قیمت درخواستی و اسپرد

ایجاد بازار نشان دهنده تمایل به خرید و فروش اوراق بهادار مجموعه معینی از شرکت ها به شرکت های کارگزار-معامله ای است که اعضای آن بورس هستند.

بازشناسی چند مفهوم در بورس

دکتر احمد یزدان‌پناه
بخش پایانی
این امر به بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رسالت و وظیفه بورس‌ها که خلق نقدشوندگی معاملات دارایی‌های مالی است بیشترین کمک را می‌نماید و در نتیجه کارایی بورس‌ها را بالا می‌برد. بازارسازان در اصل مثل عمده‌فروشان در خرید و فروش اوراق بهادار عمل می‌کنند، قیمتی را که آنها برقرار می‌سازند انعکاس نیروهای عرضه و تقاضای بازار است.

دکتر احمد یزدان‌پناه

این امر به بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رسالت و وظیفه بورس‌ها که خلق نقدشوندگی معاملات دارایی‌های مالی است بیشترین کمک را می‌نماید و در نتیجه کارایی بورس‌ها را بالا می‌برد. بازارسازان در اصل مثل عمده‌فروشان در خرید و فروش اوراق بهادار عمل می‌کنند، قیمتی را که آنها برقرار می‌سازند انعکاس نیروهای عرضه و تقاضای بازار است. یعنی وقتی تقاضا برای یک نوع از اوراق بهادار پایین است ولی عرضه آن بالا است، قیمت آن دارایی یا ابزار مالی پایین خواهد بود و بر عکس. بازارسازان متعهد می‌شوند که اوراق بهادار را با قیمت و به اندازه و میزانی که خود مظنه داده‌اند، بخرند یا بفروشند. در این راستا اهمیت تفاوت بین قیمت پیشنهادی خرید و فروش (اسپرد) در بور‌اه باید برای سرمایه‌گذاران و فعالان بورس‌ها بیش از پیش آشکار گردد. اغلب یک بازارساز یک کارگزار هم می‌تواند باشد. بنابراین گاهی این امر این انگیزه را برای این نوع کارگزاران پیش می‌آورد که اوراق بهاداری را توصیه کنند که خود بازارگردان یا بازارساز آنند. بنابراین تمایز وظایف و شفافیت تفکیک کارگزاری و بازارسازی برای سرمایه‌گذاران از اهمیت خاصی برخوردار است.

تفاوت قیمت پیشنهادی خرید و فروش

فعالان بازار بورس‌ها کم و بیش با واژه تفاوت یا دامنه (spread) قیمت پیشنهادی خرید (bid) و قیمت درخواستی فروش آشنا هستند ولی با توجه به اهمیت این مفهوم و نقش آن در بورس‌ها لازم می‌آید که آشنایی عمیق‌تری با آن پیدا شود. تفاوت قیمت پیشنهادی و درخواستی بر قیمت خرید و فروش ابزارهای مالی و اوراق بهادار در بورس‌ها اثرگذار است و لذا بر بازده پرتفوی سرمایه‌گذاران اثر دارد. بنابراین آشنایی بیشتر با آن می‌تواند در تصمیم‌سازی‌های سرمایه‌گذاران بورس‌ها نقش مهمی بازی کند.

سرمایه‌گذاران باید قبل از آموزش زیر و بم‌ها و شرح تفصیلی مفهوم دامنه با دو مفهوم عرضه و تقاضا بیشتر آشنا شوند. عرضه بیانگر حجم و حضور یک کالای خاص در بازار است، مثل عرضه سهام یک شرکت خاص. تقاضا مبین تمایل پرداخت افراد برای به دست آوردن یک کالا یا سهم است. فرض کنید کارگزاری x قصد دارد ۱۰۰۰ سهم شرکت آلفا با قیمت ۱۰ دلار برای مشتریان خود خریداری نماید و در مقابل کارگزاری y می‌خواهد ۱۵۰۰ سهم آن شرکت را به قیمت ۲۵/۱۰ دلار بفروشد. دامنه این دو قیمت یا اسپرد که تفاوت بین قیمت درخواستی یعنی ۲۵/۱۰ دلار و قیمت پیشنهادی خرید یعنی ۱۰ دلار است ۲۵/۰ دلار می‌شود. هر سرمایه‌گذاری با توجه به تفاوت فوق در می‌یابد که اگر بخواهد ۱۰۰۰ سهم را بفروشد، او بایست هر سهم آن شرکت را به قیمت ۲۵/۱۰ دلار خریداری نماید، یعنی جایگزین کالای فروش‌رفته خود کند! اندازه این تفاوت و قیمت آن سهم را عرضه و تقاضای آن سهام در بورس تعیین می‌کنند. هر چه تعداد افراد حقیقی یا حقوقی (شرکت‌ها) برای خرید و میزان تقاضای آنها بیشتر باشد قیمت پیشنهادی خرید بالا می‌رود و فروشندگان، قیمت درخواستی خود را بالاتر می‌برند.

نقدشوندگی به چگونگی سهولت خرید و فروش سهام و سایر اوراق بهادار در بورس‌ها یعنی بدون آنکه مجبور به تغییر قیمت آن دارایی شویم اشاره دارد. برای مثال اگر شما سهمی را در بازار سهام خریدید به ۱۰دلار و بلافاصله آن را به ۱۰ دلار یا عددی بسیار نزدیک به آن فروختید می‌گویند بازار آن سهم کاملا نقدشوندگی دارد. بر عکس اگر هرگز نتوانید آن را بفروشید بازار کاملا با عدم نقدشوندگی مواجه است. این دو حالت به ندرت اتفاق می‌افتند در شرایط عادی بازار حالتی بین این دو حد است. تفاوت قیمت پیشنهادی خرید و قیمت درخواستی فروش و حجم یک سهم خاص رابطه تنگاتنگی با هم دارد و نقش بسیار مهمی در نقدشوندگی بازار بازی می‌کنند. همان‌طور که اشاره شد قیمت پیشنهادی خرید عبارت است از بالاترین قیمتی که یک سرمایه‌گذار تمایل دارد برای یک سهم بپردازد.

در حالی که قیمت درخواستی پایین‌ترین قیمتی است که یک سرمایه‌گذار حاضر است سهام خود را به آن بفروشد. از آنجا که این دو قیمت باید برای انجام یک معامله با هم مطابقت داشته باشند بنابراین اسپرد با حجم کم معاملات در بورس‌ها مطابقت و سازگاری دارد و برعکس.

