جلسه شانزدهم: آموزش باز کردن معامله در فارکس
باز کردن معامله در فارکس آسان است، اما ما سعی کردیم به صورت کامل در اموزش رایگان فارکس هر آنچه که شما نیاز دارید را به شما آموزش دهیم پس این بخش هم مهم است و باید آن را یاد بگیرید تا بتوانید معامله باز کنید..
همانطور می دانید، می توانید از متاتریدر، معاملات و تحلیل های خود را انجام دهید، در اینجا ما چند روش مختلف برای باز کردن معامله در فارکس را به شما آموزش می دهیم. در آموزش باز کردن معامله در فارکس ما به شما درباره اینکه چه حجمی می گذاریم، چطور معامله باز کنیم و… توضیح داده ایم.
روش اول: باز کردن معامله در فارکس به دکمه New Order
یکی از روش هایی که میتوایند معاملات خود را باز کنید و قرار است در این بخش از آموزش باز کردن معامله در فارکس به شما توضیح دهیم، استفاده از دکمه New Order در متاتریدر است.
برای انجام این کار روی دکمه New Order در منوی بالای متاتریدر بزنید و یک پنجره براتون باز خواهد شد.
در قسمت Symbol می توایند جفت ارزی که میخواهید در آن معامله خود را باز کنید انتخاب میکنید. به این نکته توجه داشته باشید که اگر روی جفت ارز مورد نظر باشید نیازی نیست Symbol رو تغییر دهید.
در بخش بعدی Volume را مشاهده میکند که شما میتوایند لات ورودی خود را در این قسمت تنظیم کنید. اگر این گزینه 1.00 باشد یعنی با 1 لات ما وارد پوزیشن می شویم. گزینه های دیگری هم دارد مثل 2.00، 0.01 و.. که میتوانید هر کدام که مدنظرتون هست رو انتخاب کنید.
توجه کنید که لات ورودی خود را باید با توجه به مدیریت سرمایه و مارجین انتخاب کنید.
Stop Loss و Take Profit
تا اینجا آموزش باز کردن معامله در فارکس روش اول رو یاد گرفتیم.
این قسمت مهم است چون درباره SL و TP میخواهیم صحبت کنیم.
Stop Loss یا SL که شما باید حد ضرر خود را تنظیم کنید. این گزینه با توجه به تحلیلی که انجام دادید تنظیم می شود.
Take Profit یا TP که شما باید حد سود خود را مشخص کنید که مثلا اگر به این نقطه رسید و من سود کردم معامله را ببند.
قسمت بعدی Comment هست که افرادی که تازه وارد این بازار شدند یا حتی کسانی که سال هاست ترید میکنند به این موضوع توجه نمی کنند. اما شما باید به این موضوع دقت کنید، در قسمت Comment شما باید بنویسید به چه علت شما این پوزیشن را باز کردید تا اگر شما ضرر کردید و پوزیشن روی سود بسته نشد ببینید به چه دلیل این پوزیشن را گرفتید و دلیل ضرر کردن چی بوده و آن را اصلاح کنید.
دفترچه ترید را فراموش نکنید چون خیلی بهتون کمک میکنه. دلایل باز کردن پوزیشن هم میتوانید در دفترچه ترید خود بنویسید.
در قسمت type شما معامله بدون Stop Loss میتوانید نوع باز کردن معامله را مشخص کنید. به صورت پیش فرض در لحظه برای شما پوزیشن را باز میکند و شما میتوانید آن را تغییر دهید. اما ما پیشنهاد میکنیم این گزینه رو تغییر ندهید.
روش دوم: استفاده از Sell Limit و Buy Limit
روش دیگری که میتوانید معامله خود را باز کنید با استفاده از sell limit و buy limit هست.
در این روش به عنوان مثال ما یک معامله باز Buy داریم و روندی که تحلیل کردیم درست است، حالا میخواهیم بگیم که وقتی TP ما را زد یک پوزیشن دیگه باز کن و ایندفه Sell بزن. خب اگر بخواهیم این کار رو به صورت اتوماتیک انجام بدیم باید چیکار کنیم؟
دوباره از قسمت منوی بالا متاتریدر ما New Order رو کلیک میکنیم و بعد همه موارد را وارد میکنیم مثل tp ، sl و… اما در قسمت Type ما باید Pending Order را انتخاب کنیم. بعد از اینکه این گزینه رو انتخاب کردیم یکسری گزینه ها برای ما باز میشه که دوباره ما در اینجا type رو مشاهده میکنیم و آن را بسته به نیاز خود تغییر میدیم که میخواییم Sell limit باشه یا Buy limit.
در قسمت بعدی at price رو میخواد که ما باید tp یا sl معامله قبلی که باز کردیم را وارد کنیم.
