مفهوم سرمایه گذاری

سرمایه گذاری

سرمایه گذاری (به انگلیسی: investment) به معنی گذاشتن پول در چیزی با انتظار سود از آن است. به طور دقیق تر سرمایه گذاری تعهد پول یا سرمایه برای خرید مالی وسایل یا دارائی های دیگر، به منظور منفعت برگشتهای سودمند و مفید در قالب بهره، سودسهام یا قدردانی از ارزش وسایل (منافع سرمایه) است. آن وابسته به پس انداز یا کاهشمصرف است. در علم اقتصاد، سرمایه گذاری یعنی خرید کالایی که در حال حاضر مصرف نمی شود اما در آینده فرد به آن نیاز پیدا خواهد کرد و آن کالا برای او سودآور خواهد بود. در علم مالی، سرمایه گذاری به این معنی است که فرد یک دارایی مالی نظیر سهام را می خرد و پیش بینی می کند که آن دارایی مالی در آینده سودآور خواهد بود و قیمتش افزایش خواهد یافت، لذا با فروش به قیمت بالاتر سود خوبی به دست خواهد آورد.
ریسک
کارآفرینی
بخش خصوصی
سرمایه گذاری در بسیاری ناحیه های اقتصادی مثل حوزه مدیریت کسب وکاریادارائی و مالیه اعم از خانواده ها، بنگاه ها یا دولت ها مورد بحث قرار می گیرد. یک سرمایه گذاری شامل انتخاب توسط یک شخص یا یک سازمان مثل پانسیون سرمایه حقوق بازنشستگی، بعد از تجزیه وتحلیل یا اندیشه برای گذاشتن یا قرض دادن پول در یک چرخه، وسیله یا دارائی مثل مال، کالا، ذخیره، اوراق قرضه، مشتقات مالی (برای نمونه آتیه هاوانتخابها)، یا دارائی خارجی نام گذاری شده در پول خارجی، که سطحی از ریسک معین می کند و امکان برگشتهای تولید را در یک دوره از زمان فراهم می کند.سرمایه گذاری با ریسک کمتر ازجمع عمومی رخ می دهد. سرمایه گذاری که کاملاً تحلیل شده نباشدمی تواند ریسک آن زیاد باشد نسبت به سرمایه گذاری مالک زیرا امکان خسارت در حدود کنترل مالک نیست. تفاوت بین سفته بازی و سرمایه گذاری می تواند دقیق و باریک باشد. آن وابسته به سرمایه گذاری است که مالک به آن فکر می کند خواه هدف قرض منابع به شخص دیگر برای هدف اقتصادی است یا نه.درموردی از سرمایه گذاری به جای ذخیره کالای تولید شده یا معادل شده پول آن، سرمایه گذار انتخاب می کند به منظور استفاده آن کالا، تولید کند یک کالای بادوام برای مصرف کننده یا تولیدکننده، یا با قرض دادن کالای ذخیره شده اصلی به دیگری در مبادله برای بهره یا یک سهم از سود. در اولین مورد، شخص تولید می کند کالاهای بادوام مصرف کننده با امیدی که خدمات کالا باعث می شود که زندگیش بهتر شود. در حالت دوم شخص می آید به سوی یک بازرگان به منظور استفاده منابع برای تولید کند کالاها و خدمات را برای دیگران به امید یک فروش سود آور. حالت سوم یک وام دهنده را توصیف می کند و چهارم یک سرمایه گذار را در یک سهم از کسب و کار توصیف می کند. درهرحالت مصرف کننده یک دارائی با دوام یا سرمایه گذاری دست می آورد، و برای آن دارائی به وسیلهٔ ثبت یک بدهی معادل حساب می شود. با گذشت زمان هردو کالاها و نرخهای بهره تغییر می کند، همچنین ارزش دارائی و بدهی ها تغییر می کند. یک دارائی معمولاً خریداری شده یا به طور معادل یک در یک بانک سپرده ساخته می شود، به امید آنکه یک عملکردی در آینده یا بهره ای از آن بدست آید.کلمه موجب درلاتین VESTIS به معنی ظاهر است، و به عمل گذاشتن چیزها (پول یه خواسته دیگر نسبت به منابع) در بسته های دیگر برمی گردد. معنی اساسی این اصطلاح این است که یک دارائی نگهداری شده برای اینکه مقداری برگشت یا منافع سرمایه دارد. آن یک دارائی است که به منظور برگشت های داده شده بدون هیچ کاری روی دارائی انتظار داریم. اصطلاح سرمایه گذاری به طور معادل در علم اقتصاد و در امور مالی استفاده می شود. اقتصاد دانان به یک سرمایه گذاری واقعی (مثل یک ماشین یا خانه) ارجاع داده می شوند، وقتی که اقتصاددانان مالی برمی گردند به یک دارائی مالی مثل پول که گذاشته می شود در بانک یا بازار برای این است که ممکن سپس برای خرید یک دارائی واقعی استفاده شود.یکی از بازارهایی که امکان سرمایه گذاری توسذ هر فردی وجود دارد سرمایه گذاری در بورس می باشد.عموم مردم دوست دارند شغل دومی برای خود داشته باشند چرا که در وضعیت اقتصادی فعلی یک شغل پاسخگوی هزینه ها نیست و از طرفی به دلیل محدودیت های زمانی بسیاری از افراد فرصت دارا بودن شغل دوم را ندارند و به همین دلیل نیاز به یک سرمایه گذاری است که فرصت زیادی را نخواهد و از طرفی درآمد مناسبی را هم داشته باشد و این سرمایه گذاری، سرمایه گذاری در بورس می باشد .
