تفاوت بین CFD و ETF چیست؟

آشنایی بازار فارکس | آکادمی آینده

ما معنى المقايضة (سواب)

سواپ در فارکس یعنی چه؟ سواپ به زبان ساده به معنای (rollover فارکس) هزینه یا سود برای نگه داشتن پوزیشن های معاملاتی یک شبه تا روز معاملاتی بعدی فارکس است.

سواپ چیست و بروکر فارکس چطور نرخ سواپ را محاسبه می کند؟ اگر می خواهید بدانید که محاسبه سوآپ فارکس چطور انجام می شود در این مقاله با ما همراه باشید. کارگزار بسته به اختلاف نرخ بهره بین دو ارز موجود در معامله و بسته به جهت و حجم آن، مبلغ کارمزد مشخصی دریافت می کند یا می پردازد.

نرخ سواپ فارکس - سواپ به زبان ساده

سوآپ فارکس چیست یا به عبارتی swap چیست؟ عملیات سوآپ فارکس در سطح «بسیار بالای» بازار ارز که در بازار بین بانکی (Interbank market) است، رخ می دهد و سپس سطح آن پایین می آید و روی تمام سطوح سلسله مراتبش تاثیر می گذارد.

معنی swap در فارکس چندان پیچیده نیست! هنگام انجام یک معامله به منظور خرید/فروش یک ارز، طرفین خود را به پرداخت های نهایی در روز متعهد می دانند که تاریخ ارزش (Value Date) نامیده می شود. حجم متناظر ارزهای مورد معامله در بازار بین بانکی با نرخ سود سپرده و اعتبار جاری وام داده می شود.

سود حاصل از وام و هزینه های استقراض به مشتری منتقل می شود:

• - پوزیشن معاملاتی یا به صورت خودکار در یک تاریخ جدید، تنظیم شده برای مبادله، قیمت و تاریخ ارزش جدید دوباره باز می شود.
• - یا پوزیشن معاملاتی با قیمت قبلی باقی می ماند، اما سوآپ در فارکس به حساب مشتری واریز یا از حساب مشتری کسر می شود.

هزینه رول اور (rollover) یا به عبارت دقیق تر، حجم و علامت آن، به تفاوت نرخ بهره بین دو ارز معامله بستگی دارد. به طور معمول، نرخ سپرده و اعتبار مربوط به یک ارز متفاوت است. به همین دلیل است که هزینه‌های چرخش پوزیشن های لانگ و شورت روی یک جفت ارز متفاوت است. (نرخ اعتبار یا credit rate معمولا بالاتر است). به همین دلیل است که هزینه های تمدید معاملات خرید (پوزیشن های لانگ) و معاملات فروش (پوزیشن های شورت) روی جفت ارزهای یکسان، متفاوت هستند.

چه زمانی Rollover (تمدید به روز بعد) به نفع یک معامله گر است؟

از دیدگاه مشتری، هرچه نرخ ارز خریداری شده بالاتر باشد و نرخ ارز فروخته شده پایین تر رول اور (انتقال به روز بعد) معامله منفعت بیشتری خواهد داشت. اگر نرخ بهره ارز خریداری‌ شده، بالاتر از نرخ قابل‌ اجرا برای ارز فروخته‌ شده باشد، نرخ سواپ (swap rate) به حساب مشتری واریز می‌شود. در غیر این صورت نرخ سوآپ از حساب مشتری کسر می شود.

نرخ سواپ فارکس - نکاتی که باید مورد توجه قرار بگیرند

تا الان متوجه شدید سواپ در فارکس به چه معناست. واضح است که شرایط سوآپی که شرکت های مختلف ارائه می دهند ممکن است بسیار با یکدیگر متفاوت باشند؛ به طوری که گاهی هزینه رول اور (تمدید) پوزیشن معاملاتی روی یک جفت ارز یکسان، کاملاً متفاوت است. سوال در اینجا این است که یک شرکت در محاسبه سواپ چقدر با نرخ های جاری بازار بین بانکی در محاسبه سوآپ فارکس فاصله گرفته است.

نرخ سواپ چیست - نرخ سواپ در فارکس یا نرخ بهره شبانه

نرخ بهره شبانه چیست؟ رول اور در فارکس چیست؟ از آنجایی که پوزیشن معاملاتی به یک روز بعد رول اور (تمدید) شده است این نرخ های شبانه هستند که وضعیت کنونی در بازار پول را بازتاب می دهند و مطلوب ترین شرایط سوآپ برای مشتری را فراهم می کنند. هرچند، اگر یک شرکت از سطوح بالاتر سلسله مراتب بازار دور باشد، هزینه تمدید برای مشتریان بدتر خواهد بود، فقط به این دلیل که هر سطح جدید از سلسله مراتب بهره خودش را به هزینه های rollover فارکس (rollover costs) اضافه می کند. به همین دلیل است که نرخ های سواپ فارکس ممکن است تفاوت قابل توجهی با نرخ های بین بانکی داشته باشند

سایر شرکت هایی که خدمات معامله یا ترید ارائه می دهند، اغلب سودشان را هنگام محاسبه سوآپ ها به عنوان یک درصد ثابت درنظر می گیرند که در نتیجه شرایط بدتری برای مشتریان شان ایجاد می کنند. میزان «کمیسیون» یا کارمزد اضافی در شرکت های مختلف ممکن است بسیار قابل ملاحظه باشد.

هنگام مطالعه در مورد شرایط عملیات سوآپ، لازم است به اختلاف بین سواپ ها برای معاملات خرید و فروش (پوزیشن های لانگ و شورت) نیز توجه شود. هرچه این اختلاف بیشتر باشد، هنگام محاسبه بهره بیشتری توسط یک شرکت اضافه می شود، زیرا اسپرد بین نرخ های اعتبار و سپرده شبانه، معمولاً در بازار بین بانکی پایین است بخصوص برای ارزهای نقدشونده.

چه موقع شرایط سواپ اهمیت پیدا می کند

سوآپ چیست؟ عملیات سوآپ روزی یکبار اجرا می شود، به همین دلیل شرایط رول اور (معنی رول اور به عبارتی تمدید است) برای کسانی اهمیت پیدا می کند که پوزیشن های معاملاتی شان را برای یک دوره زمانی قابل ملاحظه باز نگه می دارند و اصولاً به نوسانات قیمتی در طول روز توجه ندارند، بلکه توجه شان بیشتر معطوف به حرکات ممتد است. منظور مشتریانی است که پوزیشن های معاملاتی استراتژیک باز می کنند و بر اساس تغییرات بنیادی (فاندامنتال) در بازار، درون روند معامله می کنند.

