مزیت نئو بر اتریوم

نئو (NEO)

NEO چیست؟

نئو (NEO) پلتفرم بر بستر بلاک چین و یک ارز دیجیتال است که توسعه دارایی های دیجیتال و بهره گیری از قراردادهای هوشمند را امکان پذیر می کند. این پروژه در کشور چین و برای بار اول در سال 2014 با عنوان AntShares ارائه شد. نئو مکانیسم توافق (Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT مورد استفاده قرار می دهد و قادر است تا 10،000 تراکنش در ثانیه را مورد پشتیبانی قرار دهد . توکن های NEO را می توان برای تولید توکن های GAS سرمایه گذاری نمود که به عنوان سوخت این پلتفرم به حساب می آید ؛ یعنی برای پرداخت کارمزد محاسبات یا توسعه قراردادهای هوشمند در شبکه NEO استفاده می گردد . این پروژه به وسیله ی Da Hongfei تأسیس شد . در کل 100 میلیون NEO ارائه شد که نشانگر مالکیت زنجیره ای می باشد . مطابق بیانیه انتشار نئو ، این میزان عرضه ثابت است و افزایش پیدا می کند . کوچکترین واحد این ارز دیجیتال 1 NEO است که نمی توان آنرا تقسیم کرد.

NEO Gas (نئو گاز) چیست و به چه صورت عمل می کند؟

NEO Gas سکه دیگری با نماد اختصاری GAS می باشد که بر روی پلتفرم نئو اجرا می گردد . مطابق مزیت نئو بر اتریوم گفته های مذکور NEO قابل تقسیم نیست ، بنابراین استفاده از آن برای پرداخت کارمزدها سخت است . اما GAS قابل تقسیم است و به عنوان روش پرداخت برای استفاده از قراردادهای هوشمند و معاملات مورد استفاده قرار می گیرد . کارمزدهای Gas به نمایندگان اعطا می گردد ؛ آنها کاربرانی هستند که معاملات را در Blockchain معتبر می کنند .

توکن های Gas با نرخ 8 GAS به ازای ساخت هر بلوک در Blockchain تولید می گردند . نرخ تولید به جای هر 2 میلیون بلوک تولید شده ، یک توکن کاهش پیدا می کند . تقریباً در سال 2039، گردش گاز Gas به 100 میلیون می رسد و تولید آن متوقف خواهد شد .

این ارز در رتبه ی 52 اُم بین ارزهای دیجیتالی قرار دارد .

پروتکل (Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT چیست ؟

پروتکل توافق جمعی استفاده شده در شبکه نئو ، بر مبنای تحمل خطای بیزانس کار می کند ؛ یک مسأله فرضی که در آن 9 ژنرال سعی می کنند با پیروی از رأی اکثریت ، تصمیم بگیرند که چگونه حمله به یک شهر را عملی کنند . این مسأله از سوی اثبات کار و اثبات سهام در علوم رایانه ای مدل سازی و حل گشته است . این سیستم از نمایندگان برجسته ی جامعه بهره می گیرند . این نمایندگان با یکدیگر همکاری می کنند تا به توافق بالغ بر 66٪ در مورد وضعیت دفترکل توزیع شده دست پیدا کنند .

خصوصیات شبکه نئو (NEO)

علاوه بر پتانسیل های پروتکل مرکزی ، تیم توسعه دهنده Neo در حال اجرای تعدادی پروژه جانبی می باشد که مزایای گوناگونی را به اکوسیستم Neo می دهد :

• NeoX
  NeoX این امکان را می دهد تا معاملات فراتر از Blockchain اجرا گردند . پروتکل های مشابه حاوی قراردادهای هوشمندی می باشند که جهت تأمین منابع مالی در یک Blockchain و دسترسی به وجوه در یک زنجیره جایگزین ، به وجود می آیند .
• NeoFS
  NeoFS این امکان را می دهد فایل های بزرگ تقسیم شده و در سراسر شبکه توزیع شوند . کاربران قادرند میزان مطمئن بودن فایلها را تعیین کنند . فایل هایی با توانایی اطمینان کم می توانند با حداقل هزینه ذخیره و بازیابی شوند . با پرداخت کارمزد بالاتر ، داده ها را می توان در گره های قابل اطمینان ذخیره نمود .
• NeoQS
  کامپیوترهای کوانتومی امنیت تکنیک های خاص رمزنگاری را تهدید می کنند . Neo از مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه استفاده می کند که آن را (NeoQS (Safe Quantum Safe می نامد و از لحظ نظری به حملات رایانه های کوانتومی مقاوم است . به احتمال قوی ، محاسبات کوانتومی در آینده نزدیک سیستم های رمزنگاری را تحت تأثیر قرار می دهد.

نئو (NEO) در مقایسه با اتریوم (Ethereum)

در مفهوم ، Neo یک اکوسیستم قراردادهای هوشمند (شبیه به اتریوم)می باشد . این قابلیت این امکان می دهد تا کاربران به صورت اتوماتیک به ذخیره سازی و تبادل دارایی های دیجیتال بپردازند . برای رقابت جهت اجرای قراردادهای هوشمندانه تر ، نئو از یک تکنولوژی در حال توسعه استفاده می کند که با همکاری مقامات چینی به منور ایجاد “اقتصاد هوشمند” پدید آمده است .

اتریوم هم اکنون در زبان Solidity کدنویسی شده که یک زبان مورد پسند کاربر نیست . Neo این امکان را می دهد تا قراردادهای هوشمند در زبان های محبوب نظیر #C و جاوا کدنویسی شوند . مزیت داشتن زبان های برنامه نویسی کاربر دوستانه این است که به کاربران امکان برقراری ارتباط با Blockchain نئو را می دهد .

اتریوم هم اکنون الگوریتم Proof of Work (اثبات کار) راا مورد استفاده قرار می دهد . اثبات کار یک روش برای محافظت از بلوک های عمومی می باشد که در آن با کمک استخراج کنندگان ، معاملات را مورد تایید قرار می دهند و برای کارشان به آنها پاداش می دهند . هدف اتریوم این است که با تغییر الگوریتم خود به اثبات سهام (PoS) ، مسائل مرتبط با مقیاس پذیری را برطرف کند . اثبات سهام مسائل مربوط به مقیاس پذیری را با کاهش مصرف انرژی ، آسیب پذیری و تمرکز حل می کند . اما NEO از الگوریتم تحمل خطای بیزانس از طریق نمایندگان استفاده می کند مزیت نئو بر اتریوم که مشکلی برای مقیاس پذیری ندارد .