در تئوری اقتصادیادراقتصاد کلان، سرمایه گذاری مقدار خریداری شده از کالاها در واحد زمان است که مصرف نمی شوند اما برای تولید درآینده استفاده می شوند برای نمونه شامل راه آهن یا ساختمان کارخانه. سرمایه گذاری در سرمایه انسانی شامل هزینه های آموزش بیشتر یا تمرین روی کاراست. صورت برداشتن از سرمایه گذاری به گردآوری صورت موجودی از کالاها برمی گردد که می تواند مثبت یا منفی باشد، ومی تواند متمایل یا غیر متمایل باشد. در اندازه گیری درآمد ملی و ستانده، سرمایه گذاری ناخالص (معرفی شده بوسیلهvariable I)) یک جزء ازتولید ناخالص ملی(GDP)است، که درفرمول GDP = C + I + G + NXمشخص شده که در آنC مصرف، G مخارج دولت وNXصادرات خالص است؛ بنابراین سرمایه گذاری عبارت است از هرچیزی که باقی می ماند از مخارج کل بعد از تفریق مصرف، مخارج دولت و صادرات خالص(I = GDP - C - G - NX).سرمایه گذاری ثابت شده غیر مسکونی (مثل کارخانه های جدید) و سرمایه گذاری مسکونی (خانه های جدید) ترکیب می شوند با صورت موجودی سرمایه گذاری به منظور ساختن. سرمایه گذاری خالصکاهش استهلاک از سرمایه گذاری ناخالص است. سرمایه گذاری ثابت شده خالص ارزش افزایش خالص در ذخیره سرمایه هر مفهوم سرمایه گذاری سال است.درسرمایه گذاری ثابت شده، مخارج درطی یک مدت از زمان (هر سال) سرمایه نیست. بعد زمانی سرمایه گذاری ازآن یک جریانمی سازد. در مقایسه، سرمایه یک ذخیره است که از جمع کردن سرمایه گذاری خالص در یک نقطه از زمان (مثلاً ۳۱ دسامبر) بدست می آید.سرمایه گذاری اغلب مدل نقاشی شده ای به صورت یک تابع از درآمد و نرخ های بهره است، توسط رابطه (I = f(Y, r. مشخص شده. یک افزایش در درآمد تشویق می کندبه سرمایه گذاری بیشتر، را در حالی که یک نرخ بهره بالاتر ممکن تشویق نکند سرمایه گذاری به طوری که آن گران تر می شود با قرض کردن پول. حتی اگر یک بنگاه برای استفاده کردن سرمایه های خودش در یک سرمایه گذاری انتخاب کند، نرخ بهره یک هزینه فرصت از برای به کار انداختن این سرمایه ها به جای قرض بیرونی مقداری از پول برای آینده معرفی می کند.
تصمیم به انجام سرمایه گذاری (همچنین دانستن اندازه بودجه سرمایه)یکی از تصمیمات اساسی در حوزه کسب وکار است:مدیران تعیین می کنند ارزش سرمایه گذاری دارائی های ی که یک واحد کسب وکار در حدود کنترل یا تصرفش تعهد می کند. این دارائی ممکن فیزیکی باشد (مثل ساختمان ها یا ماشین آلات)، لمس ناپذیر و نامحسوس (مثل حق ثبت اختراع، نرم افزار، سرقفلی) یا مالی (می بینید در زیر). دارائی ها استفاده می شوند برای تولید جاری درآمدی که اغلب با هزینه های یا جریان های ویژه همراه شده. مدیر باید معین کندارزش حال خالص سرمایه گذاری را به منظور تعهد استفاده مثبت هزینه از سرمایه حاشیه ای که با ناحیه ویژه از کسب وکار همراه شده.دراصطلاح دارائی، مالی اغلب سهام قرضه فروش رفتنی مثل ذخیره یک شرکت (یک سرمایه گذاری منصفانه) یا اوراق قرقه (یک بدهی سرمایه گذاری) وجود دارد. گاهگاهی هدف از سرمایه گذاری تولید جریان های نقدی آینده است در صورتی که به طرف دیگر هدف از منفعت ممکن دسترسی به مفهوم سرمایه گذاری دارائی بیشتر به وسیله نظارت کردن یا تأثیر روی عملکرد یک شرکت دوم باشد (سرمایه).بنگاه های کسب وکار یا سازمان ها سرمایه های سرمایه گذاران را در قالب انصاف ها و بدهی ها (جمعاً معروف به ساختار) بالا می برند و بیشتر آن را به کارمی اندازد در طرح های سرمایه گذاری متنوع توسط به دقت آنالیز کردن عملکردهای درست برای تلاقی بیرونی تعهداتشان مربوط به خرید از دارائی هایی که سودهای بلند مدت برا ی آن ها فراهم می آورند.