به این شکل شما میتوانید معامله ای باز کنید که وقتی معامله قبلی تموم شد و در ادامه همان معامله تحلیل دیگری دارید آن را برای شما باز کند.
روش دوم در آموزش باز کردن معامله در فارکس را هم یاد گرفتیم.
روش سوم: استفاده از Sell Stop و Buy Stop
این روش کمی شبیه روش قبل است. در این روش شما میخواهید معامله ای باز کنید و تحلیل کردید بازار تا یک نقطه میره اما ممکنه بالاتر یا پایین تر هم بره و در اینجا با به Buy Stop یا Sell Stop نیاز داریم که بگم وقتی TP یا SL ما زده شد باز هم بازار به همان روندش ادامه میده و ممکنه بالاتر یا پایین تر هم بره.
برای این کار شما دوباره روی New Order میزنید و تمامی اطلاعات را وارد میکنید. در قسمت Type گزینه Pending Order رو انتخاب میکنید تا گزینه های بیشتر به شما نمایش داده شود. وقتی که گزینه های بیشتر باز شد در قسمت Type باید Buy Stop یا Sell Stop را انتخاب کنید و در قسمت at price شما tp یا sl معامله قبلی یا اصلی خود را وارد میکنید. و در آخر هم place را میزنید.
برای درک بهتر این مثال ها شما باید ویدیویی که در بالا گذاشتیم ببنید.
این هم از روش آخر آموزش باز کردن معامله در فارکس .
نتیجه گیری
همانطور که یاد گرفتید شما به 3 روش میتوانید معاملات خود را باز کنید و از آنها استفاده کنید.
باز هم تکرار میکنیم که ویدیو را برای درک بیشتر تماشا کنید و نظرات خود را در رابطه با ” آموزش باز کردن معامله در فارکس ” برای ما منتشر کنید.
اردر حد ضرر (stop loss) در فارکس چیست؟
از اردر حد ضرر (stop loss) زمانی در بروکر Forex استفاده می شود که بخواهید یک معامله پس از رسیدن به یک قیمت خاص بسته شود. به عبارت دیگر، از اردر حد ضرر به منظور کاهش ضرر معامله گر در یک پوزیشن معاملاتی باز استفاده می شود. این ابزار زمانی مفید است که برای نظارت بازار در مقابل کامپیوتر تان حضور نداشته باشید. این مقاله به ضرورت حد ضرر، نحوه ی تنظیم و همچنین چگونگی محاسبه ی آن می پردازد.
چرا استفاده از حد ضرر (stop- loss) در تجارت Forex بسیار مهم است؟
اولین سؤال منطقی برای پاسخ دادن این معامله بدون Stop Loss است که – حد ضرر در Forex نشان دهنده ی چیست؟ به طور خلاصه، حد ضرر اردری است که با بروکر به منظور کاهش ضرر سرمایه گذار در یک پوزیشن اجرا می شود. اردر حد ضرر را می توان در پوزیشن های خرید (Long) و فروش (Short) قرار داد.
اردر حد ضرر احساسات معامله بدون Stop Loss تأثیر گذار بر تصمیمات تجاری را حذف می کند . این به ویژه زمانی مفید است که فرد نمی تواند بر پوزیشن نظارت کند. حد ضرر در Forex به دلایل بسیاری اهمیت دارد، اما دلیل ساده ای وجود دارد که در اینجا شایان ذکر است – هیچ کس نمی تواند آینده بازار Forex را به طور دقیق پیش بینی کند. مهم نیست که تنظیمات تجاری تا چه اندازه قدرتمند است یا تا چه حد اطلاعات به یک ترند خاص اشاره دارد.
قیمت های آینده در بازار ناشناخته بوده و هر معامله ورودی یک ریسک است. معامله گران Forex ممکن است در نیمی از موارد با بیشتر جفت ارزها موفق شوند، اما به دلیل مدیریت پول بسیار ضعیف هم چنان متحمل ضرر مالی شوند. مدیریت پول نادرست منجر به پیامدهای ناخوشایند می شود. برای جلوگیری از آن، فرد باید نحوه ی محاسبه و قرار دادن حد ضرر در تجارت Forex را بداند.
نحوه ی تعیین اردر حد ضرر (stop- loss):
معامله گران Forex می توانند با انتظار تخصیص حد ضرر – و نه حرکت دادن و تغییر حد تا زمانی که معامله به قیمت توقف برسد – در یک قیمت ثابت حد ضرر را تعیین کنند. به علاوه، راحتی این مکانیسم توقف به دلیل سادگی آن است.
اردر حد ضرر توسط معامله گران به منظور کاهش ریسک یا حفظ بخشی از سود موجود در یک پوزیشن تجاری اجرا می شود. هر گاه معامله ای انجام می شود، اردر حد ضرر به عنوان یک گزینه در پلتفرم متاتریدر ارائه شده و می توان آن را در هر زمان تغییر داد.