اگر تفاوت دو قیمت پیشنهادی خرید و درخواستی فروش در مورد یک سهم به طور نسبی بزرگ باشد این به آن معنی است که خریداران و فروشندگان از هم دورند و به احتمال زیاد معامله‌ای صورت نخواهد گرفت مگر آنکه آنها روی قیمتی توافق کنند.

این دامنه یا اسپرد تا چه زمانی بزرگی و اندازه خود را حفظ می‌کند؟ تا زمانی که تعداد معاملات کم و مسطح حجم آنها پایین است و نقدشوندگی ضعیف است. لذا یکی از آن دو قیمت یا هر دوی آنها باید تغییر کنند و قیمت بازار حرکت نمایند تا معاملات در بورس‌ها صورت پذیرند. هر چه این اسپرد کمتر باشد به آن معنی است که فاصله خریدار و فروشنده برای توافق بر سر آن سهام کمتر است و در نتیجه احتمال اینکه معامله زودتر تحقق یابد بیشتر می‌باشد. اگر بازار به طور پیوسته این دو قیمت را به هم نزدیک سازد آن بازار در آن سهام خاص از قدرت نقدشوندگی خوبی برخوردار است. هر چند معیارهای کمی خوبی برای سنجش نقدشوندگی بازار سهام و بورس‌ها مطرح می‌کنند، ولی باید به یاد داشت که نقدشوندگی بیشتر معیاری کیفی است. یعنی نمی‌توان تنها با توجه به حجم سهام، چگونگی نقدشوندگی یک سرمایه‌گذاری را ارزیابی کرد.

قیمت درخواستی و اسپرد

اسکالپ (Scalp) در معامله گری فارکس چیست؟ زمان خواندن 9 دقیقه

• مرداد ۵, ۱۴۰۰
• بدون نظر

ترید اسکالپ Scalp یک استراتژی معاملاتی در بازار فارکس (Forex) است. در این روش تریدر یک سهام را خریداری کرده و پس از مدت زمان کوتاهی آن را به فروش می رساند و از این طریق سود کمی در هر معامله به دست خواهد آورد. معامله گرانی که از این استراتژی استفاده می کنند را اسکالپر (Scalper) می نامند. امروز می خواهیم انواع ترید اسکالپ را مورد بررسی قرار دهیم.

‌ فهرست مطالب این مقاله ‌

معامله اسکالپ چیست؟

اسکالپینگ یک روش معاملاتی است که از تحرکات قیمتی جزئی، به معامله کنندگان سود می رساند. تریدرها برای ورود به این معامله باید یک استراتژی خروج (Exit Strategy) سفت و سخت داشته باشند چرا که یک ضرر بزرگ موجب از دست رفتن تمام دستاوردهای کوچک تریدرها خواهد شد. اسکالپر برای موفقیت در این استراتژی به ابزارهایی نظیر Live Feed و یک کارگزاری با دسترسی مستقیم (Direct-access Broker) نیاز دارد، علاوه بر این تریدر برای انجام معاملات پی در پی باید استقامت لازم را نیز داشته باشد.

استراتژی اسکالپینگ چگونه کار می کند؟

معامله اسکالپینگ بر این فرض استوار است که اکثر سهام ها فاز اول (Accumulation) چرخه سهام را پشت سر گذاشته ولی مقصد بعدی مشخصی ندارند. در حقیقت برخی از سهام ها بعد از گذراندن مرحله اولیه متوقف می شوند اما مابقی آنها به حرکت خود ادامه می دهند.

یک اسکالپر (معامله گری که از استراتژی اسکالپ استفاده می کند) می خواهد تا جایی که امکان دارد سود کمی دریافت کند. این استراتژی بالعکس استراتژی های طولانی مدت است که در آن معامله گر برخلاف دیگران، حجم معاملات سود آور خود را افزایش می دهد. در حقیقت اسکالپ تریدینگ به حجم معاملات توجه نمی کند و با افزایش تعداد معاملات، سود خوبی را برای معامله گران به ارمغان می آورد.

سود 50% یا کمتر برای معامله گرانی که از استراتژی بلند مدت استفاده می کنند کاملاً عادی به نظر می رسد؛ به عبارت دیگر مبلغ سود به مقدار قابل توجهی از ضرر بیشتر است. اما در ترید به روش اسکالپ سود تریدر برابر یا اندکی بیشتر از مبلغ ضرر اوست.

مزایای استراتژی اسکالپ در ترید

• قرار گرفتن در معرض ریسک بازار را کاهش می دهد:
  کاهش قرار گرفتن در معرض ریسک بازار، احتمال بروز اتفاقات ناگوار را از بین خواهد برد.

• تحرکات قیمتی کوچک تر راحت به دست خواهند آمد:
  تحرکات قیمتی بزرگ در اثر عدم توازن شدید بین نیروی عرضه و تقاضا ایجاد می شود. برای مثال تحرک قیمتی 10 سنتی یک سهام بسیار آسان تر از نوسان قیمتی 1 دلاری آن خواهد بود. بنابراین شکار فرصت ها در ترید به روش Scalp بسیار ساده تر است.

• احتمال بروز تحرکات قیمتی کوچک بیشتر از نوسانات قیمتی بزرگ است:
  تحرکات قیمتی ناچیز حتی در بازارهای راکد وجود دارد، برای همین یک اسکالپر به راحتی از آن سود کسب خواهد کرد.

اسپرد در اسکالپ و استراتژی های معاملاتی معمولی

اسکالپرها در معاملات خود می خواهند از اسپرد خرید و فروش (Bid-Ask Spread) سود کسب کنند. به عبارت دیگر کارگزاری اوراق را با یک قیمت پیشنهادی (The Bid) از اسکالپر خریداری می کند و با یک قیمت درخواستی (The Ask) به وی می فروشد. این تفاوت قیمت اسپرد نام دارد و اسکالپر همواره به دنبال سهامی با حاشیه اسپرد کم خواهد بود.

اما معاملات عادی پایدار هستند؛ به گونه ای که می توان سود ثابتی در آنها کسب کرد. در حقیقت از آنجایی که عرضه و تقاضا همواره متعادل است، میزان اسپرد میان قیمت پیشنهادی و درخواستی نیز تا حدود زیادی ثابت خواهد بود.