سرمایه گذاری را از کجا شروع کنم؟ آموزش مبانی سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

به دلیل وضع نابسامان اقتصادی در اکثر کشور ها و اومدن ویروس جدیدی به نام کووید 19، بیشتر کسب و کارها دچار اختلال شد و افراد ضربه های جبران ناپذیری در این بین متحمل شدن، به همین دلیل بیشتر افراد به فکر سرمایه گذاری در بازار های مالی مانند بورس، طلا، فارکس و ارزهای دیجیتال افتادن اما بدون کسب آگاهی و دانش در این حوزه امکان سرمایه گذاری وجود نداره، در غیر این صورت فرد دچار ضرر زیادی میشه.

ما در این مقاله قصد داریم به موضوع سرمایه گذاری را از کجا شروع کنم؟ بپردازیم و فوت و فن های اصول سرمایه گذاری رو به شما بگیم تا با رعایت برخی مسائل و آموزش سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال بتونین از داراییتون در برابر مشکلات فعلی و همچنین تورم جهانی محافظت کنین.

مفهوم سرمایه گذاری

سرمایه گذاری اساساً دارایی هست که با هدف رشد و حفظ دارایی پول ایجاد میشه که میتونه ثروت ایجاد شده برای اهداف مختلفی مانند رفع کمبود درآمد، پس انداز برای بازنشستگی یا انجام برخی تعهدات خاص مانند بازپرداخت وام ها، پرداخت هزینه های تحصیل یا خرید سایر دارایی ها مورد استفاده قرار بگیره.

درک تعریف سرمایه گذاری در بازار ارز های دیجیتال بسیار مهم هست زیرا گاهی اوقات انتخاب ابزار مناسب برای تحقق اهداف مالی شما دشواره و دونستن معنای سرمایه گذاری در وضعیت مالی خاص به شما امکان میده که انتخاب درستی داشته باشین.

سرمایه گذاری ممکنه از دو طریق برای شما درآمد ایجاد کنه: یکی اگر در یک دارایی قابل فروش سرمایه گذاری کنین، ممکنه از طریق سود اون دارایی یا ارز، درآمد کسب کنید و دوم اگه سرمایه‌گذاری در یک طرح بازدهی از طریق انباشت سود صورت بگیره. از این نظر، سرمایه‌گذاری چیست؟ رو میتونیم با گفتن این جمله بگیم که سرمایه‌گذاری‌ عبارتند از قرار دادن پس‌انداز شما در دارایی‌ها یا اشیایی که ارزش اون بیشتر از ارزش اولیه‌شان هست. از نظر مالی، تعریف سرمایه گذاری دارایی هست که با هدف افزایش ارزش اون در طول زمان به دست میاد.

سرمایه گذاری را از کجا شروع کنم؟

سرمایه گذاری در بازار های مالی به خصوص ارز های دیجیتال یک اصول و روشی داره که هر کسی میخواد وارد این حوزه شه باید این اصول و قوانین رو رعایت کنه. برای مثال برای ورود به بازار بورس شما باید ثبت نام کنین و بعد احراز هویت انجام بدین و یک کد بورسی رو تهیه کنین و در نهایت به خرید و فروش سهام بپردازین؛

اما برای وارد شدن به بازار ارزهای دیجیتال ابتدا باید یک صرافی معتبر برای خرید و فروش ارز هاتون انتخاب کنین و همانند بورس احراز هویت رو در اون صرافی انجام بدین و بعد چون ارز های دیجیتال بر خلاف بورس یا فارکس مقدار دارایی شما نباید در صرافی به دلایل امنیتی باقی بمونه، شما باید یه کیف پول معتبر نیز انتخاب کنین و داراییتون رو به اون کیف انتقال بدین تا از دست هکر ها و بدافزار ها در امان بمونین؛

به غیر از تمام موارد گفته شده شما اگه میخواین امکانات بیشتری برای ترید و سرمایه گذازی در ارز های دیجیتال داشته باشین، باید از صرافی خارجی برای این کار استفاده کنین که در این صورت شما برای اینکه از داراییتون محافظت کنین و صرافی متوجه ایرانی بودن شما نشه، باید از VPS که در این مقاله بهش میپردازیم، استفاده کنین. توصیه میکنیم درسایت صرافی اینانس مطلبی که دررابطه با معرفی بهترین ارز ها برای سرمایه گذاری بلند مدت و کوتاه مدت در ارزهای دیجیتال رو هم مطالعه کنید.

آموزش سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال

بازار ارز دیجیتال به دلیل نو ظهور بودن و در نتیجه دانش کم افراد در این حوزه، باید خیلی با احتیاط و اصولی رفتار کرد. در ادامه میخوایم گام به گام به نحوه سرمایه گذاری در بازار ارز های دیجیتال بپردازیم. همچنین شما می تونین در سایت اینانس مقاله ی ویژگی سرمایه گذاری در ارز دیجیتال رو بخونین و اطلاعات بیشتری در این زمینه بدست بیارین.

1. دانش کافی از بازار

مهم ترین اقدامی که قبل از ورود به هر بازاری به خصوص ارز های دیجیتال باید انجام بدین اینه که از دانش کافی برای سرمایه گذاری در حوزه مد نظر برخوردار باشین و قدم های محکمی برای سرمایه گذاریتون بردارین.

بازار ارز دیجیتال یک بازار پر سود و در عین حال پر از خطرات و ریسک هایی هست که میتونه یک شبه تمام سرمایتون رو به باد بده؛ برای مثال پروژه ترا لونا که در ماه های اخیر رشد های قابل توجهی کرده بود و رتبه 6 کوین مارکت کپ رو به خودش اختصاص داده بود، در عرض چند ساعت نابود شد به طوری که اگه شما در این ارز صد میلیون تومن سرمایه گذاری کرده بودین سرمایه شما بعد از یک روز به صد تومن کاهش یافته بود.

