مدت زمان روندها

مراحل ایمپلنت

روادید شنگن

روادید شنگن اجازه اقامت حداکثر 90 روز طی هر 180 روز در منطقه شنگن را می دهد.

به عنوان نمایندگی خارجی آلمان در صورتی برای درخواست شما مسئول می باشیم که آلمان هدف اصلی سفر شما باشد.

سفارت ما دارای قرارداد همکاری با شرکت خدماتی ویزامتریک (شرکت رهیاب گذر آرتا) می باشد. در این راستا، ویزامتریک در امر آماده سازی درخواست روادید و ارائه آن و همچنین عودت گذرنامه همکاری می کند. ,سامانه اینترنتی ویزامتریک را میتوانید در لینک https://www.visametric.com/iran/Germany/fa بیابید.

تذکر مهم: سامانه‌ی اینترنتی www.visametric.ir هیچ ارتباطی با سفارت و شرکت کارگزاری ویزامتریک ندارد.

آماده سازی درخواست روادید
درخواست روادید خود را طی سه مرحله ذیل آماده نمائید:

- لطفاً مدارک درخواست روادید خود را مرتب نمائید. نقص مدارک می تواند منجر به رد درخواست روادید گردد. ما با توجه به نوع و هدف سفر، چک لیست های مربوطه را تهیه کرده ایم.

- لطفاً برای گرفتن وقت جهت ارائه درخواست اقدام نمائید. ارائه درخواست روادید حداکثر سه ماه قبل از سفر مورد نظر مقدور می باشد و زودتر امکان پذیر نمی باشد.

نکات مهم
گرفتن وقت جهت درخواست روادید شنگن معمولاً در کوتاه مدت امکان پذیر است. اطلاعات بیشتر درخصوص روند رزرو وقت در شرکت ویزامتریک – شرکت خدماتی طرف قرارداد سفارت – را در اینجا بیابید.
لطفاً این موضوع را برای برنامه‌ی سفرتان مد نظر قرار دهید.

سفارت همواره بیشترین تعداد ممکن وقت مصاحبه را فراهم می نماید تا زمان انتظار را تا حد امکان کوتاه نگه دارد. با این وجود تعیین وقت مصاحبه ویژه تنها در موارد خاص و استثنایی بشردوستانه یا پزشکی اعطا می گردد، از این رو از درک شما در این خصوص کمال تشکر را می نماییم. شما تنها در این موارد می توانید وقت مصاحبه ویژه طی 5 روز کاری دریافت نمایید.
به سوالات در خصوص موارد دیگر جهت دریافت وقت مصاحبه ویژه ترتیب اثر داده نخواهد شد.

مشتری مداری و تسهیل ارائه درخواست
سفارت جهت تسهیل ارائه درخواست روادید برای شما، طبق قرارداد با شرکت خدماتی ویزامتریک همکاری می نماید. ویزامتریک در ارائه درخواست روادید به شما یاری می رساند و درخواست شما را به سفارت منتقل می نماید. درخواست شما در سفارت بررسی و درباره آن تصمیم گیری خواهد شد.
نشانی مرکز درخواست روادید ویزامتریک در ایران که تحت نظارت سفارت فعالیت می کند عبارت است از: تهران، خیابان خالد اسلامبولی، نبش خیابان 21، پلاک 137، طبقه اول ساختمان شیرازی - تهران-1513933134.
خدمات ویزامتریک، تعیین زودهنگام وقت و زمان انتظار کوتاه در این مرکز را در قبال تعرفه ای به میزان 19 یورو امکان پذیر می سازد. همچنین امکان استفاده از خدمات ویژه (خدمات وی آی پی و غیره) نیز وجود دارد.
این لینک شما را به صورت مستقیم به ویزامتریک منتقل خواهد نمود.

توجه: آژانس های نامعتبر ویزا!
سفارت جهت تسهیل ارائه درخواست روادید، تنها با شرکت خدماتی ویزامتریک که دارای قرارداد با سفارت می باشد، کار می کند. غیر از این مورد، سفارت همکاری دیگری با رابط ها و آژانس های خارج از سفارت ندارد. رابط ها و آژانس های خارج از سفارت، دسترسی ویژه ای به سیستم تعیین وقت ما ندارند. برای این فرایند، تنها پرداخت هزینه روادید سفارت و هزینه خدمات شرکت خدماتی ویزامتریک که دارای قرارداد با سفارت است، مورد نیاز می باشد. دریافت فرم های درخواست و چک لیست ها و نیز گرفتن وقت رایگان می باشد.

ارائه درخواست روادید
جهت ارائه درخواست روادید، لطفاً در زمان وقت تعیین شده شخصاً نزد شرکت خدماتی ویزامتریک حضور یابید. طی این مراجعه حضوری، مدارک کامل درخواست خود را ارائه و هزینه بررسی درخواست روادید توسط سفارت آلمان در تهران و نیز هزینه خدمات شرکت خدماتی ویزامتریک برای همکاری در ارائه درخواست روادید را پرداخت خواهید نمود و به سؤالات مرتبط با سفر خود پاسخ خواهید داد. همچنین عکس شما و آثار انگشتان شما اخذ خواهد شد.

نکاتی برای "افراد پرسفر"
در صورتی که طی 59 ماه گذشته پیش از وقت تعیین شده، درخواست روادید شنگن ارائه نموده باشید و طی آن اثر انگشت شما دریافت شده باشد، نیازی به حضور شخص شما جهت ارائه درخواست وجود نخواهد داشت. با این وجود، وقت سفارت می بایست به نام شما گرفته شود، سپس شخصی به وکالت از طرف شما می تواند درخواست را ارائه نماید.
به این منظور، شخص وکیل می بایست در روز ارائه درخواست، تمام مدارک مورد نیاز، گذرنامه شما و وکالتنامه ای به امضای شما، به همراه داشته باشد و ارائه نماید. نمونه چنین وکالتنامه ای را می توانید در اینجا ملاحظه نمائید.
لطفاً توجه داشته باشید که برای درخواست روادید افراد پر سفر نیز بررسی مجاز بودن درخواست که در برگه های راهنما توضیح داده شده است، ضروری می باشد.

طی فرایند بررسی
سفارت درخواست شما را بررسی نموده و نسبت به آن تصمیم خواهد گرفت. در این راستا بررسی می نماید که آیا شرایط حقوقی را برآورده می سازد یا خیر. این امر معمولاً 3 هفته طول می کشد. لطفاً توجه داشته باشید که اصولاً امکان پاسخگویی به سؤالات مرتبط با وضعیت رسیدگی به درخواست طی این مدت وجود ندارد. پس از این مدت: تنها امکان پاسخگویی به خود شخص درخواست کننده، نماینده قانونی وی و یا دارنده وکالت کتبی از وی وجود دارد.

عودت گذرنامه
به محض اینکه سفارت در مورد درخواست شما تصمیم گیری نمود، گذرنامه خود را از طریق شرکت خدماتی ویزامتریک دریافت خواهید نمود.
در صورتی که درخواست روادید شما رد شده، می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. این دلایل طی ابلاغیه ای به شما اعلام می گردد. جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص این دلایل می توانید به بخش سؤالات متداول مراجعه نمائید.

اطلاعات مربوط به روند اعتراضات وشکایات اینجا قابل دسترسی میباشد.
ویزامتریک اطلاعی از این دلایل ندارد و از این رو نمی تواند سؤالات مرتبط با این موضوع را پاسخ دهد.
شما همچنین می توانید در هر زمان، درخواست جدیدی به همراه مدارک کامل، گویا و مستند، ارائه نمائید.

اجرای حکم

مهم ترین مرحله دادرسی، اجرای حکم است. زیرا هدف نهایی تشکیل دادگاه و در واقع هدف قانون، اجرای حکم صادر شده توسط دادگاه به منظور اعاده حق شاکی و مجازات مجرم، است. به منظور اجرای حکم در دادگاه، مراحل مختلفی باید سپری شوند.

