خطرات تنوع پرتفوی

تنوع بخشی پرتفوی: دستورالعملی کاربردی برای تنوع بخشی

یکی از خطراتی که همواره سرمایه گذاران و فعالان بازار بورس را تهدید می‌کند، نوسانات قیمت سهام است. ازآنجایی‌که بسیاری از سرمایه گذاران بورسی نمی‌توانند نوسانات کوتاه‌مدت بازار سهام را پیش‌بینی و با استراتژی‌های سرمایه گذاری مختلف خطرات نوسان پذیری قیمت را کنترل کنند، همواره متخصصان پیشنهاد می‌کنند که سرمایه گذاران از تنوع بخشی پرتفوی خود به عنوان بهترین راه برای تسهیل این مسیر استفاده کنند. توصیه‌ای که احتمالاً آن را با عبارتی نظیر «همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید» شنیده‌اید.

اما تنوع بخشی پرتفوی به زبان ساده چیست؟

تنوع بخشی سبد سهام یک تکنیک برای مدیریت ریسک است. برای استفاده از این تکنیک شما باید انواع مختلفی از ابزارهای سرمایه گذاری را در یک پرتفوی با هم ترکیب کنید تا تأثیری را که هر یک از این ابزارها بر عملکرد کل پرتفوی خواهد داشت به حداقل برسانید. احتمالاً می‌دانید که منظور از پرتفوی همان سبد سهام است و ابزارهای سرمایه گذاری نیز شامل سهام، صندوق های سرمایه گذاری، اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی، طلا و ارز می‌شود.

تنوع بخشی ریسک پرتفوی شما را کاهش می‌دهد. تحصیل‌کرده‌های مالی می‌توانند با فرمول‌های پیچیده‌ای به شما نشان دهند که تنوع بخشی چگونه می‌تواند ریسک سرمایه گذاری را کاهش دهد، اما ما آن را به سادگی با یک مثال به شما توضیح می‌دهیم:

فرض کنید شما در جزیره‌ای زندگی می‌کنید که در آن کل اقتصاد جزیره شامل دو شرکت می‌شود: شرکت اول چتر و شرکت دوم کرم ضد آفتاب تولید می‌کند. اگر شما کل سرمایه خود را در شرکتی که تولیدکننده چتر است، سرمایه گذاری کنید در طول فصول بارانی عملکرد فوق‌العاده‌ای خواهید داشت، امّا وقتی هوا آفتابی است عملکردتان ضعیف خواهد بود. برعکس این قضیه هم در شرکت تولیدکننده کرم ضد آفتاب اتفاق میفتد. چنانچه شما همه سرمایه خود را در این شرکت بگذارید، وقتی آفتاب باشد عملکرد بالاتری دارد، اما با بارش ابرها وضعتان چندان تعریفی نخواهد داشت. در هر دو حالت این احتمال وجود دارد که شما دوره‌ای بازده مثبت و دوره‌ای دیگر بازده منفی داشته باشید و عملکردتان مدام در نوسان باشد.

حال راه‌حل این اتفاق چیست؟ راه‌حل این است که یک پرتفوی تشکیل دهید و ۵۰ درصد از سرمایه خود را به شرکت اول و ۵۰ درصد دیگر را در شرکت دیگر سرمایه گذاری کنید. چون شما پرتفوی خود را تنوع بخشی کرده‌اید، به‌جای اینکه عملکردتان وابسته به آب‌وهوای بارانی یا آفتابی باشد، در طول سال عملکرد خوبی خواهید داشت.

سه دستورالعمل برای تنوع بخشی پرتفوی

سه دستورالعمل کلی وجود دارد که به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید پرتفوی خود را به درستی متنوع کرده‌اید:

1. در پرتفوی خود از چندین ابزار سرمایه گذاری مختلف استفاده کنید. مثلاً بخشی از سرمایه خود را به بازار سهام و صندوق های سرمایه گذاری، بخشی را در طلا و ارز، بخش دیگر را در سپرده‌های بانکی یا اوراق مشارکت اختصاص دهید. اگر پول زیادی دارید زمین و مسکن را هم فراموش نکنید.
2. در میان ابزارهای سرمایه گذاری موجود، سرمایه گذاری در سهام از گوناگونی بیشتری برخوردار است و شما با گزینه‌های مختلفی برای خرید روبه‌رو هستید؛ اما باید بدانید که در انتخاب خود فقط محدود به سهام شرکت‌های بزرگ و معروف بورسی نیستید. در حقیقت، کار عاقلانه این خواهد بود که سهامی را انتخاب کنید که دارای سطوح ریسک خطرات تنوع پرتفوی مختلفی باشند. با این کار چنانچه سهام یک شرکت زیان ده باشد، سهام سایر شرکت‌ها این زیان را پوشش می‌دهد و احتمالاً بازده مثبتی از سرمایه گذاری در بازار بورس به دست خواهید آورد.
3. چنانچه در بورس سرمایه گذاری می‌کنید سرمایه خود را در صنایع مختلف قرار دهید. این کار تأثیر ریسک های خاص یک صنعت را کاهش خواهد داد.

تنوع بخشی مهم‌ترین عنصری است که به شما کمک می‌کند تا هم‌زمان با حداقل کردن ریسکتان، به اهداف بلندمدت خود نیز دست پیدا کنید.

چه میزان تنوع بخشی مناسب است؟

در بحث تنوع بخشی نکته حائز اهمیت این است که تنوع بخشی مانند پوشش زرهی و ضدگلوله نیست که موجب شود شما از ضرر و زیان، جان سالم به در ببرید. باید توجه کنید که فرقی نمی‌کند پرتفوی شما چقدر متنوع شده است، سرمایه گذاری خطرات تنوع پرتفوی درهرحال همیشه همراه با ریسک است و تمام هدف ما از تنوع بخشی پرتفوی این است که در سطح مشخصی از ریسک، بیشترین بازده را به دست آوریم.

سؤال دیگری که معمولاً ذهن سرمایه گذاران را به خود مشغول می‌کند این است که باید چه تعداد سهام برای رسیدن به تنوع بخشی مطلوب خرید؟

در نظریه‌های علمی مطرح شده است که یک پرتفوی متنوع از چیزی حدود ۲۰ سهم شرکت‌های مختلف از صنایع گوناگون و اندازه‌های متفاوت تشکیل شده است؛ اما شاید مدیریت این تعداد شرکت برای ما کار دشوار و خسته‌کننده‌ای باشد. بسیاری از متخصصان معتقدند اضافه کردن حداقل ۵ سهم برای تشکیل یک پرتفوی متنوع ضروری است. همین‌طور انتخاب بیشتر از ۱۰ تا ۱۲ شرکت ممکن است سر شما را بیش‌ازحد شلوغ کند و بعد از مدتی به خوبی نتوانید همه این شرکت‌ها را موردبررسی دقیق قرار داده و در صورت نیاز پرتفوی خود را تعدیل کنید.