درنتیجه توصیه میشه قبل از اینکه پولی رو به این بازار وارد کنین در ابتدا چند ماه بازار رو زیر نظر بگیرین و به عبارتی نبض بازار به دستتون بیاد تا توانایی تشخیص پروژه های خوب از پروژه های بد رو داشته باشین.

2. انتخاب صرافی

بعد از اینکه دانش و اگاهی کاملی از بازار رو به دست اوردین، نوبت به انتخاب صرافی برای خرید و فروش ارز های دیجیتال میرسه. برای اینکه بتونیم در بازار ارز های دیجیتال فعالیت کنیم، باید یک پلتفرم معاملاتی که در اون خرید و فروش انجام میشه رو انتخاب کنیم که به این پلتفرم، Exchange یا صرافی گفته میشه.

صرافی های زیادی در سراسر دنیا هم ایرانی و هم خارجی دارن فعالیت میکنن اما مهم ترین نکته اینه که چه صرافی مناسب ایرانی ها هست چون همون طور که میدونین اکثر صرافی های خارجی به دلیل تحریم، اجازه فعالیت به ایرانی ها رو نمیدن و اگه کسی از ایران در این صرافی ها فعالیت کنه، صرافی این اجازه رو داره که حساب کاربری و دارایی هاشون رو مسدود کنه؛

توصیه ما برای خرید و فروش و ترید در ارز های دیجیتال این هست که از صرافی های ایرانی استفاده کنین که اگه احیانا مشکلی پیش اومد بتونین پیگیری کنین اما اگه شما ریسک از دست دادن سرمایتون رو قبول میکنین و دوس دارین امکانات بیشتری رو برای ترید در اختیار داشته باشین، میتونین با رعایت برخی نکات از صرافی های خارجی استفاده کنین.

ویژگی های یک صرافی معتبر

• محیط کاربر پسند

• مشخص نمودن تیم صرافی

• فعالیت در شبکه های اجتماعی

3. استفاده از VPS

VPS مخفف کلمه Virtual Private Server هست به معنی سرور مجازی. سرور مجازی تکنیکی هست که با استفاده از مجازی سازی به چند سرور مجازی تقسیم می شود. در هنگام استفاده از VPS ها صرافی های ارز دیجیتال به هیچ عنوان متوجه ایرانی بودن شما نمیشن و به دلیل اینکه IP شما همیشه ثابته، شما با خیال راحت میتونین ترید کنین. البته استفاده از VPS رایگان نیست و باید ماهانه هزینه ای رو پرداخت کنین و معمولا تریدر ها از VPS استفاده میکنن.

VPS ها در حوزه وب سایت هم کاربرد زیادی دارن به طوری که سرور یک کامپیوتر قدرتمند هستن که تمام داده ها و فایل های تشکیل دهنده وب سایت شما رو در اون ذخیره میکنه و هنگامی که شخصی نام دامنه شما رو در مرورگر وب خود تایپ می کنه، اون رایانه قدرتمند وب سایت شما رو به صفحه جستجوگر هدایت میکنه.

4. تحلیل فاندامنتال

تحلیل فاندامنتال یک رویکرد تصویری بزرگ هست که اطلاعاتی مانند جامعه کاربران کریپتو، امور مالی، برنامه‌های کاربردی در دنیای واقعی و استفاده از اون در آینده رو در نظر میگیره.

تحلیل فاندامنتال یا تحلیل بنیادی، زمانی اتفاق می افته که یک سرمایه گذار بالقوه تلاش می کنه ارزش واقعی یک دارایی رو مشخص کنه؛ این کار با استفاده از تمام اطلاعاتی که دردسترس عموم درباره ماهیت دارایی مورد نظربرای ارزیابی پروژه هست صورت میگیره.

تحلیل فاندامنتال به سرمایه گذاران این امکان رو میده که دارایی هایی رو بخرن که ارزششون کمتر از قیمت فعلی هست و دارایی هایی که بیش از حد ارزش گذاری شدن رو بفروشن.

5. تحلیل تکنیکال

تحلیل تکنیکال نوعی تحلیل آماری با استفاده از شاخص های ریاضی جهت ارزیابی روندهای گذشته برای پیش بینی قیمت در بازار کریپتو هست؛ این کار با نگاه کردن به تغییرات قیمت گذشته و داده‌های حجم انجام میشه تا مشخص بشه بازار چگونه کار می‌کنه و در آینده میتونه به چه قیمت هایی برسه؟

با استفاده از تحلیل تکنیکال بازار ارزهای دیجیتال رو ارزیابی می‌کنن و فرصت‌های معاملاتی رو از طریق روند قیمت و الگوهای مشاهده شده در نمودارها شناسایی می‌کنن. سرمایه گذاران و تریدر ها بر این باورن که فعالیت های معاملاتی گذشته و تغییرات قیمت یک ارز، شاخص های ارزشمندی در تعیین مفهوم سرمایه گذاری قیمت و فعالیت اون در آینده نشون میده که میتونیم با استفاده از این تحلیل ها، نقاط حمایت و مقاومت یک ارز رو شناسایی کنیم و بر اساس این تحلیل، به خرید و فروش ارز های دیجیتال بپردازیم.