مراحل اجرای حکم

• صدور حکم توسط دادگاه
• تقاضای صدور اجرائیه از جانب شاکی
• دریافت تقاضای صدور اجرائیه توسط مدیر دفتر و تقدیم آن به همراه گزارش به دادگاه
• صدور رای قطعی یا دستور اجرای موقت حکم، توسط دادگاه
• دستور رئیس دادگاه بر صدور اجرائیه
• ابلاغ اجرائیه به شاکی
• تنظیم اجرائیه توسط مدیر دفتر، بر روی برگه های مخصوص(برگ اجرائیه)
• اجراء حکم در اجرای احکام همان دادگاه

وقتی رای صادر شد، خود به خود اجرا نمی‌شود، بلکه کسی که رای به سود او صادر شده باید ظرف مدت 10 روز، تقاضای اجرای حکم نماید. مدیر دفتر، تقاضای شاکی را با گزارش لازم تقدیم دادگاه می‌کند و رئیس دادگاه با توجه به درخواست و پیوست‌ های آن، شرایط اجرای حکم را بررسی و احراز می نماید. حکمی قابل اجراست که قطعیت یافته باشد یا دستور اجرای موقت حکم صادر شده باشد. (دستور موقت قراری است که دادگاه در اموری که تعیین تکلیف آن فوریت دارد، به درخواست متقاضی صادر می نماید.) سپس دادگاه دستور صدور اجرائیه را می‌دهد. مدیر دفتر دادگاه، اجرائیه را بر روی برگ اجرائیه تنظیم و تشکیل پرونده می کند. سپس اجرائیه به محکوم ابلاغ می گردد که بایستی ظرف مهلت مقرر جهت اجرای حکم در دادگاه حاضر شود. در نهایت پرونده به اجرای احکام ارسال می شود و دادورز(شخصی که کار اجرا به او واگذار می‌شود.) پرونده را ثبت و رای صادره را اجرا می نماید.

احکام قطعی یا لازم‌ الاجرا

اتمام مهلت تجدید نظر از یک رای یا تایید مجدد رای در مرحله تجدید نظر مبنی بر قطعی بودن حکم است. همچنین است اگر رای صادره از همان ابتدا، امکان تجدید نظر خواهی وجود نداشته و اجرای آن حتمی باشد.

احکام لازم الاجرا عبارتند از:

• احکام صادره توسط مراجع دادگستری در دعاوی
• احکام صادره خارج از دادگستری و طبق مقررات
• احکام صادره از جانب مقامات غیر دادگستری که اجرای آن بر عهده دادگستری است.(برای مثال احکامی که توسط هیئت‌ های حل اختلاف کارگر و کارفرما صادر می شود.)

اجرای احکام مالی

چنانچه حکم صادره در ارتباط با اموال منقول یا غیر منقول تصرف شده باشد و بازگشت اموال به صاحب مدت زمان روندها مدت زمان روندها آن امکان پذیر باشد، دادورز عین آن مال را می‌گیرد و به صاحبش می‌دهد. در صورت کسری یا نقص وارده به مال، صاحب مال می تواند با طرح دادخواست، جبران خسارت نماید. نکته قابل توجه اینکه نحوه اجرای احکام غیرمالی، بسته به حکم، متفاوت اند.

مشخصات برگ اجرائیه

قسمت سمت راست: مشخصات کسی که حکم به نفع او صادر شده
قسمت سمت چپ: مشخصات شخصی که حکم علیه او صادر شده
وسط برگ: موضوع و مشخصات حکم
تعداد برگ: به تعداد افراد محکوم شده در دادگاه
تعداد نسخه: دو نسخه (مدت زمان روندها یک نسخه مختص پرونده دعوا- نسخه دیگر ابتدا به شاکی ابلاغ شده و سپس در پرونده اجرائی بایگانی می شود.)

روش های اعتراض به حکم دادگاه

مواردی که در آنها امکان تغییر حکم دادگاه یا ممانعت از اجرای آن وجود دارد:

• واخواهی
• اعتراض شخص ثالث
• اشتباه قاضی

فرصتی که به محکوم غایب در دادگاه داده می شود تا از خود دفاع کند، واخواهی گویند. در صورت بروز آسیب نسبت به شخص ثالث (که جزو طرفین دعوا نیست)، وی حق اعتراض به رای صادره را خواهد داشت. چنانچه حکم صادره با خطا همراه باشد، باید پرونده مجددا دادرسی شود. در صورت بروز اشتباه از جانب قاضی، امکان اعتراض به رای صادره و رسیدگی مجدد به پرونده وجود دارد.

نکات مهم و قابل در باب اجرای حکم

• جهت پرداخت خسارات وارده به شاکی، اموال محکوم شناسایی و توقیف می شوند. سپس دادورز توسط کارشناس رسمی دادگستری، اموال را قیمت گذاری کرده و به فروش می رساند. مبلغ حاصله از فروش اموال، به کسی که رای به نفع او صادر شده است پرداخت می شود.
• اگر مبلغ حاصله از فروش، بیشتر از خسارات وارده به شاکی باشد، مازاد آن به صاحب مال، عودت داده می شود.
• برای شناسایی اموال محکوم، پرونده به اجرای احکام تحویل داده می شود تا از ادارات ثبت اسناد و املاک و … به منظور شناسایی اموال محکوم استعلام صورت پذیرد.
• چنانچه محکوم اموالی برای توقیف نداشته باشد، حکم جلب وی صادر شده و ممنوع الخروج می شود.
• اگر قبل از ابلاغ اجرائیه، محکوم‌ فوت کند. اجرائیه به ولی، وصی، قیم یا ورثه محکوم‌ ابلاغ می‌شود.
• اگر بعد از ابلاغ اجرائیه به محکوم، وی فوت کند، ابلاغ اجرائیه با ارسال اخطاریه به ورثه متوفی اطلاع داده می شود.

بخشی از جزئیات قانون اجرای احکام مدنی

1. اجرای حکم فاقد موضوع معین امکان پذیر نیست.
2. اجرای حکم منوط به صدور اجرائیه است. اما ‌در مواردی از قبیل اعلام اصالت یا بطلان سند توسط دادگاه، اجرائیه صادر نمی‌ شود‌. چنانچه اجرای حکم به وسیله سازمانها و موسسات دولتی و وابسته به دولت صورت گیرد، نیازی به صدور‌ اجرائیه نیست.
3. صدور اجرائیه برعهده دادگاه اولیه است.
4. اجرائیه توسط قسمت اجرائی دادگاه به اجرا گذاشته می‌شود.
5. اجرائیه توسط رئیس دادگاه و مدیر دفتر امضا شده و ممهور به مهر دادگاه می شود.
6. اگر قبل از صدور اجرائیه، محکوم‌، محل اقامت خود را به دادگاه اعلام نکند، اجرائیه یک مرتبه آگهی می‌گردد و 10 روز بعد به اجرا گذاشته می‌شود.
7. به ترتیب دادگاه، مدیر اجرا و سپس دادورز مسئولین رسیدگی به پرونده هستند.
8. در صورت نبود یا کمبود دادورز، می‌توان احکام را به وسیله مدیر دفتر یا‌ کارمندان دیگر دادگاه اجرا کرد.
9. اقدام مناسب جهت جلوگیری از مقاومت یا سوء رفتار علیه دادورز ها حین اجرای حکم، کمک گرفتن از ماموران انتظامی است.
10. توهین یا مقاومت نسبت به دادورز حین انجام وظیفه منجر به تنظیم صورت مجلس توسط مامور و امضاء شهود‌ و ماموران انتظامی خواهد شد.
11. افرادی که مانع انجام وظیفه دادورز شوند، علاوه بر مجازات، مسئول خسارات وارده نیز‌ خواهند بود.
12. در موارد زیر، دادورز نمی‌تواند ماموریت محوله به وی را قبول نماید:
    1. اجرا حکم مربوط به همسر وی باشد.
    2. اجرا حکم مربوط به خویشاوندان نسبی یا سببی درجه 1-3 وی باشد.
    3. دادورز؛ قیم، وصی یا کفیل یکی از طرفین دعوی باشد.
    4. اجرا حکم مربوط به کسی باشد که بین او و دادورز یا همسرش، دعوی مدنی یا کیفری مطرح است.
    1. سپردن اسناد و اوراق بهادار و جواهر و وجه نقد به صندوق دادگستری یا یکی از بانکها
    2. فروش اموال ضایع شدنی و اشیایی که بهای آنها متناسب با هزینه نگهداری نباشد.
    3. سپردن بهای حاصل از فروش پس از کسر هزینه‌ های مربوط به‌ صندوق دادگستری برای استرداد به صاحب آن
    4. نگهداری سایر اموال در همان محل یا محل مناسب دیگر یا سپردن به حافظ و دریافت رسید
    1. فروش در روز و ساعت یا در محلی متفاوت با وقت تعیین شده در آگهی
    2. منع افراد از خرید، بدون وجهه قانونی و یا رد بالاترین قیمت خواسته شده
    3. انجام مزایده بدون حضور نماینده دادسر
    1. اموال منقول و غیر منقول محکوم تحت رهن یا وثیقه شاکی
    2. حقوق و دستمزد 6 ماه خدمه خانه و کارگر و مستخدم محل کار محکوم‌
    3. نفقه زن و هزینه نگهداری اولاد صغیر محکوم‌ برای مدت 6 ماه و مهریه تا میزان 200000 ریال
    1. میزان 5 درصد بابت حق اجرای حکم
    2. حق‌ الزحمه خبره و کارشناس و ارزیاب و حق حفاظت اموال و …
    1. احکام صادره از کشورهایی که قابلیت اجرا حکم در ایران داشته باشند.
    2. احکامی که مفاد آن مخالفتی با قوانین حاکم در ایران نداشته باشد.
    3. احکامی که اجرای آنها مخالف با تعهدات بین‌المللی امضا شده توسط دولت ایران نباشد.
    4. احکام صادر شده قطعی و لازم‌ الاجراء
    5. احکام غیرمرتبط به اموال غیر منقول واقع در ایران و حقوق متعلق به آن
    6. احکام صادر شده از جانب مقامات ذی صلاح کشور صادرکننده حکم