وارن بافت، محترم‌ترین چهره دنیای سرمایه گذاری می‌گوید: «سرمایه گذاری یعنی انتخاب سهام یک شرکت خوب در زمانی مناسب و نگه‌داشتن آن سهم تا هر وقتی‌که شرکت عملکرد خوبی دارد.» پس لازم است بعد از تشکیل پرتفوی، گه کاه آن را مورد بازبینی قرار دهید و سرمایه گذاری‌هایی که دیگر ارزش ماندن در پرتفوی شما را ندارند، با گزینه‌های بهتر جایگزین کنید.

(پایان درس دوم دوره آموزشی آشنایی با مفاهیم مالی)

اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش نظرات مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این مقاله در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.

تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری

همه تخم مرغ های خود را در یک سبد نگذار؛ این جمله آشنا به زبان ساده مفهوم تنوع بخشی را نشان می دهد. در واقع، هدف از تنوع بخشی در سبد سهام کاهش ریسک های سرمایه گذاری است. بنابراین برای حفظ یک سبد مطلوب نیاز است که همواره به تنوع سهام خریداری شده اهمیت بدهیم و دائما آن را به روز نگه داریم و با تنوع بخشی ریسک سیستماتیک سبد کاهش پیدا می کند. البته لازم به ذکر است که انتخاب سبد متنوع به این معنا نیست که سبد خود را با سهام ریز و درشت پر کنیم بلکه این موضوع اصول خاص خود را دارد. بنابراین در ادامه مقاله به بررسی تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری می پردازیم.

تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری به چه معناست؟

پاسخ این سوال بسیار مفصل است؛ چراکه تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری هر فرد با توجه به استراتژی شخصی او می تواند متفاوت باشد و برخی از افراد تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری را مترادف با انتخاب تعداد زیادی سهام برای چیدن پرتفوی خود می دانند، در حالیکه این موضوع اصلا صحیح نیست و انتخاب یک سبد مناسب نیازمند رعایت نکات کلیدی است که در ادامه برخی از آن ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

تعداد سهام سبد سرمایه گذاری

اولین نکته در خصوص تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری، تعداد سهام موجود در آن است. در واقع، افرادی که ریسک گریز هستند معمولا تعداد زیادی از سهام شرکت های فعال در بورس و فرابورس را در سبد سرمایه گذاری خود قرار می دهند. لازم به ذکر است که تعداد سهام موجود در پرتفوی سرمایه گذاری رابطه مستقیمی با سیکل و دوره های بازار دارد و با توجه به انتظارات تورمی و یا رکود حاکم بر اقتصاد می توان تعداد سهام موجود در سبد را تغییر داد.

به طور کلی، فعالان حرفه ای بازار سرمایه بین 3 تا 7 سهم را برای یک پرتفوی سرمایه گذاری در نظر می گیرند و با توجه به نوسانات و دوره های بازار این عدد می تواند کم یا زیاد شود. نکته ای که باید به آن اشاره کنیم، موضوع «تک سهم شدن» است؛ در واقع، یکی از مفاهیمی که در بین تحلیلگران بازار سرمایه اتفاق نظر وجود دارد، همین موضوع دور بودن از تک سهم شدن است؛ چراکه با ریسک های فراوان همراه بوده و ممکن است کل سرمایه افراد را در معرض خطر قرار دهد.

به عنوان مثال، شخصی را تصور کنید که تمام سرمایه خود را در سهام یک شرکت تولید کننده دارو سرمایه گذاری کرده است و به دلیل مشکلات به وجود آمده، شرکت مذکور ورشکست می شود؛ در اینجا به دلیل تک سهم شدن، کل سرمایه او از بین خواهد رفت. بنابراین، تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری از طریق انتخاب چند سهم مختلف را مد نظر قرار دهید.

نکته: برخی از فعالان بازار سرمایه معتقدند که هر چقدر تعداد سهام داخل سبد سرمایه گذاری بیشتر باشد، ریسک آن کمتر می شود؛ در حالیکه اگر تعداد سهام داخل پرتفوی سرمایه گذاری از یک حد معین بیشتر شود، کنترل و نظارت بر عملکرد آن ها سخت خواهد بود و ممکن است سرمایه فرد را با زیان همراه سازد.

سهم های دلاری و ریالی

همانطور که می دانید، سهام شرکت های فعال در بورس و فرابورس را می توان به 2 دسته سهم های دلاری و ریالی تقسیم کرد. در واقع، شرکت هایی که نرخ های فروش و به طور دقیق تر میزان سود آن ها به شکل مستقیم با دلار و نرخ های جهانی مرتبط است را اصطلاحا سهم های دلاری می نامند؛ بر فرض مثال، سودآوری پتروشیمی زاگرس که به عنوان یک تولید کننده متانول شناخته می شود، به نرخ جهانی متانول و قیمت دلار بستگی دارد و با افزایش نرخ دلار و قیمت های جهانی، حاشیه سود آن نیز بالا می رود.

در طرف مقابل، شرکت هایی وجود دارند که نه تنها بالا رفتن نرخ دلار باعث افزایش سودآوری آن ها نمی شود، بلکه افزایش این نرخ موجب بالا رفتن هزینه های تولید (مواد اولیه، ماشین آلات و. ) می شود و از طرف دیگر، به دلیل اعمال قیمت گذاری دستوری بر روی نرخ های فروش آن ها، سودآوری آن ها با افزایش قیمت دلار بالا نمی رود و اصطلاحا چنین شرکت هایی را تحت عنوان سهم های ریالی می شناسند.

به عنوان مثال، شرکت ایران خودرو که با نماد خودرو در بازار سرمایه فعالیت می کند، اکثر مواد اولیه و قطعات مورد نیاز خود را از شرکت هایی می خرد که نرخ های آن ها متناسب با دلار و نرخ های جهانی است؛ اما محصولات تولید شده در این شرکت، به دلیل قیمت گذاری دستوری، نرخ های ریالی دارند و نوسانات قیمت ارز تاثیر چشمگیری در این نرخ ها ندارد و فقط هر چند وقت یکبار افزایش نرخ بر روی این محصولات اعمال می شود. در واقع، سهم های ریالی به این صورت هستند که هزینه های تولید آن ها به دلار و نرخ های فروش آن ها به ریال محاسبه می شود.