3 قدم برای رعایت اصول سرمایه گذاری

1. مدریت سرمایه

یکی از مهم ترین فاکتور های رعایت اصول سرمایه گذاری، مدیریت سرمایه هست. مدیریت دارایی های رمزنگاری، عمل خرید و فروش دارایی های دیجیتالی هستش که به عنوان سرمایه گذاری در حین مدیریت یک سبد برای تجربه رشد کلی در ارزش بازار مورد استفاده قرار می گیره.

برای مثال وقتی میخوایم تو ارز های دیجیتال سرمایه گذاری کنیم نباید تمام سرمایمون رو یک جا وارد بازار کنیم و در صورتی که ارزش بازار افت کرد پولی برای تزریق به بازار نباشه؛ باید اونو به صورت پله ای و در هنگام پایین اومدن قیمت انجام بدیم و همچنین نباید از روی احساسات و تعصب تمام پولمون رو در یک ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنیم و هنگام به وجود اومدن مشکل در اون ارز ما دچار ضرر شدید شیم. همچنین در مدیریت سرمایه باید نقاط ورود و خروج رو باید تشخیص بدیم و استاپ لاس بزاریم تا اگه قیمت از اون حد پایین تر رفت صرافی به طور خودکار رمز ارز مد نظر رو بفروشه تا ما بیش از حد وارد ضرر نشیم.

2. با تمام سرمایه وارد ارز های دیجیتال نشوید

یکی از رایج ترین اشتباهاتی که افراد تازه کار در هنگام ورود به بازار های مالی انجام میدن اینه که در ابتدا بدون کسب دانش و اگاهی، تمام سرمایه خودشون رو به یک باره وارد بازار ارز دیجیتال میکنن و بدتر از اون از روی تعصب و احساسات، بیشتر دارایی خودشون رو صرفا در یک ارز بی نام و نشون سرمایه گذاری میکنن و با کمترین افت قیمت بیت کوین، فرد سرمایه گذار دچار ضرر هنگفتی میشه.

توصیه سرمایه گذارن معروف و موفق برای سرمایه گذاری در بازار های مالی اینه که بخشی مفهوم سرمایه گذاری از سرمایتون رو وارد ارز های دیجیتال کنین و مابقی رو در بازار های دیگه مانند طلا، سکه، بورس و. سرمایه گذاری کنین تا احیانا اگه یکی از بازار های مالی دچار افت قیمتی شد، استرس از دست دادن تمام سرمایتان رو نکشین و تصمیمات اشتباهی نگیرین.

3. کنترل احساسات و هیجانات

آیا تا به حال شده که قیمت یه ارزی رو در بالاترین قیمت بخرین یا در پایین ترین قیمت، زمانی که همه مشغول به خرید اون ارز هستن، شما اقدام به فروشش بکنین؟ اگه جواب این سوال بله هست باید بدونین که شما باید احساسات و هیجانات خودتون رو کنترل کنین و در چنین مواقعی به حرف دیگران گوش نکنین و با علم و اگاهی خودتون پیش برین.

کنترل احساسات یکی از عوامل موفقیت در سرمایه گذاری هستش و افراد باید در شرایط سخت بتونن بر احساسات خودشون غلبه کنن و دست به اقدام اشتباهی نزنن. برای مثال در اوایل سال 2020 زمانی که خبر ویروس جدیدی به نام کووید 19 در جهان پخش شد، قیمت بیت کوین یک ریزش 70 درصدی رو تجربه کرد و ترس و وحشت تمام بازار رو فرا گرفت، اما سرمایه گذارانی که به این بازار اعتماد داشتن و توانایی کنترل احساسات خودشون رو داشتن، در زمان ریزش نیز اقدام به خرید میکردن و به اخبار گوناگون مبنی بر نابودی بازار ارز دیجیتال، گوش نمیدادن.

سرمایه گذاری در بازار های مالی به ویژه در بازار ارز دیجیتال به دلیل سابقه کم و ارزش بازاری پایینش، خطرات و ریسک های زیادی داره که افراد باید قبل از ورود به این بازار، از وجود این خطرات مطلع شن و با توجه به میزان ریسک پذیریشون وارد این حوزه بشن.

در این مقاله به مفهوم سرمایه گذاری و سرمایه گذاری را از کجا شروع کنم؟ پرداختیم و همچنین توصیه های سرمایه گذاری افراد موفق رو برای شما بیان کردیم تا با الگو گرفتن از این افراد، بتونین یک سرمایه گذاری پر سود و بدون ریسک رو تجربه کنین.

تحول مفهوم سرمایه گذاری در پرتو رویه های داوری و معاهدات بین المللی

نگارنده با هدف اثبات تحول در مفهوم سرمایه گذاری ضمن بررسی تعاریف ارائه شده در معاهدات بین المللی راجع به سرمایه گذاری و قوانین ملی کشورها، آرای داوری مراجع حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری را نیز مطمح نظر قرار داده و متدولوژی های تفسیری مراجع داوری ایکسید را بررسی نموده و راهکار مربوط به حل تعارض این متدولوژی ها را پیشنهاد نموده است.

