ساختار کسب و کار پلتفرمی

اکنون به توضیح جداگانه هر کدام از این موارد خواهیم پرداخت.

معرفی 7 ابزار برای کسب و کارها در 2022

معمولا مدیران کسب و کار ها اصطلاح «ساعت کافی در روز وجود ندارد» آشنا هستند. یک مدیر روزانه با مسائل و وظایف مهمی مانند ملاقات با مشتریان، تهیه پیش نویس پیشنهادات، پیگیری ایمیل ها و دیگر وظایف مدیریتی مواجه هستند که همین باعث می شود تا زمان کافی برای انجام امور نداشته باشند و همیشه شلوغ و خسته باشند. راه حلی که ساختار کسب و کار پلتفرمی می تواند به مدیران در این مسئله کمک کند، سیستم سازی کسب و کار است. یکی از بخش های سیستم سازی کسب و کار استفاده از ابزار های کسب و کار است. امروزه به دلیل پیشرفت تکنولوژی در نرم افزار ها و اپلیکیشن ها، ابزار های کسب و کار business tools زیادی وجود دارد که به مدیران کمک می کند تا بتوانند کسب و کار خود را به شکل اسان تری مدیریت کرده و کار خود را کم تنش تر کنند.

اما با وجود گزینه های بسیار زیاد از ابزارهای کسب و کارهای مفید، چگونه متوجه می شوید کدام یک برای کسب و کار شما موثرتر هستند؟ در این مقاله از شرکت اقیانوس آبی، ابزارهایی را با شما به اشتراک می‌گذاریم که به آسان‌تر کردن زندگیتان کمک می‌کنند.

به نظر شما چرا سرمایه گذاری در ابزارهای کسب و کارها برای کسب و کار کوچک شما لازم است؟
فناوری و ابزارهای کسب و کار می توانند در زمان شما صرفه جویی کنند و به شما این امکان را می دهد که روی چیزهای مهم تر تمرکز کنید. به جای تلاش برای کارهای دستی و اداری مانند وارد کردن داده ها و صورتحساب، می توانید آن زمان را صرف صحبت با مشتریان فعلی و احتمالی خود، بهبود محصولات و خدمات و سایر تلاش های استراتژیک با هدف رشد کسب و کار خود کنید.

مزایای استفاده از ابزارها در کسب و کار

ابزارهای کسب و کار می توانند در هزینه شما صرفه جویی کنند. به عنوان مثال، یک ابزار CRM و ساختار کسب و کار پلتفرمی نرم افزار حسابداری که تضمین می کنند که هرگز داده‌هایتان را از دست نمی‌دهید یا خرابی ناخواسته‌ای را تجربه نمی‌کنید که منجر به ریزش مشتری یا از دست دادن سود می‌شود.

ابزارهای کسب و کارهای دیجیتال پس از کرونا از الگوی جدیدی پشتیبانی می‌کنند که در آن افراد و مشاغل می‌خواهند تعاملات حضوری را به دلیل نگرانی‌ها و مقررات بهداشتی محدود کنند. ماهیت دیجیتالی برخی از ابزارهای کسب و کارها به افراد این امکان را می‌دهد تا بسیاری از فعالیت‌های «تجاری معمول» خود را از هر مکان و با هر دستگاهی انجام دهند.
از این مثال‌ها، واضح است که انتخاب و استفاده متفکرانه از ابزارهای کسب و کارها برای شرکت شما منطقی به نظر می‌رسد.

10 ابزار کسب و کار حیاتی برای برای همه

1. ابزار مدیریت پروژه

اگر می خواهید چندین توپ را در هوا نگه دارید، نرم افزار مدیریت پروژه عالی است. اساساً، این ابزارهای کسب و کار به شما این امکان را می‌دهند که فعالیت‌ها، قرار ملاقات‌ها و ددلاین های خود را به‌صورت دیجیتالی ردیابی کنید. این ابزارهای کسب و کار می توانند به طور خودکار وظایف و رویدادهای آینده را به شما یادآوری کنند از جمله جزئیاتی مانند زمان برگزاری جلسه بعدی و مکان آن.
علاوه بر این، این ابزار کسب و کار می توانند یادآورهای مشابهی را برای سایر اعضای تیم ارسال کنند تا همه بدانند دقیقاً چه چیزی را تا چه زمانی باید انجام دهند.

Trello

Trello یکی از ابزارهای کسب و کارهای مدیریت پروژه خوب و محبوب است.

مزایای ابزار ترلو

ساختار آسان برای درک: آنها نسخه ای را ارائه می دهند که در آن می توانید تعداد نامحدودی از اعضا را دعوت کرده و به اندازه ای که میخواهید لیست وظایف و پروژه تعریف کنید.
Trello روی هر پلتفرمی کار می کند و سازگار با موبایل است.

معایب ترلو

محدودیت آپلود فایل تا 10 MB برای هر پیوست.
خطرات پشتیبان‌گیری از داده‌ها : در مواقع اضطراری یا از دست دادن داده، نمی‌توانید داده‌ها را دوباره به Trello وارد کنید. (احتمال این خطر را می توانید با Rewind Backup برای Trello Power-Up کاهش دهید).

Slack

نرم افزار slack یا اسلک یکی دیگر از ابزار های کاربردی و بسیار وسیع در حوزه مدیریت پروژه است. اسلک خود را جایگزینی هوشمند برای ایمیل معرفی کرده که با تمرکز بالا بر ارتباطات حود را به بازار معرفی کرد. این ابزار بر اساس موضوعات سازماندهی می شود و امکان مکالمه و چت گروهی را نیز به کاربران خود می دهد. یکی از ویژگی های مثبتی که ابزار اسلک در اختیار کاربران خود قرار می دهد این است که کاربران و مدیران می تواند اطلاعات دیگر ابزار ها را در اسلک وارد کرده و به نوعی آن ها را با اسلک ادغام کنید.

اسلک را می توان ابزاری برای سازماندهی ارتباطات و کنار هم آوردن تیم نامید. که همین ویژگی برای کسب و کار هایی که ارتباط میان پرسنل برایشان مهم است ویژگی بسیار مهمی است.

هزینه نرم افزار slack

نرم افزار مدیریت پروژه اسلک برای کسب و کار ها و تیم های کوچک رایگان است اما اگر شما به دنبال ویژگی ها و امکانات بیشتر می باشید می توانید از نسخته هایی با ویژگی های بیشتر آن که دارای هزینه هستند نیز استفاده کنید

2. ابزار امضای الکترونیکی

ابزارهای کسب و کار امضای الکترونیکی زمانی به کار می آیند که شما نیاز به امضای قرارداد دارید. شما به سادگی اسناد خود را آپلود می کنید، آدرس ایمیل کسانی را که نیاز به امضا دارند اضافه می کنید و گیرندگان اسناد را در صندوق ورودی خود دریافت می کنند.

اکثر ابزارهای کسب و کارهای امضای الکترونیکی به شما این امکان را می‌دهند که تاریخ سررسید امضاها را تعیین کنید و به طور خودکار یادآوری‌هایی را برای هر طرفی که هنوز امضای خود را اضافه نکرده‌ ارسال کنید.

3. ابزارهای کسب و کارهای بازاریابی ایمیلی

با سیستم‌های بازاریابی ایمیلی به‌ سرعت و آسان مشترکین ایمیل خود را در جریان آخرین رویدادهای کسب‌وکارتان و هر پیشنهاد ویژه یا تبلیغاتی که دارید بگذارید. بسیاری از این ابزارهای کسب و کارها همچنین به شما این امکان را می‌دهند که به طور خودکار و با ساخت یک اتوماسیون برای انواع مشتریان خود ایمیل شخصی سازی شده بفرستید و طبق نیاز آن ها محصولات و خدمات آن را معرفی کنید.

MailChimp و mailerlite از رهبران بازار در فضای بازاریابی ایمیلی هستند. ورژن فارسی این ابزارهای کسب و کارها نیز سیستم ایمیل مارکتینگ “نجوا” است.