معامله گران معمولاً اردر حد ضرر را در هنگام معامله بدون Stop Loss شروع معاملات اجرا می کنند. در ابتدا از اردر حد ضرر به منظور تعیین محدودیت برای ضرر احتمالی در یک معامله استفاده می شود؛ به عنوان مثال، یک معامله گر Forex ممکن است اردر خرید EUR/USD در 1.1500 را به همراه اردر حد ضرر در 1.1485 اجرا کند. این ریسک ضرر معامله گر را در معامله به 15 پیپ محدود می کند.
اردر حد ضرر ابزار مدیریت پول بسیار مهمی برای معامله گران است.
زمانی که یک معامله سود دهی متوسطی دارد معامله گر معمولاً اردر حد ضرر را تغییر داده و آن را به پوزیشنی حرکت می دهد که در آن بخشی از سود معامله حفظ شود. در ادامه مثال قبل، فرض کنید که پس از خریدن EUR/USD در 1.1500 ، قیمت به مقدار 1.1600 بالا برود . در این زمان، معامله گر ممکن است اردر حد ضرر خود را به 1.1540 بالا ببرد تا به طور تقریبی نیمی از سود موجود را در صورت روند نزولی بازار حفظ کند .
گاهی معامله گران از اردر Trailing Stop استفاده می کنند تا به طور خودکار اردر حد ضرر خود را با توجه به افزایش قیمت بازار به سطح بالاتری افزایش دهند. می توانید به راحتی اردر Trailing Stop را در متاتریدر تنظیم کنید. کافی است که مقدار پیپ یا دلاری که می خواهید حد ضرر در پشت بازار صعودی حرکت کند را تعیین کنید. همچنان با استفاده از مثال EUR/USD، اگر معامله گر یک اردر Trailing Stop تعداد 50 پیپ تعیین کند، زمانی که بازار به 1.1600 برسد، حد ضرر به صورت خودکار به 1.1550 تغییر خواهد کرد. اگر بازار پس از آن به 1.1620 برسد، حد ضرر به 1.1570 افزایش خواهد یافت.
اردر Trailing Stop همگام با حرکت معاملات به نفع معامله گر حرکت می کند تا ریسک اشتباه در یک معامله را کاهش دهد. درباره Trailing Stop در Forex بیشتر بدانید.
محاسبه قراردادن حد ضرر (stop- loss)
اجرای حد ضرر را می توانید به 2 روش محاسبه کنید: برحسب پیپ های تحت ریسک و دلارهای تحت ریسک
دلارهای تحت ریسک اطلاعات مهم تری به دست می دهند زیرا با این روش مبلغی از موجودی حساب که در معامله تحت ریسک است را به شما نشان می دهد. برای محاسبه مقدار دلارهای تحت ریسک باید مقدار پیپ های تحت ریسک و همچنین اندازه پوزیشن خود را بدانید.
برای مثال EUR/USD شما 5 پیپ ریسک می کنید و اگر یک پوزیشن 5 میکرولات داشته باشید محاسبه دلار تحت ریسک به این ترتیب خواهد بود:
پیپ های تحت ریسک x ارزش پیپ x اندازه پوزیشن (اندازه لات)
در معرض ریسک 6x$1×5 = $30
پیپ های تحت ریسک هم مهم هستند اما بهتر است از آن به عنوان اطلاعات کمکی استفاده شود. به عنوان مثال، اگر توقف شما در X و معامله ورودی تان در y قرار داشته باشد محاسبه تفاوت به شرح زیر خواهد بود:
Y منهای X = پیپ های تحت ریسک
اگر جفت ارز EUR/USD را در 1.569 با حد ضرر 1.575 بفروشید در این صورت در هر لات 6 پیپ تحت ریسک خواهید داشت.
این در صورتی به شما کمک می کند که بخواهید به کسی نشان بدهید اردرهای شما در کجا قرار دارند و فاصله حد ضرر تا قیمت ورودی تان چقدر است.
ریسک حساب تان را کنترل کنید
دلارهای تحت ریسک باید تنها بخشی از کل موجودی حساب تجاری تان باشد. به طور معمول، مبلغ تحت ریسک باید کمتر از 2 درصد و به طور مطلوب کمتر از 1 درصد از موجودی حساب تان باشد.
به عنوان مثال، اگر یک معامله گر Forex یک اردر حد ضرر 6 پیپ قرار دهد و 5 میکرولات معامله کند این امر معامله را 30 دلار در معرض ریسک قرار می هد. حالا اگر بخواهد 1 درصد ریسک کند، برای ریسک 30 دلار در یک معامله به چه میزان موجودی احتیاج دارد؟ به این ترتیب به 3000$ = 100×30 موجودی نیاز دارد. برای ریسک 30 دلار، معامله گر حداقل به 3000 دلار موجودی نیاز دارد تا ریسک حساب را به حداقل برساند.