منابع مشابه

جرح داور در داوری سرمایه گذاری بین المللی: نقدی بر رویه داوری ایکسید و ارائه راهکار مناسب

جرحداوریکیازموضوعاتمحلمناقشهدرداوریبین­المللی است. استانداردقابلاعمالبرایتعیینعدمبیطرفیوعدماستقلالداوردرداوریایکسیدمتفاوتازاستانداردقابلاعمالدرداوریتجاریبین­المللیوداوریسرمایهگذاریبین­المللیدرمراجععمومیداوری است. درداوریتجاریبین­المللیمعیارتعیینجرحداور " تردیدمتعارف " است ،امادرداوریایکسیدبراساسماده٥٧کنوانسیونواشنگتن،جرحداوربرمبنای " عدمصلاحیتآشکار" موردبررسیقرارمی­گیرد. اکثردیوان­هایداوریایکسی.

تفسیر و اعمال مقررات اعمال منع نشده در معاهدات دوجانبه سرمایه گذاری در پرتو رویه داوری

انعقاد موج گسترده معاهدات دوجانبه سرمایه گذاری را می‏توان پایه گذار حقوقی نوین در عرصه حقوق بین‏الملل دانست. سرمایه‏گذاری مستقیم و غیرمستقیم خارجی ساز و کارهایی هستند که همواره برای رونق اقتصادی مدنظر کشورهای درحال‏توسعه و کشورهای توسعه‏یافته بوده است. انعقاد معاهدات دوجانبه سرمایه‏گذاری از این رهگذر با درج داوری به عنوان یکی از طرق حل وفصل اختلافات، اطمینان و ثبات حقوقی بیشتری را نسبت به حمایت.

مفهوم سرمایه گذاری در رویه داوری مرکز حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری خارجی (ایکسید)

مرکز حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری (ایکسید) یک نهاد داوری پیشرو در زمینه رسیدگی به اختلافات دولت ـ سرمایه گذار خارجی است. ازاین رو، رویه داوری ایکسید در حوزه های مختلف شکلی و ماهوی از اهمیت زیادی برخوردار است. هرچند عبارت سرمایه گذاری، هم در عنوان «مرکز» و هم در «کنوانسیون حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری بین دولت ها و اتباع دولت های دیگر» به چشم می خورد، این مفهوم درکنوانسیون واشنگتن تعریف نشده.

شرط رعایت تعهدات معاهدات دوجانبه سرمایه‌گذاری در پرتو رویه داوری بین‌المللی

شرط «رعایت تعهدات» اخیراً در تعداد زیادی از معاهدات دوجانبه حمایت از سرمایه ­گذاری خارجی پیش ­بینی شده است. سابقه این شرط به پیش ­بینی آن در اسناد بین­ المللی حمایت از مالکیت خارجی بر می‌گردد. در این مقاله تلاش شده است تا مفهوم این شرط در پرتو سوابق درج آن در اسناد بین‌المللی و نظریه علمای حقوق بین‌الملل بررسی شود. علاوه بر این، تفسیر این شرط در رویه‌های اخیر مراجع داوری بین‌المللی نیز ح.

جایگاه حقوق بین مفهوم سرمایه گذاری الملل عمومی در رویه داوری بین المللی اختلافات ناشی از سرمایه گذاری

چکیده تفصیلی سال هاست که در سرمایه گذاری بین المللی و حقوق سرمایه گذاری خارجی، صحبت از تبیین جایگاه و نقش حقوق بین الملل می شود. در دهه های . و . ، مباحث پرحرارتی میان کشورهای غربی سرمایه فرست و کشورهای در حال توسعه و سوسیالیستی در جریان بود. درخلال این سال ها، منویات کشورهای درحال توسعه برای ایجاد یک نظم نوین اقتصادی بین المللی به منظور اعمال تغییرات اساسی در نظام تجاری و مالی جهانی، علی.

توسعه حقوق بین الملل محیط زیست در پرتو آراء و رویه های قضایی بین المللی

دیوان بین المللی دادگستری و سایر مراجع قضایی و داوری بین المللی، نقش مهمی به ویژه از طریق صدور آراء و رویه های قضایی بین‌المللی در توسعه حقوق بین الملل عمومی از جمله حقوق بین الملل محیط زیست دارند، چراکه این آراء و رویه ها و نیز برخی از قضایای دیوان بین المللی دادگستری، در بردارنده اصول و قواعد حقوقی جدیدی هستند که می تواند به توسعه حقوق بین الملل محیط‌زیست، کمک شایانی نماید. با این حال، در کنا.

سرمایه گذار کیست ؟ نگاهی اجمالی به مفهوم سرمایه گذاری و انواع آن

سرمایه گذار یک شخص یا نهاد (مانند صندوق سرمایه گذاری مشترک یا یک شرکت) است که با هدف دریافت بازده مالی، سرمایه خود را درگیر یک پروژه می‌کند. سرمایه گذاران معمولا برای افزایش سرمایه و یا تامین مالی دوران بازنشستگی خود از سرمایه گذاری استفاده می‌کنند.

طیف گسترده‌ای از سرمایه گذاری شامل سهام، اوراق بهادار، کالاها، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق های قابل معامله، قرارداد های آتی، ارز، طلا، نقره، برنامه های بازنشستگی و املاک وجود دارد. سرمایه گذاران معمولا برای تعیین فرصت‌های مطلوب سرمایه گذاری از تحلیل تکنیکال و فاندامنتال استفاده می کنند و معمولاً ترجیح می دهند ضمن در نظر گرفتن افزایش بازده، ریسک را به حداقل برسانند.