مزایای ابزارهای ایمیل مارکتینگ

تقسیم بندی هدفمند کاربر و قابلیت تست A/B.
معیارها و گزارش های تحلیلی کمپین

معایب ابزارهای ایمیل مارکتینگ

گاهی اوقات گیرندگان جیمیل ایمیل های خود را دریافت نمی کنند یا در پوشه اسپم آن ها قرار می گیرند.
با رشد مخاطبان، قیمت اشتراک این ابزارهای کسب و کارها گران می شود.

4. مدیریت ارتباط با مشتری (CRM)

نرم افزار CRM یکی از ابزارهای کسب و کار ضروری برای شرکت های کوچک است. این یک مخزن مرکزی در اختیار شما قرار می دهد که از طریق آن می توانید تمام تماس ها و ارتباطات با مشتری خود را ردیابی، مدیریت و اندازه گیری کنید. CRM می تواند به شما بگوید چه کسی ایمیل های شما را دریافت و باز می کند و می خواند یا از وب سایت شما بازدید می کند. همچنین می تواند به شما اطلاع دهد که چه مدتی از تماس شما با یک مشتری با ارزش می گذرد.

5. ابزارهای مدیریت منابع انسانی

تعداد کمی از کسب و کارهای کوچک می توانند از عهده استخدام یک مدیر منابع انسانی اختصاصی یا حتی پاره وقت برآیند. ابزار نرم افزار مدیریت منابع انسانی همه چیز را از زمان بندی حقوق و دستمزد و نوبت کاری گرفته تا توزیع اطلاعیه های مهم شرکت بر عهده دارند.

GoCo یک رهبر شناخته شده در این فضا است.

مزایا
ایده آل برای مشاغل کوچک که به نرم افزار حقوق و دستمزد با پشتیبانی اولیه منابع انسانی نیاز دارند.
خدمات دوستانه و سریع به مشتریان.
معایب
هزینه ها تا حدودی در سطح بالاتری قرار دارند.
بدون اپلیکیشن موبایل

6. ابزارهای کسب و کار برای نظارت بر وب سایت

وب سایت شما درب ورودی کسب و کار شما است و بدون شک زمان و پول خود را صرف کرده اید تا آن را تا حد امکان جذاب و کاربر پسند کنید. اما باید بدانید چه کسی از آن استفاده می کند و کدام بخش از آن بیشترین (و کمترین) ترافیک را دارد. ابزارهای نظارت بر وب سایت این بینش را به شما می دهند تا بتوانید تنظیمات و بهبودهای لازم را انجام دهید.

Google Analytics به طور گسترده توسط صاحبان مشاغل برای نظارت بر وب سایت هایشان استفاده می شود.

مزایای گوگل آنالیتیکس

منابع ترافیک شما را نشان می دهد (به عنوان مثال – جستجوی ارگانیک، ارجاعات، یا ترافیک مستقیم).
ردیابی تبدیل تجارت الکترونیک فراتر از گزارش درآمد ساده است و نشان می‌دهد که چگونه محصولات یا دسته‌های محصول مختلف به فروش می‌رسند و چگونه می‌توانید فرآیندهای پرداخت و سبد خرید خود را بهبود بخشید.

معایب گوگل آنالیتیکس

ترافیک قابل توجهی را از هرزنامه ها دریافت می کند.
ناتوانی در ردیابی دقیق بازده یا سفارشات تقلبی.

7. ابزارهای حسابداری

نرم افزار حسابداری آنلاین اساساً بسیاری از کارهایی را که یک حسابدار باید انجام دهد را تسهیل میکند. این شامل پیگیری درآمد و هزینه‌های شما، صورت‌حساب، ادعای هزینه‌ها و تهیه اسناد مورد نیاز برای اظهارنامه مالیاتی شما می‌شود. نرم افزارهای زیادی هستند که با توجه به نوع کسب و کار،پیچیدگی معاملات و تعداد پرسنل انتخاب های متعددی وجود دارد. دراین مقاله میخواهیم در مورد یک ابزار خیلی مفید صحبت کنیم که شاید مدیران کمتر به ان توجه کنند: دستگاه حضور و غیاب.

استفاده از دستگاه حضور و غیاب برای نظارت دقیق بر تردد پرسنل و ایجاد یک نظم پایدار در مجموعه است و موجب افزایش بهره وری کارمندان شما می شود. مهم ترین مزیت این دستگاه ها برای حسابدارهاست. زمانی که موقع محاسبه حقوق و دستمزد می شود، یک گزارش کلی ار میزان ساعات حضور کارمندان در مجموعه را میتوان از دستگاه حضوضر و غیاب دریافت کرد تا واحد حسابداری درگیر کاغذبازی ها و مرخصی های ساعتی ثبت نشده نشود.

بوم مدل کسب و کار علی بابا

گروه شرکت های علی بابا، یک کمپانی اینترنتی چینی است که شامل یک سری کسب و کارهای تحت وب می شود. مهم ترین عنصر این شرکت، فروشگاه های آنلاینش است.

تائوبائو (Taobao) یکی از این فروشگاه هاست که فعالیت مانند eBay دارد. نام دیگری، تیمال (Tmall) است و ویژه عرضه کالاهای برندهای بزرگ، مانند اپل است. و جوهواسوان (Juhuasuan) که کالاهای روزمره را ارائه می کند.

این کمپانی بزرگ، از سیستم پرداختی مشابه PayPal، اما ویژه خود که AliPay نام دارد، استفاده می کند. همچنین سرمایه گذاری هایی در بخش های استریم آنلاین ویدئو، پیام رسانی موبایل و پردازش ابری انجام داده است.

آیا علی بابا «آمازون چین» است؟

نه دقیقاً. برخلاف آمازون، علی بابا خودش کالا را به مصرف کننده نهایی نمی رساند. بلکه مانند بازار بزرگی برای عرضه کالای تجار و کمپانی های بزرگ است. علی بابا سود خودش را از طریق قرار دادن آگهی های مبتنی بر سرچ با استفاده از لغات کلیدی (مثل گوگل) یا دریافت حق کمیسیون به دست می آورد.

همچنین این شرکت، با فروش حق عضویت ویژه، سرویس های پردازش ابری و دسترسی به اطلاعات درآمد قابل توجهی را کسب می کند.

مغز متفکر علی بابا کیست؟

جک ما (Jack Ma)، کسی است که علی بابا را بنیان نهاد. او که یک معلم انگلیسی بازنشسته است، شرکت خود را به سال ۱۹۹۹ در آپارتمانش در شهر هانگ ژو تأسیس کرد. سواد او به اندازه یک متخصص کامپیوتر معمولی هم نیست. او تا سال ۱۹۹۵ از اینترنت استفاده نمی کرد و البته هنوز هم کدنویسی بلد نیست.

با این وجود، او مغر اقتصادی خوبی دارد به طوری که توانست طی چند سال پس از سال ۲۰۰۰ میلادی، eBay را از عرصه رقابت در چین خارج کند. وی همچنین تأثیر زیادی بر فعالیت های شرکت می گذارد. این در حالی است که آقای ما، دیگر ریاست کمپانی خودش را برعهده ندارد.

مهره های کلیدی این کمپانی چه کسانی هستند؟

یاهو، یک پنجم سهام علی بابا را در اختیار دارد و منتظر است تا با عرضه عمومی سهام این شرکت، سود بادآورده ای را ساختار کسب و کار پلتفرمی به جیب بزند. با فروش ۱۲۰ میلیون سهم علی بابا طی عرضه اولیه، ۸٫۳ میلیارد دلار بدون احتساب مالیات، عاید یاهو می شود. پس از آن نیز ۱۶٫۳ درصد برایش باقی می ماند که همراه با رشد علی بابا افزایش می یابد. شرکت ژاپنی Softbank نیز که مالک اپراتور Sprint است، بیشترین مقدار سهام علی بابا را با ۳۲٫۴ درصد در اختیار دارد و سود بسیاری را پس از عرضه سهام کسب خواهد کرد.