ارزش نئو (NEO)

NEO با رشد ارزش 12 درصدی بعد از جریان بزرگ فروش ارزهای دیجیتال رو به رو شد . این نوسانات قوی موجب گردید NEO به رقابت با لایت کوین بپردازد و عنوان ششمین ارز دیجیتالی را از نظر حجم معاملات بازار به دست آورد . سکه GAS نیز از نوسانات قابل توجهی برخوردار بوده است . هر دو سکه اخیراً مورد توجه قرار گرفته اند و توسعه دهندگان در کنفرانس ها در مورد آنها مقالاتی منتشر می کنند . هر دو آلت کوین دارای یک تیم بازاریابی قوی هستند و احتمال افزایش قیمت آنها در آینده ای نزدیک وجود دارد.

نئو از پیشوند "νεο-" در یونان باستان، ، به معنی "جدید"، "مدرن" و "جوان" گرفته شده است. باید بگویم ایده استفاده از یک کلمه قدیمی با معنای جوان و نو برای کریپتوکارنسی بسیار جالب و دوست داشتنی است. مانند دروازه ای که احساس گذار از دنیای فیزیکی امروزی به دنیای دیجیتال را به ما می دهد.

وقتی اسم نئو را در اینترنت سرچ می کنید ، اکثرا با واژه هایی مانند "اتریوم چینی" یا "نسخه ی چینی اتریوم" مواجه می شوید اما باید گفت اینچنین نبوده و نئو حرف های بیشتری برای گفتن دارد.

NEO، با نام رسمی Antshares ، به عنوان یک پروژه جامعه محور که تامین مالی آن هم توسط کاربران انجام شده ، در ابتدا با هدف استفاده از تکنولوژی بلاکچین برای دیجیتالی کردن دارایی افراد با استفاده از قراردادهای هوشمند و زبانهای برنامه نویسی رایج، تاسیس شد.

شباهت های بین اتریوم و نئو بسیار واضح اند، هر دوی این شبکه ها پلتفورم های توسعه قراردادهای هوشمند هستند که تلاش می کنند تکنولوژی بلاکچین را برای همگان قابل استفاده کنند.

اما باید گفت نئو از اشتباهات اتریوم درسهای ارزشمندی آموخته و به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی مختلف، خودش را تبدیل به برترین پلتفرم جهان در زمینه قراردادهای هوشمند کرده است.

گروه نئو با تاکید بر ارزش کارشان در دنیای پست-بلاکچین چین خود را به عنوان "اقتصاد هوشمند" معرفی کرده اند.

خوب همه ی اینها به چه معناست؟

به طور ساده، آنچه نئو به دنبال اجرای آن می باشد این است که کسب و کارها را قادر به مدیریت قراردادهای هوشمند خود به طور موثر، ایمن و قانونی نماید.

این قضیه خود ما را به دو موضوع جداگانه می رساند: دارایی های هوشمند و قراردادهای هوشمند. در این قسمت در مورد این گزینه ها زیاد وارد جزئیات نمی شویم، اما فقط بدانید که یک دارایی هوشمند می تواند به عنوان یک دارایی قابل برنامه ریزی که در قالب داده های الکترونیکی وجود دارد، توصیف شود. این دارایی ها شامل هر چیز باارزشی مثل سهام یک شرکت یا سند یک خانه و امتیازهای وفاداری برای کاربران یک خدمت می تواند باشد.

یک قرارداد هوشمند در واقع یک بلاکچین سفارشی است که شما را قادر می سازد تا به صورت خودکار اقدامات خاصی انجام دهید. به عنوان مثال، هنگامی که یک کاربر اینترنت بخواهد چیزی را بصورت آنلاین بخرد، صاحب فروشگاه باید قبل از ارسال جنس مورد نظر از پرداخت هزینه آن توسط شخص اطمینان حاصل کند. با استفاده از یک قرارداد هوشمند، فروشنده میتواند به صورت خودکار آیتم مورد نظر را پس از پرداخت مبلغ توافق شده ارسال کند. این امر نیاز به یک شرکت پرداخت واسطه (مانند Paypal) و متعاقبا کارمزد 2.6٪ که Paypal برای هر تراکنش می گیرد را نیز حذف می کند.

با استفاده از فن آوری بلاکچین، دارایی های هوشمند و قراردادهای هوشمند می توانند غیر متمرکز، شفاف و بدون واسطه شوند.

نکته ی دیگری که باید به آن اشاره شود، استفاده ی نئو از هویت دیجیتال است. به این معنی که وقتی قراردادهای هوشمند اجرا می شوند، افراد هویت خود را با دارایی های هوشمند مرتبط می کنند. اگر چه تا حدودی، هویت دیجیتال بر خلاف آنچه بلاکچین سعی در رسیدن به آن دارد می باشد ، مزایای مختلفی از جمله افزایش انطباق و توانایی اضافه کردن اقدامات امنیتی مانند تشخیص چهره، صدا، SMS و دیگر ابزارهای احراز هویت نیز دارد.

تیم نئو

تیم نئو از متخصصان بلاکچینی از سراسر جهان بهره می برد. بنیانگذار این پلتفورم Da Hongfei است. او از سال 2011 شروه به فعالیت در دنیای کریپتوکارنسی ها کرده و قبل از تاسیس NEO در پروژه های متعددی کار کرده است.

Erik zhang و Li Jianying توسعه دهندگان اصلی و متخصصین تکنولوژی در این پروژه هستند و تونی تائو (Tony Tao ) مدیرعامل و مزیت نئو بر اتریوم سرمایه گذار اصلی نئو می باشد.

نئو تیم توسعه ی بسیار قابل اعتماد و فعالی متشکل از توسعه دهندگان داخلی و سایر توسعه دهندگان شخص ثالث مانند City of Zion، NEOtracker و PeterLinX دارد. یکی از نقاط قوت نئو، جامعه بزرگ توسعه دهندگان شخص ثالث این پروژه است. به گفته Hangfei تیم داخلی نئو بر روی توسعه این پلتفرم تمرکز خواهد داشت، در حالی که توسعه برنامه های DAPP (برنامه های غیر متمرکز) توسط کاربران و جامعه ی توسعه دهندگان انجام خواد گرفت.