یک سرمایه گذار با یک تریدر تفاوت دارد. سرمایه گذار سرمایه خود را برای سود درازمدت درگیر می‌کند در حالی که یک تریدر با خرید و فروش دوباره و دوباره اوراق بهادار به دنبال سود کوتاه مدت است. سرمایه گذاران معمولا در دو نوع مشارکت در سرمایه یا سرمایه گذاری های بدهی بازده خود را تولید می‌كنند.

مشارکت در سرمایه مستلزم نگهداری کوین در قالب سهام شرکت است که علاوه بر سود قابل توزیع سهام را نیز پرداخت می‌کند. سرمایه گذاری در اوراق بدهی ممکن است به صورت وام به اشخاص دیگر یا شرکت ها باشد یا به شکل خرید اوراق بهاداری که توسط دولت‌ها صادر شده یا موسسه هایی که سود را در قالب کوپن پرداخت می‌کنند.

سرمایه گذار چگونه کار می‌کند

سرمایه گذاران یک دسته یکنواخت نیستند. آنها تحمل ریسک، سرمایه، سبک، اولویت‌ها و بازه های زمانی مختلفی را دارند. به عنوان مثال برخی از سرمایه گذاران ممکن است سرمایه گذاری‌هایی با ریسک کم را ترجیح دهند که سودهای محافظه کارانه مانند گواهی سپرده ها یا برخی محصولات اوراق قرضه را شامل می‌شوند. در همین حال سرمایه گذاران دیگر برای کسب سود بیشتر تمایل بیشتری به ریسک بیشتر دارند. این سرمایه گذاران ممکن است در ارزها، بازارهای نوظهور یا سهام سرمایه گذاری کنند.

می‌توان بین اصطلاحات “سرمایه گذار” و “تریدر” تمایز قائل شد زیرا سرمایه گذاران معمولا برای سالها تا دهه‌ها وضعیت معاملاتی خود را نگه می‌دارند (که “تریدر وضعیت” یا “سرمایه گذار خریدار و نگه دار” نامیده می‌شوند). در حالی که تریدر ها به طور کلی برای دوره‌های کوتاه تر وضعیت های معاملاتی را نگه می‌دارند. برای مثال تریدر اسکالپ وضعیت‌های خود را به اندازه چند ثانیه نگه می‌دارند. از طرف دیگر تریدر سویینگ به دنبال وضعیت‌هایی هستند که چند روز تا چند هفته نگه داشته می‌شوند.

سرمایه گذاران سازمانی، سازمان‌هایی مانند موسسات مالی یا صندوق های سرمایه گذاری مشترک هستند که در سهام و سایر سندهای مالی سرمایه گذاری می‌کنند و پورتفولیوهای قابل توجهی ایجاد می‌کنند. غالبا آنها می‌توانند برای سرمایه گذاری های بزرگتر از چندین سرمایه گذار كوچكتر (افراد و یا موسسات) سرمایه جمع كنند. به همین دلیل غالبا سرمایه گذاران سازمانی نسبت به سرمایه گذاران خرده فروش از قدرت و تاثیر بیشتری در بازار برخوردار هستند.

نتایج کلیدی

• سرمایه گذاران را می‌توان از تریدر ها متمایز کرد زیرا سرمایه گذاران وضعیت های استراتژیک بلند مدت را در شرکت ها یا پروژه ها به دست می‌گیرند.
• سرمایه گذاران پورتفولیو را یا با یک جهت گیری فعال می‌سازند که سعی در غلبه بر مبنای شاخص دارند یا یک استراتژی غیرفعال که سعی در پیگیری این شاخص دارد.
• همچنین ممکن است سرمایه گذاران به سمت استراتژی های رشد یا انتخاب سهام حرکت کنند.

سرمایه گذار غیر فعال و فعال

ممکن است سرمایه گذاران استراتژی های مختلف بازار را اتخاذ کنند. سرمایه گذار غیر فعال به خرید و نگه داشتن شاخص های مختلف بازار تمایل دارند و ممکن است با تخصیص ارزش آنها به انواع خاص دارایی‌ها بر اساس قوانینی مانند نظریه سبد سهام مدرن (MPT) حداکثر استفاده را ببرند. برخی دیگر ممکن است سهامداران باشند که بر اساس تحلیل فاندامنتال صورتهای مالی صنفی و نسبتهای مالی سرمایه گذاری می‌کنند.

یک نمونه از این سرمایه گذاران “ارزش” است که به دنبال خرید سهام با قیمت پایین سهم نسبت به ارزش دفتری (Book Value) خود هستند. برخی دیگر ممکن است به دنبال سرمایه گذاری بلند مدت در سهام “رشد” باشند که ممکن است در این لحظه ضرر بدهند اما به سرعت در حال رشد هستند و در آینده سود دهی دارند.

محبوبیت سرمایه گذاری غیر فعال (مبتنی بر شاخص) رو به افزایش است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۰ از استراتژی های فعال سرمایه گذاری به عنوان منطق غالب بازار بورس سبقت بگیرد. به نظر میرسد رشد صندوق های سرمایه گذاری کم هزینه، صندوق‌های قابل معامله و ربات‌های مشاور دلیل افزایش این محبوبیت هستند.

شما کدام یک از انواع سرمایه گذاران هستید و چه منطقی برای انتخاب خود دارید؟

سرمایه گذاری خطرپذیر یا سرمایه گذاری جسورانه (VC) چیست؟

اصطلاحات سرمایه گذاری خطرپذیر و سرمایه گذار خطرپذیر و صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر که گاهی هم به جای خطرپذیر با صفت جسورانه توصیف می‌شوند، طی سال‌های اخیر به شکل گسترده‌ای رواج یافته‌اند.