از این طریق می توانید به سرعت محاسبه کنید که برای هر معامله چقدر ریسک خواهید کرد. اگر موجودی حساب تان 5000 دلار باشد به این ترتیب ($5000/100= $50) در هر معامله می توانید 50 دلار ریسک کنید. اگر موجودی حساب تان 30000 دلار باشد می توانید تا سقف 300 دلار در هر معامله ریسک کنید، اما ممکن است بخواهید کمتر از آن ریسک کنید.
کلام آخر درباره حد ضرر
همیشه از حد ضرر استفاده کرده و برای تعیین موقعیت مناسب برای اردر حد ضرر استراتژی تان را بررسی کنید. بسته به استراتژی، ممکن است پیپ تحت ریسک تان در هر معامله متفاوت باشد. دلیل آن این است که حد ضرر باید به صورت استراتژیک برای هر معامله تعیین شود.
حد ضرر تنها در صورتی باید اعمال شود که پیش بینی شما در رابطه با جهت بازار نادرست باشد. باید پیپ های تحت ریسک خود را در هر معامله بدانید زیرا به این ترتیب می توانید دلارهای تحت ریسک را محاسبه کنید. این امر در هدایت معاملات آتی شما بسیار مهم است. دلارهای تحت ریسک شما به طور مطلوب باید کمتر از 2 درصد موجودی تجاری تان باشد تا حتی ضررهای پی در پی هم حساب تان را به طور کلی خالی نکند.
تریل استاپ یا جابجایی حد ضرر
تریل استاپ یا جابجایی حد ضرر در سال‌های اخیر به دلیل جذابیت ایجاد شده در بازار بورس ایران تعداد سرمایه گذاران بسیار بیش از پیش شده است. طبیعی است که تمامی سرمایه گذاران از دانش کافی در مورد سرمایه‌گذاری در بورس آگاهی نداشته و تنها با استفاده از اطلاعات دیگران اقدام به سرمایه گذاری میکنند. هر چند دانش سرمایه گذاری در بورس پیچیده بوده و نیاز به مطالعه فراوانی برای تسلط کامل دارد، اما به عنوان یک سرمایه گذار مبتدی لازم است با اصطلاحات اولیه این بازار آشنا شده تا بتوانید در این بازار نقش فعالی داشته باشید.
بیشتر بخوانید: نکاتی در مورد سرمایه گذاری در بورس
تعیین حد ضرر چیست؟
یکی از ابتدایی‌ترین اصطلاحات رایج در بورس تعیین حد ضرر است که آشنایی با مفهوم آن برای هر فرد سرمایه گذار الزامی است. تعیین حد ضرر در معاملات در واقع یک ابزار به منظور کنترل معاملات باز است که میزان سود و ضرر هر معامله را تا رسیدن به راندمان قابل قبول برای سرمایه‌گذار مشخص میکند. هدف نهایی از تعیین حد ضرر در هر معامله گسترده کردن دامنه سوددهی در معامله است.
اگه نمیدونید حدضرر چیه حتما این پادکست رو گوش کنید
یکی از مهم‌ترین مشکلات سهامداران معامله بدون Stop Loss توانایی فروش به موقع سهام خریداری شده است. خرید سهام یکی از آسانترین معاملات موجود در سطح دنیا است. کافی است شما به اندازه توان سرمایه در اختیار داشته باشید و یک سهام قابل قبول و سود ده را در بازار بورس شناسایی کرده و در اولین فرصت تنها با چند کلیک اقدام به خرید آن کنید. اما مسئله مهم در این زمان آگاهی از زمان فروش سهام خریداری شده است. یک سهامدار موفق باید بداند که سهام‌هایی را که در اختیار دارد در چه زمانی به فروش برساند که با بالاترین میزان سوددهی و حداقل ضرر همراه باشد.
روند رشد سهام چگونه است؟
هر سهامی که در بازار بورس قرار میگیرد طی یک روند کاهشی افزایشی ممتد اقدام به رشد کرده و تا حد توان بازار پیش میرود. سهامداران بازار بورس همگی دارای یک استراتژی واحد در این زمینه نبوده و دارای اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت در زمینه نگهداری سهام خود هستند. طبیعی است هر یک از این افراد به میزان معینی از سود راضی بوده و پس از آن اقدام به فروش سهام خود خواهند کرد. سهام‌ها در هنگام عرضه ابتدا با یک روند رشد روبرو شده و تا میزان معینی سوددهی میکنند. پس از آن سهام به نقطه مقاومت خود رسیده و ممکن است در هنگام اصلاح با اندکی ضرر همراه باشد. در صورتی که سهام مورد نظر نقطه مقاومت خود را رد کند آنگاه به رشد خود ادامه داده و به نقطه مقاومت بعدی میرسد.