البته با وجود این سرمایه گذاری های عظیم، شرکت یاهو و Softbank نقش زیادی در فعالیت های کمپانی علی بابا ندارند و کار نظارت و اجرای برنامه ها را به گروهی از متخصصان به نام Alibaba Partnetship واگذار کرده اند.

Alibaba Partnetship چیست و چه می کند؟

این گروه، از کارمندان دائمی علی بابا از جمله آقای ما و دست راست او آقای جو تسای (Joe Tsai) که کنترل کاملی بر فعالیت های شرکت دارد، تشکیل شده است. البته این کمپانی هیئت مدیره ای نیز دارد اما اکثریت اعضای آن توسط Alibaba Partnetship انتخاب می شوند و اینگونه، این گروه، بدون دخالت سهام داران خارج از آن، کمپانی را مدیریت می کند.

آیا سرمایه گذاران باید از این نوع ساختار نگران باشند؟

چنین ساختاری بسیار غیرعادی است. ساختار مبتنی بر مشارکت توسط بورس هنگ کنگ رد شده بود و این طور شد که علی بابا از وال استریت سر در آورد. با توجه به آنچه که در راهنمای عملکرد کمپانی ذکر شده، اعضای گروه مشارکت باید سهام قابل توجهی در علی بابا داشته باشند و هیچ اشاره ای به مقدار آن نشده است.

پروفسور لوسیان بِچاک (Lucian Bebchuk)، از اساتید دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد در این باره اظهار داشته که در این ساختار، شرکا می توانند بخشی از سهام خود را خارج کنند و به روش هایی که برای سهام داران غیرمتعارف است، بر کمپانی تأثیر بگذارند. برای مثال، جک ما، پلتفرم مالی علی بابا یعنی AliPay را که به سرعت در حال رشد است، در سال ۲۰۱۱ با یکی دیگر از شرکت های خودش ادغام کرد که موجب عصبانیت یاهو شد. در هر صورت، یاهو و Softbank که بیشتر سهام علی بابا را در اختیار دارند، از این شیوه مدیریت استقبال کرده اند.

بیخیال ریسک! چگونه می توان در این IPO شرکت کرد؟

در عرضه سهام علی بابا فقط در صورتی شرکت کنید که بسیار پولدار باشید. در غیر این صورت ریسک خیلی بزرگی است. این سهام به صندوق های تأمینی (گروه های مشارکتی سهام داران با ریسک پذیری بالا) و صندوق های متقابل (صندوق های سرمایه گذاری که به صورت حرفه ای و منظم مدیریت می شود) و اشخاص حقیقی که در ابعاد بزرگ سرمایه گذاری می کنند عرضه خواهد شد.

ممکن است در ابتدای کار، ارزش سهام پایین باشد اما این تقاضاست که همه چیز را تعیین می کند. پیش بینی شده که هر سهم علی بابا سریعاً به مرز ۶۶ تا ۶۸ دلار، یعنی بالاتر از حد IPO برسد. برای مثال، هر سهم توییتر در ابتدای عرضه سهام، ۲۶ دلار بود. اما به دلیل تقاضای بسیار زیاد، در ماه نوامبر به ۴۵ دلار رسید. فراموش نکنید که در صورت سرمایه گذاری، بهتر است آن را به چشم یک برنامه بلند مدت بنگرید و قبل از هر کار، دفترچه راهنمای عملکرد علی بابا را با دقت بخوانید.

برنامه بعدی علی بابا چیست؟

رشد سرسام آور این شرکت در چین، عدم پسرفت و قدرت آن را نشان می دهد. پس از چین نیز، علی بابا نقشه هایی را برای رقابت در بازار آمریکا در سر می پروراند. در طول همین تابستان، این کمپانی ۱۱ پلتفرم بزرگ برای اتصال تاجران و فروشندگان بزرگ به خرده فروشان و بوتیک ها طراحی کرده است.

آقای ما، در رابطه با توسعه علی بابا پس از عرضه عمومی اولیه سهام این شرکت، گفته است: «پس از عرضه عمومی سهام در آمریکا، شرکت را با قدرت در اروپا و آمریکا گسترش خواهیم داد. زیرا در نهایت ما یک کمپانی چینی نیستیم، بلکه یک کمپانی اینترنتی هستیم که به طور اتفاقی در چین شکل گرفته.»

در تصویر زیر می توانید بوم مدل کسب و کار علی بابا را مشاهده نمایید:

برای مشاهده تصویر با کیفیت بالا بر روی آن کلیک کنید

مدل سازی درآمد چیست؟

مدل سازی درآمد غالباً شامل ادغام چندین جریان درآمدی در نمای اصلی امور مالی شرکت است. این مدل استراتژی کلی کسب درآمد را تعیین می کند و پیش بینی دوام اقتصادی کوتاه مدت و بلند مدت شرکت را انجام می دهد.

چرا مدل سازی درآمد در تجارت مهم است؟

مدل سازی درآمد تأثیر مستقیمی بر موفقیت یک کسب و کار و فرآیندهای روزمره آن دارد. افرادی که در شرکت خود از فعالیت های استراتژیک بهره مند هستند، باید مدل درآمد را درک کرده و بتواند آن را برای تیم خود شفاف سازی کنند تا تلاش هایشان بی ثمر نماند. همچنین مدل سازی درآمد به همسویی فعالیت های بازاریابی با دیگر بخش های سازمان کمک می کند.

تفاوت بین مدل های درآمد و مدل های بیزینسی چیست؟

قبل از بررسی انواع مدل های درآمدی، باید بدانید مفهوم اصطلاحات “مدل کسب و کار” و “مدل درآمد” از یکدیگر متفاوتند، اما در دنیای تجارت آنها اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند.

مدل کسب و کار طرحی است که توصیف می کند چطور یک شرکت محصول ارزشمندی را برای ارائه به مشتری تولید می کند، در حالی که مدل درآمد بر چگونگی سودآوری کسب و کار تمرکز دارد.

مدل درآمد به طور کلی بخشی از یک مدل کسب و کار بزرگتر است و اهداف تجاری را با تولید سود پیوند می دهد.
مدل کسب و کار استراتژی های کلی شرکت را توضیح می دهد که می توانید هنگام مدل سازی درآمد و تصمیم گیری، آن را در نظر بگیرید.

مولفه های یک مدل درآمدی

مدل درآمد بخشی جدایی ناپذیر از مدل کسب و کار را تشکیل می دهد که جنبه مالی بیزینس را پوشش می دهد و دو مولفه اصلی دارد:

جریانات درآمد:

شامل کلیه جریانهای مستقیم و غیرمستقیم است که برای کسب و کار درآمد ایجاد می کند.

ساختار هزینه:

شامل کلیه هزینه های ثابت و متغیری است که بنگاه اقتصادی برای انجام عملیات خود و ایجاد درآمد متحمل می شود.

به عبارت ساده، یک مدل درآمد توضیح می دهد که چگونه یک بیزینس درآمد کسب می کند و چه مقدار برای این کار هزینه می کند، همچنین نشاندهنده سودهایی است که کسب می کند یا قصد دارد در آینده به دست آورد.

انواع مدل های درآمد

هر بیزینسی ممکن است، در ساختار خود، چندین مدل درآمدی داشته باشند. در نتیجه می تواند بسته به صنعت و نوع محصول، خدمات، با مدل های مختلف درآمدی کار کند.

از آنجایی که انواع مختلفی از مدل های درآمد وجود دارد، در این مقاله به رایج ترین مدل های درآمدی به همراه مزایا و معایب پرداخته شده است.

1) مدل اشتراکی، ابونمان (Subscription Revenue Model)

مدل درآمدی اشتراکی در قالب محدوده زمانی (ماهانه، سالانه) است که مشتریان در ازای دریافت کالاها یا دسترسی به خدمات هزینه‌ایی می پردازند. مدل درآمد اشتراکی با تمدید خودکار، در آمد کلی شرکت را افزایش می دهد. همچنین می تواند یک سیستم داخلی برای وفاداری مشتری نیز ایجاد کند.