اسکالپینگ به عنوان استراتژی اولیه

اسکالپر معاملات پر تعدادی (حدود 100 ترید) در روز انجام می دهد. وی از تیک چارت یا نمودارهای یک دقیقه ای استفاده می کند تا تغییرات موجود را تا حد ممکن به صورت زنده (Real-Time) بررسی کند. پشتیبانی از سیستم هایی نظیر معاملات با دسترسی مستقیم (DAT) و Level 2 quotations برای موفقیت در استراتژی اسکالپ ضروری است. در حقیقت اجرای اتوماتیک سفارشات معاملاتی یکی از مهم ترین ابزارهای مورد نیاز اسکالپر است. بنابراین سیستم DAT بهترین گزینه برای اسکالپرها به شمار می رود.

اسکالپینگ به عنوان استراتژی مکمل

معامله گرانی که در چهارچوب زمانی بلند مدت فعالیت می کنند نیز می توانند از استراتژی اسکالپینگ به عنوان روش معاملاتی مکمل استفاده کنند. برای مثال زمانی که بازار قفل است یا تحرکات قیمتی در یک محدوده کوچک وجود دارد، اسکالپر از این استراتژی استفاده خواهد کرد. به عبارت دیگر وقتی هیچ روندی در بازه زمانی بلند مدت دیده نمی شود، فعالیت در یک بازه زمانی کوتاه مدت باعث سود دهی خواهد شد.

یکی دیگر از روش های استفاده از رویکرد اسکالپ در بازه زمانی بلند مدت، روش چتری (Umbrella) است؛ این روش به تریدر کمک می کند تا هزینه های اولیه را بهبود بخشیده و سود خود را به حداکثر برساند. روش چتری به صورت زیر انجام می شود:

• تریدر یک پوزیشن معاملاتی بلند مدت باز خواهد کرد.
• در حالی که معامله اصلی در جریان است، تریدر معاملات کوتاه مدت جدیدی را شناسایی کرده و با استفاده از اصول اسکالپینگ در آن فعالیت می کند.

به طور کلی هر ترید را می توان به یک معامله اسکالپ تبدیل کرد، به گونه ای که سودی نزدیک به نرخ ضرر/پاداش 1:1 برای آن در نظر گرفت. این موضوع به معنی این است که سود در نظر گرفته شده برابر با ضرر احتمالی معامله خواهد بود. برای مثال اگر تریدر با 20 دلار یک معامله اسکالپ باز کند و محدوده ضرر (Stop-loss) را 10 سنت تعیین کند، آنگاه معامله در 19.90 دلار بسته خواهد شد. علاوه بر این حداکثر سود وی در آن معامله نیز 10 سنت خواهد بود، به گونه ای که معامله در 20.10 دلار بسته خواهد شد.

معاملات اسکالپ را می توان در بازه زمانی کوتاه یا بلند مدت مورد استفاده قرار داد. شما می توانید از اسکالپ در معاملات Breakout یا محدود استفاده کنید. شما همچنین می توانید از تحلیل تکنیکال و نمودارهای تحلیلی سنتی نظیر اندیکاتورها در این روش معاملاتی استفاده کنید.

3 نوع معاملات اسکالپ

اولین نوع از معاملات اسکالپ بازارسازی (Market-Making) نام دارد که در آن اسکالپر به صورت همزمان یک قیمت پیشنهادی برای خرید یا فروش یک سهام خاص ارائه می دهد. اگر حجم بسیار زیادی از یک سهام ثابت بدون تحرکات قیمتی بالا معامله شود، چنین استراتژی در شرایطی به سود دهی خواهد رسید. این نوع از معاملات اسکالپ بسیار پیچیده است چرا که تریدر باید با بازار سازان (Market Makers) دیگر به رقابت بپردازد، علاوه بر این سود چنین معامله ای بسیار اندک است، تا جایی که هر گونه تحرک قیمتی منجر به ضرر دهی اسکالپر خواهد شد.

دو نوع دیگر از اسکالپینگ مبتنی بر رویکردهای سنتی بوده و مستلزم سهامی با تحرکات قیمتی پر تعداد است. این دو روش همچنین نیازمند استراتژی صحیح و توانایی پیش بینی تحرکات قیمتی هستند. روش دوم اسکالپ به این ترتیب است که تریدر تعداد زیادی سهام با تحرکات قیمتی ناچیز را خریداری می کند. چنین استراتژی در سهام شناور موفق خواهد بود؛ به گونه ای که ورود و خروج به سهام های 3000 تا 10000 دلار به راحتی امکان پذیر باشد.

نوع سوم ترید اسکالپ شباهت بسیار زیادی با روش های سنتی معامله دارد. در این روش، تریدر با توجه به سیگنال های موجود به یک پوزیشن معاملاتی وارد می شود و به محض مشاهده سود با نرخ 1:1 از آن خارج خواهد شد.

نکات مهم برای اسکالپرهای مبتدی

از آنجایی که ورود به دنیای فارکس بسیار راحت است، افراد بسیار زیادی با استفاده از استراتژی های معاملات روزانه (Day Trading) یا اسکالپ در این بازار فعالیت می کنند. افرادی که به تازگی قدم در دنیای اسکالپ گذاشته اند باید به دقت شرایط آن را مورد بررسی قرار دهند چرا که آنها باید به صورت لحظه ای فرصت های مناسب را رصد کرده و تصمیمات مربوطه را به سرعت اتخاذ کنند.

بیشتر افراد معتقدند که ترید اسکالپ گزینه مناسبی برای معامله گران مبتدی به شمار نمی رود، اما تازه کارها با رعایت نکات زیر تا حد زیادی در این استراتژی به موفقیت دست پیدا خواهند کرد:

افراد مبتدی معمولاً در اجرای سفارش ها به مشکل بر می خورند برای همین سود کمتری عاید آنها شده و قیمت درخواستی و اسپرد در برخی اوقات حتی متحمل ضرر می شوند. از آنجایی که حاشیه سود بسیار محدود است، بنابراین اجرای Orderها باید به صورت کاملاً دقیق انجام شود. برای این کار باید از ابزارهایی نظیر DAT یا Level 2 quotations استفاده کرد.

• تکرار و هزینه ها (Frequency and Costs) :

اسکالپر تازه کار باید همواره هزینه های خود را زیر نظر داشته باشد. یک تریدر صدها معامله اسکالپ در روز انجام می دهد و تکرار این معاملات کمیسیون بسیار زیادی برای آنها خواهد داشت. تریدر باید بهترین کارگزاری آنلاین از لحاظ کمیسیون را برای همکاری انتخاب کند؛ البته به خاطر داشته باشید که معاملات اسکالپ در برخی از کارگزاری ها پذیرفته نخواهد شد.