در هر کدام از این مراحل سهام مقدار معینی سود و زیان را به همراه داشته و سهامداران تصمیم میگیرند که در چه زمانی سهام خود را به فروش برسانند که دچار کمترین زیاد و بیشترین سود شوند. آگاهی از حد ضرر به معنی یافتن بهترین نقطه برای فروش است تا سهامداران بتواند بیشترین سود را در کمترین ضرر داشته باشد. این شیوه شناخت رفتار سهام برای سرمایه گذاران میان مدت و بلند مدت به دلیل نادیده گرفتن نوسانات مقطعی بسیار مناسب است.
منظور از تعیین حد ضرر چیست؟
فرد سهامدار با توجه به استراتژی موردنظر خود ممکن است در هر نقطه از مقاومت سهام اقدام به فروش سهام خود کند. فروش سهام در هر نقطه به معنی صرف‌نظر کردن از سود بیشتر است. لذا سهامداران میان مدت و بلند به دنبال راه حل‌هایی هستند که تا زمانی که سهام امکان سوددهی دارد سهام خود را حفظ کرده و درست در نقطه ضرر اقدام به فروش سهام خود کنند. یکی از بهترین راه حلها در این زمینه شناخت حد ضرر سهام است. حد ضرر یک معیار بسیار کوچک در معاملات بورس است که تغییرات بسیار بزرگی با خود به همراه دارد.
تعیین حد ضرر هر سهام نیاز به تجربه و دانش بازار بورس دارد و با استفاده از تحلیل تکنیکال امکانپذیر است. برای تعیین حد ضرر هیچ‌گونه قاعده و قانون مشخصی وجود ندارد و تعیین اندازه آن به ریسک پذیری فرد سهامدار بستگی دارد. ممکن است حد ضرر برای یک سرمایه‌گذار میان مدت به عنوان مقاومت یک سرمایه‌گذار بلند مدت محسوب شود، بر این اساس حد ضرر هر فرد بر اساس استراتژی شخصی وی تعیین میشود.
منظور از حد ضرر در معاملات بورس این است که سهام تا اندازه توان مقاومت‌های پیش روی خود را شکسته و به انتهای سود دهی خود رسیده است. میزان سوددهی برای هر فرد متفاوت است. در صورت شناخت حد ضرر یک سهم میتوان به موقع اقدام به معامله کرده و در صف فروش سهم گرفتار نشد. هرچقدر یک سهم در صف فروش قرار بگیرد دچار کاهش سود شده که به نوبه خود یک نوع ضرر محسوب میشود. در واقع تعیین حد ضرر و عمل به آن به معنی دست یافتن به بیشترین میزان سود ممکن است.
تریل استاپ چیست؟
اما اصطلاحی که به دنبال تعیین حد ضرر در معاملات بورس پیش میآید تریل استاپ trailing stop است. این اصطلاح به معنی جابجا کردن حد ضرر معامله است. زمانی که یک سهام در بازار بورس ارائه میشود نقطه اوج و میزان سوددهی آن به طور قطعی مشخص نبوده و تا میزان زیادی به رفتار سهامداران بستگی دارد. گاهی اوقات ممکن است در ابتدای خرید سهام شما یک حد ضرر برای سهام خود تعریف کرده باشید که سهام آن را گذرانده و به سوددهی بیشتری برسد. در این زمان رفتار صحیح سهامدار این است که با توجه به افزایش قیمت سهام حد ضرر آن را نیز جابجا کند و بدون استراتژی اقدام به معامله نکند.
تریل استاپ یا جابجایی حد ضرر در واقع یک روش سهامداری است که با کمک آن میتوان تا بالاترین نقطه سوددهی سهام با آن همراه بوده و بیشترین میزان سود را از آن دریافت کرد. این حرکت به این معنی است که هر چقدر معامله سهام موردنظر در بازار بورس به سمت سود بیشتر برود باید حد ضرر آن نیز بیشتر شده و به موازات افزایش سود آن جابجا بشود.
اجرای جابجایی حد ضرر در معاملات و یا به اصطلاحی تریل کردن آن دارای قواعد مخصوص به خود است. هر سهمی در معاملات خود با امواج صعودی و نزولی کوچکی همراه است. زمانی که یک سهم بعد از یک موجود صعودی بلند و سوددهی زیاد به یک روند اصلاحی و یک موج نزولی کوچک رسید میتوان حد ضرر را در زیر اصلاح مورد نظر قرار داد. انجام این کار را به صورت خودکار نیز میتوان در معاملات قرار داد. به طور مثال اگر حد ضرر 20 پیپ تعیین شود به معنای این است که اگر قیمت 20 پیپ در جهت موافق معامله حرکت کرد حد ضرر 20 پیپ حرکت میکند و به دنبال قیمت معامله بدون Stop Loss کشیده میشود.