به طور کلی، نئو حدود شش برنامه نویس تمام وقت مقیم شانگهای داشته و تعداد زیادی نیز توسعه دهنده داوطلب با کدها و ایده های بسیار در جامعه ی خود دارد. ممکن است ده نفر در نگاه اول تعداد کمی به نظر برسد اما به یاد داشته باشید بیتکوین با آن همه عظمت تنها حدود 15 توسعه دهنده اصلی دارد.

رقبا و چالش ها

در حال حاضر در دنیای دیجیتال پلتفورمهای قرارداد هوشمند زیادی در حال توسعه هستند که از میان آنها می توان به QTUM و NEM ، UBIQ و مهمتر از همه اتریوم به عناون معروف ترین پلتفورم قراردادهای هوشمند و دومین ارز دیجیتال بزرگ دنیا اشاره کرد. با توجه به آنچه گفته شد طبیعتا اتریوم مزیت اولین پلتفورم قرارداد هوشمند را نسبت به سایرین دارد و نباید فراموش کرد که اتریوم جامعه ی بسیار قوی و حمایت گری هم دارد که به شدت آن را ساپورت می کند.

وقتی از اریک ژنگ در رابطه با رقابت نئو با اتریوم سوال کردیم گفت نئو حداقل سه مزیت و برتری نسبت به اتریوم دارد و آنها عبارتند از:

قراردادهای هوشمند مورد پسند تر توسط توسعه دهنده

هویت دیجیتال و دارایی دیجیتال برای ادغام راحتتتر با دنیای واقعی

توضیحاتی درباره ی مزایای نئو

همانطور که در دفترچه راهنمای نئو آمده، توسعه دهندگان نئو می توانند پروتوکل های قرارداد هوشمند را با استفاده از زبان های رایج برنامه نویسی مثل جاوا و C# بنویسند. در حالی که اتریوم زبان برنامه نویسی مخصوص خودش را ساخته که توسعه دهندگان باید پیش از شروع ساخت قراردادهای هوشمند آن را بیاموزند.

ماشین مجازی نئو

نئو مکانیزم توافقی مخصوص خود با نام dBFT را ساخته که با مکانیزم اتریوم که از توافق اثبات گواه کار استفاده می کند، تفاوت دارد. علاوه بر سرعت بسیار بالا (در مقایسه با اتریوم که تنها 15 تراکنش در ثانیه را انجام می دهد، این مکانیزم قابلیت اجرای 10000 تراکنش در ثانیه را دارد)، این مکانیزم یک مکانیزم دو وجهی است.

در بخش اول، مانند گواه اثبات کار شما با استفاده از سهم خود قادر به رای دهی خواهید بود برای تعیین اینکه چه کسانی در فرایند توافق شرکت کنند. در بخش دوم گره هایی که با رای گیری انتخاب شده اند در توافقی با استایل BFT شرکت خواهند کرد که دارای مزایای بسیاری از جمله حذف فورک ها، تایید نهایی افزوده و همچنین سهولت تایید می باشد.

یکی از تفاوت های کلیدی بین نئو و رقبایش روشی است که شما برای استفاده از خدمات این پلتفورم پرداخت انجام می دهید.در اتریوم شما برای هر سرویسی که استفاده می کنید یک کارمزدی پرداخت می کنید که این پرداخت ها به صورت بخش های کوچک سکه اتریوم می باشد.

در نئو، شما برای استفاده از سرویس های این شبکه با سکه NEO پرداخت نمی کنید، بلکه با Gas پرداخت انجام می گیرد. برای این کار نئو اینگونه استدلال می کند "شما برای خرید مثلا یک کیلو سیب با سهم اپل (شرکت) پرداخت انجام نمیدهید." بنابراین آنها تصمیم گرفتند این قابلیت ها را از سکه ی خود جدا کنند و برای این منظور GAS به وجود آمد.

در بلاک Genesis که نئو 100000000 سکه اولیه اش را ارائه کرد هیچ توکن GAS ای با آنها ساخته نشد. در عوض، GAS به آرامی و در طول 22 سال تولید خواهد شد و با گذشت زمان، تعداد توکن GAS ای که شما در ازای هر NEO می گیرید نیز به نسبت کاهش می یابد. همه دارندگان NEO به عنوان سود سهامشان توکن GAS دریافت خواهند کرد به طوری که طی 22 سال مذکور برای هر یک NEO به شما یک GAS داده می شود. هر چه مقدارNEO شما بیشتر باشد، GAS بیشتری دریافت کنید (در روز). سکه های GAS ای که توسط کاربران استفاده و خرج می شود دوباره به سیستم باز خواهد گشت. هرچه مقدار سکه های خرج شده بیشتر شود سکه های بیشتری بازیافت شده و سهام داران سود بیشتری دریافت می کنند.

نئو خودش قابل خرج کردن نیست چرا که به عنوان یک نوع سهم تعریف شده اما همانطور که گفته شد Gas قابلیت خرج کردن داشته و از آن می توان برای عملیات های پرداخت استفاده کرد.

آیا نئو همان چیزیست که دنبالش می گردید؟

NEO، یا بعبارتی اتریوم شرقی (منظور آسیا)، طی چند سال گذشته گام های بزرگی برداشته و رشد بسیار چشم گیری داشته است. این گروه دارای رهبری قوی، تیم توسعه با تجربه و یک جامعه مقتدر است که از پلتفرم خود حمایت می کنند.

همکاری نئو با مایکروسافت آنها را در یک موقعیت بسیار مطلوب تر قرار داده و استفاده ی این غول دنیای کامپیوتر از نرم افزار نئو این موقعیت را چندین برابر بهتر خواهد کرد.

البته خوب این به این معنی نیست که همه چیز برای NEO مثبت است. آنها رقبای زیادی دارند و با اینکه برخی معتقدند این چیزی نیست که نئو بخواهد از بابت آن نگران باشد، من چنین اعتقادی ندارم.