تریدرها باید با نبض بازار آشنایی داشته باشند؛ به گونه ای که با شناسایی روند و مومنتوم (قدرت روند) بتوانند به سود خوبی دست پیدا کنند.

افراد مبتدی قبل از اینکه به مهارت و دانش کافی در این زمینه دست پیدا کنند معمولاً طرف خریدار (Buy-Side) را انتخاب می کنند. البته اسکالپرها در نهایت به یک تعادل نسبی بین معاملات کوتاه و بلند مدت در طرف خرید و فروش خواهند رسید.

• تجزیه و تحلیل تکنیکال (Technical Analysis) :

اسکالپرهای مبتدی برای پیروزی در رقابت با تریدرهای دیگر باید با مبانی تجزیه و تحلیل تکنیکال آشنایی داشته باشند. این موضوع در بازارهایی که شامل معاملات پر تعداد هستند کاربرد دارد، علاوه بر این برای فعالیت در بازار سیاه (Dark Pool) نیز باید به تجزیه و تحلیل تکنیکال مسلط باشید.

مبنای اصلی ترید اسکالپ در چهارچوب زمانی کوتاه مدت شکل می گیرد. این معامله تنها در صورت موفقیت آمیز بودن سفارشات به مرحله اجرایی خواهد رسید و این قضیه نیز به میزان نقدینگی تریدر بستگی دارد. به عبارت دیگر می توان گفت تریدهایی با حجم بالا به نقدینگی کمتری نیاز دارند.

به خاطر داشته باشید که تمام پوزیشن های مالی خود را در طی یک روز انجام دهید و هیچ کدام را به روز بعد انتقال ندهید. اسکالپینگ بر مبنای فرصت های کوچک بازار انجام می پذیرد، بنابراین اسکالپر قیمت درخواستی و اسپرد قیمت درخواستی و اسپرد باید همواره به اصول فعالیت در بازه زمانی کوتاه مدت پایبند باشد.

کمیسیون و اسپرد

کمیسیون در لغت به معنای حق دلالی یا کارمزد است. اما در فارکس کمیسیون تنها به حق دلالی بروکر در حساب های ECN گفته می شود.

هزینه انجام تراکنش‌ها (معاملات) در بازار فارکس به بروکر یا کارگزار پرداخت می‌شود.

بروکر های فارکس دو قیمت مختلف برای یک جفت ارز به شما ارائه می دهند: قیمت BID و قیمت ASK . قیمت BID نرخی است که می توانید ارز پایه را در آن بفروشید(قیمت پیشنهادی بروکر). “ASK قیمتی است که می توانید ارز پایه را به آن خریداری کنید(قیمت درخواستی بروکر).

اختلاف قیمت Bid و Ask اسپرد نامیده شده که از آن با نام “اسپرد قیمت BID / ASK” نیز یاد می‌شود. بعبارت دیگر، اسپرد در واقع جواب این سوال است که یک کارگزار “بدون کارمزد” از کجا درآمد خود را کسب می‌کند؟ به جای گرفتن هزینه جداگانه برای انجام معاملات، این هزینه در دل نرخ خرید و فروش جفت ارز مورد نظر شما قرار داده شده است. از نقطه نظر کسب و کار، این کار منطقی است. کارگزار خدماتی را ارائه داده و باید به نوعی کسب درآمد کند.

هزینه های فعالیت در فارکس

اسپرد: اختلاف اسک و بید که خود به دو دسته ثابت و شناور تبدیل می شود و به نوع حساب معاملاتی مربوط است که شامل کل یا قسمتی از کارمزد فعالیت در فارکس است.
کمیسیون: مقدار مشخصی کارمزد برای انجام معاملات که نسبت به جفت ارزها، بروکرهای مختلف و حساب های معاملاتی متفاوت می باشد. این نوع هزینه یا کارمزد در حساب های (ecn) وجود دارد.
رول کردن: بروکر برای باز نگه داشتن معامله در روز بعد یا به عبارت دیگر انتقال به روز بعد، فاکتوری تحت عنوان مارکاپ در محاسبه سواپ را اعمال می کند که دارای نرخ متغیری می باشد. که خود این مورد جزء سیاست های بروکر می شود.

یک تریدر با پیشنهاد و درخواست به عنوان هزینه های مخفی معامله درگیر است بنابراین قبل از انتخاب بروکر به تمام جزئیات حسابهای ارائه شده توسط آنها، دقت کنید زیرا پس از ایجاد یک حساب معاملاتی، شما تمام قوانین مربوط را پذیرفته اید، این بدان معناست که شما یک قرارداد را پذیرفته اید و دیگر حق اعتراض به مفاد آن را نخواهید داشت.

تفاوت اسپرد و کمیسیون

کمیسیون در بازار فارکس شامل کارمزد بروکر در حساب های ECN است اما اسپرد در حساب های غیر ECN کارمزد بروکر است و در حساب ECN کامزد ارائه دهنده نقدینگی.

انواع اسپرد

• اسپرد ثابت
• اسپرد متغیر یا شناور

اسپرد ثابت معمولاً توسط بروکر هایی ارائه می شود که به عنوان بازار ساز یا مدل «میز معامله» فعالیت می کنند، در حالی که اسپرد های متغیر توسط بروکرهای «بدون میز معاملاتی» کار می کنند ارائه می شود. البته موضوع کمی پیچیده است و تمام بروکر ها مارکت میکر محسوب می شوند.

اسپرد ثابت یا (Spread Fixed) بدون توجه به شرایط بازار در هر زمان ثابت باقی می ماند. به عبارت دیگر، این که بازار مانند موج های خروشان دریا بی ثبات یا مانند یک کوالا آرام باشد، (spread) ثابت خواهد بود. اسپرد ثابت یک ویژگی برای حساب های معاملاتی ارائه شده توسط بروکرها بشمار می رود، این نوع spread نشان دهنده یک حساب معاملاتی مارکت میکر نیز می باشد.

معامله در حساب‌های با اسپرد فیکس، به سپرده اولیه کمتری نیاز داشته، بنابراین معامله با اسپرد ثابت گزینه‌ای ارزان تر برای معامله گرانی است که پول زیادی برای شروع معامله در فارکس ندارند. معاملات با اسپردهای ثابت همچنین محاسبه هزینه‌های معاملاتی را قابل پیش بینی تر می‌سازد. از آنجا که اسپرد هرگز تغییر نمی‌کند، همیشه از آنچه هنگام باز کردن معامله پرداخت می‌کنید مطمئن هستید.