مزایا:

اگر شرکت شما در توسعه خود به اندازه کافی پیشرفت کند، این مدل می تواند درآمد تکراری ایجاد کند و حتی می تواند از مشتریانی بهره مند شود که بدلایلی نمی توانند اشتراک خود را در شرکت شما لغو کنند.

معایب:

از آنجا که این مدل تا حد زیادی به داشتن تعداد مشترکین بستگی دارد، نرخ حفظ اشتراک از نرخ لغو اشتراک کار مهم و البته کار دشواری است.

2) مدل درآمدی مبتنی بر تبلیغات (Ad-Based Revenue Model)

مدل درآمد مبتنی بر تبلیغات برای هر دو کسب و کار آنلاین و آفلاین معتبر است. این مدل درآمدی اغلب توسط وب سایت ها، اپلیکیشن ها و یا هر منبع وب دیگری که ترافیک زیادی را به خود جلب می کند استفاده می شود. مدل های درآمدی مبتنی بر تبلیغات یکی از استاندارد ترین روش های کسب درآمد و مستلزم ایجاد تبلیغات برای یک وب سایت خاص، سرویس خدمات، برنامه یا محصول دیگر و قرار دادن آنها در کانال های استراتژیک و پر بازدید است. اگر کانالی دارید که تعداد زیادی بازدید کننده دارد می توانید از تبلیغات به عنوان جریان درآمد استفاده کنید.

مزایا:

کسب درآمد از طریق تبلیغات یکی از آسان ترین و ساده ترین راه ها برای اجرای مدل های درآمد است، به همین دلیل بسیاری از شرکت ها از تبلیغات به عنوان منبع درآمد استفاده می کنند.

معایب:

برای اینکه بتوانید درآمد کافی در تجارت کسب کنید، باید میلیون ها کاربر را جذب کنید. علاوه بر این، بیشتر افراد تبلیغات را آزار دهنده می دانند، که می تواند منجر به نرخ کلیک پایین و در نتیجه درآمد کمتر شود.

3) فروش مستقیم (Direct Sales)

استفاده از روش های بازاریابی و فروش حضوری غالباً بخشی اساسی از یک مدل درآمدی است.

البته می توان فروش مستقیم را به دو دسته تقسیم کرد. فروشی که مستقیما و حضوری توسط مشتری و فروشنده انجام میگیرد. و فروشی که در آن شخصی برای سفارش دادن با نمایندگی های فروش تماس می گیرد.

مزایا:

مدل های فروش مستقیم با چرخه های فروش رابطه ای ، چرخه های فروش شرکت یا چرخه های فروش پیچیده که شامل چندین خریدار و تأثیرگذار است، عالی عمل می کنند.

معایب:

مدل فروش مستقیم اغلب مستلزم استخدام تیم فروش است، به این معنی که برای اقلام کوچک و ارزان قیمت، مطلوب نیست.

4) مدل درآمدی خرده فروشی (Retail Sales)

فرایند کسب درامد خرده فروشی مستلزم راه اندازی یک فروشگاه بزرگ سنتی یا فروشگاه خرده فروشی است که در آن بتوانید کالاهای فیزیکی خود را به مشتریان ارائه دهید. در مدل فروش خرده فروشی در فروشگاه های بزرگ باید بابت فضای در اختیار مانند قفسه ها بهایی بپردازید.

مزایا:

خرده فروشی یک روش عالی برای ارائه کالاهای به مشتریان برای کمک به افزایش آگاهی از برند است.

معایب:

مسیر فروش خرده فروشی برای شرکتهای اولیه یا شرکتهایی که محصولات دیجیتالی مانند نرم افزار یا برنامه را ارائه می دهند، ایده آل نیست.

5) مدل فریمیوم (Freemium Model)

مدل freemium مدلی است که خدمات اساسی یک شرکت در آن رایگان است، با این وجود کاربران باید برای خدمات و برنامه های درخواستی هزینه ی اضافی بپردازند. یکی از بزرگترین شرکت هایی که از این مدل استفاده می کنند Linkedin ، محبوب ترین پلتفرم بیزینسی _ اجتماعی است.

مزایا:

مدل freemium خدمات رایگان به کاربران ارائه می دهد، که یک روش عالی برای ترغیب کاربر به استفاده از محصول و پرداخت پول است.

معایب:

این مدل به سرمایه گذاری قابل توجهی از زمان و هزینه نیاز دارد تا بتواند با مخاطبان شما ارتباط برقرار کند و حتی تلاش بیشتری برای تبدیل کاربران رایگان به مشتریانی که پول پرداخت می کنند، نیاز دارد.

6) مدل درآمدی مبتنی بر فروش وب سایت (Web Sales)

این مدل شاخه ای از مدل درآمد معاملاتی است، که در آن مشتری مستقیماً هزینه یک محصول یا خدمات را پرداخت می کند، با این تفاوت که مشتریان ابتدا باید از طریق جستجوی وب یا بازاریابی اینترنتی به سایت شما بیایند و معاملات را فقط از طریق اینترنت انجام دهند.

مزایا:

فروش وب با طیف گسترده ای از پیشنهادات، از جمله نرم افزار، سخت افزار و حتی خدمات اشتراک کار می کند.

معایب:

اگر شرکت شما خدمات مشاوره ارائه می دهد یا خرید و فروش اقلام با ارزش بالا مانند خانه ها، لوازم صنعتی و اتومبیل ها مربوط است، باید مدلی را انتخاب کنید که مناسب ارائه شما باشد.

7) مدل درآمد مشارکتی (Affiliate Revenue Model)

یکی دیگر از مدل های معروف درآمد مبتنی بر وب، مدل درآمد وابسته یا مشارکتی است که با تبلیغ محصولات شرکت دیگری برای مخاطبان شما و بدست آوردن پورسانت فروش شما به شخص ثالث کار می کنند.

در مدل درامدی مشارکتی با ارتقا لینک ها به محصولات مربوطه و جمع آوری کارمزد فروش آن محصولات درآمدزایی می کند و حتی می تواند همراه با تبلیغات یا جداگانه کار کند.

مزایا:

یکی از بارزترین مزایای استفاده از مدل درآمد وابسته این است که به طور کلی درآمد بیشتری نسبت به مدل های درآمد مبتنی بر تبلیغات کسب می کند. درست مثل تبلیغات، اگر منبع ترافیکی زیادی دارید، می توانید برای کسب درآمد ار این روش استفاده کنید. این کار بدون هیچ گونه سرمایه گذاری برای شما درآمد به همراه خواهد داشت.

معایب:

اگر برای شروع کار خود از یک مدل درآمد وابسته استفاده می کنید، به یاد داشته باشید مبلغی که به دست می آورید محدود به اندازه صنعت، و انواع محصولات فروخته شده و مخاطبان شما است.

8) مدل در آمدی مبتنی بر معامله (Transactional Revenue Model)

آربیتراژ یک مدل درآمد مبتنی بر معاملات است که شامل خرید سریع محصول از یک بازار با قیمت پایین و سپس فروش آن با قیمت بالا در بازار دیگر با تقاضای بالاتر است. آربیتراژ بجای ارائه مداوم طیف استانداردی از محصولات با قیمت های ثابت متکی به یافتن سریع مکان هایی برای خرید و فروش است.

این روش یکی از مستقیم ترین روش های درآمدزایی است، زیرا شامل یک شرکت ارائه دهنده خدمات یا محصول می شود و مشتریانی که در ازای آن هزینه می کنند.

مزایا:

مصرف کنندگان به دلیل سادگی و گزینه های گسترده تر، بیشتر جذب این مدل می شوند. همچنین کنترل کامل بر استراتژی قیمت گذاری را می توان یکی دیگر از مزیت ها این مدل درامدی دانست.

معایب:

به دلیل مستقیم بودن مدل درآمد معاملاتی، بسیاری از شرکت ها خودشان آن را در کسب و کارشان به کار می گیرند، این به معنای رقابت بیشتر و کمتر شدن قیمت است. بنابراین، کسانی که از این مدل استفاده می کنند درآمد کمتری کسب می کند.