یک مشکل دیگر درمورد نئو این است که این پلتفورم نقشه ی راه روشنی برای برنامه های آینده خود ندارد تا سرمایه گذاران و کاربران از آن بهره ببرند. این گاهی منجر به از دست دادن سرمایه داران و اعضای جامعه می شود، چرا که اکثرا ترجیح می دهند بدانند در آینده چه خواهد شد. این مسائل در کنار ممنوعیت عرضه اولیه ارزهای دیجیتال در کشور چین ، منجر به حدس و گمانهای زیادی در آینده ی نئو شده است.

با وجود هر آنچه در رابطه با نئو گفته شد، به عنوان کلام آخر باید گفت نئو اساس محکمی دارد و سرمایه اش هم به اندازه ای می باشد که برای چندین سال بدون هیچ مشکلی خود را اداره کند. علاوه بر این مشوق ها و پاداش های این پلتفورم در کنار پتانسیل بسیار بالای آن در بازار همه و همه به این معنی است که وقتی صحبت از سرمایه گذاری در نئو می شود می توان هیجان زده شد.

نام ارز	نئو
نام انگلیسی	Neo
نماد	Neo
تاریخ راه اندازی	Sep 2016
آیکن
آدرس سایت	https://neo.org
قابلیت استخراج
نوع ارز	Coin
تعداد کل	100,000,000
الگوریتم
کیف پول ها
صرافی ها

لقب نئو را اتریوم پیشرفته چینی نامگذاری کرده اند.

خرید نئو (Neo) ، فروش نئو - بهترین قیمت NEO

پس از ثبت نام در رابکس، در چند گام احراز هویت کنید.

برای نگهداری از ارزهای دیجیتال، نیاز به کیف پول است. پس از ثبت نام یک کیف پول شخصی به شما اختصاص داده می‌شود.

فروش و خرید نئو

کیف پولتان را شارژ کنید و به فروش و خرید نئو بپردازید.

خرید نئو Neo و فروش نئو با بهترین قیمت NEO در صرافی ارز دیجیتال رابکس به صورت آنلاین و لحظه‌ای. نحوه خرید نئو: (۱) ثبت نام و احراز هویت، (۲) شارژ کیف پول ریالی یا تتری و (۳) خرید نئو با ریال یا تتر.

مقدمه

اگر به دنبال پروژه‌ای هستید که قراردادهای هوشمندتان را روی آن اجرا کنید، به سراغ شبکه اتریوم (Ethereum) یا سولانا (Solana) بروید. حال اگر تمام این ویژگی‌ها را به صورت یکجا می‌خواهید، رمزارز نئو را انتخاب کنید! رمزارز NEO پروژه بسیار جذابی است که هدف اصلی خود را ایجاد یک اقتصاد هوشمند (Smart Economics) می‌داند. ترکیب هویت دیجیتال، قراردادهای هوشمند و دیجیتالی کردن دارایی‌های واقعی، نئو را تبدیل به شبکه‌ای مناسب برای اقتصاد هوشمند کرده است.

توکن‌ها شبکه‌ی نئو

شبکه نئو دو توکن دارد. اولین توکن، نئو نام دارد که می‌توانید آن را خریداری کنید. نکته جالب در مورد توکن نئو این است که بخش‌پذیر نبوده و فقط می‌توانید مقدار صحیحی از آن را بخرید؛ به عنوان مثال، امکان خرید 1.5 نئو وجود نداشته و حتما باید یک یا دو توکن را خریداری کنید. تعداد 100 میلیون از این توکن وجود دارد و هیچ نئوی جدیدی نیز تولید نخواهد شد.

با استفاده از نئو، توکن دوم شبکه به نام GAS ساخته می‌شود. توکن‌های گس برای پرداخت تراکنش‌ها یا هزینه شبکه برای بالا آوردن dApp ها استفاده می‌شوند. توکن‌های گس با استفاده از الگوریتم داده‌های تصادفی ساخته می‌شوند.

استیبل کوین چیست؟

نئو بخاطر ویژگی‌های خاصش فراتر از یک پول است. در نئو شما برای انجام تراکنش‌ها و اجرای نرم‌افزاهای غیرمتمرکز، باید هزینه تراکنش بپردازید و این هزینه، توسط توکن GAS پرداخت می‌شود. نکته جالب اینجاست که این توکن توسط نئوهای شما تولید می‌شود؛ یعنی هزینه تراکنش‌ها صرفا مربوط به همان هزینه اولیه برای خرید نئو است.

خرید نئو

خرید نئو از طریق پلتفرم‌ها چند سالی است در ایران برای کاربران مهیا شده است. صرافی ارز دیجیتال رابکس از بهترین سایت های خرید نئو به صورت آنلاین است. برای خرید نئو به کیف پول نئو نیاز است. با ثبت نام در رابکس یک کیف پول اختصاصی نئو به شما اختصاص داده می‌شود و نئو خرید شده در کیف پول رابکس شما نگهداری می‌شود. در این صورت نیازی به اینکه خودتان کیف پول ارز دیجیتال داشته باشید نیست.

خرید نئو در ایران با ریال

مشتاقان خرید مزیت نئو بر اتریوم نئو در ایران می‌توانند از طریق صرافیی ارز دیجیتال برای خرید نئو اقدام کنند. پلتفرم معاملاتی رابکس یکی از معتبرترین صرافی‌های ایرانی برای خرید نئو است که از سال ۹۶ در این بازار فعالیت می‌کند و امکان خرید نئو با استفاده از ریال، تومان، تتر و سایر ارزهای دیجیتال را در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد. در رابکس، خرید نئو با نزدیک‌ترین قیمت به صرافی‌های بین‌المللی انجام می‌شود. شما می‌توانید از کیف پول مخصوص این پلتفرم برای نگهداری نئو خود استفاده کنید. وجود کیف پول در پلتفرم رابکس باعث می‌شود هزینه انتقال نئو به کیف پولتان را دیگر پرداخت نکنید.

فروش نئو

فروش نئو و تبدیل آن به تومان در صرافی ارز دیجیتال رابکس به صورت آنی و لحظه ای انجام می‌شود. از طرفی تسویه های ریالی به صورت لحظه‌ای انجام می‌شود و در مدتی کوتاه معادل ریالی ارز فروخته شده برای کاربران ارسال می‌شود. کافی است در رابکس ثبت نام کنید، نئو خود را به کیف پول رابکس منتقل کنید و سپس از طریق مبدل به فروش نئو و تبدیل آن به ریال یا تتر بپردازید.