علاوه بر اینکه شرایط سوآپ مطلوب، اهمیت فوق العاده ای برای مشتریانی دارد که از استراتژی های کری ترید که به معاملات انتقالی هم شناخته شده هستند (Carry Trade) استفاده می کنند. این استراتژی ها کاملاً بر مبنای اختلاف نرخ بهره بین ارزها بنیان نهاده شده اند که در آنها یک ارز با نرخ پایین تر وام گرفته می شود و یک ارز با نرخ بالاتر سپرده گذارده می شود.

یک مثال دیگر از اهمیت مفهوم سواپ در فارکس «بین بانکی» برای مشتری، به هِجینگ (معامله تامینی) در حالت قفل (lock mode hedging) مربوط می شود. فرض کنید که یک مشتری یک پوزیشن معاملاتی باز کرده و انتظار دارد که حرکت خاصی در بازار رخ دهد، اما هنوز شروع نشده است. مشتری ممکن است بخواهد با باز کردن یک معامله دیگر در جهت مخالف (بدون بستن معامله اول) معامله اش را ایمن (هِج) کند. در این صورت اسپرد کم بین نرخ ها که توسط سوآپ «بین بانکی» تضمین شده است، هزینه حفظ چنین پوزیشن های معاملاتی را کاهش خواهد داد.

انواع قراردادهای بازار فارکس؛ رازهای سرّی معاملات فارکس

قراردادهای بازار فارکس، امکانات طلایی هستند که سایر معامله‌گران نمی‌خواهند از آن مطلع شوید!

اکثر معامله‌گران وقتی می‌خواهند معاملات خود را در بازار فارکس شروع کنند، با دیدن ابزارها و امکانات متنوع معاملاتی سردرگم می‌شوند. آنها در ابتدا فکر می‌کنند که کافی است روی یک جفت ارز، فقط معاملات خرید و فروش باز کنند.

اما انواع قرارهای بازار فارکس فرصت‌های سودآوری مختلف و جذابی را برای معامله‌گران ایجاد می‌کنند که حتی در حال حاضر شاید تصور آنها هم برایتان آسان نباشد.

اگر با قراردادهای بازار فارکس که مطابق با استعداد و استراتژی شما در زمینه معامله‌گری هستند آشنا شوید، می‌توانید درصد برد معامله‌تتان را تا حد بسیار خوبی بالا ببرید.

در این مقاله قصد داریم انواع قراردادهای بازار فارکس را به صورت جامع معرفی و بررسی کنیم تا شما عزیزان با شناخت دقیق خصوصیات هر یک از روش‌های معاملاتی بازار فارکس، بهترین روش درآمدزایی مطابق با استراتژی معاملاتی خود را پیدا کنید.

در این مقاله می‌آموزید:

1. آشنایی با بازار فارکس
2. جفت ارزها در بازار فارکس
3. انواع قراردادهای بازار فارکس

این مقاله برای چه کسانی مناسب است:

1. معامله‌گران علاقه‌مند به بازار فارکس
2. تحلیل‌گران بازارهای مالی
3. پژوهشگران علوم اقتصادی

آشنایی با بازار فارکس

آشنایی بازار فارکس | آکادمی آینده

Foreign exchange به معنای تبادل ارز خارجی است. در بازار فارکس می‌توانید ارزهای مختلف را با استفاده از نرخ تبدیل (Exchange rate) به یکدیگر تبدیل کنید.

فرض کنید یک‌ میلیون یورو دارید و می‌خواهید به دلار تبدیل کنید. نرخ تبدیل نشان می‌دهد به ازای هر یورو، 1.3 دلار به ما تعلق می‌گیرد یعنی Exchange rate EUR/USD= 1.13. در بازار فارکس یک میلیون یورو شما با یک میلیون و صد و سی هزار دلار تعویض می‌شود.

با وجود نوسانات زیاد، بازار فارکس امن است. حرکات غیرقابل تصور در جفت ارزها کمتر مشاهده می‌شود و ارزی وجود ندارد که طی یک شب از بین رفته و نابود شود.

فارکس به معنی سنتی یک بازار نیست زیرا در آن مکان فیزیکی معامله مرکزی یا مبادله وجود ندارد.

جفت ارزها در بازار فارکس

جفت ارزهای بازار فارکس | آکادمی آینده

جفت ارزها در سه دسته: اصلی، کراس و اگزوتیک قرار می‌گیرند و هر یک دارای زیرمجموعه‌های زیادی هستند.

قوی‌ترین ارز موجود در جهان، دلار آمریکا است که نقدشوندگی بسیار زیادی دارد. دلار آمریکا پایه بازارهای مالی بین‌الملل است. به جفت ارزهایی که دلار آمریکا در یک طرف آن قرار داشته باشد، جفت ارز اصلی می‌گویند.
جفت ارزهای فرعی یا کراس، مانند EUR/GBP، EUR/CHF و GPB/JPY دارای دلار آمریکا نیستند و از برابری ارزهای بزرگ دنیا حاصل می‌شوند. جفت ارزهای اگزوتیک یا نوظهور از برابری ارزهایی مانند روپیه، دینار، لیر، روبل و غیره تشکیل شده و حجم کمتری در بازار جهانی داشته و اهمیت کمتری دارند.

پرحجم‌ترین ارز در بازار فارکس، جفت ارز یورو دلار EUP/USD با حجم معاملات فارکس روزانه بیش از یک تریلیون دلار و 23٪ از کل حجم بازار است. دومین جفت ارز پرحجم دنیا با بیش از 17.8٪ از کل حجم بازار فارکس، دلار آمریکا به ین ژاپنUSD/JPY است. سومین جفت ارز مهم دنیا، GBP/USD جفت ارز پوند انگلستان به دلار آمریکا است. پس از جدایی انگلستان از اتحادیه اروپا، مقداری از ارزش خود را از دست داد. جفت ارز AUD/ USD (دلار استرالیا به دلار آمریکا) در رتبه چهارم و USD/CAD (دلار آمریکا به دلار کانادا) پنجمین جفت ارز مهم دنیاست.

انواع قراردادهای بازار فارکس

قراردادهای بازار فارکس | آکادمی آینده

قراردادهای بازار فارکس: معاملات آپشن فارکس

این معاملات‌، قراردادی است که به معامله‌گر یا خریدار(Buyer) حق می‌دهد یک ارز خاص را در یک نرخ و تاریخ مشخص یا پیش از تاریخ سررسید، خریداری یا به‌ فروش برساند.

در این قرارداد، معامله‌گر متعهد به اجرا نیست و اختیار دارد قرارداد را به صورت یک طرفه فسخ کند. به فروشندگان قراردادهای معاملات آپشن فارکس برای خسارت‌های احتمالی، حق بیمه پرداخت می‌شود. حق بیمه بستگی به قیمت ثبت شده و تاریخ انقضای قرارداد دارد و ممکن است بسیار زیاد باشد.