    جمع بندی و نتیجه گیری موضوع اجرای حکم

    چنانچه همه یا بخشی از اجرای حکم مربوط به حوزه دادگاه دیگری باشد، مدیر اجرا، اجرای حکم صادره را به قسمت اجرا دادگاه آن حوزه محول می کند. رفع اشکالات به وجود آمده در جریان اجرای حکم، برعهده دادگاهی است که حکم تحت نظر آن اجرا می شود. رسیدگی به اختلافات مربوط به مفاد حکم و اجرای آن، برعهده دادگاهی است که حکم را صادر کرده.

    در صورت نیاز به وکیل و دریافت راهنمایی و مشاوره در ارتباط با موضوع اجرای حکم می توانید با شماره 09120708310 تماس حاصل فرمایید.

    مراحل، عوارض، مدت زمان تاثیر و خطرات تزریق اپیدورال

    تزریق استروئید اپیدورال (ESI) یک گزینه درمانی متداول برای بسیاری از انواع کمر درد و درد پا است. این روش برای دهه‌ها مورد استفاده قرار گرفته و به عنوان جزئی جدایی ناپذیر در مدیریت غیر جراحی سیاتیک و کمر درد در نظر گرفته می‌شود.

    این تزریق تزریق استروئید اپیدورال نامگذاری شده است زیرا شامل تزریق بی‌حسی موضعی و داروی استروئیدی به طور مستقیم در فضای اپیدورال است که نخاع و ریشه‌های عصبی را احاطه کرده است.

    اهداف تزریق استروئید اپیدورال شامل موارد زیر است:

    • با کاهش التهاب در ریشه‌های عصبی و اطراف آن، درد را کنترل می‌کند.
    • تحرک و عملکرد را در پایین کمر و پاها بهبود می‌بخشد.
    • به بیمار این امکان را می‌دهد در یک برنامه جامع فیزیوتراپی و توانبخشی شرکت کند و پیشرفت کند.

    در طی برنامه مراقبت از فرد، در اکثر موارد، ممکن است تزریق استروئید اپیدورال پس از امتحان یک سری درمان‌های غیر جراحی، مانند داروها و فیزیوتراپی، و قبل از در نظر گرفتن عمل جراحی توصیه شود.

    نقش تزریق معمولاً تسکین کافی درد برای بازگشت به فعالیت‌های روزمره و پیشرفت در فیزیوتراپی است.

    این مقاله شامل تحقیقات و اطلاعات گسترده‌ای در مورد چگونگی استفاده از تزریق اپیدورال برای درمان مشکلات کمر و سیاتیک است.

    مزایای بالقوه تزریق استروئید اپیدورال

    اکثر پزشکان موافق این موضوع هستند که تزریق اپیدورال می‌تواند در طی یک دوره حاد درد کمر و یا پا مفید باشد. اشکال اصلی تزریق این است که همیشه موثر نیست و در صورت موثر بودن، تسکین درد موقتی است و از یک هفته تا یک سال متغیر است. به طور معمول، اگر تزریق اولیه موثر باشد، ممکن است حداکثر 3 تزریق در یک سال انجام شود.

    هنگام تزریق در فضای اپیدورال کمر، تزریقات استروئید ممکن است فواید زیر را داشته باشد:

    • درد و التهاب عصب را کاهش می‌دهد.
    • داروهای خوراکی را محدود می‌کند.
    • فیزیوتراپی را ادامه داده یا دوباره از سر می‌گیرد.
    • جراحی را به تعویق می‌اندازد.

    اثربخشی تزریقات

    تحقیقات موجود نتایج مطلوب را نشان می دهد، با 70 تا 90 درصد از بیماران که تسکین درد ناشی از این تزریقات را تجربه کرده‌اند و از یک هفته تا یک سال ادامه داشته است. اگر اولین واکنش خوب دیده شود، ممکن است تزریق دوم زمانی در نظر گرفته شود که بهبود تزریق اول در حال کاهش است. در حالی که بسیاری از مطالعات فواید کوتاه مدت تزریق استروئید اپیدورال را اثبات کرده‌اند، داده‌های مربوط به اثربخشی طولانی مدت قانع کننده نیستند. اختلافات در مورد تأثیر تزریقات در کاهش درد و بهبود عملکرد همچنان ادامه دارد.

    زمانی که ممکن است از تزریق استروئید اپیدورال استفاده شود

    

    تزریق اپیدورال کمر به طور معمول در درمان شرایطی که باعث تحریک و یا التهاب ریشه عصب نخاعی همراه با درد کمر و پا می‌شوند، استفاده می‌شود. شایع‌ترین عارضه‌های درمان شده کمر عبارتند از:

    به طور نادر، معمولاً درد موضعی کمر (کمر درد محوری) و لنگش عصبی (کمردرد و درد پا که هنگام راه رفتن ایجاد می شود) با این تزریقات قابل درمان است.

    چه کسی تزریق را انجام می‌دهد

    پزشکانی که این نوع تزریق را انجام می‌دهند شامل متخصصان ستون فقرات و کنترل درد، مانند متخصصین طب فیزیکی، متخصص بیهوشی، رادیولوژیست، متخصص مغز و اعصاب و جراحان ستون فقرات هستند. روش تزریق معمولاً در یک مرکز جراحی، بیمارستان یا کلینیک پزشک انجام می‌شود.

    روش تزریق اپیدورال

    

    آماده شدن برای دریافت تزریق استروئید اپیدورال

    عمل تزریق معمولاً صبح انجام می‌شود. دستورالعمل‌ها معمولاً شامل عدم خوردن و آشامیدن برای حدود 6 ساعت قبل از عمل هستند. برای دسترسی بهتر به محل تزریق، روپوش بیمارستانی پوشیده می‌شود. آرام بخشی آگاهانه با استفاده از داروی آرام سازی ممکن است به کنترل اضطراب بیمار کمک کند.

    روش مرحله به مرحله تزریق استروئید کمر اپیدورال

    این تزریق معمولاً در حالی انجام مدت زمان روندها می‌شود که بیمار روی شکم (موقعیت درازکش) روی میز فلوروسکوپی (اشعه ایکس زنده) دراز کشیده است. این روش ممکن است 30 دقیقه طول بکشد. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که از روش ترانـس فورامینـال، میان لایه‌ای و یا دمی برای تزریق استفاده کند. در صورت نیاز به داروی آرام‌بخش، یک خط داخل وریدی (IV) استفاده می‌شود.

    مراحل رایج مربوط به روش تزریق به شرح زیر است:

    • پوست محل تزریق مشخص شده و با بتادین تمیز می‌شود.
    • برای تعیین سطح صحیح مهره برای هدایت سوزن، از اشعه ایکس فلوروسکوپیک استفاده می‌شود؛ تصاویر زنده را می‌توان بر روی صفحه کامپیوتر مشاهده کرد.
    • بی‌حس کننده موضعی به پوست و بافتهای زیرین تزریق می‌شود تا ناحیه بی‌حس شود.
    • یک سوزن نخاعی اپیدورال به محل تزریق مورد نظر وارد شده و با استفاده از فلوروسکوپی هدایت می‌شود.
    • برای بررسی گسترش محتوای تزریق شده، یک ماده کنتراست به فضای اپیدورال تزریق می‌شود.
    • پس از تأیید انتشار، داروی استروئید به فضای اپیدورال تزریق می‌شود.