خرید نئو بدون احراز هویت

خرید و فروش نئو همانند خرید و فروش سایر رمزارزها بدون احراز هویت در صرافی‌های ارز دیجیتال معتبر امکان پذیر نیست. چرا که برخی سودجویان و خلافکاران از این طریق به سوء استفاده‌هایی همچون پولشویی میپردازند. بنابراین بیشتر صرافی‌ها برای جلوگیری از این اتفاق‌ها، احراز هویت خود را اجباری کرده‌اند. کاربران برای خرید نئو از تمامی پلتفرم‌های مبادله ارز دیجیتال باید احراز هویت کنند. پلتفرم مبادله ارز دیجیتال رابکس با آنلاین کردن فرآیند احراز هویت و افزایش سرعت تایید حساب‌های کاربری، راحت‌ترین روش خرید نئو را برای سرمایه‌گذاران و تریدرها فراهم کرده است.

قیمت نئو

قیمت نئو را می‌توانید از سایت کوین مارکت کپ (که به نوعی به مرجع قیمتی رمزارزها تبدیل شده است) ببینید. علاوه بر این مشاهده قیمت نئو و قیمت ارز های دیجیتال از صفحه قمیت ارز های دیجیتال رابکس نیز امکان پذیر است.

قیمت خرید نئو

قیمت خرید نئو در هر سایتی متفاوت است. روش‌های زیادی برای مشاهده قیمت خرید نئو، قیمت جهانی نئو و . وجود دارد. راحت‌ترین روش برای ایرانی‌ها، مراجعه به بخش قیمت ارزهای دیجیتال در سایت پلتفرم معاملاتی رابکس است. شما می‌توانید در این صفحه قیمت جهانی نئو و قیمت خرید نئو را مشاهده کنید. اگر به دنبال مشاهده قیمت خرید نئو از طریق سایت‌های بین‌الملی هستید می‌توانید به سایت‌هایی مثل «Coinmarketcap» و «coingecko» مراجعه کنید.

نئو از پیشوند "νεο-" در یونان باستان، ، به معنی "جدید"، "مدرن" و "جوان" گرفته شده است. باید بگویم ایده استفاده از یک کلمه قدیمی با معنای جوان و نو برای کریپتوکارنسی بسیار جالب و دوست داشتنی است. مانند دروازه ای که احساس گذار از دنیای فیزیکی امروزی به دنیای دیجیتال را به ما می دهد.

وقتی اسم نئو را در اینترنت سرچ می کنید ، اکثرا با واژه هایی مانند "اتریوم چینی" یا "نسخه ی چینی اتریوم" مواجه می شوید اما باید گفت اینچنین نبوده و نئو حرف های بیشتری برای گفتن دارد.

NEO، با نام رسمی Antshares ، به عنوان یک پروژه جامعه محور که تامین مالی آن هم توسط کاربران انجام شده ، در ابتدا با هدف استفاده از تکنولوژی بلاکچین برای دیجیتالی کردن دارایی افراد با استفاده از قراردادهای هوشمند و زبانهای برنامه نویسی رایج، تاسیس شد.

شباهت های بین اتریوم و نئو بسیار واضح اند، هر دوی این شبکه ها پلتفورم های توسعه قراردادهای هوشمند هستند که تلاش می کنند تکنولوژی بلاکچین را برای همگان قابل استفاده کنند.

اما باید گفت نئو از اشتباهات اتریوم درسهای ارزشمندی آموخته و به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی مختلف، خودش را تبدیل به برترین پلتفرم جهان در زمینه قراردادهای هوشمند کرده است.

گروه نئو با تاکید بر ارزش کارشان در دنیای پست-بلاکچین چین خود را به عنوان "اقتصاد هوشمند" معرفی کرده اند.

خوب همه ی اینها به چه معناست؟

به طور ساده، آنچه نئو به دنبال اجرای آن می باشد این است که کسب و کارها را قادر به مدیریت قراردادهای هوشمند خود به طور موثر، ایمن و قانونی نماید.

این قضیه خود ما را به دو موضوع جداگانه می رساند: دارایی های هوشمند و قراردادهای هوشمند. در این قسمت در مورد این گزینه ها زیاد وارد جزئیات نمی شویم، اما فقط بدانید که یک دارایی هوشمند می تواند به عنوان یک دارایی قابل برنامه ریزی که در قالب داده های الکترونیکی وجود دارد، توصیف شود. این دارایی ها شامل هر چیز باارزشی مثل سهام یک شرکت مزیت نئو بر اتریوم یا سند یک خانه و امتیازهای وفاداری برای کاربران یک خدمت می تواند باشد.

یک قرارداد هوشمند در واقع یک بلاکچین سفارشی است که شما را قادر می سازد تا به صورت خودکار اقدامات خاصی انجام دهید. به عنوان مثال، هنگامی که یک کاربر اینترنت بخواهد چیزی را بصورت آنلاین بخرد، صاحب فروشگاه باید قبل از ارسال جنس مورد نظر از پرداخت هزینه آن توسط شخص اطمینان حاصل کند. با استفاده از یک قرارداد هوشمند، فروشنده میتواند به صورت خودکار آیتم مورد نظر را پس از پرداخت مبلغ توافق شده ارسال کند. این امر نیاز به یک شرکت پرداخت واسطه (مانند Paypal) و متعاقبا کارمزد 2.6٪ که Paypal برای هر تراکنش می گیرد را نیز حذف می کند.

با استفاده از فن آوری بلاکچین، دارایی های هوشمند و قراردادهای هوشمند می توانند غیر متمرکز، شفاف و بدون واسطه شوند.

نکته ی دیگری که باید به آن اشاره شود، استفاده ی نئو از هویت دیجیتال است. به این معنی که وقتی قراردادهای هوشمند اجرا می شوند، افراد هویت خود را با دارایی های هوشمند مرتبط می کنند. اگر چه تا حدودی، هویت دیجیتال بر خلاف آنچه بلاکچین سعی در رسیدن به آن دارد می باشد ، مزایای مختلفی از جمله افزایش انطباق و توانایی اضافه کردن اقدامات امنیتی مانند تشخیص چهره، صدا، SMS و دیگر ابزارهای احراز هویت نیز دارد.