Currency Options از رایج‌ترین روش‌های استفاده شده توسط شرکت‌ها، افراد یا مؤسسات مالی برای محافظت از دارایی‌های خود در برابر جابجایی‌های ناگهانی نرخ ارز است. با خرید قرارداد اختیار، دیگر نمی‌توان آن را فروخت یا دوباره معامله کرد.

معاملات اختیار ارز فارکس پیچیده است و تعیین ارزش آن‌ها را دشوار می‌کند. ریسک این معاملات را با تفاوت نرخ بهره، نوسانات بازار، تاریخ سررسید و قیمت فعلی جفت ارز می‌سنجند.

مبادلات اختیار ارز در فارکس به دو دسته اصلی Call آپشن و Put آپشن تقسیم می‌شوند که از نظر نحوه عملکرد دو نوع آمریکایی و اروپایی دارد. در اختیار معامله آمریکایی، قرارداد، پیش از تاریخ سررسید در هر زمانی، قابل اجرا بوده اما اختیار معامله اروپایی فقط در تاریخ انقضا اجرا پذیر است.

مانند معاملات آتی، معاملات آپشن نیز در بورس مانند بورس کالای شیکاگو (CME)، بورس اوراق بهادار بین المللی (ISE) یا بورس سهام فیلادلفیا (PHLX) معامله می‌شوند. معایب این است که ساعات بازار برای معاملات آپشن فارکس محدود است و نقدینگی تقریباً به اندازه بازارهای آتی یا بورس نیست.

قراردادهای بازار فارکس: Forex Bet

در شرط‌بندی فارکس، دارایی اصلی را مالک نمی‌شوید و باید در هر جهتی را که فکر می‌کنید قیمت آن بالا یا پایین می‌رود حدس بزنید. سود یا زیان شما به میزان حرکت بازار قبل از بستن موقعیت بستگی دارد.

قراردادهای شرط‌بندی گسترده در فارکس توسط ارائه‌دهندگان شرط‌بندی گسترده، انجام می‌شود. با اینکه شرط‌بندی توسط FSA در انگلیس تنظیم می‌شود، اما ایالات متحده شرط‌بندی گسترده را تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ قمار اینترنتی می‌داند که در حال حاضر در ایالات متحده ممنوع است.

قراردادهای بازار فارکس: ETF های ارزی

ETF های ارزی، اوراق بهادار نقد شونده هستند که می‌توان آن را با قیمت مناسب و به‌طور سریع، به پول نقد تبدیل کرد. این نوع قراردادهای بازار فارکس به افراد عادی اجازه می‌دهد از طریق یک صندوق مدیریت شده بدون بارگذاری معاملات فردی در معرض بازار فارکس قرار بگیرند. ارزها در یک صندوق خریداری و نگهداری می‌شود و در صرافی به مردم پیشنهاد می‌شود.

از قرارداد ETF های ارزی برای سفته‌بازی در بازار فارکس، متنوع سازی سبد سهام، یا محافظت در برابر خطرات ارزی استفاده می‌شود. محدودیت در معاملات ETF ارز این است که بازار 24 ساعت باز نباشد. علاوه بر این، مشمول کمیسیون و سایر هزینه‌های معاملات می‌شوند.

قراردادهای بازار فارکس: فارکس خرده فروشی

نوعی بازار فرابورس ثانویه وجود دارد که دسترسی آن توسط ارائه دهندگان معامله فارکس اعطا می‌شود و راهی برای دلالان خرده فروش در فارکس فراهم می‌کند. ارائه دهندگان معامله فارکس از طرف سرمایه‌گذار در بازار اصلی OTC معامله می‌کنند و با پیدا کردن بهترین قیمت، قبل از نمایش قیمت‌ها، علامت‌گذاری را در سیستم عامل‌های معاملاتی خود اضافه می‌کنند.

یک ارائه دهنده معامله فارکس خرده فروشی به عنوان طرف مقابل شما عمل می‌کند؛ یعنی اگر شما خریدار باشید، به عنوان فروشنده هستند.

در معاملات فارکس، یک قرارداد فارکس به صورت عادی ۲ روز برای تحویل نیاز دارد؛ اما در عمل، هیچ کس در معاملات فارکس ارز دیگری را تحویل نمی‌گیرد. به طور خاص در بازار فارکس خرده فروشی، موقعیت در تاریخ تحویل چرخیده می‌شود.

در این نوع از قراردادهای بازار فارکس می‌توانید از اهرم استفاده کنید تا مقدار زیادی ارز را برای مقدار بسیار کمی کنترل و موقعیت‌هایی با ارزش 50 برابر مقدار سرمایه اولیه را باز کنید.

فرض کنید سه هزار دلار دارید. با سه هزار دلار می‌توانید یک معامله EUR/USD با ارزش ۱۵۰ هزار دلار باز کنید. شما نمی‌توانید قرارداد را به صورت نقدی تسویه کنید زیرا فقط 3000 دلار در حساب خود دارید؛ بنابراین یا باید معامله را قبل از تسویه حساب ببندید یا آن را بچرخانید.

برای جلوگیری دردسر تحویل فیزیکی، کارگزاران فارکس خرده فروشی، به طور خودکار موقعیت مشتری را می‌چرخانند. زمانی که یک معامله فارکس از طریق فیزیکی تحویل نشود، به طور نامحدود به جلو حرکت می‌کند تا زمانی که معامله بسته شود.

در روش چرخش جفت ارزی Tomorrow-Next، هنگامی‌که موقعیت‌ها می‌چرخند، معامله‌گر سود می‌کند یا باید ضرر بپردازد. این هزینه، به نام هزینه مبادله یا هزینه بازگردانی نامیده می‌شود. به نیابت از معامله‌گر، کارگزار فارکس هزینه را محاسبه کرده و مانده‌ حساب مشتری را بدهکار می‌کند.

در معامله فارکس خرده فروشی، معامله‌گر به دنبال به دست آوردن مالکیت فیزیکی ارزهای خریداری شده یا تحویل ارزهای فروخته شده نیست.

قراردادهای بازار فارکس: CFD Forex

CFD به معنای معامله برای اختلاف (Contract for Difference) است. در بازار فارکس CFD، از اختلاف حاصل از قیمت امروز یا قیمت آینده سود به دست می‌آید.

CFD فارکس توافقی است برای مبادله تفاوت قیمت یک جفت ارز از زمانی که موقعیت خود را باز می‌کنید تا زمانی که آن را می‌بندید.

در بازار فیوچرز، به طور مثال مردم برای سال آینده، کالایی را از یکدیگر پیش‌خرید کرده یا آن را پیش‌فروش می‌کنند. در زمان تسویه یعنی در آخرین روز قرارداد، باید اختلاف قیمت امروز یا قیمتی که معامله با آن انجام شده را پرداخت کنند. قرارداد فیوچرز دارای سررسید است و حتی اگر معامله‌گر در زیان باشد، معاملات بر طبق این سررسید تسویه می‌شوند؛ اما معامله‌‌گر در بازار CFD می‌توانست معامله را تسویه نکند.