به این مثال توجه کنید:
به یک مثال در مورد تریل استاپ یا جابجایی حد ضررتوجه کنید، فرض کنید شما حد ضرر یک سهام را 250 تومان در نظر گرفته باشید، سهام خریداری شده و روند رشد خود را در پیش میگیرد و سهم اولیه خریداری شده شما به قیمت معامله بدون Stop Loss 230 تومان ناگهان با رفتار سهامداران به 330 تومان افزایش پیدا میکند.
در این زمان طبیعی است که حد ضرر 250 تومان برای این قیمت جدید بی فایده بوده و شما نیازمند تعریف یک حد ضرر جدید هستید. حال شما باید حد ضرر خود را 330 تومان در نظر بگیرد. سهام به روند رشد خود ادامه داده و سیر صعودی در پیش میگیرد و تا 400 تومان پیش میرود در این مرحله حد ضرر جدید حداقل باید 370 تومان در نظر گرفته شود. ممکن است در اثر نوسانات بازار ناگهان قیمت سهام با رشد جدی روبرو شده و به 900 تومان برسد، در این حالت شما دارای سود قابل توجهی شدهاید و لازم است جوانب احتیاط را رعایت کرده و دچار ضرر نشوید به همین دلیل حد ضرر خود را بر روی رقم 780 تومان در نظر گرفته و منتظر زمان معامله خود میشوید تا بتوانید بالاترین میزان سود را در معامله کسب کنید.
یافتن این نقاط و تعیین آنها برای شناخت بهترین زمان معامله تنها با تجربه و آموزش تحلیل تکنیکال در بورس امکان پذیر است. در این صورت سهامداری برای شما تبدیل به یک مهارت و بازی شده و از انجام آن نهایت لذت را خواهید برد. با تعیین حد ضرر و پایبند بودن به آن شما میتوانید با استراتژی در معاملات پیش رفته و از اتفاقات پیش آمده در بورس غافلگیر نشوید.
تفاوت Buy Stop و Buy Limit چیست؟
در این مقاله به بررسی تفاوت سفارش های Buy Stop و Buy Limit می پردازیم.
گستردگی بازار ارزهای دیجیتال باعث شده است امکانات متنوعی از سوی ارائه کنندگان خدمات در اختیار کاربران قرار گیرد. این خدمات با توجه انواع نیازها و سلیقه های موجود در بازار تنوع می یابد. در این بازار گسترده و در میان امکانات متنوع، برای خرید و فروش رمزارزها راه های مختلفی وجود دارد. یکی از محبوب ترین و گسترده ترین ابزارهای خرید و فروش رمزارزها، صرافی ها هستند.
صرافی ها انواع مختلفی از سفارش های خرید و فروش را برای انجام معاملات در اختیار کاربران قرار می دهند که یادگیری آن ها برای معامله گران ضروری است.
در بازار ارزهای دیجیتال همه چیز بر روی یک عمل ساده بنا شده است: خرید و فروش رمزارزها. اما همین عمل ساده در بازاری به گستردگی جهان و با صدها میلیون کاربر با افکار و سلیقه های مختلف پیچیدگی های خاصی پیدا می کند. صرافی ها با توجه به ماهیت پرنوسان رمزارزها و شبانه روزی بودن معاملات رمزارزی، بسته به سیاست خود و نیاز کاربرانشان امکانات ویژه ای برای معامله گران فراهم می کنند.
همه امکانات صرافی ها نیز در نهایت به همان عمل خرید و فروش برمی گردد که براساس سفارش معامله گران انجام می پذیرد. اما برای تامین نیازهای معامله گران، قابلیت های خاصی به امکان سفارش دهی خرید و فروش افزوده شده است.
معامله گران، به ویژه کسانی که معاملات متعدد روزانه انجام می دهند، باید با این قابلیت ها و مفاهیمی که برای کار به آن ها نیاز است به صورت کامل آشنایی داشته باشند تا دچار زیان نگردند؛ چراکه هر یک از این قابلیت ها و مفاهیم سفارش خرید و فروش در وضعیت خاصی از بازار و برای هدف ویژه ای استفاده می شود.
انواع سفارش ها
در یک دسته بندی کلی، همه سفارش های خرید و فروش را می توان به دو نوع تقسیم کرد. سفارش های بازار (Market Order) و سفارش های مشروط. سفارش های بازار در واقع ساده ترین نوع معامله است. در این نوع سفارش، معامله گر سفارش خرید یا فروش یک رمزارز خاص را ثبت می کند و صرافی در همان لحظه بهترین گزینه موجود را براساس آخرین قیمت معامله شده آن رمزارز انجام می دهد.