تیم نئو

تیم نئو از متخصصان بلاکچینی از سراسر جهان بهره می برد. بنیانگذار این پلتفورم Da Hongfei است. او از سال 2011 شروه به فعالیت در دنیای کریپتوکارنسی ها کرده و قبل از تاسیس NEO در پروژه های متعددی کار کرده است.

Erik zhang و Li Jianying توسعه دهندگان اصلی و متخصصین تکنولوژی در این پروژه هستند و تونی تائو (Tony Tao ) مدیرعامل و سرمایه گذار اصلی نئو می باشد.

نئو تیم توسعه ی بسیار قابل اعتماد و فعالی متشکل از توسعه دهندگان داخلی و سایر توسعه دهندگان شخص ثالث مانند City of Zion، NEOtracker و PeterLinX دارد. یکی از نقاط قوت نئو، جامعه بزرگ توسعه دهندگان شخص ثالث این پروژه است. به گفته Hangfei تیم داخلی نئو بر روی توسعه این پلتفرم تمرکز خواهد داشت، در حالی که توسعه برنامه های DAPP (برنامه های غیر متمرکز) توسط کاربران و جامعه ی توسعه دهندگان انجام خواد گرفت.

به طور کلی، نئو حدود شش برنامه نویس تمام وقت مقیم شانگهای داشته و تعداد زیادی نیز توسعه دهنده داوطلب با کدها و ایده های بسیار در جامعه ی خود دارد. ممکن است ده نفر در نگاه اول تعداد کمی به نظر برسد اما به یاد داشته باشید بیتکوین با آن همه عظمت تنها حدود 15 توسعه دهنده اصلی دارد.

رقبا و چالش ها

در حال حاضر در دنیای دیجیتال پلتفورمهای قرارداد هوشمند زیادی در حال توسعه هستند که از میان آنها می توان به QTUM و NEM ، UBIQ و مهمتر از همه اتریوم به عناون معروف ترین پلتفورم قراردادهای هوشمند و دومین ارز دیجیتال بزرگ دنیا اشاره کرد. با توجه به آنچه گفته شد طبیعتا اتریوم مزیت اولین پلتفورم قرارداد هوشمند را نسبت به سایرین دارد و نباید فراموش کرد که اتریوم جامعه ی بسیار قوی و حمایت گری هم دارد که به شدت آن را ساپورت می کند.

وقتی از اریک ژنگ در رابطه با رقابت نئو با اتریوم سوال کردیم گفت نئو حداقل سه مزیت و برتری نسبت به اتریوم دارد و آنها عبارتند از:

قراردادهای هوشمند مورد پسند تر توسط توسعه دهنده

هویت دیجیتال و دارایی دیجیتال برای ادغام راحتتتر با دنیای واقعی

توضیحاتی درباره ی مزایای نئو

همانطور که در دفترچه راهنمای نئو آمده، توسعه دهندگان نئو می توانند پروتوکل های قرارداد هوشمند را با استفاده از زبان های رایج برنامه نویسی مثل جاوا و C# بنویسند. در حالی که اتریوم زبان برنامه نویسی مخصوص خودش را ساخته که توسعه دهندگان باید پیش از شروع ساخت قراردادهای هوشمند آن را بیاموزند.

ماشین مجازی نئو

نئو مکانیزم توافقی مخصوص خود با نام dBFT را ساخته که با مکانیزم اتریوم که از توافق اثبات گواه کار استفاده می کند، تفاوت دارد. علاوه بر سرعت بسیار بالا (در مقایسه با اتریوم که تنها 15 تراکنش در ثانیه را انجام می دهد، این مکانیزم قابلیت اجرای 10000 تراکنش در ثانیه را دارد)، این مکانیزم یک مکانیزم دو وجهی است.

در بخش اول، مانند گواه اثبات کار شما با استفاده از سهم خود قادر به رای دهی خواهید بود برای تعیین اینکه چه کسانی در فرایند توافق شرکت کنند. در بخش دوم مزیت نئو بر اتریوم گره هایی که با رای گیری انتخاب شده اند در توافقی با استایل BFT شرکت خواهند کرد که دارای مزایای بسیاری از جمله حذف فورک ها، تایید نهایی افزوده و همچنین سهولت تایید می باشد.

یکی از تفاوت های کلیدی بین نئو و رقبایش روشی است که شما برای استفاده از خدمات این پلتفورم پرداخت انجام می دهید.در اتریوم شما برای هر سرویسی که استفاده می کنید یک کارمزدی پرداخت می کنید که این پرداخت ها به صورت بخش های کوچک سکه اتریوم می باشد.

در نئو، شما برای استفاده از سرویس های این شبکه با سکه NEO پرداخت نمی کنید، بلکه با Gas پرداخت انجام می گیرد. برای این کار نئو اینگونه استدلال می کند "شما برای خرید مثلا یک کیلو سیب با سهم اپل (شرکت) پرداخت انجام نمیدهید." بنابراین آنها تصمیم گرفتند این قابلیت ها را از سکه ی خود جدا کنند و برای این منظور GAS به وجود آمد.

در بلاک Genesis که نئو 100000000 سکه اولیه اش را ارائه کرد هیچ توکن GAS ای با آنها ساخته نشد. در عوض، GAS به آرامی و در طول 22 سال تولید خواهد شد و با گذشت زمان، تعداد توکن GAS ای که شما در ازای هر NEO می گیرید نیز به نسبت کاهش می یابد. همه دارندگان NEO به عنوان سود سهامشان توکن GAS دریافت خواهند کرد به طوری که طی 22 سال مذکور برای هر یک NEO به شما یک GAS داده می شود. هر چه مقدارNEO شما بیشتر باشد، GAS بیشتری دریافت کنید (در روز). سکه های GAS ای که توسط کاربران استفاده و خرج می شود دوباره به سیستم باز خواهد گشت. هرچه مقدار سکه های خرج شده بیشتر شود سکه های بیشتری بازیافت شده و سهام داران سود بیشتری دریافت می کنند.