در بازار CFD هم در صعود قیمت و هم نزول می‌توانید سود کنید و از اهرم استفاده کنید. برخلاف بازار فیوچرز، سی‌اف‌دی فاقد سررسید هست و می‌توان معامله را ماه‌ها حفظ کرد.

قراردادهای بازار فارکس: FX Spot

FX Spot یک بازار خارج از بورس است که با عنوان OTC نیز شناخته می‌شود و به صورت 24 ساعته فعالیت می‌کند. برخلاف معاملات آتی ارز، ETF های ارزی و معاملات آپشن که از طریق بازارهای متمرکز معامله می‌شوند، Spot FX قراردادهای بدون نسخه و توافق‌نامه‌های خصوصی بین دو طرف است و از طریق شبکه‌های معامله الکترونیکی انجام می‌شود. بازار اصلی فارکس بازار “interdealer” است که نمایندگی‌های فارکس با یکدیگر معامله می‌کنند.

به دلیل تسلط بانک‌ها به عنوان فروشندگان فارکس، بازار بین معامله‌گران به عنوان بازار بین بانکی شناخته می‌شود ولی بازار بین فروشندگان فقط برای مؤسساتی قابل دسترسی است که حجم معاملات و ارزش خالص بسیار بالایی دارند.

در بازار فارکس، یک موسسه معاملاتی مسئول خرید و فروش توافق نامه یا قرارداد ساخت یا تحویل ارز است. معامله FX Spot یک توافق دوجانبه بین تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ دو طرف برای مبادله فیزیکی یک ارز با ارز دیگر است.

همه ارزها، زمان تسویه T + 2 را رعایت نمی‌کنند. به‌ عنوان مثال USD / CAD ،USD / TRY ،USD / RUB و USD / PHP فقط یک روز کاری از امروز تا تسویه فاصله دارند.

کلام آخر

کار اصلی بازار فارکس، سنجش ارزها و محاسبه نرخ برابری ارزها است. علاوه بر ارز، می‌توان دارایی‌های دیگری را در یک کارگزاری فارکس معامله کرد که جزو بازار فارکس محسوب نمی‌شود.

مراکز مهم و اصلی مبادلات فارکس، شهرهای لندن، نیویورک، هنگ کنگ، فرانکفورت، زوریخ، سنگاپور، پاریس، سیدنی و توکیو هستند. تمام تراکنش‌ها در فارکس، از طریق شبکه‌های کامپیوتری، بین معامله‌گران سراسر جهان، انجام می‌شود.

در این مقاله به معرفی انواع معاملات فارکس پرداختیم. با روش‌های خرده فروشی فارکس، ETFهای ارزی، معاملات آپشن فارکس‌ و… آشنا شدید.

مهم‌ترین عامل برای موفقیت در بازار فارکس، آشنایی با اصول اولیه و مقدماتی این بازار است. باید رمز موفقیت معامله گران بزرگ را دریافت و از تجربیات آن‌ها استفاده کرد. تحلیل‌های فاندامنتال و تکنیکال بازارهای مالی فقط با آموزش درست و اطلاعات بالا صورت می‌پذیرد.

در آکادمی آنیده به عنوان بهترین آموزشگاه فارکس در مشهد می‌توانید در کلاس درس اساتید حرفه‌ای آموزش فارکس در مشهد حاضر شوید و به همراه تیم آموزشی آکادمی آینده مسیر موفقیت در این بازار را طی کنید.

معاملات cfd چیست؟

CFD یا Contract For Differences قراردادی است که بین دو طرف معامله به جهت پیش گیری از ضرر و زیان های احتمالی بسته می شود. این قرارداد نوین دارای تفاوت بنیادین با قراردادهای فیوچرز یا قطعی است و در آن کالایی خرید و فروش نمی شود، بلکه نوسانات قیمت اوراق بهادار یا دارایی ها معامله می گردد. این ابزار معاملاتی که از سال 2002 در مراکز مالی مهم دنیا آغاز به کار کرد، قرارداد مابه التفاوت نیز نام دارد و برای پوشش خطرات و ریسک معاملات صورت می پذیرد. به طور مثال در پیش فروش خودرو در سال های دورتر، مبلغی مشخص و نهایی از طرف خودروساز اعلام می شد و مشتری موظف به پرداخت دقیق همان قیمت بود. اما با گذشت زمان و افزایش نرخ تورم، این نوع توافقات سود و زیان های متعددی را برای هر دو طرف به وجود آورند. از این رو با ظهور ابزارهای معاملاتی نوین مانند CFD جلوی بسیاری از ریسک های خرید و فروش گرفته شد. به بیان ساده در این بازار شما بدون خرید سهام یا دارایی یک شرکت، به طور مستقیم از از نوسانات قیمتی آن سود کسب می کنید.

این نوع داد و ستد که از نوع معاملات مشتقه محسوب می شود، یک نوع استراتژی تجاری پیشرفته است که توسط معامله گران با تجربه استفاده می شود. در معامله CFD تفاوت قیمت یک دارایی پایه مشخص در معاملات باز و بسته آن پرداخته می شود.

درک مفهوم معاملات CFD

بازار CFD به معامله گران اجازه می دهد تا در نوسانات رو به بالا یا پایین قیمت اوراق بهادار و دارایی های مشخصی معامله کنند. این دارایی مشخص که دارایی پایه نیز نام دارد، امروزه دارای تنوع بسیار در معاملات ما به التفاوت شده است. اساساً، معاملات بازار CFD توسط سرمایه گذاران نیز با هدف پیش بینی در مورد افزایش یا کاهش قیمت همین دارایی های پایه صورت می گیرد.

بنابراین معامله گران CFD روی افزایش یا کاهش قیمت ها و نوسان گیری هایی که انجام می دهند معامله می کنند. معامله گرانی که حرکت صعودی قیمت را پیش بینی می کنند، CFD را می خرند، و در صورت افت ارزش دارایی اقدام به فروش آن می نمایند. به خاطر داشته باشید قرارداد مابه التفاوت تنها روی اختلاف قیمت یک دارایی پایه صورت می گیرد و مالکیت حقیقی آن دارایی به فرد معامله گر واگذار نمی شود. انجام معاملات در این بازار همانند سایر بازارهای مالی آنلاین نیازمند تجربه، مهارت و توانایی تحلیل نوسانات قیمت ها است.