بنابراین، یکی از راه های تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری، استفاده از سهام شرکت های ریالی و دلاری در پرتفوی سرمایه گذاری است که می تواند در عملکرد و بازدهی سبد سرمایه گذاری به شما کمک کند.

انتخاب سهام براساس ارزش بازار

یکی دیگر از راه های تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری افراد، در نظر گرفتن ارزش بازار شرکت های موجود در پرتفوی سرمایه گذاری است؛ در واقع، برخی از افراد معتقدند که در سبد سرمایه گذاری باید از سهم های کوچک و بزرگ به لحاظ ارزش بازار استفاده شود.

به عنوان مثال، این افراد معتقدند که در کنار انتخاب سهام شرکتی مانند فولاد مبارکه اصفهان (فولاد) که ارزش بازار بسیار بالایی دارد، باید از سهام شرکتی مانند قند شیرین خراسان (قشرین) نیز استفاده شود تا پرتفوی سرمایه گذاری به تعادل برسد.

نکته: توجه داشته باشید که صرفا انتخاب سهام براساس ارزش بازار نمی تواند منطقی باشد، بلکه بایستی عوامل بنیادی مانند حاشیه سود، ارزش ذاتی، طرح های توسعه و. شرکت مذکور در نظر گرفته شود.

استفاده از اوراق با درآمد ثابت

برای افرادی که ریسک گریز هستند، استفاده از اوراق با درآمد ثابت برای تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری توصیه می شود؛ اوراق با درآمد ثابتی همچون اسناد خزانه اسلامی، اوراق مشارکت و. می تواند برای این کار مفید باشد و به پرتفوی سرمایه گذاری تنوع بدهد.

این نوع اوراق معمولا به اندازه سود سپرده های بانکی برای شما بازدهی خلق می کنند؛ اما توجه داشته باشید که به هنگام خرید چنین دارایی هایی، باید تورم موجود در جامعه را در نظر گرفت، چراکه با وجود تورم 40 درصدی در جامعه، سود های 20 درصدی ناشی از اوراق با درآمد ثابت نمی تواند گزینه خوبی برای سرمایه گذاری باشد و در بلندمدت قدرت خرید شما را کاهش می دهد.

نکته: سرمایه گذاری در اوراق با درآمد ثابت برای دوران رکود و یا ثبات اقتصادی که انتظارات تورمی در جامعه کاهش یافته است، مناسب می باشد و در زمانی که تورم سنگین در جامعه وجود دارد، سرمایه گذاری در دارایی هایی مانند سهام و. می تواند منطقی تر باشد.

سهام شرکت هایی که سود مجمع خوبی دارند

به لحاظ سودسازی، شرکت های فعال در بازار سرمایه را می توان به 2 دسته شرکت های سود ساز و زیان ده تقسیم کرد و خود این شرکت های سودساز به 2 دسته شرکت های با سود تقسیمی در مجمع و بدون سود تقسیمی در مجمع دسته بندی می شوند. در واقع، در مجامع سالیانه شرکت های فعال در بورس و فرابورس، براساس سیاست های هیات مدیره، همه و یا بخشی از سود سال گذشته شرکت در بین سهامداران تقسیم می شود و سرمایه گذاران می توانند از این موضوع بهره مند شوند.

بنابراین، برای تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری خود می توانید از سهام شرکت هایی استفاده کنید که در مجامع سالیانه خود، درصد بالایی از سود سال گذشته را در بین سهامداران تقسیم می کنند.

استفاده از طلا در سبد سرمایه گذاری

علاوه بر سهام، شما برای تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری می توانید از طلا نیز استفاده کنید؛ تجربه ها نشان داده است که یک دارایی مانند طلا، می تواند یک گزینه قابل اطمینان برای سرمایه گذاری باشد. در واقع، قیمت طلا در ایران تابع 2 عامل است:

• قیمت دلار
• قیمت اونس طلا جهانی

بنابراین، خرید طلا به دلیل رابطه مستقیم قیمت آن با نرخ دلار، می تواند خود را با تورم هماهنگ کند و از طرف دیگر، اگر قیمت اونس طلا جهانی نیز افزایش یافت، باعث سوددهی می شود. بنابراین، برای تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری، خرید طلا می تواند منطقی باشد.

جمع بندی

تشکیل سبد سرمایه گذاری، یکی از الزامات فعالیت در بازارهای مالی است و افراد همواره باید از تک سهم شدن دوری کنند و متناسب با استراتژی خود، یک سبد سرمایه گذاری متعادل را انتخاب کنند. اگرچه استراتژی هر فرد در بازار سرمایه مخصوص به خود اوست، اما استفاده از سهم های دلاری و ریالی، قراردادن سهم هایی با ارزش بازار مختلف در پرتفوی سرمایه گذاری، استفاده از اوراق با درآمد ثابت، خرید طلا و. می تواند در تنوع بخشی و کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری به شما کمک کند.

رابطه تنوع پرتفوی تسهیلات اعطایی با کارایی بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در این پژوهش رابطه تنوع پرتفوی تسهیلات اعطایی با کارایی بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی می شود. برای این منظور رابطه کارایی با سه متغیر: خطرات تنوع پرتفوی ریسک پرتفوی تسهیلات اعطایی، تنوع پرتفوی تسهیلات اعطایی و درجه تمرکز، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تمامی متغیرها رابطه معنی داری با متغیر وابسته دارند. متغیر ریسک پرتفوی (prov)، با متغیر وابسته کارایی(eff) رابطه معکوس دارد. بین متغیرهای تنوع پرتفوی(hiin) و درجه تمرکز (hisi)، با متغیر وابسته (کارایی) رابطه ای مستقیم برقرار است. به بیان دیگر، نتایج حاکی از آن است که کاهش و کنترل ریسک پرتفوی تسهیلات اعطایی به عنوان یکی از عوامل کلیدی اثرگذار بر بهبود فرایند اعطای اعتبار و نقش اساسی در پایداری و بقای بانک ها و موسسات مالی داشته و هر چه مقدار این ریسک افزایش یابد، عملکرد بانک دچار اختلال بیشتری خواهد شد و با توجه به تنوع تسهیلات اعطایی در سیستم بانکداری اسلامی در چهار گروه عمده (وام¬دهی، مشارکت، مبادلات تجاری و تعهدات) و تفاوت نرخ سود بانکی در هر یک از این گروه ها، عملکرد بانکی تحت تأثیر تنوع این تسهیلات می¬باشد. ضمن اینکه نقش شاخص تمرکز در تعیین ماهیت قیمت گذاری و درجه رقابت یا انحصار در بازار، بر ریسک جریانات نقدی بانک¬ها تأثیر مستقیم داشته و طبیعتاً بازده مورد انتظار سرمایه گذار یا سهام دار را تغییر می¬دهد.