9) مدل درامدی مبتنی بر کانال فروش (یا فروش غیر مستقیم) (Channel Sales or Indirect Sales)

مدل درامدی مبتنی بر کانال فروش متشکل از نمایندگی ها یا فروشنده هایی است که کالا و محصول شما را می فروشند.

مزایا:

مدل درامدی کانال فروش برای شرکت هایی که محصولی دارند که بتواند سود افزایشی ایجاد کند، ایده آل است.

معایب:

اگر محصول شما برای ارائه، به بازار خود احتیاج دارد، این مدل را به کار نگیرید.

10) مدل درامدی محصول رایگان، خدمات پولی (Product is Free, But Services Aren’t)

این مدل در مقایسه با سایر مدل ها منحصر به فرد است، از این نظر که شما مجبورید محصول خود را به صورت رایگان هدیه دهید، در عین حال مشتری ها را مجبور به پرداخت هزینه های نصب، شخصی سازی، آموزش یا سایر خدمات اضافی کنید.

مزایا:

این مدل برای ایجاد اعتماد به مشتری و افزایش آگاهی از برند عالی است.

معایب:

این مدل برای مقیاس گذاری شرکت شما در طولانی مدت مناسب نیست، بنابراین دیگر مدل های درآمدی را بررسی کنید و در صورت امکان استفاده کنید.

نحوه نوشتن مدل درآمد

همانطور که گفتیم؛ قبل از شروع بیزینس، داشتن یک مدل درآمد شغلی کاملاً مشخص می تواند به شما کمک کند تا رویکردی راجع به فروش داشته باشید و بتوانید میزان گردش پول در آینده نسبت به هزینه ها را پیش بینی کنید. مدل سازی درآمد نیاز به تحقیقات عمیق و تفکر انتقادی دارد تا بتواند یک ابزار کارآمد برای تجارت باشد. برای کمک به شما در رسیدن به اهداف تان در بیزینس، می توانید از این مراحل برای ایجاد یک مدل درآمد استفاده کنید:

1) داده های فروش گذشته را تجزیه و تحلیل کنید

اگر از قبل فروش دارید، تک تک، خریدها را بررسی کرده و مشخص کنید کدام مدل درآمد از قبل وجود داشته است. دانستن اینکه پول شما از کجا تأمین می شود می تواند به شما کمک کند مدل های درآمدی مناسبی را برای تمرکز متناسب با رشد کسب و کار تعیین کنید. اگر هنوز فروش خود را شروع نکرده اید، ببینید که رقبای اصلی شما بیشترین فروش را از کدام مدل ها دارند.

2) انجام تحقیقات بازار

در بازارهای مختلف که می توانید آنها را هدف قرار دهید تحقیق کنید و بسنجید کدام نوع مدل سازی درآمد با موفقیت در هر گروه بالقوه از مشتری، بیشترین موفقیت را دارد. جزئیات مربوط به مشتریان خود را برای ایجاد شخصیت خریدار تجزیه و تحلیل کنید و بهترین راه های ارتباط با انواع خریداران را پیدا کنید.

پلتفرم اینترنت اشیا چیست و چرا کسب ‌و ‌کارها باید از آن استفاده کنند؟

پلتفرم اینترنت اشیا ابزارها و قابلیت‌هایی را فراهم می‌کند تا ساخت سیستم‌های اینترنت اشیا برای کسب‌ و ‌کارها، توسعه‌دهندگان و کاربران، آسان و ارزان شود.

پلتفرم‌‌ اینترنت اشیا یکی از اجزای مهم اکو‌سیستم اینترنت اشیا و از جمله بازارهایی با رشد سریع می‌باشد. پلتفرم اینترنت اشیا ارزش زیادی را برای کسب ‌و‌ کارها فراهم می‌کند از جمله: کاهش هزینه‌های توسعه، تسریع روند کاری و راه اندازی. با این حال بسیاری از مردم هنوز نمی دانند که پلتفرم اینترنت اشیا چیست، چه کاری انجام می‌دهد، چه زمانی و کدام کسب‌ و ‌کارها می‌توانند از آن استفاده کنند.

پلتفرم اینترنت اشیا ابزارها و قابلیت‌هایی را فراهم می‌کند تا ساخت سیستم‌های اینترنت اشیا برای کسب‌ و ‌کارها، توسعه‌دهندگان و کاربران، آسان و ارزان شود.

در این بخش، یک توضیح ساده از پلتفرم اینترنت اشیا ارائه می‌دهیم. اینکه پلتفرم اینترنت اشیا چیست و کسب‌ و‌ کارها چه زمانی باید از آن استفاده کنند و هنگام انتخاب باید چه گزینه هایی را در نظر داشته باشند.

مفهوم پلتفرم اینترنت اشیا به زبان ساده

برای درک بهتر مفهوم پلتفرم اینترنت اشیا ابتدا باید بدانید که اینترنت اشیا چیست. برای درک این مطلب می توانید مطلب قبلی « اینترنت اشیا چیست و چگونه کار می کند؟ » را مطالعه کنید. ما به طور خلاصه طرز کار اینترنت اشیا را در ادامه جمع بندی می کنیم:

1-یک سیستم کامل اینترنت اشیا به سخت افزار( سنسورها و یا سایر دستگاه‌ها ) نیاز دارد.

این سخت‌افزارها داده‌ها را از محیط اطراف جمع آوری می‌کنند ( برای مثال داده ی رطوبت خاک و …‌) .

2-یک سیستم کامل اینترنت اشیا به اتصالات نیاز دارد.

سخت افزار‌ها به روشی برای انتقال داده‌ها به ابر ( به عنوان مثال داده های رطوبت ) و یا دریافت دستوالعمل‌ها از ابر ( به عنوان مثال : « الان محصولات را آبیاری کن» نیاز دارند. این اتصالات از طریق اینترنت ماهواره، سلولی، وای‌فای یا گزینه های جدیدتر اتصالات که متمرکز بر اینترنت اشیا هستند مثل LoRa اتفاق می‌افتد.

3-یک سیستم کامل اینترنت اشیا به نرم افزار نیاز دارد.

این نرم افزارها در فضای ابری میزبانی می شوند ( ابر چیست؟ ) و وظیفه آنالیز داده‌هایی را که از سخت‌افزارها به دست می‌آورند و تصمیم گیری را برعهده دارند.

4-یک سیستم کامل اینترنت اشیا به رابط کاربری نیاز دارد.

برای اینکه اجزای قبلی مفید واقع شود باید راهی برای تعامل کاربران با سیستم اینترنت اشیا وجود داشته باشد ( برای مثال : یک برنامه مبتنی بر وب که دارای داشبوردی است که میزان رطوبت را نشان می‌دهد و نیز به کاربر امکان متوقف کردن یا زمانبندی کردن آبیاری را می دهد. )

علاوه بر این، ارزش واقعی اینترنت اشیا بعد از ادغام با سیستم‌های تجاری موجود و جریان‌های داده‌ای آنها مشخص می‌شود. بنابراین همه‌ی این اجزا باید به صورت کارآمد و قابل کنترل به یکدیگر متصل شوند.

پلتفرم اینترنت اشیا با فراهم کردن ابزارها و قابلیت‌های داخلی، ساختِ سیستم‌های اینترنت اشیا را برای کسب‌و‌کارها و توسعه دهندگان آسان و ارزان می‌کند. یک پلتفرم اینترنت اشیا به ایجاد ارتباطات، جریان داده‌ها، مدیریت دستگاه‌ها و ایجاد قابلیت برای برنامه های کاربردی کمک زیادی می‌کند.

پلتفرم اینترنت اشیا شامل قسمت 3 و بخشی از قسمت 4 از مواردی که در بخش قبل گفته شد می‌شود.به دلیل تنوع زیاد دستگاه‌ها و سخت‌افزارها و نیز راه‌های ارتباطی، یک روش جامع مانند نیاز است تا همه‌ی قسمت‌ها بتوانند بدون مشکل با یکدیگر کار کنند. پلتفرم اینترنت اشیا این مشکل را حل کرده است.