    احساس گز گز شدن یا سوزش خفیف یا احساس فشار ممکن است با ورود دارو به فضای اپیدورال تجربه شود. وقتی تزریق به پایان رسید، تحریک و ناراحتی معمولاً طی چند دقیقه از بین می‌رود. بیمار معمولاً به مدت 30 دقیقه تا یک ساعت که در طی آن علائم حیاتی به طور مداوم کنترل می‌شوند، در یک اتاق ریکاوری تحت نظر قرار می‌گیرد.

    رانندگی و فعالیت‌های بدنی شدید و پرواز در هواپیما در همان روز پس از عمل توصیه نمی‌شود.

    تسکین درد و بهبودی پس از تزریق استروئید اپیدورال

    در حالی که بی‌حسی موضعی در تزریق استروئید اپیدورال معمولاً تسکین فوری برای درد ایجاد می‌کند، ممکن است تا 2 هفته طول بکشد تا استروئیدها اثر بگذارند.

    بازگشت به فعالیت‌های روزانه

    فعالیت‌های منظم ممکن است روز بعد از تزریق به آرامی از سر گرفته شود. در صورت بروز درد در محل تزریق، ممکن است نیاز به استفاده از بسته‌های یخ در خانه باشد. از بسته‌های یخی معمولاً به مدت 15 تا 20 دقیقه در یک زمان و با وقفه حداقل دو ساعت در این بین استفاده می‌شود تا از آسیب دیدگی پوست جلوگیری شود. حمام گرم، سونا و شنا معمولاً به مدت 2 تا 3 روز پس از تزریق توصیه نمی‌شود تا از خطر عفونت جلوگیری شود.

    روش تزریق اپیدورال معمولاً بدون درد است، اما درد یا ناراحتی خفیف ممکن است در بعضی از بیماران طی یکی دو روز بعد رخ دهد. با اقدامات احتیاطی کافی و مراقبت‌های پس از تزریق از محل درمان، بیماران به طور معمول می‌توانند تمام فعالیت‌های روزانه خود را طی یک هفته پس از تزریق از سر بگیرند.

    تزریقات استروئید اپیدورال: خطرات و عوارض جانبی

    عوارض احتمالی تزریق استروئید اپیدورال

    

    عوارض جانبی بعد از اپیدورال معمولاً جدی نیستند. چند مثال شامل موارد زیر است (اما محدود نمی‌شوند):

    • حالت تهوع
    • سر گیجه
    • غش کردن به دلیل اضطراب ناشی از عمل باعث کاهش ناگهانی ضربان قلب و فشار خون (حمله وازوواگال)
    • گرگرفتگی صورت (قرمزی و احساس گرما)

    این عوارض به طور معمول با استراحت برطرف می‌شوند. درد در محل تزریق، در صورت وجود، ممکن است با سرما درمانی با استفاده از کیسه‌های یخ برای کاهش درد و یا تورم درمان شود.

    عوارض احتمالی و عوارض جانبی پس از تزریق استروئید اپیدورال

    در حالی که نادر عوارض جدی پس از تزریق استروئید اپیدورال است، اما ممکن است و در زیر در مورد آن بحث شده است.

    عفونت

    عفونت ممکن است به طور کلی در بدن رخ دهد (عفونت سیستمیک)، مغز و یا نخاع را تحت تأثیر قرار دهد یا به صورت موضعی در ناحیه تزریق رخ دهد. مثالها عبارتند از:

    • آبسه اپیدورال: تجمع چرک در فضای اپیدورال.
    • مننژیت: التهاب غشای مغز و نخاع.
    • استئومیلیت یا دیسکیت: عفونت استخوان مهره یا دیسک.
    • آبسه بافت نرم: تجمع چرک در داخل بافت‌های نرم در محل تزریق.

    اعتقاد بر این است که میکروب‌های موجود در پوست بیمار علت شایع عفونت است.

    خونریزی

    آسیب به عروق ممکن است باعث خونریزی موضعی و جمع شدن خون در داخل بافت‌های نرم، فضای اپیدورال یا غشاهای نخاع شود. هماتوم یا لخته خون ممکن است در شریان تشکیل شده و مانع از خون رسانی به بافت‌های حیاتی، مانند مغز و نخاع شود.

    پونکسیون دورال

    قرار دادن ناخواسته سوزن در غشای خارجی نخاع (دورا ماتر) ممکن است باعث سوراخ شدن دورال شود. به این حالت شیر ​​مرطوب نیز گفته می‌شود و باعث می‌شود مایع مغزی نخاعی(CSF) به بیرون نشت کند و فشار CSF در مغز کاهش یافته و منجر به سر درد شود.

    آسیب عصب

    آسیب به اعصاب مجاور ممکن است باعث احساسات غیرطبیعی، کاهش احساس یا تشنج شود. اگر اعصاب دم اسب در پایه نخاع آسیب دیده باشد، ممکن است منجر به یک فوریت پزشکی به نام سندروم دم اسب شود. این سندرم باعث از بین رفتن کنترل روده و مثانه می‌شود و برای جلوگیری از فلج پایین تنه باید فوراً درمان شود.

    عوارض سیستم قلبی عروقی

    گاهی اوقات، فشار خون پایین و کاهش ضربان قلب ممکن است پس از تزریق استروئید اپیدورال رخ دهد.

    چه زمانی باید با پزشک تماس بگیریم

    علائم جدی به دنبال تزریق استروئید اپیدورال که نیاز به فوریت پزشکی دارند شامل این موارد است:

    • سردرد شدید هنگام نشستن یا ایستادن که بعد از دراز کشیدن احساس بهتری پیدا می‌کند، که ممکن است نشان دهنده یک سوراخ دورال باشد.
    • تب 101 درجه یا بیشتر، که ممکن است نشان دهنده عفونت باشد.
    • کاهش یا از دست دادن کامل کنترل روده یا مثانه در حالی که بیمار هنوز بی‌حس است یا پس از از بین رفتن بی‌حسی موضعی و بی‌حسی موقتی، که ممکن است نشان دهنده موارد اضطراری پزشکی مانند سندرم دم اسب باشد.
    • احساس بی‌حسی و یا ضعف در پا (ها)، که ممکن است نشان دهنده آسیب عصبی باشد.

    در صورت بروز این علائم فوراً با پزشک تماس بگیرید. بعلاوه، هرگونه ناراحتی یا احساس غیرطبیعی باید با پزشک در میان گذاشته شود.

    مراحل ایمپلنت دندان از جراحی تا قالبگیری + فیلم

    شماره همراه خود را وارد نمایید تا متخصصین ما با شما تماس بگیرند.

    مراحل کامل کاشت ایمپلنت

    ایمپلنت های دندانی ، بهترین درمان برای جایگزین دندان از دست رفته می باشد. در این درمان پایه هایی که سازگاری بسیار بالایی با بدن دارند در درون استخوان قرار میگیرند و در بین درمان های مشابه ، بیشترین شباهت را به دندان طبیعی دارند. به طور کلی می توان مراحل ایمپلنت به صورت زیر گفت که در ادامه مقاله به طور مفصل به بررسی این موضوع می پردازیم.

    

    مراحل ایمپلنت

    • پیدا کردن متخصص ایمپلنت خوب و انجام معاینات لازم برای ایمپلنت
    • جراحی ایمپلنت و قرار دادن پایه ایمپلنت
    • جوش خوردن پایه ایمپلنت به استخوان فک
    • قالب گیری روکش ایمپلنت
    • قراردادن روکش و اباتمنت ایمپلنت

    کاشت دندان بهترین درمان های بی دندانی است که در این درمان ، پایه از جنس تیتانیوم که سازگاری بسیار بالایی با بدن دارد. این پایه در درون استخوان فک قرار میگیرد و به استخوان جوش می خورد.ایمپلنت ها شامل سه جز اصلی : 1.پایه ( فیکسچر ) – 2. اباتمنت – 3. روکش

    فیلم مراحل ایمپلنت دندان

    ایمپلنت دندان شامل چندین مرحله اعم از جراحی ، قراردادن اباتمنت و قالب گیری روکش می باشد. انجام تمامی این مراحل ممکن است چنده ماه طول بکشد که به صورت خلاصه آن را در ویدئو فیلم مراحل کاشت دندان برای شما قراردادیم.

    فیلم مراحل ایمپلنت دندان

    مراحل ایمپلنت دندان جلو

    مراحل ایمپلنت دندان جلو ، با ایمپلنت های دیگر تفاوت خاصی ندارد. تنها تفاوتی است به دلیل نمایان بودن دندان در لبخند ، افراد نیاز به سرعت بیشتر درمان دارند که برای این مشکل از روکش های موقت یا ایمپلنت های فوری استفاده می شود. در ویدیو زیر میتوانید مراحل ایمپلنت دندان جلو را مشاهده کنید.