برای دانلود 15 صفحه اول ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بررسی تأثیر تنوع درآمدی بر عملکرد بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

صنعت بانکداری از ارکان بسیار مهم اقتصاد هر کشور به شمار می‌رود که به دلیل ارائه خدمات متنوع مالی و اعتباری، نقش تعیین کننده ای را در توسعه و رشد اقتصادی کشورها ایفا میکند. با جهانی شدن صنعت بانکداری استفاده از استراتژی‌های تنوع درآمدی برای بهبود ارزش و عملکرد از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. در این تحقیق تأثیر تنوع درآمدی بر عملکرد بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1388ت.

اثر تنوع شرکتی بر کارایی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

توافق کمی در مورد ارتباط بین تنوع شرکتی و کارایی در ادبیات موضوع دیده می شود. این پژوهش سعی در تکمیل ادبیات موضوع با بررسی هر دو بخش تنوع شرکتی از جمله تنوع محصول وتنوع بین المللی دارد. روش پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها و سپس داده های پنل در دوره زمانی شش ساله انجام شده است. نتایج نشان دهنده عدم وجود ارتباط بین تنوع محصول وتنوع بین‌المللی با کارایی شرکت ها در بورس اوراق بهادار ت.

رابطه محافظه کاری و کارایی سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

مطالعه حاضر به بررسی رابطه محافظه کاری با کارایی سرمایه گذاری دارایی های سرمایه ای می پردازد. معیار محافظه کاری با استفاده از مدل گیولی و هان محاسبه شده است. همچنین جهت بررسی کارایی سرمایه گذاری واحدهای تجاری از دو معیار متفاوت استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات پژوهش از یک طرف وجود رابطه معنی دار و منفی بین محافظه کاری و سرمایه گذاری بیش از حد در دارایی های سرمایه ای و از طرف دیگر بیا.

کارایی و اثربخشی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران: بر اساس راهبرد تنوع

در دهۀ اخیر، تنوعسازی شرکتی موضوعی چالش برانگیز در میان مدیران شرکتها بوده است. تنوع سازیموضوعی حیاتی بر کارایی و بالأخص مؤثر بر محاسبه عملکرد مالی شرکت است. در ادبیات موضوع تحقیق درجهان، چندین پژوهش با عنوان بررسی رابطه میان تنوع سازی و عملکرد مالی وجود دارد. اما اجماعی بر اینکهآیا شرکتهای متنوع کاراتر از شرکتهای متمرکزند یا بلعکس وجود ندارد. در این تحقیق، شرکتهایپذیرفته شده در بورس اوراق بهاد.

بررسی تأثیر تنوع درآمدی بر عملکرد بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

صنعت بانکداری از ارکان بسیار مهم اقتصاد هر کشور به شمار می رود که به دلیل ارائه خدمات متنوع مالی و اعتباری، نقش تعیین کننده ای را در توسعه و رشد اقتصادی کشورها ایفا میکند. با جهانی شدن صنعت بانکداری استفاده از استراتژی های تنوع درآمدی برای بهبود ارزش و عملکرد از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. در این تحقیق تأثیر تنوع درآمدی بر عملکرد بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1388ت.

رابطه ی بین محافظه‌کاری حسابداری و کارایی سرمایه‌گذاری شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش‌ حاضر، بررسی رابطه­ی بین محافظه‌کاری حسابداری و کارایی سرمایه‌گذاری، جهت آگاه ساختن مدیران، سرمایه‌گذاران و نهادهای حرفه‌ای حسابداری، نسبت به مطلوبیت محافظه‌کاری حسابداری به‌عنوان یک ویژگی کیفی اطلاعات حسابداری است. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر، شامل 96 شرکت است که برای دوره­ی زمانی 1378 تا 1387 بررسی شده­‌اند. نتایج حاصل خطرات تنوع پرتفوی از پژوهش‌ نشان می‌دهد که بین محافظه­کاری حسابداری و سرمایه­گذاری آت.

پرتفوی یا سبد سهام به چه معناست؟

گروهی از دارایی های مالی مثل سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه و معادل‌های پول نقد نظیر سپرده های بانکی، همچنین سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله، پرتفوی یا سبد دارایی ها گفته می‌شود. پـرتفوی به صورت مستقیم توسط سرمایه گذاران نگه‌داری شده و یا به وسیله حرفه‌ای‌های عرصه مالی مدیریت می‌شود.

احتیاط حکم می‌کند که سرمایه گذاران باید یک پرتفوی سرمایه گذاری بر حسب میزان تحمل ریسک و اهداف سرمایه گذاری خود تشکیل دهند. به پرتـفوی سرمایه گذاری به شکل یک کیک که به چند قسمت با اندازه‌های مختلف تقسیم شده و برای تهیه هر قسمت از مواد و طعم‌دهنده‌های مختلف استفاده شده، نگاه کنید.

به طور مثال، یک سرمایه گذار ریسک گریز و محافظه کار ممکن است پرتفوی‌ای با سهام شرکت‌های بزرگ، صندوق های سرمایه گذاری در شاخص، اوراق قرضه یا مشارکت و همین‌طور سپرده بلندمدت بانکی با نقد شوندگی بالا داشته باشد. در مقابل، یک سرمایه گذار ریسک پذیر ممکن است سهام چند شرکت کوچک را به سهام یک شرکت رو به رشد با سرمایه بزرگ بیفزاید و در اوراقی با ریسک و بازده بالا سرمایه گذاری کند، همین‌طور به دنبال املاک، فرصت‌های سرمایه گذاری بین‌المللی و سایر فرصت‌های برای بزرگ‌تر کردن پرتفوی خود باشد.

معمولاً در زبان فارسی از نام‌های دیگری نظیر پورتفولیو، سبد سهام و سبد دارایی ها به جای پرتـفوی استفاده می‌شود.

معنای پرتفوی در بورس چیست؟

وقتی شما در بازار بورس و در سهام مختلف سرمایه گذاری می کنید، در واقع یک پرتفوی بورسی برای خود ایجاد کرده اید که در آن سهام چندین شرکت مختلف قرار دارد. وقتی هم در مورد مدیریت ریسک و خرید سبد سهام در بورس صحبت میشود دقیقا منظور همین است که از خرید تک سهم و سرمایه گذاری تمام پول خود در یک سهم خودداری کنید و به جای آن کل سرمایه خود را به سه، چهار یا پنج بخش تقسیم کنید و هر قسمت را در یک شرکت سرمایه گذاری کنید.