ساختار چهار لایه اینترنت اشیا و جایگاه پلتفرم اینترنت اشیا در آن

در ساختار چهار لایه اینترنت اشیا ( دستگاه‌ها، اتصالات، قابلیت‌های اصلی اینترنت اشیا و برنامه‌های کاربردی و تجزیه و تحلیل )، یک پلتفرم اینترنت اشیا مناسب باید اکثر قابلیت‌های اینترنت اشیا برای توسعه دستگاه‌های هوشمند را داشته باشد.

دستگاه‌ها ( به صورت مستقیم یا از طریق یک درگاه همان ‌Gateway ) یا به پلتفرم ابری اینترنت اشیا، یا به پلتفرم اینترنت اشیایی که در یک مرکز داده داخلی مخصوص سازمان قرار گرفته متصل می‌شوند. درگاه‌های اینترنت اشیا زمانی که دستگاه‌ها نمی‌توانند مستقیم به فضای ابری متصل شوند به کمک شما می‌آیند. برای مثال زمانی که نیاز به محاسباتی در لبه وجود دارد.

همچنین از درگاه‌های اینترنت اشیا برای تبدیل پروتکل‌های ارتباطی نیز استفاده می‌شود.به عنوان مثال هنگامی که نقاط پایانی شما (End points) در شبکه LoRaWan قرار دارد اما شما نیاز به برقراری ارتباط از طریق MQTT با ابر دارید.

ساختار پلتفرم اینترنت اشیا

یک پلتفرم اینترنت اشیا خود می تواند شامل چندین لایه باشد :

1-لایه زیرساخت که عملکرد پلتفرم را تعریف می‌کند.

2- لایه ارتباطی که پیام رسانی میان دستگاه‌ها را ممکن می‌سازد.به عبارتی دستگاه‌ها از طریق این لایه به ابر متصل می‌شوند.

3-لایه آخر نشان دهنده قابلیت‌های اصلی اینترنت اشیا است که توسط پلتفرم ارائه می‌شود.از جمله : جمع آوری و مصورسازی داد‌ه‌ها، مدیریت دستگاه‌ها، پیام رسانی، هوشمند‌سازی و غیره. این قابلیت‌ها ممکن است در پلتفرم‌های مختلف با توجه به سیاست‌های شرکت متفاوت باشد.

بالاتر از این لایه ها که ویژگی های اصلی اینترنت اشیا بودند، لایه‌ی دیگری وجود دارد که بیشتر به تجزیه و تحلیل داده‌ها در پلتفرم ارتباط دارد. این قسمت به شما اجازه می‌دهد گزارش‌های اختصاصی خود را ایجاد کنید. داده‌ها را با استفاده از نمودارها و چارتهای مورد استفاده‌تان مصورسازی کنید. یا با استفاده از زنجیره‌های قواعد و تجزیه و تحلیل داده‌ها را برای زمان‌هایی که هرگونه ناهنجاری رخ می‌دهد هشدار تعریف کنید.

پلتفرم‌های ابری اینترنت اشیا

ابر اینترنت اشیا، اوج تکامل پلتفرم‌های اینترنت اشیا می‌باشد. بعضی اوقات این دو اصطلاح به جای یکدیگر استفاده می‌شود که در این صورت پلتفرم موجود یک پلتفرم اینترنت اشیا به عنوان سرویس (Paas یا Platform as a Service) است. این نوع پلتفرم ها به شما کمک می کنند تا بتوانید سرویس ابری و نیز پلتفرم اینترنت اشیا خود را از یک شرکت ارائه دهنده سرویس اجاره کنید. این کار باعث کاهش چشمگیر هزینه‌ها نیز خواهد شد.

پلتفرم اینترنت اشیا چه کمکی می‌کند؟

سخت‌افزارها (‌ سنسورها و دستگاه‌ها ) را به هم متصل می‌کند.

پروتکل‌های متنوع ارتباطی بین سخت‌افزارها و نرم‌افزارها را کنترل می‌کند.

امنیت و قابلیت احراز هویت را برای دستگاه‌ها و کاربران فراهم می‌کند.ساختار کسب و کار پلتفرمی

داده‌های سنسورها و دستگاه‌ها را جمع آوری، مصورسازی، تجزیه و تحلیل می‌کند.

همه‌ی امکانات بالا را با کسب‌و‌کارهای موجود و دیگر خدمات تحت وب ادغام می کند.

‌چه تفاوتی میان پلتفرم‌های اینترنت اشیا وجود دارد؟

بعضی از افراد ممکن است بر این عقیده باشند که با وجود بازیکنان ابرقدرتی مانند آمازون (AWS IoT Core)، مایکروسافت (Azure Iot Hub) و گوگل(Google IoT Core) چه نیازی به پلتفرم‌های جدید اینترنت اشیا است؟

اولا این پلتفرم ها بیشتر بر روی ایجاد زیرساخت تمرکز دارند، بنابراین در این پلتفرم ها برای ساخت برنامه‌های اینترنت اشیا مختص هر کسب‌و‌کار نیاز به تخصص و سفارشی سازی بیشتری است. بنابراین پلتفرم‌های اینترنت اشیا در لایه‌ی بالاتری از این زیرساخت‌ها قرار دارند. این پلتفرم‌ها ابزارها و سرویس‌های بیشتری را برای ساخت سریع و به صرفه برنامه‌های اینترنت اشیا به کسب‌و‌کارها ارائه می‌دهند. دوما، این زیرساخت ها در ایران قابل استفاده نمی باشند.

این دو مورد ذکر شده دلیل اصلی به وجود آمدن پلتفرم اینترنت اشیا ویرا‌لینک می‌باشد.

چه زمانی کسب‌و‌کار شما باید از پلتفرم اینترنت اشیا استفاده کند؟

از آنجا که اینترنت اشیا، سیستمی از سیستم‌ها است (مجموعه‌ای از دستگاه‌ها و برنامه‌های نرم‌افزاری) نیاز به تخصص در زمینه های متفاوتی دارد که هر سازمانی دارای این تخصص ها نمی‌باشد. مثلا برای ایجاد یک سیستم اینترنت اشیا نیاز است تا افرادی از رشته های مهندسی مختلف از جمله مکانیک، الکترونیک، نرم‌افزار با یکدیگر همکاری کنند. که این کار باعث بالا رفتن هزینه‌های نیروی انسانی خواهد بود. و نیز ایجاد صفر تا صد یک سیستم اینترنت اشیا بسیار زمان بر نیز می‌باشد. پلتفرم اینترنت اشیا به کمک کسب‌و‌کارها می‌آید تا برای آنها این مشکلات را حل کند.

برای مثال، کسب‌و‌کار شما ممکن است در ساخت سخت‌افزار بهترین باشد و تصمیم بگیرد که سخت افزارهای خود را هوشمند کند.‌ راه اول این است که فرایند هزینه‌بر و طولانی استخدام نیروی انسانی برای ساختن یک سیستم از صفر را طی کنید یا اینکه می توانید از یک پلتفرم اینترنت اشیا استفاده کنید و تمام سیستم هوشمند مورد نیازتان را سریع ساختار کسب و کار پلتفرمی و به صورت به صرفه راه اندازی کنید.

کسب‌و‌کار شما چه کارهایی با پلتفرم اینترنت اشیا می‌تواند انجام دهد؟

یک پلتفرم اینترنت اشیا نقشی اساسی برای فروشندگان دستگاه‌های هوشمند و استارتاپ‌ها ایفا می کند. شما می‌توانید از طریق پلتفرم اینترنت اشیا، دستگاه‌های خود را به قابلیت کنترل از راه دور مجهز کنید. داده‌های دستگاه‌های خود را از دور به صورت همزمان نظارت کرده و هشدارها و اعلان‌های خود را تنظیم کنید. و نیز می‌توانید پلتفرم اینترنت اشیا را با برنامه‌هایی که برای گوشی یا سایر دستگاه‌های مورد استفاده کاربران طراحی و اجرا کرده‌اید، ادغام کنید. با این روش کاربران می‌توانند دستگاه‌های اینترنت اشیا مورد استفاده‌شان را از طریق گوشی یا هر دستگاه دیگر کنترل و نظارت کنند.