    در اول باید بگوییم مراحل ایمپلنت دندان جلو از لحاظ کلیات فرقی با ایمپلنت های ساده ندارند. ایمپلنت دندان جلو به علت اینکه تاثیر به سزایی در زیبایی لبخند و اعتماد به نفس دارند ، باید هر چه سریع تر جای خالی دندان را پر کنند.

    برای پر کردن هر چه سریع تر جای خالی دندان به وسیله ایمپلنت دو راه وجود دارد : ایمپلنت های فوری و استفاده از روکش های موقت . برای ایمپلنت دندان جلو اگر شما از ایمپلنت های فوری استفاده کنید در طول مدت یک هفته حدودا دندان از دست رفته شما جایگزینی می شود. در روش دوم پس از قرار دادن پایه ایمپلنت ، روکش های موقت بر روی دندان از دست رفته قرار می گیرد تا ظاهر نامناسبی نداشته باشد.

    در یکی دیگر از مواردی که ممکن است که ایمپلنت های دندان جلو با بقیه دندان تفاوت داشته باشد ، در نوع روکش است. برای دندان جلو اصولا از روکش هایی با ظاهر زیبا استفاده می شود مانند زیرکونیا و ایمکس . اصولا برای دندان های جلو از پی اف ام استفاده نمی شود زیرا این روکش ترکیبی از فلز و سرامیک است و ممکن است کنار های روکش پی اف ام ، فلز آن کمی معلوم باشد.

    همچنین یکی از مسائلی در مراحل ایمپلنت دندان جلو توجه داشته باشید این است که مراحل قالب گیری آن به دقت بالا انجام شود و همچنین روکش های دندانی شما توسط لابراتور حرفه ای انجام بشود تا کیفیت ظاهری روکش ایمپلنت شما بالا باشد و از زیبایی هر چه بیشتر لبخند بهره مند شوید.

    فیلم مراحل ایمپلنت دندان جلو

    مراحل ایمپلنت دندان با عکس

    در این بخش تمامی مراحل ایمپلنت دندان را همراه مدت زمان روندها مدت زمان روندها با عکس برای شما توضیح داده ایم. مراحل منع ایمپلنت نیز در تمامی مراحل بیان شده است.

    

    مراحل ایمپلنت دندان با عکس

    اولین مرحله از مراحل ایمپلنت، تشخیص ایمپلنت

    تشخیص ایمپلنت، اولین مرحله ایمپلنت دندان است.اولین جلسه ی مشاوره قبل از درمان کاشت با هدف نشان دادن دقیق ترین برنامه درمانی، زمان و هزینه های درمان به بیمار است. برای انجام صحیح درمان، متخصص ایمپلنت باید از وضعیت سلامت عمومی بیمار اطلاع داشته باشد.

    1.بیماری روانی
    2.هموپاتی
    3.بیماری استخوان
    4.بیماران مبتلا به سرطان در طول رادیوتراپی
    5.ایدز ، الکلیسم ، اعتیاد به مواد مخدر
    6.افراد زیر 18 سال (رشد اسکلتی کامل نشده است)
    7.بیماری روماتیسمی
    

    1.دیابت (فقط یک مورد غیرقانونی)
    2.وضعیت بسیار بد بهداشت دهان و دندان
    3.افراد سیگاری
    4.برخی از بیماری های تنفسی
    

    لازم است پزشک خود را در مورد داروهای موجود، تاریخچه پزشکی ، بیماری فعلی و درمان احتمالی آگاه سازید. بیمارانی که از سلامت کامل برخوردار نیستند، مجبور به معاینه اضافی نیستند.

    مراحل ایمپلنت دندان، RTG

    RTG یکی از مراحل ایمپلنت دندان است و نوعی معاینه است که برای برنامه ریزی صحیح برای ایمپلنت دندان ضروری است، گرفتن عکس با اشعه X است. عکس اصلی اشعه ایکس که برای درمان کاشت مورد نیاز است ، اشعه ایکس پانوراما است.

    

    این عکس تمام ساختارهای استخوانی مفید برای کاشت را نشان می دهد. طبق آن ، پزشک می تواند برنامه ریزی کند که ، چه تعداد و از چه نوع ایمپلنت دندان استفاده می شود. متأسفانه ، این عکس مقطع استخوان و عرض آن را نشان نمی دهد ، بنابراین پزشک مجبور است آن را با معاینه بالینی تخمین بزند که همیشه امکان پذیر نیست.

    مراحل ایمپلنت دندان ، CT 3D از دیگر مراحل ایمپلنت دندان است. ایمپلنتولوژیست ها برای برنامه ریزی عمل جراحی کامل، بیشتر و مرتب سفارش CT 3D می دهند که تمام ساختارها و ابعاد آناتومیکی لازم را در فناوری سه بعدی نشان می دهد. این معاینه هم از بیمار و هم پزشک در برابر چیزهای ناخوشایند هنگام عمل محافظت می کند.یکی از مهمترین مراحل ایمپلنت دندان است به پزشک کمک می کند تا تقریباً تمام جراحی ها را با برنامه های رایانه ای ویژه، برنامه ریزی کند و سپس آن را به صورت دقیق در واقعیت انجام دهد.

    ابعاد دقیق طول و عرض ایمپلنت دندان را که در دهان بیمار وارد شده است، به منظور جلوگیری از آسیب رساندن به عصب رامی یا سینوس ماگزیلاری استخوان تحویل می دهد. معاینه CT به ایجاد تصویر سه بعدی از ساختارهای صورت کمک می کند. طبق آن ، پزشک می تواند علاوه بر این پیچیده ترین موارد قبل از عمل جراحی را نیز تجزیه و تحلیل کند. بازسازی سه بعدی ساختار عناصر اسکلتی واقعی را که در زیر بافتهای نرم قرار دارد نشان می دهد.

    

    عکس ایمپلنت

    مرحله جراحی، دومین مرحله از مراحل ایمپلنت

    مرحله جراحی آخرین مرحله از مراحل ایمپلنت دندان است که بسیار حائز اهمیت و حساس است. وقتی یک یا برخی از ایمپلنت های دندانی را در موقعیت دقیقی در استخوان قرار می دهیم تا پایه برای زیبایی تاج یا یک پل آماده شود. این عمل جراحی باید با فناوری جراحی انجام شود تا آسیب کمتری وارد شود، در مرکز ایمپلنت ما از سیستم مدرن برای جراحی استفاده می کنیم.

    قرار دادن اباتمنت

    وقتی Osseo integration به پایان رسید، ممکن است شما نیاز به عمل جراحی اضافی برای قرار دادن جابجایی – قطعه ای که در نهایت تاج به آن وصل خواهد شد. این جراحی جزئی به طور معمول با بی حسی موضعی در یک سرپایی انجام می شود.

    برای قرار دادن اباتمنت:

    جراح دهان شما لثه شما را مجدداً در معرض کاشت دندان قرار می دهد. Abutment به ایمپلنت دندان متصل است. بافت لثه بسته شده است ، اما هنوز تمام نشده است.

    در بعضی موارد ، هنگام ایمپلنت پشت، abutment به پشت فلزی ایمپلنت دندان وصل می شود. این بدان معنی است که شما به یک عمل جراحی اضافی احتیاج نخواهید داشت. از آنجا که خلط خارج از خط لثه وجود دارد ، با این وجود وقتی دهان خود را باز می کنید قابل مشاهده است و تا زمانی که دندانپزشک شما پروتز دندان را کامل کند، به این صورت خواهد بود. بعضی از افراد ظاهر آن را دوست ندارند و ترجیح می دهند که فرورفتگی در یک روش جداگانه قرار گیرد. بعد از گذاشتن پایه، جای عمل در لثه شما باید حدود دو هفته قبل از اتصال دندان مصنوعی بهبود یابد.

    پرسش و پاسخ ایمپلنت

    مراحل ایمپلنت بسته به وضعیت استخوان و دهان شما دارد و اما به طور معمول حدود 1 الی 5 ماه در حالت غیر ایمپلنت فوری طول می کشد.

    1- گرفتن عکس ایمپلنت – 2- قرار دادن پایه ایمپلنت – 3- جوش خوردن پایه به استخوان – 4- قرار دادن اباتمنت و قالب گیری – 5- قرار دادن روکش ایمپلنت

    پس جوش خوردن پایه و قراردادن اباتمنت ، از ناحیه ایمپلنت شما قالب گیری انجام می شود و قالب ها به لابراتور ارسال می شود و پس آماده شدن بر روی ایمپلنت شما قرار داده می شود .