انجام معاملات در CFD به چه صورت است؟

از سی اف دی می توان در بسیاری از معاملات از جمله خرید و فروش اوراق بهادار، بورس و ETF (exchange-traded funds) نیز استفاده کرد. معماله گران با استفاده از این بازار به تخمین نوسانات قیمت کالاهایی نظیر نفت در قراردادهای فیوچرز می پردازند. همانطور که اشاره شد، قراردادهای فیوچرز معاملاتی هستند که در آن قیمت تمام شده یک محصول مشخص (با توجه با قیمت روز آن‌) از پیش تعیین می شود. گرچه CFD به معامله گران اجازه می دهد که روی نوسانات قیمت قراردادهای فیوچرز داد و ستد کنند، اما به خودی خود جزو معاملات آتی یا Futures به شمار نمی رود. چرا که پس از انجام معامله هیچ کالایی تحویل خریدار نمی شود.

معاملات CFD در فضایی خارج از بورس و توسط شبکه ای از کارگزاران انجام می شود. در این بازار عرضه و تقاضای موجود برای معامله توسط کارگزاری ساماندهی شده و تعیین قیمت بدین ترتیب صورت می پذیرد. به عبارت دیگر قراداد های سی اف دی در جایی مانند بازار بورس نیویورک معامله نمی شوند. CFD یک قرارداد قابل معامله بین مشتری و کارگزاری است که در هنگام معکوس شدن قرارداد، تفاوت قیمت اولیه آن را مبادله می کنند.

مزایای CFD

CFD تمامی مزایا و خطرات ناشی از داشتن یک سهام یا اوراق بهادار را بدون مالکیت واقعی آن ها برای معامله گران فراهم می آورد. همانطور که اشاره شد، در این بازار معامله گران اجباری به تحویل یا دریافت فیزیکی دارایی مورد معامله خود ندارند. همانند بازار فارکس، CFD‌ نیز با ضریب اهرمی یا Margin معامله می شود. بدین معنا که ورود به این بازار مستلزم سرمایه بزرگ و سنگین نیست. سرمایه گزاران با قرض گرفتن پول از کارگزاری می توانند لوریج Leverage یا موقعیت خرید خود افزایش دهند. همانطور که مشخص است این کار برای رسیدن سرمایه بیشتر، سود بالا و افزایش بازدهی صورت می پذیرد. لازم به ذکر است حساب معامله گران در این بازار می بایست حاوی مانده حساب مشخصی باشد تا کارگزاری افزایش Leverage‌ را تایید کند. انجام معاملات با ضریب اهرمی معمولا لوریج بالاتری نسبت به معاملات سنتی و معمول فراهم می آورد. Leverage‌ استاندارد در مارکت cfd می تواند از حداقل 2 درصد مارجین مورد نیاز تا حداکثر 20 درصد مارجین باشد. هر چه حجم ضریب اهرمی کمتر باشد، میزان سرمایه مورد نیاز کمتر بوده و سود بالقوه آن برای معامله گر بیشتر خواد بود.

عدم وجود تاریخ انقضا در معاملات

یکی از معضلات قرادادهای مشتقه، وجود تاریخ انقضا و اعتبار این قرارداد در مدت زمان معین است. بدین ترتیب پس از پایان زمان قرارداد خریدار مکلف به پرداخت قیمت از پیش تعیین شده و دریافت دارایی خود است. اما این مورد در خصوص بازار CFD صدق نمی کند. در این بازار معاملاتی خریدار یا فروشنده بدون محدودیت زمانی و هر گونه انقضا، می توانند موقعیت معاملاتی مورد نظر خود را انتخاب کنند. اما همواره در طول انجام معاملات می بایست نوسانات بازار را تحت نظر داشت تا موقعیت معاملاتی دچارCall Margin یا بسته شدن خودکار نشود.

تنوع معاملاتی در یک بازار

در بازار معاملاتی CFD انجام سرمایه گذاری روی دارایی های متعددی فراهم شده است. بدین ترتیب، شما با عضویت در این پلتفرم و داشتن یک حساب معاملاتی، می توانید نسبت به خرید و فروش دارایی های پایه مختلفی اقدام نمایید. CFD دردسر عضویت در بازارهای مختلف سهام و سایر بازارهای معاملاتی جدید را از سر راه شما برداشته است. علاوه بر این، در این پلتفرم نیازی به پرداخت سود نقدی سهام و تمبر مالیاتی نیست.

تفاوت بین CFD و سهام

معاملات قراردادهای تفاوت (CFD) و معاملات سهام عمدتاً از این جهت متفاوت است که وقتی یک CFD معامله می‌کنید، روی قیمت بازار بدون کسب مالکیت دارایی پایه حدس‌زنی می‌کنید، اما وقتی سهام را معامله می‌کنید، باید این کار را انجام دهید.

تمایز اصلی بین سهم و CFD مالکیت و اهرم است. با خرید سهام شما مالک سهام می شوید. سرمایه گذاری در سهام معادل به دست آوردن یک سهم مالکیت متوسط ​​در کسب و کاری است که از آن حمایت می کنید. هنگام خرید سهام باید کل قیمت سهام را پرداخت کنید.

قرارداد برای تفاوت به عنوان CFD نامیده می شود. بدون نگهداری دارایی پایه، می‌توانید با شرکت در معاملات آنلاین CFD روی قیمت یک اوراق بهادار حدس بزنید. یک سهام، شاخص سهام، ارز، کالا یا ارز دیجیتال ممکن است امنیت اساسی برای CFD باشد. با CFD ها، ممکن است با سرمایه گذاری اولیه کمتر به معامله بپیوندید زیرا آنها بر اساس اهرم معامله می کنند.

معاملات CFD شامل در نظر گرفتن اهرم و حاشیه، کارمزدها و هزینه‌ها، دسته‌بندی ابزار، کوتاهی و مالکیت دارایی است که یکی از تفاوت‌های اصلی بین CFD و معاملات سهام است. بگذارید بیشتر توضیح بدهم.

لوریج و مارجین چیست؟

هنگام معامله CFD، اهرم و مارجین دست به دست هم می دهند. با استفاده از اهرم، شما ممکن است در معرض یک دارایی اساسی قرار بگیرید بدون اینکه مجبور باشید کل مقدار پول مورد نیاز برای خرید و نگهداری دارایی واقعی را کنار بگذارید. در عوض، شما فقط باید بخشی از ارزش کلی موقعیت را به اشتراک بگذارید.

مبلغی که در ابتدا باید برای شروع یک موقعیت در دسترس داشته باشید، به نام مارجین شناخته می شود، بر اساس اندازه قرارداد و دارایی پایه ای که می خواهید معامله کنید، در نوسان است. حاشیه هزینه نیست. بر اساس اهرم از پیش تعیین شده برای طبقه دارایی، اولین نیاز حاشیه به صورت درصدی از ارزش قرارداد بیان می شود. در حین معامله با مارجین، ریسک افزایش می یابد.