یکی دیگر از استفاده‌های پلتفرم اینترنت اشیا، کاهش هزینه برای شرکت‌های بخشهای صنعتی، کشاورزی و حمل و نقل می باشد. قابلیت هایی که پلتفرم اینترنت اشیا به صنایع ارائه می‌دهد: نظارت از راه دور داده‌های دستگاه‌ها و وسایل نقلیه، پیش‌بینی طول عمر تجهیزات، جمع‌آوری داده‌های سنسورها برای تجزیه به صورت همزمان، اطمینان از ایمنی و تحویل به موقع و ردیابی کالا و هزاران قابلیت دیگر.

ابرهای اینترنت اشیا در مقیاس‌های بزرگ، راهی برای CSP ها ( Communication service providers ) ، شهرهای هوشمند و مجتمع‌های انرژی هوشمند (‌ Smart Energy Integrators ) هستند. با استفاده از پلتفرم‌های اینترنت اشیا، این سازمان‌ها می‌توانند زیرساخت‌های اینترنت اشیا را توسعه داده و از آن برای ارائه انواع خدمات به مشتریان عادی، شرکت‌های خدماتی و نیز حتی شرکت‌های بزرگ تر استفاده کنند. برای مثال خدماتی مانند: اتومبیل های متصل، اندازه گیری‌های هوشمند، نظارت بر کیفیت هوا در سراسر شهر، ساخت ساختمان‌های هوشمند و موارد دیگر.

در آخر، پلتفرم اینترنت اشیا یک تکنولوژی ضروری برای بهبود تجربه‌ی مشتریان در حوزه‌های مختلف از جمله، خرده فروشی، بهداشت، سلامت و سفر می‌باشد. از پلتفرم اینترنت اشیا برای ارائه خدمات اختصاصی‌تر و نیز ایجاد اطمینان در تعاملات میان مشتری و شرکت استفاده می‌شود. برای مثال فرایند نظارت بر بیمار از راه دور که باعث راحتی بیمار و جلوگیری از ویزیت‌های ساختار کسب و کار پلتفرمی مداوم بیمار به بیمارستان می‌شود. جمع‌آوری اطلاعات کامل بیمار از طریق اینترنت اشیا نیز کار بسیار آسانی است.

کلام آخر

راه‌حل‌های ارائه شده توسط اینترنت اشیا روز به روز پیچیده تر و نیز به روزتر می‌شوند. آنها اکوسیستم‌های بزرگتری از دستگاه ‌ها را شامل می‌شوند و رشد بسیار سریع‌تری نسبت به نرم‌افزارهای سازمانی دارند. با گسترش انواع تعاملات از راه دور بین دستگاه‌ها و انسان‌ها، راه‌حل‌های ارائه شده توسط اینترنت اشیا نیز الگویی جدید برای تجربه‌های دیجیتالی مشتری مداری ارائه می‌کند. اینترنت اشیا برای سازمان‌ها و شرکت‌ها ممکن است در ابتدا پیچیده به نظر بیاید، اما مزایای آن در کمترین زمان و بدون دوباره کاری مشهود خواهد بود.

پلتفرم چیست؟ مفهوم پلتفرم در کسب و کار و برنامه نویسی

هنگامی که حرف فنآوری و محاسبات به میان می آید، باید گفت یک پلتفرم به عنوان پایه اساسی برای توسعه و پشتیبانی سخت افزار و نرم افزار عمل می کند.

پلتفرم چیست؟ آشنایی با مفهوم platform

برای اینکه توضیح دهیم Platform چیست، نیاز است ابتدا به توضیحات زیر دقت کنیم. همه چیزهایی که در ورای یک بنیاد ایجاد شده اند، در چارچوب یکسان در یک پلتفرم کار می کنند. یعنی گاهی یک نرم افزار برای اجرا شدن فقط نیاز به سیستم عامل اندروید دارد. (یعنی روی هر دستگاهی که سیستم عامل اندروید داشته باشد اجرا می شود).در اینصورت پلتفرم (platform) مورد نیاز ما فقط شامل سیستم عامل اندروید می شود.

اما گاهی نیاز های اپلیکیشن به همین مورد محدود نمیشوند. مثلا یک سرویس اینترنتی خاص را در نظر بگیرید. اگر این سرویس فقط بتواند روی سیستم عامل اندروید و از طریق مرورگر اجرا شود؛ در این پلتفرم مورد نظر در اینجا مجموعه ای از سیستم عامل و مرورگر تعریف می شود. مالتی پلتفرم یا چند سکویی به همین معناست. برای مالتی پلتفرم شدن، شرکت سازنده باید برای platform های مختلف نمونه های جداگانه ای از اپلیکیشن را ساخته و معرفی کند.

انواع پلتفرم ها

اکنون که تا حدودی با مفهوم پلتفرم آشنا شدید، خوب است نگاهی جامع تر به انواع پلتفرم ها بندازیم. هر پلتفرم مجموعه ای از قوانین، استانداردها و محدودیت های خود را دارد که می تواند سخت افزار / نرم افزار ، ساخت و چگونگی کار هر کدام را تعیین کند. سیستم عامل های سخت افزاری می توانند شامل موارد زیر باشند:

در مقابل پلتفرم های سخت افزاری، پلتفرم های نرم افزاری گسترده تر هستند، اما استفاده از آنها ساده تر است. این امر منطقی است، با توجه به اینکه ما بیشتر با نرم افزار / برنامه ها ارتباط برقرار می کنیم، هرچند سخت افزار (مثلا موس، صفحه کلید، مانیتور، صفحه لمسی) کمک می کند تا شکاف را برطرف کند. پلت فرم های نرم افزاری تحت دسته های زیر قرار می گیرند:

اکنون به توضیح جداگانه هر کدام از این موارد خواهیم پرداخت.

سیستم های کلی

سیستم های سخت افزاری می توانند سیستم های کلی (یعنی محاسبات) مانند رایانه، Workstation، دسکتاپ، لپ تاپ، تبلت، گوشی های هوشمند و غیره باشند. هر یک از این ها یک پلتفرم سخت افزاری را نشان می دهد، زیرا هر کدام دارای فاکتور فرم خاص خود است، مستقل از سایر سیستم ها عمل می کند و قادر به ارائه منابع یا خدمات (مانند اجرای نرم افزار / برنامه ها، اتصال به دستگاه ها / اینترنت و غیره) پیش بینی نشده توسط طراحی اولیه است.

اجزای فردی

اجزای فردی، مانند واحد پردازش مرکزی رایانه، همچنین در سیستم عامل های سخت افزاری مورد استفاده قرار می گیرند. پردازنده ها (مانند Intel Core، ARM Cortex، AMD APU) معماری های متمایز دارند که عملیات، ارتباطات و تعامل با سایر اجزای تشکیل دهنده سیستم را تشکیل می دهند. برای نشان دادن، CPU را به عنوان یک مبنا که از یک مادربرد، حافظه، درایو دیسک، کارت های توسعه، لوازم جانبی و نرم افزار پشتیبانی می کند، در نظر بگیرید. بعضی از اجزاء ممکن است با توجه به نوع، فرم و سازگاری با یکدیگر قابل تعویض باشند.