    اگر دندان شما دارای عفونت باشد ، شما باید صبر کنید تا عفونت برطرف شود ولی در حالت عادی میتوان بعد از گذشت 20 روز ایمپلنت را قرار داد. برای اطلاعات بیشتر به مقاله مراجعه کنید.

    مراحل ایمپلنت دندان به ترتیب

    

    مراحل ایمپلنت دندان به ترتیب

    • گرفتن عکس ایمپلنت و مراجعه به متخصص ایمپلنت
    • بررسی وضعیت دهان و دندان شما و ارائه طرح درمان توسط پزشک
    • جراحی ایمپلنت و قرار دادن فیکسچر در استخوان
    • پس از جوش خوردن ایمپلنت مرحله قرار دادن هیلینگ است .
    • اتصال اباتمنت و قالب گیری و ارسال به لابراتور
    • قرار دادن روکش

    مراحل قالب گیری ایمپلنت

    روش قالب گیری ایمپلنت به این صورت است که پس از قرار گرفتن پایه در استخوان و جوش خوردن آن به اباتمنت مرحله روکش و قالب گیری آغاز می شود . دکتر پس چک کردن وضعیت ایمپلنت شما ، برای شما قالب گیری انجام میشود . بهتر است اینکار توسط متخصص پروتز های دندانی برای شما انجام دهد .

    مراحل قالب گیری ایمپلنت

    پس از انجام قالب گیری ، قالب ها به لابراتور ارسال می شود و روکش شما ساخته می شود . روکش های میتوانند از جنس ها و مدل های متفاوتی ساخته شود. پس آماده شدن آن به دندانپزشکی شما ارسال می شود و بر روی ایمپلنت شما سوار می شود.

    مدت زمان قالبگیری ایمپلنت چه قدر است؟

    به طور دقیق نمی توان گفت که قالب گیری شما چه مقدار زمان میبرد و به عوامل مختلفی بستگی دارد. اما به یک جلسه قالب گیری و یک جلسه اتصال آن به ایمپلنت نیاز دارد .

    مراحل ایمپلنت دندان چقدر طول می کشد؟

    

    طول درمان ایمپلنت به فاکتور های مختلفی اعم از وضعیت دهان و دندان بیمار ، نیاز به پیوند استخوان و سینوس لیفت ، فوری یا غیر فوری بودن ایمپلنت بستگی دارد. طول مدت جراحی ایمپلنت حدود نیم ساعت طول می کشد اما چند هفته نیاز دارد تا به استخوان فک جوش بخورد و اباتمنت و روکش بر روی آن قرار بگیرد.

    به طور متوسط ایمپلنت در صورت غیر فوری بودن از بین 4 هفته تا 8 هفته به طول می انجامد.

    در صورتی که ناحیه بی دندانی دارای عفونت باشد ، پزشک به بیمار آنتی بیوتیک تجویز می کند و تا درمان نشدن عفونت درمان ایمپلنت انجام می شود. در صورتی که بیمار احتیاج به عمل سینوس لیفت یا پیوند استخوان داشته باشد ، بسته به وضعیت و شدت جراحی می تواند جراحی ایمپلنت را به تعویق بیندازد.

    مراحل ایمپلنت فوری

    همانطور که در بالا درباره مراحل ایمپلنت های معمولی گفتیم ، ایمپلنت های فوری نیز از لحاظ مراحل شباهت های بسیای نسبت به آن ها دارد و دارای اندکی تفاوت است. در ایمپلنت های فوری ابتدا باید یک پایه ایمپلنت های فوری استفاده کنید. این نوع پایه ها با سرعت بسیار بالاتری به استخوان فک جوش می خورد.

    روند مراحل جراحی ایمپلنت فوری ، مانند ایمپلنت های ساده است اما احتیاجی به چند ماه صبر برای قرار دادن روکش نیست. در ایمپلنت های فوری روکش بعد از جراحی ایمپلنت بر روی آن قرار میگیرد.

    مراحل کاشت دندان

    دانستن مراحل کاشت دندان برای یک پزشک ضروری است. جراحی کاشت دندان روشی است که باعث جایگزینی ریشه های دندان با فلز، پست های پیچ مانند می شود و دندان های آسیب دیده یا مفقود شده را جایگزین دندان های مصنوعی می کند که بسیار شبیه به نمونه های واقعی عمل می کند. جراحی کاشت دندان می تواند جایگزین خوبی برای کاشت سطحی دندان باشد که در صورت عدم وجود ریشه های طبیعی دندان امکان ساخت دندان های مصنوعی یا جایگزینی دندان را فراهم نمی کند.

    نحوه انجام عمل جراحی کاشت دندان بستگی به نوع کاشت و وضعیت استخوان فک شما دارد. جراحی کاشت دندان ممکن است چندین روش را شامل شود. فایده اصلی کاشت ، پشتیبانی کامل از دندانهای جدید شماست – فرایندی که استخوان نیاز به محکم در اطراف کاشت دارد. از آنجا که این بهبودی استخوان نیاز به زمان دارد ، این روند می تواند ماه ها طول بکشد.

    ایمپلنت دندان چگونه انجام می شود؟

    همانطور که از قبل بیان کردیم مراحل ایمپلنت دندان در واقع چگونگی ایمپلنت دندان را بیان می کند. ایمپلنت دندان با جراحی در استخوان فک شما قرار می گیرد، جایی که به عنوان ریشه دندان های از دست رفته خدمت می کند. از آنجا که تیتانیوم موجود در ایمپلنت ها با استخوان فک شما به هم می پیوندد، ایمپلنت ها تکان نمی خورند و ثابت می مانند. دقیقا شبیه به دندان های شما عمل می کنند، کمی صدا ایجاد می کنند ولی به هیچ وجه پوسیده نمی شوند.

    به طور کلی ، اگر شما: یک یا چند دندان از دست رفته داشته باشید. یک فک داشته باشید که رشد کامل داشته باشد. استخوان کافی برای تأمین ایمپلنت یا داشتن پیوند استخوانی داشته باشید. بافت های دهانی سالم داشته باشید. شرایط سلامتی بدی نداشته باشید که بر بهبود استخوان تأثیر بگذارد. ایمپلنت ها مدت زمان طولانی قادرند برای شما کار کنند.

    روند برنامه ریزی برای ایمپلنت دندان ممکن است متخصصان مختلفی را شامل شود ، از جمله پزشک متخصص در شرایط دهان ، فک و صورت (جراح دهان و فک و صورت) ، دندانپزشک متخصص در درمان سازه هایی که از دندان ها پشتیبانی می کند، مانند لثه ها و استخوان ها. پریودنتیست، دندانپزشکی است که دندان مصنوعی را طراحی و متناسب می کند (متخصص پروتز) یا گاهی اوقات متخصص گوش و حلق و بینی.

    قرار دادن ایمپلنت دندان

    در حین جراحی برای قرار دادن ایمپلنت دندان ، جراح دهان شما برای باز کردن لثه، در بخش استخوان برش ایجاد می کند. سوراخ ها به استخوان حفر می شوند که در آن قسمت فلزی ایمپلنت دندان قرار می گیرد. از آنجایی که این قسمت به عنوان ریشه دندان عمل می کند، در اعماق استخوان کاشته می شود.

    در این مرحله، شکافی وجود دارد که دندان شما از دست می رود. در صورت لزوم می توان یک نوع پروتز جزئی موقت را برای ظاهر خوب قرار داد. می توانید این پروتز را برای تمیز کردن و در حالی که خواب هستید در بیاورید.

    چه مدت بعد از کشیدن دندان باید ایمپلنت کرد

    جواب این سوال بستگی به وضعیت استخوان و دهان و نوع ایمپلنت شما دارد . اگر دندان شما دارای عفونت باشد دکتر به آنتی بیوتیک تجویز میکند و مدت زمانی تعیین می کند تا عفونت شما برطرف بشود . همچنین اگر ایمپلنت شما فوری باشد ، مدت زمان کمتری بعد از کشیدن دندان با بررسی دکتر می مدت زمان روندها توانید ایمپلنت خود را قرار دهید.

    مراحل ایمپلنت چقدر طول میکشد

    مراحل ایمپلنت دندان به فاکتورهای مختلفی اعم از نوع ایمپلنت ، نیاز پیوند استخوان یا خیر ، عفونت داشتن یا نداشتن بستگی دارد.