هنگامی که در پلت فرم معاملاتی Invest معامله می کنید، باید ارزش دارایی کامل را در دسترس داشته باشید و بدون اعمال اهرم برای وجوه موجود، سهام خریداری کنید.

تنوع دارایی ها

شما می توانید بر روی بیش از 2500 دارایی مختلف در پلتفرم CFD اتحادیه معامله گران، از جمله سهام، فارکس، کالاها، شاخص ها، ارزهای رمزنگاری شده، ETF و گزینه ها معامله کنید. شما می توانید این کار را برای تنوع بخشیدن به سبد خود و قرار گرفتن در معرض صرافی های بزرگ در سراسر جهان انجام دهید.

پلتفرم معاملاتی Invest بازاری است که در آن می‌توانید سهام و ETF (ETF) بخرید و بفروشید. به لطف دسترسی شما به بیش از 1200 سهام و 90 ETF، می‌توانید سهام کسب‌وکارهای مورد علاقه خود یا هر ETF فهرست‌شده را در پلتفرم خریداری کرده و نگه دارید، و همچنین از جدیدترین IPOها در زمان عرضه عمومی شرکت‌ها بهره مند شوید.

مالکیت دارایی

شما ممکن است در معرض یک دارایی اساسی مانند طلا (XAU)، اپل (AAPL) یا EUR/USD قرار بگیرید، بدون اینکه واقعاً آن را با استفاده از CFD نگه دارید. با توجه به تغییرات در قیمت دارایی پایه، شما یا به دست می آورید یا ضرر می کنید. هدف معاملات CFD شرط بندی روی تغییرات قیمت دارایی اساسی است. اندازه سهام و تغییرات قیمت تعیین کننده هر گونه سود یا زیان است.

در مقابل، وقتی سهامی را در پلتفرم معاملاتی Invest خریداری می‌کنید، مالک دارایی فیزیکی می‌شوید و قبل از فروش به دنبال افزایش بالقوه بلندمدت در ارزش دارایی هستید.

کمی بیشتر در مورد اینکه چگونه CFD ها می تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ توانند با سرمایه گذاری متفاوت باشند

اگر موقعیت شما در طول شب هنگام معامله CFD باز بماند، یک کارمزد یک شبه از شما دریافت خواهد شد. در حالی که معاملات CFD اغلب برای گمانه زنی در مورد رویدادهای کوتاه مدت مانند اعلان های سود یا انتشار گزارش های داده های ایالات متحده استفاده می شود، معاملات سهام معمولاً برای ساخت پرتفوی ترجیح داده می شود.

به طور خلاصه، معاملات سهام CFD و سهام دارای مزایا و معایبی هستند و هر دو به شما امکان می دهند از تغییرات قیمتی که ممکن است منجر به سود یا ضرر شود، سود ببرید. شما باید بتوانید انتخاب کنید که کدام پلتفرم اتحادیه معامله گران به بهترین وجه با ترجیحات تجاری شما مطابقت دارد پس از اینکه درک درستی از اهداف تجاری خود داشتید. کدام پلتفرم معاملاتی – CFD یا Invest – برای شما بهتر عمل می کند؟

تفاوت مدیر محصول و مدیر پروژه

مدیر محصول بر توسعه و انتشار محصول تمرکز دارد در حالی که مدیر پروژه بر هماهنگی، مدیریت و نظارت بر پروژه ها تمرکز دارد. در این مقاله به تفاوت های کلیدی بین این دو نقش می پردازیم. برای تعیین اینکه کدام نقش برای تیم شما مناسب است، بیشتر بیاموزید.

آیا در مورد تفاوت بین مدیر محصول و مدیر پروژه کنجکاو هستید؟ در حالی که این دو نقش مشابه هستند، مسئولیت های بسیار متفاوتی را بر عهده می گیرند.

مدیر محصول کسی است که چیستی و چرایی یک محصول را مشخص می کند. آنها مسئول اطمینان از اینکه همه محصولات یا ویژگی های جدید نیازهای مشتری و اهداف تجاری را برآورده می کنند، هستند. از طرف دیگر مدیر پروژه کسی است که با هماهنگی، مدیریت و نظارت تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ بر پروژه ها بر چگونگی و زمان اجرای یک پروژه تمرکز می کند.

در حالی که آنها دو نقش متفاوت هستند، مدیران محصول و مدیران پروژه اغلب برای ارائه یک پروژه موفق با هم همپوشانی دارند. ما به تفاوت‌های کلیدی بین مدیریت محصول و مدیریت پروژه خواهیم پرداخت و آنچه را که برای تعیین اینکه کدام نقش برای راه‌اندازی بعدی شما مناسب است، در اختیار شما قرار می‌دهیم.

محصول در مقابل پروژه چیست؟

برای درک این دو نقش، اجازه دهید ابتدا تفاوت های محصول در مقابل پروژه را بررسی کنیم:

• محصول کالایی است که نیازهای یک گروه خاص را برآورده می کند که به عنوان بازار هدف نیز شناخته می شود. یک محصول می تواند هر چیزی از نرم افزار گرفته تا جواهرات و یا حتی خدماتی مانند مشاوره باشد. هر محصول چرخه عمر محصول را طی تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ می کند، از توسعه تا آزمایش بازار و در نهایت عرضه.
• از سوی دیگر، پروژه مجموعه ای از وظایف برای دستیابی به یک هدف خاص است. پروژه ها باید دارای نتایج و قابل تحویل باشند، که می تواند هر چیزی باشد، از اصلاح وب سایت گرفته تا یک فرآیند داخلی جدید.

همانطور که می بینید، تفاوت های زیادی بین یک محصول و یک پروژه وجود دارد. همچنین درک تفاوت بین این دو سیستم به طور کلی می تواند مفید باشد.

مدیریت محصول چیست؟

هدف مدیریت محصول نظارت بر محصولات در حال توسعه در یک سازمان است. این شامل مدیریت هر جنبه از چرخه عمر محصول، از مرحله تجزیه و تحلیل تا مدیریت انتشار است.

مدیریت پروژه چیست؟

مدیریت پروژه به تیم ها کمک می کند تا کار را در یک پروژه سازماندهی، پیگیری و اجرا کنند. این شامل مدیریت ذینفعان، وظایف و پیشرفت است. مشاهده پروژه تا تکمیل؛ و پیاده سازی ابزارهای لازم برای موفقیت مدیریت پروژه همچنین بر همکاری تیمی تمرکز می کند و آن را از طریق استفاده از ابزارها و بازی های تیم سازی تشویق می کند.

مدیر محصول در مقابل مدیر پروژه

همانطور که می توانید بگویید، یک محصول کاملاً متفاوت از یک پروژه است. این مورد زمانی است که به نقش مدیر محصول در مقابل مدیر پروژه نیز نگاه کنیم.