در تشکیل پرتفو شما باید از دانش تحلیلی شامل تحلیل بنیادی سهام و همینطور تحلیل تکنیکال آن آگاهی داشته باشید. به علاوه وقتی می خواهید هر بخش از سرمایه خود را به یک شرکت اختصاص دهید برای اینکه اصول متنوع سازی را رعایت کنید لازم است شرکتهایی را که انتخاب میکنید در چند صنعت مختلف بورسی باشند. همینطور میتوانید بخشی از سهام خود را به خطرات تنوع پرتفوی شرکتهای بزرگ بازار و بخشی دیگر را به شرکتهای کوچک و پرنوسان اختصاص دهید.

مفهوم پرتفوی بهینه سهام و مرز کارایی چیست؟

مفهوم پرتفوی بهینه سهام از شاخه‌های نظریه پرتفوی مدرن است. این نظریه فرض می‌کند که سرمایه گذاران در حالی دیوانه‌وار به دنبال حداقل کردن ریسک خود هستند که برای بیشترین بازده ممکن هم تلاش می‌کنند. مبنای این نظریه آن است که سرمایه گذاران به شکل عقلایی خطرات تنوع پرتفوی عمل خواهند کرد و همیشه تصمیماتی می‌گیرند که ضمن پذیریش مقدار قابل قبولی ریسک، بازده سرمایه گذاری آن‌ها را بیشینه می‌کند.

هری مارکویتز در سال ۱۹۵۲ مفهوم پرتفوی بهینه را مطرح کرد و به ما نشان داد که این امکان وجود دارد تا در عین واحد هزاران پرتفوی مختلف با سطوح متفاوت ریسک و بازده تشکیل داد. این به عهده سرمایه گذار است که تصمیم بگیرد چه مقدار ریسک را می‌تواند تحمل کند و در قبال آن میزان ریسک پرتفوی خود را به‌گونه‌ای متنوع سازی کند که بیشترین بازده ممکن را به دست آورد. اینجاست که مفاهیمی چون متنوع سازی و تخصیص دارایی‌ها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند.

تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟

تنوع بخشی سبد سهام یک تکنیک برای مدیریت ریسک است. برای استفاده از این تکنیک شما باید انواع مختلفی از ابزارهای سرمایه گذاری را خطرات تنوع پرتفوی در یک پرتفوی با هم ترکیب کنید تا تأثیری را که هر یک از این ابزارها بر عملکرد کل پرتفوی خواهد داشت به حداقل برسانید.

ابزارهای سرمایه گذاری شامل سهام، صندوق های سرمایه گذاری، اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی، طلا و ارز می‌شود. تنوع بخشی ریسک پرتفوی شما را کاهش می‌دهد. مدیران مالی می‌توانند با فرمول‌های پیچیده‌ای به شما نشان دهند که تنوع بخشی چگونه می‌تواند ریسک سرمایه گذاری را کاهش دهد.

چرا تنوع بخشی پرتفوی مهم است؟

یکی از خطراتی که همواره سرمایه گذاران و فعالان بازار بورس را تهدید می‌کند، نوسانات قیمت سهام است. ازآنجایی‌که بسیاری از سرمایه گذاران بورسی نمی‌توانند نوسانات کوتاه‌مدت بازار سهام را پیش‌بینی و با استراتژی‌های سرمایه گذاری مختلف خطرات نوسان پذیری قیمت را کنترل کنند، همواره متخصصان پیشنهاد می‌کنند که سرمایه گذاران از تنوع بخشی پرتفوی خود به عنوان بهترین راه برای تسهیل این مسیر استفاده کنند. توصیه‌ای که احتمالاً آن را با عبارتی نظیر «همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید» شنیده‌اید.

برای تشکیل پرتفو باید به چه نکاتی توجه کرد؟

قبل از تشکیل پرتفو باید بررسی کنید چه انگیزه هایی باعث میشود تا در دارایی های مالی گوناگون سرمایه گذاری کنید. اساسا ما به طور خودآگاه یا اغلب ناخودآگاه بر اساس سه مولفه انواع مختلف دارایی ها را در پرتفوی خود قرار میدهیم:

1. میزان پذیرش و تحمل ریسک
2. افق زمانی سرمایه گذاری
3. هدف از سرمایه گذاری

مثلا فرد ریسک پذیر بخش اصلی پرتفو خود را به سهام تخصیص میدهد یا فردی که به زودی به سرمایه اش برای خرید خانه نیاز دارد، ترجیح میدهد که ریسک کمتری کند و در دارایی کم نوسانی مثل اوراق با درآمد ثابت یا سپرده های بانکی سرمایه گذاری کند و در نهایت فردی که هدفش به دست آوردن یک جریان درآمدی ثابت است تا با آن بخشی از مخارج خود را پرداخت کند به سراغ صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت می رود و فردی که هدفش اندوخته کافی برای دوران بازنشستگی است به سراغ صندوقهای سرمایه گذاری در سهام میرود.

بنابراین با توجه به این سه مولفه بایستی ابتدا ببنید حاضرید چقدر ریسک کنید، همینطور تا چه مدت به سرمایه ی خود احتیاج ندارید و در نهایت هدف خود را از تشکیل پرتفو مشخص کنید. وقتی این سه مورد مشخص میشود، شما به سادگی میتوانید پرتفویی تشکیل دهید که هم نوسانات آن متناسب با سطح پذیرش ریسک شما باشد و هم بالاترین بازدهی را متناسب با افق و اهداف سرمایه گذاری شما ارائه کند.

مفهوم تخصیص داراییها چیست؟

تخصیص دارایی یک تکنیک برای تشکیل پرتفوی سرمایه گذاری است که به دنبال برقراری توازن میان ریسک و بازده پرتفوی و ایجاد تنوع بخشی با تقسیم کل سرمایه بین دارایی هایی نظیر اوراق مشارکت، سهام، ملک، طلا، ارز و پول نقد است. هر دسته از این دارایی ها سطوح مختلفی از ریسک و بازده را دارا هستند.

پس هر یک از آن‌ها در طول زمان به شکل متفاوتی رفتار خواهند کرد. به صورتی که وقتی ارزش یک دارایی رو به افزایش است، دارایی دیگری ممکن است کاهش یافته یا اینکه به اندازه اولی افزایش نداشته باشد.

به عبارتی تخصیص دارایی کمک می‌کند تا عملکرد ضعیف یک گروه از سرمایه گذاری توسط سایر گروه‌ها به‌خوبی پوشش داده شود. برای تخصیص دارایی ها شما باید به سه مولفه ای که در بالا ذکر شد توجه کنید و با توجه به این سه مولفه در دارایی های مختلف سرمایه گذاری کنید.