نئو خودش قابل خرج کردن نیست چرا که به عنوان یک نوع سهم تعریف شده اما همانطور که گفته شد Gas قابلیت خرج کردن داشته و از آن می توان برای عملیات های پرداخت استفاده کرد.

آیا نئو همان چیزیست که دنبالش می گردید؟

NEO، یا بعبارتی اتریوم شرقی (منظور آسیا)، طی چند سال گذشته گام های بزرگی برداشته و رشد بسیار چشم گیری داشته است. این گروه دارای رهبری قوی، تیم توسعه با تجربه و یک جامعه مقتدر است که از پلتفرم خود حمایت می کنند.

همکاری نئو با مایکروسافت آنها را در یک موقعیت بسیار مطلوب تر قرار داده و استفاده ی این غول دنیای کامپیوتر از نرم افزار نئو این موقعیت را چندین برابر بهتر خواهد کرد.

البته خوب این به این معنی نیست که همه چیز برای NEO مثبت است. آنها رقبای زیادی دارند و با اینکه برخی معتقدند این چیزی نیست که نئو بخواهد از بابت آن نگران باشد، من چنین اعتقادی ندارم.

یک مشکل دیگر درمورد نئو این است که این پلتفورم نقشه ی راه روشنی برای برنامه های آینده خود ندارد تا سرمایه گذاران و کاربران از آن بهره ببرند. این گاهی منجر به از دست دادن سرمایه داران و اعضای جامعه می شود، چرا که اکثرا ترجیح می دهند بدانند در آینده چه خواهد شد. این مسائل در کنار ممنوعیت عرضه اولیه ارزهای دیجیتال در کشور چین ، منجر به حدس و گمانهای زیادی در آینده مزیت نئو بر اتریوم ی نئو شده است.

با وجود هر آنچه در رابطه با نئو گفته شد، به عنوان کلام آخر باید گفت نئو اساس محکمی دارد و سرمایه اش هم به اندازه ای می باشد که برای چندین سال بدون هیچ مشکلی خود را اداره کند. علاوه بر این مشوق ها و پاداش های این پلتفورم در کنار پتانسیل بسیار بالای آن در بازار همه و همه به این معنی است که وقتی صحبت از سرمایه گذاری در نئو می شود می توان هیجان زده شد.

نام ارز	نئو
نام انگلیسی	Neo
نماد	Neo
تاریخ راه اندازی	Sep 2016
آیکن
آدرس سایت	https://neo.org
مزیت نئو بر اتریوم قابلیت استخراج
نوع ارز	Coin
تعداد کل	100,000,000
الگوریتم
کیف پول ها
صرافی ها

لقب نئو را اتریوم پیشرفته چینی نامگذاری کرده اند.

نئو (NEO) چیست؟

نئو (به انگلیسی: NEO) به باور برخی پاسخ چین به اتریوم بوده است. این پروژه که در سال 2016 راه اندازی شد، توسط دا هونگ فی و اریک ژانگ توسعه و تعریف گردید.

این شبکه ابتدا با نام انت شیر (Antshare) به عموم معرفی شده است. این شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارد. از خیلی جهات شبیه به اتریوم است.

مهمترین شباهت این دو شبکه، قرارداد های هوشمند (Smart Contract) است. به اختصار قراردادهای هوشمند برنامه هایی هستند که وظایفی عموما در خصوص نقل و انتقال ارزها بین حساب‌های مختلف را بر عهده دارند و تمام این وظایف را روی شبکه بلاک چین انجام می‌دهند.

همان طور که می‌دانید، قراردادهای هوشمند تحول عظیمی در دنیای رمزارزها ایجاد کرده و این پدیده را به صنعتی منعطف و بسیار جذاب و با رشد سریع تبدیل کرده است.

به همین دلیل بعد از موفقیت شبکه اتریوم نمونه‌های دیگری از این شبکه با ایده های نو پا به عرصه ظهور گذاشتند. نئو تقریبا اولین بلاک چین عمومی چین محسوب می‌شود که دارای قابلیت قراردادهای هوشمند است.

نحوه عملکرد

این شبکه مانند اتریوم از بلاک چین برای حفظ و نگهداری داده‌های قراردادها و تراکنش‌ها استفاده می‌کند. با این تفاوت که در این شبکه ماینینگ وجود ندارد و بر خلاف اتریوم کاربران بر اساس الگوریتمی به مزیت نئو بر اتریوم نام (نمایندگی تحمل عیب بیزانسی delegated Byzantine Fault Tolerant algorithm) برای تحکیم و حفظ تمامیت شبکه بلاک چین استفاده می‌کنند.

برای متوجه شدن این الگوریتم باید بدانیم که عیب بیزانسی چیست باید بگوییم به طور خلاصه عیب بیزانسی از یک مسئله فرضی گرفته شده که در آن فرماندهان بیزانس قصد حمله به یک شهر را دارند ولی ارتباط آنها به صورت دسته جمعی و فیزیکی مقدور نیست و هر کدام از این فرماندهان قادر هستند رای خود جهت حمله یا عقب نشینی را به تک تک فرماندهان دیگر به صورت یک به یک اعلام کند.

مشکل وجود فرمانده ناصادق و پیچیده تر از آن فرمانده یا فرماندهان خیانتکار است. که می‌توانند تصمیم نهایی را به دو دسته تقسیم کنند که نتیجه آن شکست هر دو جبهه از فرماندهان با اجرای تصمیمات غیر هماهنگ است.

برای جلوگیری و یا تاب آوری (tolerant) این عیب روش‌های متفاوتی در زمینه های مختلف ارائه شده است. در دنیای رمز ارز ها از الگوریتم‌های اثبات کار و اثبات منفعت یا سهم استفاده می‌شود.

در شبکه نئو از روش نمایندگی کردن برای گرفتن تصمیمات اجماع عمومی برای برتابی مشکل بیزانس استفاده می‌شود. نویسنده این الگوریتم اریک ژانگ از موسسان شبکه نئو بوده است.

این الگوریتم شکل تغییر یافته ای از الگوریتم اثبات سهام یا منفعت است. به این صورت تمام دارندگان رمزارز به شرطی که مقدار حداقلی از رمزارز را در اختیار داشته باشند از حق رای برای اجماع بهره مند می‌شوند.