به طور کلی، یک مدیر محصول وقت خود را صرف نظارت بر نیازهای محصول می کند. این شامل هماهنگی با تیم توسعه، اولویت بندی عرضه محصولات مختلف و ایجاد استراتژی محصول است.

در اینجا یک مثال از یک روز در زندگی یک مدیر محصول آورده شده است.

روز شما با عیب یابی مشکلات پیاده سازی محصول و ثبت آنها در ثبت ریسک خود شروع می شود. هنگامی که محصول شما با موفقیت تکمیل شد، با مدیر پروژه ارتباط برقرار می کنید تا ابتکارات محصول جدید را پیشنهاد دهید. سپس قبل از حرکت دوباره بررسی کنید که محصولات شما با هدف افزایش فروش 5 درصدی مطابقت داشته باشد.

یک مدیر پروژه وقت خود را صرف نظارت بر نیازهای پروژه می کند. این شامل تعیین وظایف، رهبری جلسات آغازین، حل مسئله برای دستیابی به اهداف تجاری، و اجرای کار به منظور رسیدن به اهداف پروژه به موقع است.

در اینجا مثالی از یک روز در زندگی یک مدیر پروژه آورده شده است.

شما روز خود را با رهبری یک جلسه تیمی در مورد پروژه جدیدی که در حال انجام است آغاز خواهید کرد. پس از ارسال یادداشت های جلسه، پیشرفت راه اندازی محصول فعلی را بررسی خواهید کرد. بر تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ اساس جدول زمانی که به تخمین آن کمک کردید، متوجه می شوید که کمی عقب مانده است. برای بررسی و ارائه پشتیبانی با مدیر محصول تماس بگیرید.

مدیر محصول چیست؟

نقش مدیر محصول ذاتاً استراتژیک است و برای موفقیت نیاز به تحقیقات بازار و تفکر تصویری بزرگ دارد. همچنین شامل ارائه ایده های محصول، قیمت گذاری و معیارهای موفقیت است. این امر آن را شبیه به مدیریت برنامه می کند که بر توسعه استراتژی هایی برای دستیابی به اهداف تجاری تمرکز دارد.

به عنوان صاحب محصول، یک مدیر محصول باید دارای چشم انداز استراتژیک محصول، اولویت بندی و مهارت های پشتیبانی مشتری باشد. آنها همچنین باید تجربه مالکیت گردش کار بازاریابی محصول و رفع نیازهای مشتریان را داشته باشند.

در کنار این مهارت ها، برای صاحب محصول نیز مهم است که بتواند چالش هایی مانند شکست محصول و ضرب الاجل های فشرده را حل کند.

مدیر محصول چه می کند؟

یک مدیر محصول دارای انواع وظایف مرتبط با محصول مانند جمع آوری داده های محصول و استفاده از آن برای اطلاع رسانی راه اندازی محصول جدید است.

مانند هر محصول یا پروژه جدیدی ممکن است مشکلاتی به وجود بیاید، بنابراین لازم است مدیران محصول به صورت استراتژیک مشکل را حل کنند. این را می توان با کمک یک فرآیند کنترل تغییر انجام داد که به اسناد و ردیابی تغییرات پروژه کمک می کند.

وظایف اضافی که یک مدیر محصول بر آن نظارت دارد عبارتند از:

• جمع آوری داده های رضایت مشتری: جمع آوری داده ها از طریق بررسی ها و نظرسنجی ها می تواند به توسعه محصول و سنجش موفقیت محصول کمک کند.
• ایجاد نقشه راه محصول: نقشه راه استراتژی، اولویت تفاوت بین CFD و ETF چیست؟ ها و پیشرفت محصول را در طول زمان مشخص می کند و به سازماندهی محصولات قابل تحویل کمک می کند.
• موانع طرح محصول حل مشکل: موانعی مانند ناکارآمدی زمانی و کمبود منابع می‌توانند تاریخ تکمیل را مختل کنند.
• اولویت‌بندی راه‌اندازی محصول: در مورد راه‌اندازی‌های متعدد به طور همزمان، مدیران محصول باید محصولات را بر اساس درآمد، میزان موفقیت و نیازهای پروژه اولویت‌بندی کنند.
• به روز نگه داشتن روندهای بازار و رقبا: با پیش بینی زودهنگام نیازهای محصول بر اساس تحقیقات بازار، سازمان شما برای موفقیت آماده می شود.
• مدیریت بک لاگ عرضه های محصول: بک لاگ محصول گزارشی از تغییرات محصول، ویژگی های جدید و مسائل توسعه است. این به شما کمک می کند تا ناهماهنگی ها را در طول نسخه جدید مستند کنید و ارتباط برقرار کنید.

انواع وظایف مورد نیاز برای تکمیل به حجم انتشار محصولی که سازمان شما انجام می دهد و اندازه تیم محصول شما بستگی دارد.

چالش های مدیر محصول

یک مدیر محصول با چالش های استراتژیک مرتبط با محصول مواجه است. این به این دلیل است که توسعه و عرضه محصولات جدید می تواند پیچیده باشد. برخی از این چالش ها شامل کار با تیم های مختلف، ردیابی پیشرفت و یافتن منابع لازم است.

چالش های دیگری که ممکن است یک مدیر محصول با آن مواجه شود عبارتند از:

• تصحیح خرابی های محصول: اگر محصولات ضعیف هستند، این به مدیر محصول بستگی دارد که تغییراتی ایجاد کند یا محصول را به طور کلی حذف کند.
• مدیریت ارتباطات بین بخشی: راه اندازی محصول نیازمند تیم های متعددی است که با هم کار کنند و این امر باعث می شود که ارتباطات برای همه ذینفعان روشن بماند.
• پایبندی به بازه زمانی محدود راه اندازی محصول: راه اندازی محصول پیچیده است، بنابراین برای مدیران محصول مهم است که برای جلوگیری از تاخیر به برنامه پایبند باشند.
• کار با فروشندگان برای تهیه مواد: وظیفه مدیر محصول این است که با فروشندگان ارتباط برقرار کند و مواد مورد نیاز را به طور مداوم تهیه کند.

حتی یک مدیر محصول عالی هر از گاهی با چالش های مشابهی روبرو می شود. خوشبختانه، بیشتر افراد این فرصت را دارند که در کنار یک مدیر پروژه کار کنند که می‌تواند به آنها در واگذاری، ردیابی و اطمینان از تکمیل انتشارات محصول شما کمک کند.

مدیر پروژه چیست؟

مدیر پروژه مسئول تقسیم وظایف پروژه و اهداف استراتژیک به ابتکارات عملی است. این نقش شامل هماهنگی، همکاری، برقراری ارتباط و مدیریت وابستگی های پیچیده پروژه و منابع تیمی است.