هنگام معامله با اسپردهای ثابت، ریکوت ها ممکن است بصورت مکرر رخ دهند، زیرا نرخ دهی فقط از یک منبع (کارگزار شما) می‌آید. ریکوت در فارکس به معنی لغو سفارش شما در قیمت قبلی و ارائه قیمت جدید به خاطر تغییر قیمت است. زمان‌هایی وجود دارد که بازار فارکس بی ثبات بوده و قیمت‌ها به سرعت در حال تغییر هستند. از آنجا که اسپردها ثابت هستند، کارگزار قادر نخواهد بود برای وفق با شرایط لحظه‌ای بازار، اسپرد را افزایش دهد. بنابراین اگر بخواهید وارد معامله‌ای با قیمت مشخص شوید، کارگزار معامله را “لغو” کرده و از شما می‌خواهد تا قیمت جدید را بپذیرید. سپس شما با قیمت جدید “دوباره قیمت دهی یا ریکوت خواهید شد”.

اسپرد متغیر یا شناور یک مقدار دائماً در حال تغییر بین نرخ های درخواستی و پیشنهادی است. به عبارت دیگر، اسپردی که برای خرید یک جفت ارز پرداخت می کنید به دلیل مواردی مانند عرضه، تقاضا و کل فعالیت معاملاتی در نوسان است.

اسپردهای شناور توسط کارگزاران بدون میز معاملاتی ارائه شده و این کارگزاران، قیمت‌های جفت ارز خود را از فراهم کنندگان نقدینگی متعددی دریافت می‌کنند. این قیمت‌ها را بدون دخالت میز معاملاتی به تریدر یا مشتریان خود انتقال می دهند.

در حالت عادی، در زمان انتشار اطلاعات اقتصادی و همچنین زمان‌هایی که نقدینگی در بازار کاهش یافته (مانند تعطیلات و نیمه شب ها و..)، اسپرد واید شده، یعنی افزایش می‌یابد.

• در اسپرد شناور spread variable فاصله اسک تا بید در زمان باز کردن ترید با فاصله ask تا bid در زمان بستن ترید متفاوت است.
• اسپرد در بین هر کدام از جفت ارز ها متفاوت است و هر چه نقدشوندگی در یک جفت بیشتر باشد اسپرد شناور کاهش پیدا می کند.
  • مزایای اسپرد شناور

  از آنجایی که عرضه و تقاضا بروی اسپرد شناور تاثیر گذار است می توان جفت ارزهایی که کمترین اسپرد را برای معامله دارند، پیدا کرد زیرا این قیمت ها را بروکر از ارائه دندگان نقدینگی دریافت می کند.
  معاملات فارکس با اسپرید متغیر همچنین قیمت گذاری شفاف تری را فراهم می کند، زیرا دسترسی به ارائه دهندگان نقدینگی متعدد به معنای قیمت گذاری بهتر به دلیل رقابت است.

  اسپردهای شناور برای معاملات اسکالپر (scalper) مفید نیست. زیرا می توانند به سرعت سود هایی را که به واسطه این شیوه بدست آمده را از بین ببرند.
  اسپرد شناور (spread variable) برای معامله گران خبر، به همان اندازه بد است. چرا که ممکن است به حدی گسترش یابد که دیگر معامله به صرفه نباشد و انجام آن ریسک بسیاری به همراه داشته باشد.
  یکی دیگر از معایب اسپرد شناور spread variable زمانی نمایان می شود که تریدر معامله ای می کند و قیمت به سرعت خلاف جهت پیش بینی او شروع به حرکت می کند در این حالت اگر فشار زیادی در بازار باشد برای بستن معامله بروکر اسپرد نسبتا زیادی می گیرد.

  تفاوت اسپرد ثابت و اسپرد شناور

  در واقع تفاوت دو نوع اسپرید در نرخ bid و ask قابل مشاهد است.

  به طور معمول، در هنگام انتشار داده های اقتصادی و همچنین سایر دوره هایی که نقدینگی در بازار کاهش می یابد(مانند تعطیلات و شروع جنگ در یک منطقه خاص و…)، اسپرد شناور با افزایش روبرو است.

  به عنوان مثال، ممکن است بخواهید (EURUSD) را با اسپرد 2 پیپ خریداری کنید، اما درست زمانی که می خواهید روی خرید کلیک کنید، گزارش بیکاری ایالات متحده منتشر می شود و با سرعت (spread) به 20 پیپ می رسد!

  به طور کلی، معامله گرانی که موجودی کمتری دارند و کمتر تجارت می کنند، از قیمت گذاری ثابت اسپرد سود می برند و معامله گرانی که حساب بزرگتری دارند در ساعات اوج بازار (وقتی شدیدترین اسپردها وجود دارد) به طور مداوم معامله می کنند و از (spread variable) سود می برند.

  همچنین معامله گرانی که خواهان اجرای سریع معامله هستند (spread variable) برایشان مفید است.

  اسپرد شامل بخشی از هزینه فعالیت در بازار فارکس برای معامله گران است که در انواع حساب های ارائه شده توسط بروکرها وجود دارد.

  نحوه محاسبه اسپرد در فارکس

  اسپرد معمولاً به پیپ اندازه گیری می شود که کوچکترین واحد حرکت قیمت یک جفت ارز است. در بیشتر جفت ارز ها ، یک پیپ برابر است با 0.0001.

  نمونه ای از اسپرد 2 پیپ برای یورو / دلار آمریکا 1.1051 / 1.1053 خواهد بود.

  در اینجا یورو ارز پایه و دلار ارز ثانویه است. قیمت پیشنهادی بروکر (Bid) برابر 1.1051 و قیمت درخواستی بروکر (Ask) برابر 1.1053 می باشد.

  

  جفت ارزهایی که یک طرف آنها ین ژاپن است فقط تا 2 رقم اعشاری آورده می شوند (مگر اینکه قیمت دهی تا کسر 1 پیپ انجام شود ، که در اینصورت 3 اعشار قید می شود.). به عنوان مثال، اگر USD / JPY برابر با 110.00/110.04 باشد. این نرخ بیانگر اسپرد 4 پیپ است.

  اسپرد در معاملات فارکس چیست؟

  تجارت در بازار فارکس شامل معامله یک ارز در برابر ارز دیگر با نرخ فعلی یا جاری است. به عبارت ساده، جفت ارزها در برابر یکدیگر نگه داشته می شوند و قیمت ها به ارزش یکدیگر مرتبط هستند. در اسپردهای فارکس، تفاوت بین قیمت پیشنهادی یا خرید کارگزار و قیمت خرید یا خرید کارگزار، اسپرد نامیده می شود. همیشه در بازار فارکس دو نرخ وجود دارد، یکی نرخ خرید و دیگری نرخ فروش است. همانطور که می دانید در فارکس، ارزها به صورت جفتی معامله می ‌شوند.

