپن تخفیف و حتی کوپن پرداخت قسطی سالیان درازی است که مورد قبول واقع شده است و هم اکنون نیز طرفداران زیادی دارد.

سخن آخر

در حال حاضر کسب اطمینان از آینده ارزهای دیجیتال به علت تازگی و وجود چالش‌های مختلف امکان‌پذیر نیست. در کنار این برای مثال قیمت بیت کوین در یکی دو سال اخیر افت و خیزهای فراوانی را همراه داشته اما هنوز در ابتدای راه قرار دارد و استقبال از آن به حد کافی و مطمئنی انجام نگرفته است. در بحث انواع ارز فیات هم با توجه به سابقه آن و خطرات تورمی که همراه خود دارد باید با درایت تصمیم به انتخاب یکی از این دو راه یا استفاده از آن‌ها به شکل منطقی و اشتراکی گرفت.