از آنجایی که یک مدیر پروژه در نهایت مسئول رسیدن به اهداف پروژه است، آنها اغلب مسئولیت هایی مانند محدوده، برنامه ریزی ظرفیت، مدیریت سهامداران و به روز نگه داشتن تیم از طریق گزارش های وضعیت پروژه را بر عهده می گیرند. انجام این کار مستلزم توانایی غلبه بر چالش هایی مانند دستیابی به اهداف تجاری و حل مشکل تغییرات پروژه است.

مدیر پروژه چه کاری انجام می دهد؟

یک مدیر پروژه دارای وظایف مختلفی در رابطه با برنامه ریزی، اجرا و ردیابی عملکرد پروژه است. به عبارت دیگر، تمام ابتکارات درگیر در چرخه حیات پروژه و پنج مرحله مدیریت پروژه است.

وظایف اضافی که مدیر پروژه بر آنها نظارت دارد عبارتند از:

• برقراری ارتباط با اعضای تیم: مدیران پروژه برای ارتباط و همکاری با تیم های مختلف به مهارت های ارتباطی خوبی نیاز دارند.
• پیاده سازی و مالکیت ابزارهای مدیریت پروژه: ابزارهای مدیریت پروژه با ردیابی پیشرفت و افزایش دید در مورد اینکه چه کسی در چه زمانی چه کاری را انجام می دهد، به پیشبرد پروژه ها کمک می کند. این ابزارها تحت مالکیت و مدیریت مدیر پروژه هستند.
• تفویض و پیگیری وظایف پروژه: تفویض وظایف مستلزم تخصیص، ردیابی و مشاهده وظایف تا تکمیل است.
• KPIهای استراتژی ردیابی که به اهداف تجاری کمک می کنند:مدیران پروژه مسئول ردیابی عملکرد پروژه و اطمینان از اینکه پروژه در مسیر رسیدن به اهداف برنامه است.
• محدوده منابع پروژه و اولویت: قبل از شروع پروژه، مدیران پروژه تجزیه و تحلیل منابع و محدوده اولویت را برای تعیین ارتباط پروژه انجام می دهند.
• جلسات تیم رهبری: برنامه ریزی و رهبری جلسات برای برنامه ریزی استراتژیک و اهداف محدوده پروژه مهم است. بسته به پیچیدگی پروژه، مدیران پروژه ممکن است شروع پروژه، استندآپ روزانه یا همگام سازی دو هفته ای را اجرا کنند.
• به اشتراک گذاری جدول زمانی پروژه:مدیران پروژه پیش بینی های زمانی را از طریق ابزار جدول زمانی یا نمودار گانت به اشتراک می گذارند تا همه اعضای تیم در یک صفحه باشند. این را می توان با استفاده از روش مسیر بحرانی انجام داد که به محاسبه جدول زمانی با استفاده از یک فرمول خاص کمک می کند.

نقش مدیر پروژه بر شناسایی و مدیریت فرآیندها برای سازماندهی بهتر اولویت ها، افزایش کارایی و ایجاد وضوح سازمانی متمرکز است.

چالش های مدیر پروژه

از آنجایی که مدیریت پروژه می تواند نقش پیچیده ای داشته باشد، مدیران پروژه با چالش های مشابه مدیران محصول مواجه هستند. تفاوت این است که مدیران پروژه بر حل مسائل پروژه در مقابل مشکلات محصول تمرکز می کنند.

برخی از چالش هایی که ممکن است یک مدیر پروژه با آن روبرو شود عبارتند از:

• مالکیت و ردیابی خطرات:مدیران پروژه مسئول داشتن یک ثبت ریسک به منظور ردیابی و کاهش خطرات احتمالی پروژه هستند.
• حفظ پروژه ها در مسیر: ردیابی جدول زمانی پروژه و محصولات تحویلی برای اطمینان از دستیابی به اهداف تجاری بزرگتر مهم است.
• کار با مدیران محصول و برنامه: مدیران پروژه باید از نزدیک با سایر تیم ها همکاری کنند تا از ثبات در طرح های مختلف اطمینان حاصل کنند.
• تغییرات پروژه حل مشکل: مانند ردیابی ریسک، مدیران پروژه باید تغییرات را در صورت بروز ردیابی کنند تا ذینفعان مطلع شوند.
• به روز ماندن از روندهای بازار: مدیران پروژه باید به منظور ساده سازی فرآیندها و کمک به بهبود کارایی تیم، از ابزارها و منابع جدید جلوتر باشند.

چالش هایی که با آن روبرو هستید بسته به اندازه و پیچیدگی سازمان شما متفاوت خواهد بود. بسته به اینکه با یک مدیر برنامه یا محصول کار می کنید، مسئولیت های مدیر پروژه شما نیز ممکن است متفاوت باشد.

چه نقشی برای تیم شما مناسب است؟

نقش مناسب برای تیم شما به ابتکارات و اهدافی بستگی دارد که سازمان شما به دنبال دستیابی به آن است. در حالی که مدیر پروژه به پیشرفت پروژه‌ها کمک می‌کند، پیشرفت‌ها را دنبال می‌کند و شکاف‌های ارتباطی را پر می‌کند، یک مدیر محصول برای راه‌اندازی راه‌اندازی‌های جدید، هماهنگی با تیم‌های تولید و توسعه، و نوآوری در سبد محصولات شما مورد نیاز است.

برای تعیین اینکه کدام نقش برای تیم شما مناسب است، به این سناریوهای نمونه نگاه کنید.

سناریو 1: آیا تیم شما در تلاش است تا به طور مداوم محصولات جدید را منتشر کند و تولید را به طور کارآمد حفظ کند؟

راه‌حل: یک مدیر محصول می‌تواند ایده‌های محصول جدید را استراتژی‌بندی کند و با تیم‌های تولید و عملیات هماهنگ کند تا از رعایت ضرب‌الاجل‌ها اطمینان حاصل کند.

سناریو 2: آیا تیم شما در تلاش برای نگه داشتن پروژه ها در برنامه و ارتباط در مورد تغییرات پروژه و اهداف کلیدی است؟

راه‌حل: یک مدیر پروژه می‌تواند بر موارد تحویلی نظارت کرده و منابع را تخصیص دهد و در عین حال تیم شما را در مورد تغییرات طرح پروژه آگاه کند.

در موردی که تیم شما با هر دو مشکل دست و پنجه نرم می کند، اضافه کردن یک مدیر برنامه و یک مدیر پروژه به تیم شما می تواند مشکلات محصول و پروژه را حل کند.

برنامه استراتژیک خود را با یک مدیر محصول یا پروژه بسازید

هم یک مدیر محصول و هم مدیر پروژه می توانند به سازماندهی ابتکارات، ارتباط اعضای تیم و حفظ سازمان شما در حرکت به جلو کمک کنند. کلید واقعی تعیین مهمترین اهداف و تطبیق مدیر مناسب با آن اهداف است.