ریسک سرمایه گذاری چیست؟

در مبحث سرمایه گذاری، ریسک به شانس از بین رفتن ارزش یک دارایی اشاره دارد یعنی اینکه دارایی که در آن سرمایه گذاری کرده‌اید، ارزش خود را از دست بدهد. انواع مختلفی از ریسک ها وجود دارد که سرمایه گذاران در معرض آن‌ها قرار دارند و به طبع آن راه‌های زیادی هم برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری وجود دارد، مثل تخصیص دارایی و متنوع سازی، ولی هیچ راهی برای از بین بردن کامل ریسک وجود ندارد.

دانستن منابع مختلف ریسک به شما کمک می‌کند تا بهتر بتوانید همچنان که پرتفوی خود را می‌سازید، دارایی های مالی خود را نیز ارزیابی کنید. ریسک هایی که معمولا دارایی های مالی شما را تهدید میکنند عبارتند از:

• ریسک بازار
• ریسک صنعت
• ریسک توقف نماد
• ریسک نرخ بهره
• ریسک نرخ سرمایه گذاری مجدد
• ریسک نرخ ارز

صندوقهای سرمایه گذاری در سهام و متنوع سازی پرتفو

اگر شما دانش کافی برای سرمایه گذاری در بورس ندارید و همین‌طور زمان لازم را هم برای فعالیت‌های روزانه در بورس ندارید، بنابراین احتمال موفقیت شما در این بازار از طریق سرمایه گذاری در صندوقهای سهامی بیشتر است. شما با سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری در سهام از مزایایی زیادی برخوردار می‌شوید. ازجمله:

• از خدمات کارشناسان استفاده می‌کنید
• سبد دارایی های خود را به‌خوبی تنوع بخشی می‌کنید.
• دارایی شما نقدشوندگی مناسبی دارد.
• هزینه معاملات شما کاهش می‌یابد.
• انتخاب برای شما آسان است.

صندوقهای سرمایه گذاری در سهام بخش اصلی و عمده منابع خود را در سهام شرکت ها سرمایه گذاری می‌کنند؛ بنابراین از همان ریسکی که شما هنگام سرمایه گذاری در سهام با آن مواجهید، برخوردار هستند؛ اما عاملی که سرمایه گذاری در این نوع صندوقها را جذاب کرده است، مدیران متخصص و حرفه‌ای در حوزه سرمایه گذاری هستند که به‌طور فعالانه دارایی های موجود در صندوق را موردبررسی قرار می‌دهند و با تنوع بخشی و اجرای اصول سرمایه گذاری موفق، عملکرد بالای صندوق ها را تضمین می‌کنند.

پرتفوی لحظه ای چیست و تفاوت پرتفوی و پرتفوی لحظه ای در چیست؟

پرتفوی لحظه ای یکی از گزینه های موجود در سامانه های معاملاتی آنلاین کارگزاری مفید است و بسیاری از سرمایه گذاران تازه کار که وارد سامانه های آنلاین این کارگزاری میشوند، با این سوال روبرو میشوند که پرتفوی لحظه ای چیست و چه تفاوتی با سبد پرتفوی یا پرتفوی سپرده گذاری دارد؟ در سامانه معاملاتی این کارگزاری و در قسمت پرتفوی ۲ نوع پرتفوی وجود دارد

1. پرتفوی سپرده گذاری یا سبد پرتفوی : دارایی واقعی شما نزد کارگزار ناظر (کارگزاری مفید) را به شما نشان میدهد. اگر شما سهمی را برای اولین بار از طریق هر کارگزاری غیر از کارگزاری مفید خریده باشید، تعداد سهامی که از طریق آن کارگزاری خریده اید، در این بخش نمایش داده نمیشود.
2. پرتفوی لحظه‌ای : وضعیت سود/زیان دارایی های تحت مدیریت شما را به نمایش می‎گذارد. در پرتفو لحظه ای تعداد دقیق سهامی را که در مدیریت شماست و مالک آن هستید نمایش داده میشود.

مبنای پورتفوی لحظه ای معاملات آنلاین کاربر است. بدین ترتیب کلیه معاملاتی که از طریق سامانه های آنلاین کارگزاری مفید انجام شوند، در لحظه و به صورت خودکار به پورتفوی لحظه ای اضافه می شوند. در صورتیکه تعداد دارایی شما درست نیست، می توانید معاملات خود خطرات تنوع پرتفوی را در این قسمت به صورت دستی ویرایش کنید. در پرتفوی لحظه‌ای اطلاعات لحظه‌ای چون قیمت، ارزش دارایی، مقدار سود/زیان، درصد سود/زیان، قیمت سر به سر و… برای تسهیل محاسبات کاربران در نظر گرفته شده است.

مدیریت پورتفولیو

مدیریت پورتفولیو ها در ایجاد و متعاقبا حفظ حساب سرمایه گذاری انجام می گردد. مدیریت پورتفولیوها ابزاری برای تعیین فرصتها ، نقاط قوت ، ضعف و تهدید به منظور به حداکثر رساندن بازده در برابر خطرات است . آنچه در این مقاله خواهید خواند :

• مدیریت پورتفولیو چیست ؟
• درک مدیریت پورتفولیو
• اجزاء اصلی مدیریت پورتفولیوها
• فرآیند مدیریت پورتفولیو
• اهداف مدیریت پورتفولیوها
• انواع مدیریت پورتفولیوها
• چرا مدیریت پرتفوی مهم است؟
• مزایای استفاده از مدیریت پورتفولیوها
• مضرات مدیریت پورتفولیوها

مدیریت پورتفولیو چیست ؟

مدیریت پورتفولیو به عنوان فرایندی در سطح شرکت برای تحویل موفقیت آمیز پورتفولیوها از یک سازمان تعریف می شود. این پورتفولیوها مجموعه کاملی از پروژه ها و برنامه ها را شامل می شود.

مدیریت پورتفولیوها ابزاری برای تعیین فرصتها ، نقاط قوت ، ضعف و تهدید به منظور به حداکثر رساندن بازده در برابر خطرات است . این یک اصل ساده برای بازده حداکثر با حداقل ریسک در یک بازه زمانی خاص است.

درک مدیریت پورتفولیو

مدیریت پورتفولیوها به عنوان یک روند مداوم بررسی و نظارت بر عملکردهای قبلی و فعلی ، تصمیم گیری در مورد سیاست ها و آمیخته های سرمایه گذاری ، تخصیص دارایی برای موسسات و افراد ، تطبیق سرمایه گذاری با اهداف و توازن ریسک در برابر عملکرد توصیف می شود.