این نوع سفارش ها بیشتر زمانی کاربرد دارد که معامله گر شخصا در حال رصد بازار و بررسی نمودارها است و زمانی که ورود به بازار یا خروج از آن را تشخیص می دهد، فورا اقدام به انجام معامله می کند. یکی دیگر از کاربردهای این روش زمانی است که کسی قصد سرمایه گذاری طولانی مدت، مثلا چند ماهه یا حتی چند ساله دارد، و نوسانات کوتاه مدت برای او اهمیتی ندارد.
اما گاهی اوقات معامله گران پرکار به دلیل شرایط خاصی نیاز به ثبت سفارش های مشروط پیدا می کنند. بازار رمزارزها یک بازار شبانه روزی است و زمانی که معامله گر در خواب است، ممکن است دارایی رمزارزی او ناگهان دهها درصد سقوط کند. همچنین گاهی ممکن است معامله گران به دلیل مسافرت یا تعطیلات امکان رصد بازار را نداشته باشند.
در چنین مواقعی، معامله گران برای اینکه از کسب سود افزایش قیمت عقب نمانند و یا در سقوط های ناگهانی دچار زیان های جبران ناپذیر نگردند، اقدام به ثبت سفارش های مشروط می کنند.
سفارش های استاپ و لیمیت
سفارش های مشروط نیز به نوبه خود دو دسته بندی کلی دارند: استاپ و لیمیت. سفارش های استاپ به این صورت است که معامله گر قیمت خاصی را به عنوان قیمت استاپ تعیین می کند. وقتی رمزارز مورد نظر به آن قیمت رسید، سفارش استاپ فعال و تبدیل به یک سفارش بازار می شود. بیشترین کاربرد این نوع سفارش، برای جلوگیری از ضرر بیشتر است.
سفارش لیمیت نیز به این صورت است که معامله گر یک قیمت را برای محدود کردن سفارش خود تعیین می کند.
سفارش زمانی اجرا می شود که رمزارز مورد نظر به قیمت تعیین شده و یا قیمتی بهتر از آن رسیده باشد. اگر سفارش خرید باشد، وقتی اجرا می شود که قیمت رمزارز مساوی یا کمتر قیمت لیمیت باشد. اما اگر سفارش فروش باشد، وقتی اجرا می شود که قیمت رمزارز مساوی یا بیشتر از قیمت لیمیت باشد.
سفارش های لیمیت و استاپ دو تفاوت اساسی دارد. تفاوت اول این است که سفارش های استاپ در دفتر سفارشات صرافی قابل مشاهده نیست تا زمانی که رمزارز مورد نظر به قیمت تعیین شده برسد. آنگاه این سفارش فعال شده و در دفتر سفارشات مشاهده می شود. اما سفارش های لیمیت از لحظه ای که ثبت می شود به عنوان سفارش فعال وارد دفتر سفارشات شده و قابل مشاهده است.
تفاوت دوم این است که سفارش استاپ از یک قیمت تعیین شده برای فعال شدن سفارش استفاده می کند. یعنی وقتی رمزارز به قیمت تعیین شده رسید، این سفارش به عنوان سفارش بازار فعال می شود. اما در سفارش لیمیت، یک قیمت به عنوان حداقل قیمت مطلوب تعیین می گردد. یعنی وقتی رمزارز به آن قیمت یا بهتر از آن رسید سفارش انجام می شود.
انواع سفارش های خرید
با توضیحاتی که در بالا گفته شد، درک تفاوت سفارش های Buy Stop و Buy Limit آسان تر می شود. برای درک بهتر مطلب باید به هدف سفارش خرید نیز توجه داشت. اساسا خرید رمزارز با هدف کسب سود انجام می گیرد. یعنی معامله گر یک رمزارز را خریداری می کند تا در قیمت بالاتر بفروشد و از تفاوت قیمت خرید و قیمت فروش سود کند.
با این توصیف، روند بازار در تعیین قیمت خرید بسیار موثر است. یعنی اگر بازار رو به صعود باشد، نوع خرید معامله گر به یک شکل خواهد بود، وقتی بازار نزولی باشد به شکلی دیگر. معامله گران برای تشخیص صعودی یا نزولی بودن بازار از سطوح مقاومت و حمایت استفاده می کنند.
به این معنی که اگر قیمت از سطح مقاومت بالاتر رود، احتمالا بازار در حال صعود و تبدیل به بازار گاوی است. اما اگر قیمت از سطح حمایت افت کرد، به این معنا است که احتمالا بازار نزولی و وارد وضعیت خرسی می شود.
درک این مسئله در سفارش های استاپ و لیمیت که بیشتر توسط معامله گران حرفه ای استفاده می شود، بسیار مهم است. چرا که اساسا این نوع سفارش ها برای عقب نماندن از بازار، جلوگیری از زیان و یا جا نماندن از کسب سود بیشتر طراحی شده است.