  فارکس بزرگترین بازار مالی در جهان است. بر اساس آخرین گزارش ها، گردش مالی روزانه 6600 میلیاردی در این بازار حاصل حضور بازیگران بزرگی همچون دلالان بورس، سرمایه گذاران خرد و پایه، موسسات مالی، بانک های مرکزی و دولت است. همه این مسائل بر ارز، نرخ ارز و اسپرد تأثیر گذاشته است.

  

  انواع اسپرد در بازار فارکس

  دو نوع اسپرد در بازار فارکس وجود دارد. متغیر و ثابت. اسپردمتغیر دائماً بین قیمت‌های پیشنهادی خرید و فروش در نوسان است. به عبارت دیگر اسپردی که برای خرید یا فروش ارز پرداخت می ‌کنید به دلیل عرضه، تقاضا و سایر عوامل اقتصادی دائماً در نوسان است. حتی کارگزارانی که اسپردهای بسیار کمتری ارائه می دهند، معمولاً اسپردهای متفاوتی دارند. در واقع، شما باید همان اسپردی را بپردازید که توسط کارگزار شما تبلیغ شده است.

  اما فراموش نکنید که همیشه نباید اینطور باشد. به طور کلی اسپرد می تواند در زمان های مختلف معاملات کمتر باشد. همه چیز بستگی به این دارد که در کجای دنیا در چه ساعات کاری تجارت کنید. می دانید که بازار ارز از نیمه شب یکشنبه به وقت ایران از سمت آسیا شروع می شود. صبح دوشنبه به وقت ایران مصادف با شروع بازارهای اروپایی و ظهر ایران مصادف با شروع معاملات در آمریکا است. به همین دلیل است که اسپردها در ساعات کاری مشخصی از بازار مطلوب تر هستند. به عنوان مثال، اگر معامله شما با ساعات معاملاتی بازار لندن-نیویورک منطبق باشد، اسپرد شما بسیار کمتر خواهد بود.

  اسپرد ثابت تغییر نمی کند و صرف نظر از اینکه در بازار چه اتفاقی می افتد یا وضعیت اقتصاد چگونه است، تعیین می شود. به عبارت دیگر، چه بازار متلاطم باشد و چه باثبات، اسپرد شما ثابت و پایدار است. اسپردهای ثابت توسط معامله گران Market Maker یا به اصطلاح معامله گران میز معاملات ارائه می‌شود. دفتر کارگزاری به این معنی است که کارگزار شما فضای بزرگی را از یک تامین کننده نقدینگی خریداری می کند و آن را به یک کارگزار کوچکتر می فروشد. در ادامه این مطلب با همراه باشید تا اطلاعات جامعی به دست آورید.

  مهم ترین علت هایی که با عث تعیین شدن اسپرد در فارکس می شوند؟

  یکی از سوالات متداول در مورد اسپرد در بازار ارز این است که شاخص اسپرد در بازار ارز چیست و شاخص اسپرد چگونه تعیین می شود. منحنی رسم شده در نمودار جهت اسپرد را نسبت به قیمت درخواستی و قیمت پیشنهادی تعیین می کند که همان شاخص اسپرد فارکس است. از طریق این شاخص ها، می توان تغییرات اسپردها را در طول زمان درک کرد. قبلاً گفتیم که میزان مبادله بسته به شرایط بازار در معرض تغییر است و عوامل مختلفی در ایجاد این تغییرات دخیل هستند.

  اگر بازار نوسان داشته باشد، نقدینگی جفت ارز کاهش می یابد و اسپرد تغییر می کند. به عنوان مثال اخبار اقتصادی جهان یکی از عوامل مهمی است که در این تغییرات نقش دارد، بنابراین با پیگیری این اخبار می توانید از وجود اسپردهای گسترده در بازار ارز مطلع شوید. نکته مفیدی که باید در نظر داشت این است که اگر تقاضا برای معاملات جفت ارزهای مختلف افزایش یابد، اسپردهای کمتری برای این جفت ارزها وجود خواهد داشت. البته میزان نقدینگی این جفت ارزها بیشتر خواهد بود.

  سطح عرضه و تقاضا برای جفت ارزهای مختلف نیز عواملی هستند که بر اسپرد فارکس تأثیر می‌گذارند.

  کمترین اسپرد در بروکرها

  با توجه به اینکه اسپرد ارز چیست، می توانید بفهمید که کارگزاری با کمترین اسپرد چه ویژگی هایی دارد. اسپرد دریافتی کارگزاران ممکن است بسیار ناچیز به نظر برسد و نیازی به محاسبه آن نباشد، ارزش این اسپرد اغلب به چند پیپ یا کسری از درصدی از ارزش ارز می رسد.

  البته، اسپرد شامل هزینه های معاملاتی زیادی برای معامله گران است، به خصوص اگر معامله گران موقعیت های معاملاتی بسیار بالایی داشته باشند. این بدان معناست که بهتر قیمت درخواستی و اسپرد است بروکر فارکس را انتخاب کنید که اسپرد کمتری ارائه می دهد. این به طور قابل توجهی هزینه عملیات را کاهش می دهد.

  حداقل اسپرد فارکس کوچکترین اسپرد بین قیمت پیشنهادی است و به یک جفت ارز نیاز دارد. هرچه اسپرد کمتر باشد، کارمزد کارگزار کمتر است، به این معنی که به قیمت واقعی جفت ارز نزدیکتر است.

  کسب اطلاعات در مورد کارگزاران فارکس با کمترین اسپرد به شما کمک می کند تا معاملات سودآورتری داشته باشید. از طرف دیگر، هرچه این اسپرد بیشتر باشد، هزینه های بیشتری را هنگام معامله فارکس و خرید ارز باید بپردازید و با فروش همان ارزها به بازارسازان، سود کمتری به دست می آورید. بنابراین، کارگزاران فارکس که بدون کمیسیون کار می کنند، تفاوت قیمت را خودشان تعیین می کنند.

  

  نگاهی به عوامل تاثیر گذار بر تفاوت بین سود دریافتی و پرداختی اسپرد بانکی

  کارایی سیستم بانکی نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشورها دارد. یکی از مهمترین و مهم ترین شاخص های کارآمدی نظام بانکی، توزیع نرخ اسپرد بانکی است. در سیستم بانکی هر کشوری، تفاوت نرخ سود بانک، میزان کارایی آن سیستم است.