استارت‌آپ‌های بسیاری در رویای بزرگ شدن، با هدف جذب سرمایه جسورانه (Venture Capital) به سراغ سرمایه‌گذاران خطرپذیر می‌روند و ایده‌ها، طرح‌ها، دستاوردها و داشته‌های خود را نزد این سرمایه‌گذاران معرفی می‌کنند.

در این درس می‌خواهیم کمی درباره‌ی سرمایه گذاران خطرپذیر یا جسور (Venture) صحبت کنیم و بیشتر با این گروه از سرمایه‌گذاران آشنا شویم.

منظور از خطرپذیری یا جسور بودن چیست؟

آیا تا به حال پیش آمده که بخواهید از بانک وام بگیرید؟ ویژگی بانک – البته اگر بخواهد به قانون و اخلاق وفادار باشد – محافظه‌کاری است.

متناسب با وامی که قرار است به شما داده شود، از شما وثیقه می‌گیرند. هم‌چنین مطمئن می‌شوند که شما از توانایی بازپرداخت بدهی خود برخوردار هستید.

وام‌های بانکی معمولاً دوره‌ی تنفس نسبتاً کوتاهی دارند و مفهوم سرمایه گذاری بعد از این دوره‌ی تنفس، باید بازپرداخت را آغاز کنید.

پولی که از سمت بانک‌ها به افراد و کسب‌و‌کارها تزریق می‌شود، نمونه‌ی سرمایه‌ی محافظه‌کار است؛ سرمایه‌ای که ریسک نمی‌کند و مراقب است سوخت نشود.

بانک‌ها و موسسات مالی بزرگ، معمولاً تمایلی به ماجراجویی و خطر کردن ندارند. به همین علت، اگر به عنوان یک کارآفرین، دست خالی، یک کامپیوتر و تعدادی اسلاید به یک بانک سر بزنید و وام بخواهید، شما را با همان دست خالی و شاید یک لبخند بدرقه خواهند کرد.

بسیاری از سرمایه‌گذاران – از جمله سرمایه‌گذاران در بورس – به شرکت‌ها و کسب‌و‌کارهایی علاقه‌مندند که سودده باشند. آن‌ها اهل خطر نیستند و روی کسب‌و‌کارهایی که هنوز محصول‌شان نهایی نشده یا به مرحله‌ی فروش و سوددهی نرسیده‌ است، سرمایه‌گذاری نمی‌کنند.

حالا که با پولِ محافظه‌کار (متعلق به سرمایه‌گذار محافظه‌کار) آشنا شدید، به سادگی می‌توانید پول خطرپذیر (متعلق به سرمایه‌گذار خطرپذیر) را هم تصور کنید.

در زبان انگلیسی برای توصیف این نوع از سرمایه و سرمایه‌گذار، از صفت Venture استفاده می‌شود؛ همان صفتی که کلمه‌ی Adventure (ماجراجویی) هم با آن هم‌خانواده است.

بله. بعضی سرمایه‌گذاران اهل خطر کردن و ماجراجویی هستند. سرمایه‌ (Capital) این نوع سرمایه‌گذاران با صفت خطرپذیری (Venture) توصیف می‌شود: Venture Capital / Venture Capitalist.

البته سرمایه گذاران خطرپذیر و صندوقهای سرمایه گذاری خطرپذیر برای ثواب، رستگاری و یا لذت شخصی به سراغ ریسک و ماجراجویی نمی‌روند. این سرمایه‌گذاران، انتظار سود بالا دارند و چون سود بالا در فعالیت‌های اقتصادی با ریسک متعارف کسب نمی‌شود، به سمت فعالیت‌های دارای ریسک بالا تمایل پیدا می‌کنند. این قانون بازار سرمایه را همه شنیده‌ایم و می‌شناسیم که برای سود نامتعارف، باید ریسک نامتعارف را هم متحمل شد و اگر حاضر نشویم سطح ریسک‌پذیری خود را بالا ببریم، از سود بیشتر هم خبری نیست.

صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر، چندان هم جوان نیست

در ایران، بسیاری از صندوقهای سرمایه گذاری خطرپذیر و شرکت‌های فعال در این حوزه، طی سال‌های اخیر و موازی با رشدِ جامعه‌ی استارت‌آپی شکل گرفته‌اند.

به همین علت ممکن است فکر کنیم VC‌ها، پدیده‌ی تازه‌ای هستند که با ظهور کسب‌و‌کارهای اینترنتی پدیدار شده‌اند. این فکر کاملاً اشتباه است. VC‌ها چند دهه قدمت دارند و الزاماً هم به کسب‌و‌کارهای اینترنتی محدود نیستند.

شاید برایتان جالب باشد که در سال ۱۹۹۸ در نشریه‌ی HBR، مقاله‌ای درباره‌ی Venture Capital وجود دارد و جالب‌تر این‌که در همان مقاله هم، قدمت این صنعت در حد چند دهه بیان شده است (نسخه PDF مقاله).

در این مقاله توضیح داده می‌شود که سرمایه گذاران خطرپذیر بخش مهمی از سیستم سرمایه‌گذاری هستند و یک خلاء مهم را پر کرده‌اند:

دسترسی کامل به مجموعه درس‌های کارآفرینی برای اعضای ویژه متمم امکان‌پذیر است.