تفاوت Buy Stop و Buy Limit
تفاوت این دو نوع سفارش در این است که سفارش Buy Stop در حالت عادی فعال نیست، اما وقتی قیمت به میزان تعیین شده توسط معامله گر رسید، سفارش فعال شده و در اولین معامله قابل دسترس انجام می شود.
سفارش Buy Limit نیز به این شکل است که وقتی معامله گر قیمت لیمیت مورد نظر خود را تعیین می کند و سفارش ثبت می شود، از همان لحظه این سفارش فعال است. وقتی قیمت رمزارز به قیمت مورد نظر یا کمتر از آن رسید، معامله انجام می شود.
یک تفاوت مهم در این دو نوع سفارش این است که در سفارش استاپ ممکن است قیمتی که معامله در آن انجام می شود بالاتر از قیمت استاپ باشد. علت این مسئله این است که قیمت استاپ در واقع فعال کننده سفارش است. یعنی وقتی رمزارز موردنظر به قیمت تعیین شده رسید، سفارش به عنوان سفارش بازار فعال می شود.
ممکن است از لحظه فعال شدن سفارش Buy Stop تا لحظه انجام آن، قیمت رمزارز موردنظر کمی بالاتر رود.
اما سفارش Buy Limit مشروط به این است که قیمت رمزارز در سطح تعیین شده یا پایین تر از آن باشد. یعنی وقتی قیمت ارز دیجیتال موردنظر به سطح تعیین شده یا پایین تر از آن افت کرد، آنگاه معامله انجام می شود و در غیر این صورت انجام نخواهد شد.
تفاوت دیگر این دو سفارش در وضعیت بازار است. سفارش Buy Stop زمانی استفاده می شود که احتمال صعودی شدن بازار وجود دارد. معامله گر یک سطح مقاومت در نظر دارد و معتقد است که اگر قیمت رمزارز مورد نظر بتواند آن سطح را شکسته و بالاتر برود، احتمالا تا قیمت خاصی نیز افزایش خواهد معامله بدون Stop Loss یافت.
به عنوان مثال، رمزارز X اکنون در سطح قیمتی 50 دلار است، و نظر معامله گر این است که اگر این ارز سطح مقاومت 52 دلار را بشکند، تا 65 دلار بالا خواهد رفت. آنگاه معامله گر یک سفارش Buy Stop تنظیم می کند که قیمت استاپ در آن 52 دلار است. اگر قیمت بالاتر از 52 دلار برود، آنگاه سفارش او فعال و اجرا می شود. چنین وضعیتی بیشتر زمانی است که احتمال صعودی بودن بازار بیشتر است و معامله گر نمی خواهد فرصت سود را از دست بدهد.
سفارش Buy Limit نیز زمانی ثبت می شود که احتمال برگشت بازار از حالت نزولی وجود دارد. معامله گر قیمتی را به عنوان لیمیت تعیین می کند و وقتی قیمت رمزارز به آن سطح یا پایین تر از آن رسید، معامله انجام می شود.
نتیجه گیری
سفارش های خرید و فروش رمزارز در صرافی ها به طور کلی دو دسته هستند. سفارش بازار به سفارش هایی گفته می شود که در همان لحظه ثبت، معامله در بهترین قیمت موجود انجام می شود. اما سفارش های محدود وقتی انجام می شود که شرایط قیمتی تعیین شده توسط معامله گر وجود داشته باشد.
سفارش های مشروط دو نوع است. سفارش های لیمیت به این شکل است که معامله گر یک قیمت لیمیت را تعیین می کند و وقتی قیمت رمزارز به آن سطح یا بهتر از آن رسید معامله انجام می شود.
اما سفارش های استاپ به این صورت است که سفارش تنها زمانی فعال می شود که قیمت رمزارز به قیمت استاپ تعیین شده توسط معامله گر رسیده باشد. در این هنگام سفارش فعال شده و مانند سفارش بازار با اولین قیمت موجود انجام می شود.
وقتی معامله گر سفارش Buy Stop ثبت می کند، وقتی قیمت به قیمت استاپ برسد، سفارش فعال شده و اولین پیشنهاد در دسترس که البته ممکن است قیمتش بالاتر از قیمت استاپ باشد، انجام می شود. اما اگر سفارش Buy Limit ثبت شود، وقتی قیمت رمزارز به قیمت لیمیت یا پایین تر از آن برسد معامله انجام می شود.
سفارش Buy Stop بیشتر زمانی انجام می شود که احتمال صعودی شدت و شکست سطح مقاومت وجود دارد.
اما سفارش Buy Limit بیشتر برای مواقعی است که بازار نزولی است و احتمال بازگشت به روند صعودی وجود دارد.
دیدگاه شما