مدیریت پورتفولیوها در ایجاد و متعاقبا حفظ حساب سرمایه گذاری انجام می دهد. این خدمات شامل چندین خدمات حرفه ای به منظور رسیدگی به اوراق بهادار شرکت به عنوان مثال اوراق قرضه ، صندوق های متقابل ، سهام ، پول نقد یا حتی املاک و مستغلات است. فرآیند مدیریت پورتفولیوها تنوع ، سطح ریسکها ، سررسید و دوره سرمایه گذاری را در نظر می گیرد.

[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”فایل های بازاریابی” txt_align=”justify” style=”3d” color=”mulled-wine”]

فروشگاه بازاریابی

اجزاء اصلی مدیریت پورتفولیوها

اجزاء اصلی مدیریت پورتفولیو هستند

تخصیص دارایی

اجزاء اصلی مدیریت پورتفولیوها

یکی از اجزاء اصلی مدیریت پورتفولیوها تخصیص دارایی یا ترکیب بلند مدت دارایی ها است. این به عنوان یک استراتژی سرمایه گذاری توصیف شده است که به تعادل پاداش و ریسک کمک می کند. برخی دارایی ها بی ثبات تر از سایرین هستند و این تخصیص دارایی است که با سرمایه گذاری در چندین دارایی که ارتباط چندانی با یکدیگر ندارند ، به حداکثر رساندن بازده با حداقل ریسک کمک می کند.

اگر یک سرمایه گذار ترجیح دهد می تواند فرصتهای سرمایه گذاری خود را بیشتر به سمت مشخصات تهاجمی یا به سمت نمایه محافظه کار طبق خواسته های خود وزن دهی کند.

متنوع سازی

اجزاء اصلی مدیریت پورتفولیوها

یکی از عناصر اصلی مدیریت پورتفولیوها تنوع بخشیدن به دارایی است. یکی از واقعیت های سخت سرمایه گذاری این است که پیش بینی مداوم درباره سرمایه گذاری هایی که به بهترین یا بدترین بازده منجر می شوند غیرممکن است. بازار روشی حیرت انگیز حتی برای با تجربه ترین سرمایه گذاران دارد. بهترین راه برای حفظ امنیت خود متنوع کردن سرمایه گذاری های خود در چندین طبقه دارایی است.

این امر در معرض گسترده و کمک به توسعه هر دو ریسک و بازگشت در کلاس دارایی خواهد بود. تنوع مناسب کمک می کند تا با گذشت زمان بازده همه بخش ها با ضریب ریسک کمتری به دست آید .

تعادل

اجزاء اصلی مدیریت پورتفولیوها

یکی دیگر از عناصر اصلی مدیریت سبد خرید تعادل است. این فرایندی است که پرتفوی را در یک بازه سالانه به سمت هدف اصلی خود سوق می دهد. این شامل ایجاد تغییرات مناسب و حفظ ترکیب دارایی است که در درازمدت سودمند به نظر می رسد.

فرایند برقراری مجدد تعادل ، به سرمایه گذاران کمک می کند تا فرصتهای رشد و جذب سود را در بخشهایی که پتانسیل بالایی دارند ، گسترش دهند.

[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”مقالات پیشنهادی” txt_align=”justify” style=”3d” color=”mulled-wine”]

اقتصاد بازار

فرآیند مدیریت پورتفولیو

فرآیند مدیریت پورتفولیو

فرایند مدیریت پورتفولیوها شامل چندین مرحله برای اطمینان از موفقیت در اهداف سرمایه گذاری مشتری است. آن شامل

مرحله 1 – برنامه ریزی

اولین قدم در روند مدیریت سبد برنامه ریزی است. این مهمترین و مهمترین مرحله در نظر گرفته می شود . زیرا پایه و اساس همه مراحل دیگری که اجرا خواهد شد را پایه ریزی می کند. و آن شامل

شناسایی محدودیت ها و اهداف

اهداف سرمایه گذاری یا نتایج مطلوب سرمایه گذار را مشخص کنید و به دنبال محدودیت هایی باشید که شامل محدودیت هایی در رابطه با تصمیمات سرمایه گذاری است. هر دو باید در این مقطع زمانی خاص باشند تا بر این اساس گامهای بعدی برداشته شود.

بیانیه سیاست گذاری سرمایه گذاری

قدم بعدی در فرآیند مدیریت پورتفولیو بیانیه سیاست گذاری سرمایه گذاری است. این در واقع نقشه راه است که در آن سرمایه گذار از اهداف و محدودیت های سرمایه گذاری آگاه می شود. این بیانیه باید به طور مرتب مورد بررسی قرار گیرد تا در زمان مناسب تغییراتی ایجاد شود.

انتظارات بازار سرمایه

شکل گیری انتظارات با توجه به بازارهای سرمایه گام بعدی در روند مدیریت سبد سهام است. پیش بینی می شود که بازده و ریسک بین پرتفوی هایی انتخاب شوند که بازده را به حداکثر برساند؛ اما با ریسک خاصی همراه باشد یا خطر را با مقدار کمتر از بازده مورد انتظار به حداقل برساند.

استراتژی تخصیص دارایی

چهارمین و آخرین مرحله از برنامه ریزی ، تخصیص دارایی است. این مفهومی است که مبتنی بر این واقعیت است که دارایی های مختلف عملکرد بازار متفاوتی دارند. این مرحله از تخصیص دارایی به سرمایه گذاری در چندین دارایی می پردازد.

تخصیص دارایی تاکتیکی – این یک استراتژی سرمایه گذاری است که در مورد تغییر تخصیص دارایی به کار می رود تا از ناکارآمدی بازار استفاده کند.

تخصیص دارایی های استراتژیک – توافق نامه بازار سرمایه و بیانیه سیاستگذاری سرمایه گذاری هر دو برای تعیین وزن به طبقات دارایی در پورتفولیوها در نظر گرفته شده اند.

[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”مقالات پیشنهادی” txt_align=”justify” style=”3d” color=”mulled-wine”]

انواع کالاها

[/vc_cta][/vc_column][/vc_row]

مرحله 2 – اقدام

دومین مرحله از فرآیند مدیریت پورتفولیوها ، اجرای سبد برنامه ریزی شده است. آن شامل

انتخاب پورتفولیوها

استراتژی تخصیص سرمایه گذاری که در مورد آن تصمیم گرفته شده است با انتظارات بازار سرمایه ادغام می شود . و اکنون دارایی های خاصی انتخاب می شوند تا آنها را به سبد سرمایه گذار اضافه کند.