    ایمپلنت های معمولی به طور متوسط از بین 1 الی 3 ماه طول می انجامد. در صورتی که نیاز به پیوند استخوان یا عفونت وجود داشته باشد ، 20 روز به طول درمان اضافه می شود.

    طول درمان نیز در ایمپلنت های فوری متفاوت است و طول درمان آن بین 1 روز الی 1 هفته به طول انجامد.

    چه مدت بعد از کشیدن دندان باید ایمپلنت کرد

    بعد از کشیدن دندان باید هر چه سریع تر ایمپلنت دندان انجام شود و اگر فاصله کشیدن دندان زیاد شود ممکن است باعث تحلیل استخوان شود. در بعضی موارد دکتر با بررسی وضعیت استخوان ، لثه و وجود عفونت یا خیر بلافاصله بعد از کشیدن دندان ، ایمپلنت را انجام می دهد.

    اما به طور متوسط حدودا بعد از 10 الی 20 روز بعد از کشیدن دندان ، ایملپنت انجام می شود تا اگر عفونتی وجود دارد از بین برود.

    روند زایمان طبیعی و مراحل تولد نوزاد

    

    لحظۀ تولد کودک شما پس از ۹ ماه انتظار نزدیک است. آگاهی و شناخت نسبت به نشانه‌های شروع درد زایمان تا پس از تولد نوزاد باعث آرامش بیشتر مادران باردار و بی‌خطر بودن این تجربه از زندگی آنها تا حد امکان خواهد بود. اگر اپلیکیشن بارداری دقیق و مطمئن مادرشو را به عنوان راهنمای بارداری و برای تعیین تاریخ زایمان خود نصب کرده‌اید، می‌توانید عوارض شایع بارداری و تغییرات بدنتان در ماه‌های آخر بارداری همراه با نکات روزانه برای رفع این عوارض را به شکل شخصی‌سازی‌شده در اپلیکیشن ببینید. در این مطلب نیز با نشانه‌های شروع درد زایمان طبیعی ، مراحل زایمان ، روند تسکین درد و وضعیت مادر پس از زایمان طبیعی آشنا خواهید شد.

    علائم آغاز زایمان طبیعی

    هیچ‌کس قادر به پیش‌بینی دقیق زمان شروع فرایند زایمان نیست. تاریخی که پزشک به شما می‌دهد تقریبی است و گاهی ممکن است درد زایمان حتی حدود سه هفته پیش از این تاریخ یا دو هفته پس از آن شروع شود که مسئله‌ای طبیعی است. نشانه‌های زیر به شما خواهد گفت که زایمان شما نزدیک است:

    پایین آمدن برآمدگی شکم و احساس سبک‌تر شدن

    این اتفاق به دنبال پایین ‌آمدن سر جنین و آماده شدن بدن برای زایمان رخ می‌دهد. شکم شما ممکن است پایین‌تر از قبل به نظر برسد و تنفس راحت‌تری داشته باشید، زیرا وزن جنین دیگر به ریه‌های شما فشار نمی‌آورد. ضمناً ممکن است به خاطر فشار آوردن جنین روی مثانۀ شما، دچار تکرر ادرار شوید. این نشانه‌ها مدت زمان روندها در اولین زایمان مادر ممکن است چند هفته و در زایمان‌های بعدی، چند روز یا چند ساعت پیش از شروع زایمان بروز کند.

    خروج ترشحات صورتی رنگ آغشته به خون از رحم

    خروج ترشح صورتی رنگ آمیخته به خون از دهانۀ رحم که همان مخاط مسدودکنندۀ رحم یا پلاگ موکوس است و تا این زمان دهانۀ رحم را بسته و از عفونت در امان نگاه داشته بود، ممکن است روزها قبل از درد زایمان یا همزمان با شروع آن مشاهده شود.

    پارگی کیسه آب

    پاره شدن کیسۀ آب ، باعث ترشح یا جاری شدن مایع از واژن می‌شود. پارگی کیسۀ آب ممکن است ساعت‌ها پیش از شروع درد زایمان یا همزمان با آن اتفاق بیفتد. اغلب زنان طی ۲۴ ساعت پس از شروع درد زایمان، نوزاد خود را به دنیا می‌‏آورند. اگر زایمان طی این بازۀ زمانی به صورت طبیعی رخ ندهد، ممکن است پزشک با روش القای زایمان نوزاد را به دنیا آورد تا هم از بروز عفونت و هم از عوارض زایمان برای نوزاد پیشگیری کند.

    انقباضات رحمی

    با وجود اینکه انقباض ماهیچه‌های رحم به صورت متناوب و نامنظم با نزدیک شدن به زمان زایمان مسئله‌ای عادی است، معمولاً انقباضاتی که فاصلۀ کوتاهی از هم دارد و منظم هستند، نشانگر شروع شدن درد زایمان است.

    اسهال

    اسهال مکرر هم ممکن است یکی از علائم نزدیک شدن به زمان زایمان باشد.

    مراحل زایمان طبیعی

    روند زایمان طبیعی را معمولاً به سه مرحله تقسیم می‌کنند. این مراحل شامل موارد زیر است:

    مرحله اول زایمان

    این مرحله خود شامل سه فاز نهفته، فعال و انتقالی است که به شکل زیر تعریف می‌شود:

    فاز نهفته: طولانی‌ترین فاز زایمان است و شدت آن از بقیه کمتر است. در این فاز، تعداد انقباضات افزایش می‌یابد و به باز شدن دهانۀ رحم کمک می‌کند. این فاز زیاد آزاردهنده نیست و طی آن دهانۀ رحم باز و نازک می‌شود. اگر انقباضات رحمی شما منظم باشد، معمولاً میزان باز شدن دهانۀ رحم به طور منظم چک می‌شود.

    

    فاز فعال: باز و نازک شدن دهانۀ رحم با سرعت بیشتری ادامه می‌یابد و ممکن است با هر انقباض، در ناحیۀ کمر و شکم احساس درد شدید یا فشار کنید. ضمناً ممکن است احساس فشار در ناحیۀ مقعد داشته باشید که باید به اصطلاح زور بزنید، اما پزشک به شما خواهد گفت که تا باز شدن کامل دهانۀ رحم برای این کار صبر کنید.

    

    فاز انتقال: دهانۀ رحم به طور کامل و به اندازۀ ۱۰ سانتی‌متر باز می‌شود. انقباضات رحمی با شدت، درد و در نوبت‌های بیشتری؛ هر سه تا چهار دقیقه و به مدت ۶۰ تا ۹۰ ثانیه بروز می‌کند.

    

    مرحله دوم زایمان

    این مرحله با باز شدن کامل دهانۀ رحم شروع می‌شود و با خروج جنین پایان می‌یابد. در این مرحله، نقش شما تأثیر زیادی در پیشرفت زایمان دارد و پزشک از شما می‌خواهد که زور بزنید. فشار ناشی از زور زدن و انقباضات رحمی و زور زدن شما، نوزاد را در کانال زایمان به سمت پایین پیش می‌برد. نرمی و انعطاف استخوان ‌ های جمجمه و فواصل بین این استخوان ‌ ها، به عبور سر کودک از کانال زایمان کمک می ‌ کند و در نهایت سر نوزاد از ناحیۀ تناسلی مادر مشاهده و خارج می ‌ شود.

    

    به محض خروج سر، پزشک با عمل مکش یا ساکشن، مایع آمنیوتیک، خون و مخاط رحم را از بینی و دهان نوزاد خارج می‌کند. پس از سر، شانه ‌ ها و سپس سایر قسمت ‌ های بدن از واژن خارج می ‌ شود.

    

    در تمام این مراحل شما باید به زور زدن خود ادامه دهید. فراموش نکنید که فشار شما با انقباضات رحمی همزمان، تأثیر بیشتری دارد و همچنین یادتان باشد که در فواصل دردهای زایمانی نفس ‌ های عمیق بکشید تا توان بیشتری برای ادامۀ زایمان داشته باشید.

    

    مرحله سوم زایمان

    پس از تولد نوزاد، شما وارد مرحلۀ آخر زایمان می‌شوید. در این مرحله، جفت که وظیفۀ تغذیه و اکسیژن ‌ رسانی به جنین را بر عهده داشت، از دیوارۀ رحم جدا و از واژن خارج می ‌ شود. این مرحله ممکن است بین پنج تا ۳۰ دقیقه طول بکشد.

    

    زایمان هر زن با دیگری متفاوت است و زمانی که در هر مرحلۀ زایمان صرف می‌شود نیز متفاوت است. اگر این اولین فرزند شماست، معمولاً از زمان شروع درد زایمان تا پایان آن حدود ۱۲ تا ۱۴ ساعت طول می‌کشد؛ این زمان معمولاً در زایمان‌های بعدی کوتاه‌تر خواهد شد.