  بانک های درآمدی از تفاوت بین پول سازمان یا وام ارائه شده و هزینه حمایت یا جذب دارایی های سرمایه گذاری سود می برند. تفاوت این دستگاه ها اسپرد نامیده می شود که اساس تولید بانک است. نرخ اسپرد به عنوان تفاوت بین نسبت درآمد تسهیلات و نسبت سود حاصل از کل سپرده ها تعریف می شود. بخش بانکی یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین بخش‌های اقتصادی یک کشور به شمار می‌رود که با مدیریت و هدایت جریان پول به بخش‌های کلیدی اقتصاد، نقش مهمی در پیشبرد اهداف کلان اقتصادی ایفا می‌کند.

  میزان اسپرد در بروکر ویندزور Windsor

  معمولاً کارگزاران با سطح امنیت بسیار بالا، گسترش حساب هایی که ارائه می دهند کمی بیشتر از بروکرهای جدید است. ما بروکرویندزور را یک کارگزار سطح متوسط می‌دانیم. Windsor گزینه ای برای افرادی است که به دنبال یک حساب کاربری معمولی با قابلیت های امنیتی بالا هستند. در واقع خوشبختانه امکان استفاده از ترفند کاهش اسپرد در بروکر ویندزور وجود دارد که باعث می ‌شود تجربه ای خوشایند از کیفیت اکانت های ویندزور داشته باشید.

  اسپردها در بروکر بسته به نوع حساب هر کاربر می تواند متفاوت باشد. برای افرادی که حساب پرایم دارند، اسپرد یورو/دلار آنها معمولاً 1.5 پیپ است، در حالی که برای افرادی که حساب Zeroدارند، همین اسپرد حدود 0، 2 است. اگرچه می توان آن را به صفر نیز کاهش داد. اسپرد نفت خام نیز به 0.03 رسید. اسپردها اغلب با ارائه دهندگانی مانند IG Group قابل مقایسه هستند. نتیجه اسپرد پایین ممکن است برای معاملات با حجم بالا بهتر باشد.

  

  سوآپ در فارکس چه معنی دارد و کاربرد آن به چه شکلی است؟

  در معاملات فارکس، مفهوم سوآپ یکی از مهمترین اصطلاحاتی است که هر معامله گر باید به آن توجه کند. معنای سوآپ در فارکس از مفهوم نرخ بهره ارز خارجی می آید. در خرید و فروش ارز، اگر قرارداد شما در عرض یک روز منقضی شود، نیازی به توجه به مبادلات ارزی نیست. اما اگر قرارداد در آینده ادامه پیدا کند، بحث سود شبانه یا همان سوآپ مطرح می شود.

  به عبارت دیگر، سوآپ تنها به معاملاتی مربوط می شود که بیش از یک روز باز هستند. بازار ارز معمولا ساعت پنج بعد از ظهر بسته می شود و همزمان تسویه صرافی انجام می شود. بنابراین اگر یک پوزیشن را در ساعت 15:00 باز کنید و آن موقعیت را تا ساعت 01:00 روز بعد باز نگه دارید، در این موقعیت سوآپ به معامله شما اضافه می شود.

  به طور کلی منظور از سوآپ فارکس همان پرداخت و دریافت سود شبانه به ارزهای تعیین شده توسط بانک مرکزی کشور مربوطه است. برای هر روز باز ماندن قرارداد در بازار ارز باید نرخ سود ارز را پرداخت یا دریافت کنید.

  بازارساز (Market Maker)

  

  اصطلاح بازارساز به شرکت یا فردی اطلاق می‌شود که به طور فعال بازارهای دوطرفه را در یک اوراق بهادار خاص نقل قول می‌کند و پیشنهادات (به عنوان درخواست) را همراه با اندازه بازار هر یک ارائه می‌کند. سازندگان بازار، نقدینگی و عمق را برای بازارها فراهم می کنند و از تفاوت در اسپرد پیشنهاد و تقاضا سود می برند. آنها همچنین ممکن است برای حساب های خود معاملاتی انجام دهند که به عنوان معاملات اصلی شناخته می شوند.

  نکات کلیدی

  بازارساز یک شخص یا اشخاصی عضو صرافی هستند که اوراق بهادار را برای حساب خود خریداری و می فروشند.

  بازارسازان نقدینگی و عمق بازار را فراهم می‌کنند و در عین حال از تفاوت در اسپرد پیشنهاد و تقاضا سود می‌برند.

  کارگزاری ها رایج ترین انواع بازارسازان هستند که راه حل های خرید و فروش را برای سرمایه گذاران ارائه می دهند.

  بازارسازان برای خطر نگهداری دارایی ها جبران می شوند زیرا ارزش اوراق بهادار ممکن است بین خرید و فروش آن به خریدار دیگر کاهش یابد.

  در حالی که کارگزاران با یکدیگر رقابت می کنند، متخصصان پیشنهادات را ارسال می کنند و درخواست می کنند و مطمئن می شوند که آنها به طور دقیق گزارش می شوند.

  شناخت بازارسازان

  بسیاری از بازارسازان اغلب خانه های کارگزاری هستند که در تلاش برای نقدشوندگی بازارهای مالی، خدمات معاملاتی را برای سرمایه گذاران ارائه می دهند. یک بازارساز همچنین می تواند یک معامله گر انفرادی باشد که معمولاً به عنوان محلی شناخته می شود. با توجه به اندازه اوراق بهادار مورد نیاز برای تسهیل حجم خرید و فروش، اکثریت قریب به اتفاق بازارسازان به نمایندگی از موسسات بزرگ کار می کنند.

  هر بازارساز قیمت خرید و فروش را برای تعداد تضمین شده سهام نمایش می دهد. هنگامی که بازارساز سفارشی از یک خریدار دریافت می کند، بلافاصله موقعیت سهام خود را از موجودی خود می فروشد. این به آنها اجازه می دهد تا سفارش را تکمیل کنند. به طور خلاصه، بازارسازی با تسهیل خرید و فروش برای سرمایه گذاران و معامله گران، جریان روان تر بازارهای مالی را تسهیل می کند. بدون ایجاد بازار، ممکن است معاملات ناکافی و فعالیت های سرمایه گذاری کمتری وجود داشته باشد.