اجرای پورتفولیوها

پس از نهایی کردن ترکیب پورتفولیوها اکنون زمان اجرای استراتژی اجرایی است. این یکی از مهمترین مراحل در روند اجرا است زیرا هزینه های بالای معامله می تواند عملکرد پرتفوی را به حداقل برساند.

هزینه های معاملات در این سناریو شامل هزینه های ضمنی مانند تأثیر قیمت در بازار ، هزینه های فرصت ، و هزینه های گسترش و پیشنهاد صریح مانند کمیسیون ، هزینه و مالیات است. اجرای مدیریت پورتفولیوها باید به خوبی مدیریت و زمانبندی شود تا بهترین نتیجه را کسب کند.

مرحله 3 – بازخورد

مسئولیت مدیر پورتفولیوها با برنامه ریزی و اجرای مدیریت پرتفوی خاتمه نمی یابد. باید به طور مرتب مورد نظارت ، تعادل و ارزیابی قرار گیرد تا بازده همانطور که انتظار می رود ادامه یابد.

بازخورد پس از برنامه ریزی خطرات تنوع پرتفوی و اجرا مهم است زیرا به مدیر پورتفولیوها کمک می کند تا ملاحظات اقدامات خود را تحلیل کند. این دو مرحله دارد

نظارت و تعادل مجدد

مدیر محصول مراقب شرایط و وضعیت بازار سرمایه گذار است. او نظارت و ارزیابی خطر پرتفوی و مقایسه با تخصیص دارایی های استراتژیک را بر عهده دارد.

این مرحله اساساً تضمین می کند که اهداف و محدودیت های سرمایه گذاری محقق می شوند. تعادل مجدد پورتفولیوها شامل در نظر گرفتن هزینه های معامله و مالیات است. در صورت عدم توازن مجدد ، حرکات بازار می تواند پورتفولیوها را در معرض خطرات بیشتر و کاهش فرصت برای بازده قرار دهد.

ارزیابی عملکرد

ارزیابی عملکرد سرمایه گذاری بطور منظم و سنجش دستاوردهای اهداف و عملکردها ضروری است.

اهداف مدیریت پورتفولیوها

اهداف مدیریت پورتفولیوها به شرح زیر است:

• یكی از اهداف مدیریت سبد كاهش خطر ، كمك به حفظ امنیت سرمایه گذاری بدون در نظر گرفتن عوامل دیگر است.
• هدف از مدیریت سبد خرید اطمینان از انعطاف پذیری در سبد سرمایه گذاری است .
• مدیریت پورتفولیوها با هدف متنوع سازی پورتفولیوها طراحی شده است .
• هدف مهم مدیریت پورتفولیوها ، ارائه بازده پایدار است .
• هدف مدیریت سبد خرید و یا سرمایه گذاری مجدد اوراق بهادار برای رشد سرمایه است.
• مدیریت پورتفولیوها این هدف را دارد که در بهره‌برداری هر چه بهتر از فرصتهای خوب ، کمک کند.
• هدف آن به حداقل رساندن بار مالیاتی است که پناهگاه مالیاتی مطلوب را برای سرمایه گذار اثبات می کند .

انواع مدیریت پورتفولیوها

انواع مدیریت پورتفولیوها

انواع مختلف مدیریت پورتفولیوها عبارتند از:

مدیریت فعال پورتفولیوها

مدیریت فعال به عنوان فرآیندی توصیف می شود که به طور فعال یک پورتفولیو را از خطرات تنوع پرتفوی طریق تصمیمات سرمایه گذاری دارایی های فردی مدیریت می کند. مدیر پورتفولیوها به منظور کسب سود حداکثر برای سرمایه گذار ، بورس اوراق بهادار را تجارت می کند. وی توجه زیادی به تغییرات از منظر سیاسی ، تغییر در اقتصاد و روند بازار دارد و از این اطلاعات برای بهره گیری از بی نظمی های بازار استفاده می کند.

مدیریت پرتفوی منفعل

مدیریت پورتفولیوها غیرفعال فرآیندی است خطرات تنوع پرتفوی که مدیر پرتفوی یک سبد ثابت ایجاد می کند تا آن را با روندهای فعلی بازار هماهنگ کند. این یک استراتژی بلند مدت برای سرمایه گذاری در شاخص است که هدف آن تولید بازده است که به جای عملکرد بهتر از آن ، با شاخص انتخاب شده برابر است.

مدیریت اختیاری پورتفولیوها

مدیریت پورتفولیوها اختیاری به عنوان فرآیندی تعریف می شود که وجوه سرمایه گذار در اختیار مدیر پورتفولیوها قرار می گیرد ؛ و این مدیر است که اختیارات خود را برای انجام و مدیریت سرمایه گذاری ها براساس اختیار خود از طرف سرمایه گذار مجاز کرده است.

مدیریت پرتفوی غیر اختیاری

مدیریت پرتفوی غیر اختیاری فرآیندی است که مدیر پرتفوی مشاوره سرمایه گذاری به سرمایه گذار ارائه می دهد ، که بنا به صلاحدید خود آن را قبول یا رد می کند.

چرا مدیریت پرتفوی مهم است؟

مدیریت پورتفولیوها به دلایل زیر یک فرآیند مهم است –

• مدیریت سبد پرتفوی از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا یکی از بهترین روشها برای شناسایی ، ارزیابی و انتخاب بهترین استراتژی سرمایه گذاری است. این می تواند براساس درآمد ، سن و ظرفیت ریسک پذیری سرمایه گذار و بودجه سرمایه گذاری وی باشد.
• کمک می کند تا عامل خطر را که در فرصت های سرمایه گذاری درگیر است به حداقل برساند و احتمال بازده یا سود مورد انتظار را به حداکثر برساند.
• مدیریت پورتفولیوها ابزاری است که طبق اولویت و نیازهای یک سرمایه گذار تنظیم می شود. بازده مورد انتظار چقدر است ؟ و مدت زمان سرمایه گذاری که از طریق این فرآیند می توان به آنها پاسخ داد ، چه میزان است؟ در واقع نیاز مالی یک سرمایه گذار را درک می کند و بهترین سیاست را برای وی پیشنهاد می کند که کمترین عامل خطر را دربر می گیرد.

فرآیند مدیریت پورتفولیوها به توجه به خطرات برداشته شده و مدیریت ریسک کمک می کند.

فرایند مدیریت پورتفولیوها مهم است زیرا قوانین مالیات را در نظر می گیرد و سپس سرمایه گذاری های احتمالی را نشان می دهد که می تواند برای سرمایه گذار سودآوری داشته باشد.