دیگر اعضا می توانند به میزان رمزارز در اختیار خود حق رای خود را در اختیار این گروه‌های رای دهنده قرار دهند و از پاداش هایی که شبکه توزیع می کند به نسبت رمز ارز خود بهره مند شوند.

رمز ارز نئو

این بلاک چین دارای 2 توکن بومی است توکن نئو NEO که تمام حجم قابل استفاده (صد میلیون توکن) آن در بلوک اول بلاک چین تولید شده و به صورت 50-50 بین متقاضیان و گروه توسعه دهنده و شورای مرکزی نئو تقسیم شده است.

شورای مرکزی فقط برگسترش و پیشرفت شبکه دخالت مزیت نئو بر اتریوم دارد و نقش آن پشتیبانی و مدیریت راهبردی آن است و در هیچ قسمتی از نحوه عملکرد شبکه دخل و تصرف ندارد. آن 50 درصد در اختیار شورا به گسترش و پیشرفت پروژه تزریق خواهد شد. در حال حاضر حدود 71 میلیون توکن NEO در گردش است.

دیگری توکنی به نام نئوگس یا نئوگاز (NeoGAS) است. این توکن برای پرداخت تمام کارمزدهای این شبکه استفاده می مزیت نئو بر اتریوم شود.کاربران شبکه برای تولید بلاک از این توکن پاداش دریافت می‌کنند.

مقدار حجم این توکن نیز 100 میلیون بوده و هر حدود 20 ثانیه تولید می‌شود و بین کاربران دخیل در تولید بلاک توزیع می‌شود. با نرخ تولید فعلی NEO حدودا 22 سال دیگر این ذخایر به پایان می‌رسد.

گفتنی است کمتر پروژه ای در دنیای رمز ارز وجود دارد که به اندازه نئو به گسترش و تکامل و بخش تحقیق و توسعه اهمیت داده باشد. این گسترش پایدار در حرکت این شبکه به سوی به روز رسانی های متعدد و اهمیت آنها به انجام این امور نشان از سرزندگی و وجود عزم جدی برای توسعه این پروژه است.

آخرین این توسعه ها نسخه سوم شبکه با نام NEO3 است که پیش نمایش آن روی شبکه اصلی mainnet این شبکه 22 دسامبر 2020 صورت گرفت.

مزیت نئو بر اتریوم

در شبکه اتریوم برای ساخت قراردادهای هوشمند باید از زبان برنامه نویسی اختصاصی ماشین مجازی اتریم EVM به نام سولیدیتی Solidity استفاده کرد.

این زبان برنامه نویسی یک زبان برنامه نویسی مختص به دامنه است (Domain Specific Language –DSL) و دامنه کاربرد آن محدود به کاربری ماشین مجازی اتریوم است.

در نئو اما برای نوشتن برنامه های قراردادهای هوشمند می توان از زبان های برنامه نویسی عمومی (General Purpose Language GPL) مانند c# یا java بهره برد.

به این صورت نیازی به فراگیری یک زبان برنامه نویسی محدود به یک کاربرد خاص نیست. در عوض با فراگیری زبان‌های قدرتمندی مانند سی شارپ یا جاوا می توان به گستره وسیعتری از کاربرد ها دسترسی پیدا کرد، از برنامه نویس می توان در محدوده های دیگری نیز استفاده کرد.

نئو (NEO)

بخش تاریک

با توجه به مبدا این شبکه و پروژه باید توجه کرد که این شبکه در محدوده سیاستگذاری های دولت چین قرار دارد. با این که شبکه های رمزارزی غیر متمرکز توان بسیار زیادی در عدم تاثیرپذیری از قدرت های اقتصادی و سیاسی دنیا دارند، اما در نهایت باید توجه داشت که با تصویب قوانین خاص می توان روی قدرت و ارزش رمزارزها تاثیر گذاشت.

از جمله دو رمز ارز دش و مونرو که هر دو به شدت به حفظ حریم خصوصی افراد اهمیت می‌دادند تا جایی که علاوه بر ناشناس بودن صاحبان حساب ها، حتی ردیابی تراکنش‌ها غیرممکن می‌شد.

به این ترتیب برخی از دولت‌ها معاملات این رمزارزها را در صرافی های مجاز ممنوع اعلام کردند یا دستور به محدود سازی این رمزارزها کردند. که برای این رمزارزها افت‌هایی نسبتا زیادی در پی داشت. اما همچنان به مسیر خود ادامه می‌دهند. هر چند ممکن است این قوانین به تضعیف بیش از اندازه آنها منجر شود.

اما در نئو شرایط به گونه ای دیگر است. با این که این شبکه نسبتا نسبت به تنظیم مقررات علیه خود مقاوم است، این شبکه اعلام کرده با قوانین دولت چین همگام خواهد بود و امیدوار است دولت چین در این خصوص با آنها با ملایمت بیشتری برخورد کند.

جمع بندی

این شبکه با توان و پتانسیل بسیار بالا و مزایای شبیه به اتریوم که با کمی پیشرفت و توسعه بیشتر آن را نسبتا توانمندتر از اتریوم نیز ساخته، در حال حرکت به سوی آینده است.

این شبکه از ابتدا توان و منابع مالی گسترده ای را جهت گسترش پایدار شبکه خود اختصاص داده است. از این رو نباید متعجب شد که این شبکه در عرض حدود یک سال به جمع 20 رمزارز بزرگ دنیا از لحاظ حجم معاملات راه پیدا کرده است.(حدود 5 میلیارد دلار).

از سوی دیگر باید توجه داشت که این شبکه با توجه به حضور در محدوده دولت چین نیاز به همکاری نزدیک با این دولت دارد. از طرفی امکان شراکت این شبکه با حکومت چین وجود دارد که در صورت به وقوع پیوستن این موضوع باید منتظر رشد بسیار زیاد این شبکه بود.

اما این تمام ماجرا نیست و ممکن است این شبکه مورد تصویب قوانینی علیه خود قرار بگیرد که نتیجه آن سقوط ارزش آن خواهد بود. در صورت علاقه مندی به این شبکه باید نگاه ویژه ای به اتفاقات و قوانین تجارتی چین نیز داشت.