  یک بازارساز باید متعهد شود که به طور مداوم قیمت‌هایی را که در آن اوراق بهادار را خریداری (یا پیشنهاد) و (یا درخواست) می‌کند، اعلام کند. آنها با بهترین پیشنهاد و بهترین قیمت پیشنهادی نقل قول خواهند کرد. بازارسازان باید همیشه و در طول چشم انداز بازار به این پارامترها پایبند باشند. هنگامی که بازارها نامنظم یا بی ثبات می شوند، بازارسازان باید نظم و انضباط خود را حفظ کنند تا بتوانند معاملات روان را تسهیل کنند.

  ایجاد بازار نشان دهنده تمایل به خرید و فروش اوراق بهادار مجموعه معینی از شرکت ها به شرکت های کارگزار-معامله ای است که اعضای آن بورس هستند.

  چگونه سازندگان بازار سود کسب می کنند

  بازارسازان برای ریسک نگهداری دارایی ها جبران می شوند، زیرا ممکن است پس از خرید اوراق بهادار از فروشنده و قبل از فروختن آن به خریدار، شاهد کاهش ارزش آن باشند.

  در نتیجه، آنها معمولاً اسپرد فوق الذکر را روی هر اوراق بهاداری که پوشش می دهند، شارژ می کنند. به عنوان مثال، وقتی سرمایه‌گذار با استفاده از یک شرکت کارگزاری آنلاین، سهامی را جستجو می‌کند، ممکن است قیمت پیشنهادی 100 دلار و قیمت درخواستی 100.05 دلار را مشاهده کند. این بدان معناست که کارگزار سهام را به قیمت 100 دلار خریداری می کند، سپس آن را به قیمت 100.05 دلار به خریداران احتمالی می فروشد. از طریق معاملات با حجم بالا، یک اسپرد کوچک می تواند سود روزانه زیادی را به همراه داشته باشد.

  بازارسازان باید تحت آئین‌نامه‌های بورس معین، که توسط تنظیم‌کننده اوراق بهادار یک کشور، مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) تأیید شده است، فعالیت کنند. حقوق و مسئولیت‌های بازارسازان بر اساس مبادله و نوع ابزار مالی که معامله می‌کنند، مانند سهام یا اختیار معامله، متفاوت است.

  بازارسازان در مقابل متخصصان

  بسیاری از صرافی‌ها از سیستمی از سازندگان بازار استفاده می‌کنند، که هر کدام با یکدیگر رقابت می‌کنند تا بهترین پیشنهاد یا پیشنهاد را به منظور برنده شدن در تجارت سفارش‌های وارد شده به دست آورند. اما برخی، مانند بورس نیویورک (NYSE)، در عوض یک سیستم تخصصی دارند. . متخصصان اساساً بازارسازان تنها (و تعیین شده) هستند که انحصار جریان سفارش در یک اوراق بهادار یا اوراق بهادار خاص را دارند. از آنجا که NYSE یک بازار حراج است، پیشنهادات و درخواست ها به صورت رقابتی توسط سرمایه گذاران ارسال می شود.

  متخصص این پیشنهادها را پست می‌کند و از کل بازار می‌خواهد که آنها را به‌موقع و دقیق ببینند و از گزارش آن‌ها اطمینان حاصل کنند. آنها همچنین اطمینان حاصل می کنند که بهترین قیمت همیشه حفظ می شود، تمام معاملات قابل فروش انجام می شود و نظم در کف حفظ می شود.

  متخصص همچنین باید هر روز صبح قیمت باز شدن سهام را تعیین کند که می تواند با قیمت بسته شدن روز قبل بر اساس اخبار و رویدادهای بعد از ساعت کاری متفاوت باشد. متخصص قیمت صحیح بازار را بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می کند.

  نمونه مارکت میکر

  در اینجا یک مثال فرضی برای نشان دادن نحوه تجارت یک بازارساز آورده شده است. فرض کنید یک بازارساز در سهام XYZ وجود دارد. آنها ممکن است قیمتی بین 10.00-10.05 دلار، 100×500 ارائه دهند. این بدان معنی است که آنها برای 100 سهم به قیمت 10.00 دلار پیشنهاد می دهند (آنها می خرند) و همچنین 500 سهم را با قیمت 10.05 دلار پیشنهاد می کنند (فروش می کنند). سپس سایر فعالان بازار ممکن است از MM با 10.05 دلار خرید کنند (پیشنهاد را بالا ببرند) یا با قیمت 10.00 دلار به آنها بفروشند (به قیمت پیشنهادی اقدام کنند).

  بازارسازان چه کسانی هستند و چه کار می کنند؟

  یک بازارساز با ارائه خدمات معاملاتی برای سرمایه گذاران و افزایش نقدینگی در بازار در بازار اوراق بهادار مشارکت می کند. آنها به طور خاص پیشنهادات و پیشنهاداتی را برای یک اوراق بهادار خاص علاوه بر اندازه بازار آن ارائه می دهند. بازارسازان معمولاً برای کارگزاری‌های بزرگ کار می‌کنند که از تفاوت بین قیمت پیشنهادی و تقاضا سود می‌برند.

  سازندگان بازار چگونه کار می کنند؟

  تعدادی از بازارسازان در بورس اوراق بهادار برای جذب کسب و کار سرمایه گذاران از طریق تنظیم رقابتی ترین پیشنهادات پیشنهادی و درخواستی با یکدیگر فعالیت و رقابت می کنند. در برخی موارد، صرافی هایی مانند NYSE از یک سیستم تخصصی استفاده می کنند که در آن یک متخصص تنها بازارساز است که همه پیشنهادات و درخواست هایی را که برای بازار قابل مشاهده است ارائه می دهد. یک فرآیند تخصصی انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که تمام معاملات قابل بازار با قیمت منصفانه و به موقع انجام می شوند.

  بازارسازان چگونه سود کسب می کنند؟

  بازارسازان از طریق اسپرد بین قیمت پیشنهادی و پیشنهادی اوراق بهادار سود کسب می کنند. از آنجایی که بازارسازان ریسک پوشش یک اوراق بهادار معین را متحمل می شوند که ممکن است قیمت آن کاهش یابد، این ریسک نگهداری دارایی ها جبران می شود. به عنوان مثال، سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که می‌بیند سهام اپل دارای قیمت پیشنهادی 50 دلار و قیمت پیشنهادی 50.10 دلار است. این بدان معناست که بازارساز سهام اپل را به قیمت 50 دلار خریداری کرده و آنها را به قیمت 50.10 دلار می فروشد و سود 0.10 دلاری کسب می کند.