    

    تسکین درد در روند زایمان طبیعی

    مدت زمان زایمان زنان با یکدیگر متفاوت است، همین‌طور میزان دردی که آنها هنگام زایمان دارند نیز با یکدیگر تفاوت دارد. حالت، اندازۀ نوزاد و شدت انقباضات رحمی نیز در میزان این درد تأثیرگذار است. برخی زنان با تکنیک‏‌های تنفس و ریلکسیشن که در کلاس‌های آمادگی برای زایمان آموخته‌اند، میزان درد خود را کاهش می‌دهند، اما برخی دیگر برای کاهش درد زایمان نیاز به روش‌های دیگری دارند. برخی از روش‌های متداول تسکین درد شامل موارد زیر است:

    تسکین درد زایمان با دارو

    داروهای مختلفی برای تسکین درد زایمان وجود دارد. با این وجود که معمولاً این داروها برای مادر و جنین ضرری ندارد، اما مثل تمامی داروهای دیگر ممکن است عوارضی داشته باشد. داروهای مورد استفاده برای تسکین درد دو دسته هستند؛ داروهای مسکن و داروهای بیهوشی که در زیر عنوان شده است:

    داروهای مسکن: این داروها بدون از بین بردن کامل حس و حرکت ماهیچه‌ها، درد را تسکین می‌دهد. هنگام زایمان، می‌توان این داروها را به روش تزریق عضلانی یا وریدی یا به صورت ناحیه‌ای استفاده کرد که تزریقی به بخش پایینی کمر برای بی‌حس کردن آن است. تزریق یک دز داروی مسکن به داخل مایع نخاعی برای تسکین سریع درد را بی‌حسی نخاعی یا اسپاینال؛ Spinal، می‌گویند. نوع دیگر بی‌حسی که در آن از دارو استفاده می‌شود بی‌حسی اپیدورال؛ Epidural، است. در این روش با وارد کردن یک کاتتر به ناحیۀ اطراف نخاع و اعصاب نخاعی، داروی مسکن به صورت پیوسته وارد بدن و منجر به بی‌حسی ناحیه‌ای می‌شود. در هر دو نوع بی‌‌حسی اسپاینال و اپیدورال، احتمال بروز خطرهایی مثل پایین آمدن فشار خون که منجر به کاهش ضربان قلب جنین می‌شود نیز وجود دارد. سردرد هم یکی دیگر از عوارض این بی‌حسی‌هاست.

    داروهای بیهوشی: این داروها حس را کاملاً از بین می‌برد و باعث از بین ‌رفتن درد و از حرکت ایستادن موقتی ماهیچه‌ها می‌شود. بیهوشی عمومی مانند خوابیدن باعث از بین رفتن هشیاری می‌شود. درصورتی‌که زایمان شما به روش سزارین باشد، ممکن است بیهوشی عمومی، بی‏‌حسی اسپاینال یا اپیدورال برای شما تجویز شود که انتخاب نوع آن به وضع سلامت شما، سلامت نوزاد و وضعیت پزشکی شما در زمان زایمان در ارتباط است.

    تسکین درد زایمان بدون دارو

    غیر از دارو، گزینه‌های دیگری نیز برای تسکین درد نظیر طب سوزنی، هیپنوتیزم، ریلکسیشن و تغییر وضعیت مداوم بدن مادر هنگام درد زایمان وجود دارد. حتی اگر این گزینه را انتخاب کنید، در هر زمان از زایمان می‌توانید برای تسکین درد خود درخواست دارو کنید.

    تخت زایمان

    تخت زایمان چه شکلی است؟ تخت‌های زایمان طوری طراحی شده‌اند که با حفظ پوزیشن مناسب مادر هنگام زایمان، روند زایمان را راحت‌تر کنند. تخت زایمان ویژگی‌های زیر را دارد:

    • شیاری در قسمت جلویی تخت وجود دارد، زمانی که مادر قصد اعمال فشار بیشتری دارد می‌تواند روی این شیار قرار بگیرد.
    • میله‌ای در جلوی تخت است که به مادر در حفظ پوزیشن مناسب هنگام زایمان کمک خواهد کرد. مادر با گذاشتن دست یا سر خود روی این میله می‌تواند حالت مناسبی را برای ماساژ ماما فراهم کند.
    • تخت زایمان به مادر کمک می‌کند تا پوزیشن اسکات را حفظ کند و روند زایمان را سرعت ببخشد. یعنی مادر در لبهٔ تخت می‌نشیند و در واقع چمباتمه می‌زند تا پوزیشن مناسب برای زایمان طبیعی حفظ شود.
    • پشتی تخت زایمان دارای قابلیت تنظیم در زوایای مختلف است تا اگر مادر هنگام زایمان نیاز به استراحت داشت بتواند دراز بکشد.

    

    وضعیت مادر بعد از زایمان

    بدن شما پیش از زایمان تغییرات مدت زمان روندها زیادی کرده بود و پس از زایمان نیز تغییراتی را تجربه خواهید کرد. برخی از این تغییرات جسمی پس از زایمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

    درد پستان‏‌ها

    با شروع تولید شیر، پستان‌ها ممکن است به مدت چند روز متورم، سفت و دردناک باشند یا در قسمت نوک پستان‏‌ها نیز احساس درد کنید.

    هموروئید یا بواسیر

    هموروئید یا واریسی شدن و تورم وریدهای ناحیۀ مقعد پس از دوران بارداری و زایمان عارضه‌ای شایع است.

    یبوست

    برای برخی خانم‌ها، مدفوع کردن تا چند روز پس از زایمان ممکن است دشوار باشد که دلیل این مسئله می‌تواند هموروئید، اپیزیوتومی یا درد ماهیچه‌های ناحیۀ مقعد باشد. در مورد مدفوع کردن پس از زایمان بیشتر بدانید.

    گر گرفتن و عرق سرد

    سازگار شدن بدن با تغییر سطح هورمون‌ها و جریان خون ممکن است باعث شود که لحظه‌ای از گرما عرق کنید و لحظۀ بعدی از سرما زیر پتو بروید.

    بی‌اختیاری ادرار و مدفوع

    کشیده شدن ماهیچه‌ها در زمان زایمان، به خصوص اگر زایمانی طولانی داشته‌اید، ممکن است باعث خروج چند قطره ادرار یا دفع مقداری مدفوع هنگام خندیدن یا عطسه کردن شود.

    درد بعد زایمان

    انقباضات رحم تا چند روز بعد از زایمان برای برگشتن آن به اندازۀ قبلی ادامه دارد. این انقباضات معمولاً هنگام شیر خوردن نوزاد بیشتر می‌شود.

    ترشحات رحم یا نفاس

    بلافاصله پس از زایمان، ترشحات خونی و خونریزی طبیعی خواهید داشت که از خونریزی عادی عادت ماهانه شدیدتر است. با گذشت زمان، این ترشحات به رنگ سفید یا زرد متمایل و در حدود دو ماه کاملاً قطع می‌شود.

    درد در ناحیۀ محل پارگی یا اپیزیوتومی

    اپیزیوتومی (Episiotomy) ایجاد یک برش در ناحیۀ بین واژن و مقعد توسط پزشک برای کمک به خارج کردن نوزاد یا پیشگیری از پارگی این ناحیه در زمان زایمان است. در صورت انجام اپیزیوتومی یا پارگی ناحیۀ بین واژن و مقعد هنگام زایمان، بخیه‌های این ناحیه ممکن است باعث ایجاد مشکل در راه رفتن و نشستن شود. در زمان بهبود نیز ممکن است هنگام سرفه یا عطسه کردن احساس درد داشته باشید.

    از لحاظ روانی نیز ممکن است روزها یا هفته‌های پس از زایمان، زودرنج یا بدخلق باشید یا به راحتی به گریه بیفتید. نشانه‌های بالا در بیشتر زنان پس از زایمان بروز می‌کنند و ممکن است با تغییرات فیزیکی که شامل تغییر سطح هورمون‌ها و خستگی است و سازگار شدن از لحاظ عاطفی با مسئولیت‏‌های مراقبت از نوزاد تازه از راه رسیده مرتبط باشد. در صورت ادامه پیدا کردن این مشکلات به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است به افسردگی پس از زایمان دچار شده باشید که مسئله‌ای جدی است و در ایران، حدود ۱۵ درصد از زنان پس از زایمان به آن دچار می‌شوند.