اینترفیس ها

اینترفیس هایی مانند PCI Express، پورت کارت گرافیک شتاب دهنده (AGP) یا اسلات توسعه ISA، پلتفرم هایی برای توسعه انواع کارت های add-on/expansion هستند. فاکتورهای مختلف رابط کاربری منحصر به فرد هستند، بنابراین، برای مثال، از لحاظ فیزیکی ممکن است کارت PCI Express را به یک اسلات AGP یا ISA وارد نکنید – به یاد داشته باشید که سیستم عامل قوانین و محدودیت هایی را اعمال می کند. رابط همچنین ارتباط، پشتیبانی، و منابع را به کارت توسعه متصل فراهم می کند. نمونه هایی از کارت های توسعه که از چنین رابط هایی استفاده می کنند عبارتند از: گرافیک تصویری، صدا، آداپتورهای شبکه، پورت های USB، کنترل کننده های سری ATA (SATA) و موارد دیگر.

سیستم نرم افزار

سیستم نرم افزار چیزی است که کامپیوتر را با اجرای فرآیندهای همزمان مدیریت / هماهنگی منابع سخت افزاری چندگانه همراه با نرم افزار کاربردی کنترل می کند. بهترین مثال برای سیستم نرم افزار سیستم عامل هایی مانند (اما نه محدود به) ویندوز، macOS، لینوکس، اندروید، iOS و سیستم عامل Chrome است.

سیستم عامل به عنوان یک پلتفرم با ارائه محیطی که از تعامل کاربر با استفاده از رابط ها (نظیر مانیتور، ماوس، صفحه کلید، چاپگر و غیره)، فراهم می شود، برقراری ارتباط با دیگر سیستم ها (مانند شبکه، Wi-Fi، بلوتوث و غیره)، و نرم افزار کاربردی را ممکن می سازد.

نرم افزار کاربردی

نرم افزار کاربردی شامل تمام برنامه هایی است که برای انجام وظایف خاص در یک کامپیوتر طراحی شده اند – اکثر آنها به عنوان سیستم عامل در نظر گرفته نمی شوند. نمونه های معمولی از نرم افزارهای غیر پلتفرمی عبارتند از: برنامه های ویرایش تصویر، پردازشگرهای متن، صفحات گسترده، پخش کننده های موسیقی، پیام / چت، برنامه های رسانه های اجتماعی و غیره. با این حال، برخی از انواع نرم افزار کاربردی وجود دارد که پلتفرم محسوب می شود. کلید درک این تفاوت این است که آیا این نرم افزار به عنوان پشتیبانی از چیزی که بر روی آن ساخته می شود برخوردار است یا خیر. بعضی از نمونه های نرم افزار کاربردی به عنوان سیستم عامل شامل موارد زیر است:

• مرورگرهای وب (به عنوان مثال Chrome، Safari، Internet Explorer)، پلتفرم هایی برای سایر نرم افزارهای دیگر مانند پلاگین ها / برنامه های افزودنی یا تم های شخص ثالث هستند.
• سایت های رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک و پشتیبانی از برنامه های خارجی، ابزارها و / یا خدماتی که با ویژگی های اصلی سایت ارتباط برقرار می کنند، این موضوع در مورد وب سایت و همچنین نسخه برنامه موبایل نیز صادق است.
• بازی های ویدئویی که از mods پشتیبانی می کنند (از طریق ویرایشگر بازی) نیز می توان به عنوان یک پلتفرم در نظر گرفت. مد بازی ویدیویی از موتور بازی ویدیویی موجود به عنوان پایه ای برای ایجاد نقشه ها / مراحل طراحی شده توسط کاربر، شخصیت ها، اشیاء یا حتی یک بازی کاملا مستقل استفاده می کند.

کنسول های بازی

کنسول بازی های ویدئویی نمونه های بزرگی از سخت افزار و نرم افزار ترکیب شده به صورت یک پلتفرم هستند. هر نوع کنسول به عنوان پایگاهی است که از مجموعه بازی های فیزیکی پشتیبانی می کند (به عنوان مثال یک کارتریج نینتندو اصلی با هیچ نسخه ای از سیستم بازی های بعدی نینتندو سازگار نیست) و به صورت دیجیتالی (به عنوان مثال، با وجود اینکه فرمت دیسک دارد، یک بازی PS3 سونی به علت زبان نرم افزاری / زبان برنامه نویسی متفاوت روی سیستم Sony PS4 کار نمی کند.

تفاوت پلتفرم و سیستم عامل

در تعریف تئوری،platform به مجموعه ای از سخت افزار، نرم افزار و سیستم عامل (که خود سیستم عامل هم عضوی از نرم افزار است)گفته می شود. بنابراین سیستم عامل هم یک قسمت از پلتفرم است. این دو با هم فرق دارند و هرکدام وظایف خاص خود را دارند که در ادامه آنها را توضیح خواهیم داد.

مفهوم پلتفرم در کسب و کارها

پلتفرم نه تنها در حوزه رایانه، نرم افزار تا صنایع خودروسازی رواج دارد، بلکه مفهوم پلتفرم در کسب و کار و تجارت نیز دارای روایت گسترده مخصوص خود است. البته وجه اشتراک تمام این تعاریف وجود یک پایه، دانش و یا تکنولوژی در جهت تولید یا بهبود محصول است. باید به ‌یاد داشته باشید که پلتفرم‌، مدلی برای کسب ‌وکار است و نه فقط نوعی تکنولوژی. بسیاری از افراد، پلتفرم‌ را با اپلیکیشن‌ های موبایل یا وب ‌سایت ‌ها اشتباه می‌ گیرند؛ پلتفرم‌ تنها نوعی نرم‌ افزار نیست، بلکه نوعی مدل کسب ‌وکار است که با گردهم ‌آوردن مشتری‌ ها و تولید‌کننده ‌ها ارزش ایجاد می‌ کند.

پلتفرم کسب و کار

مدل کسب و کار پلتفرم به مدلی گفته می شود که ارزشی برای تسهیل مبادلات بین دو یا چند گروه مرتبط که معمولا مشتری ها و سرویس دهنده ها هستند، ایجاد می شود. فیسبوک ، اوبر ، علی بابا ، این کسب و کار ها مانند شرکت های خطی، مستقیما محصولی تولید و توسط یک زنجیره تامین به دست مشتریان نمی رسانند. پلتفرم ها مفهوم تولید را ایجاد نمی کنند ، بلکه مفهوم ارتباط را ترویج می دهند. به ‌طورکلی شرکت‌های خطی ارزش را به ‌صورت کالاها یا خدمات ایجاد می‌ کنند و سپس آن‌ را به افرادی می ‌فروشند که در پایین‌ دست زنجیره‌ تأمین‌ شان قرار دارند.

کسب و کار های سنتی و غیر پلتفرم را معمولا کسب و کار های خطی می نامیم، چرا که عملکرد آنها در یک زنجیره تامین خطی خلاصه می شود. به عنوان مثال کسب و کار های SaaS محصول تولید می کنند ، نه شبکه ای از ارتباطات. همچنین آنها فاقد ساختار هزینه و پایه های اقتصادی هستند که باعث موفقیت پلتفرم ها می شود.

کسب و کارهای پلتفرمی

کسب و کارهای پلتفرمی مدلی برای کسب ‌وکار هستند که از طریق تسهیل تبادل میان دو یا چند گروه وابسته به یکدیگر، ارزش ایجاد می‌ کند؛ این گروه‌ ها معمولا مشتری‌ ها و تولید‌کننده ‌ها هستند. پلتفرم‌ ها برای محقق‌کردن این تبادل، شبکه ‌‌ای بزرگ و مقیاس ‌پذیر ایجاد می ‌کنند که متشکل است از کاربرها، و منابعی که باید در موقع نیاز در دسترس باشند. این پلتفرم ‌ها بازارهای شبکه‌ ای و انجمن ‌هایی ایجاد می‌ کنند که به کاربران اجازه‌ تبادل و بر همکنش می‌ دهد. طراحی پلتفرم‌ فقط به ایجاد تکنولوژی‌ های اساسی مربوط نمی ‌شود، بلکه به این مربوط می‌شود که کل کسب ‌و کار چگونه فهم و ایجاد می ‌شود، چگونه تولید ارزش می‌ کند و چگونه شبکه می‌ سازد.

اگر بخواهیم چند مورد از بزرگترین پلتفرم های کسب و کار حال حاضر را نام ببریم می توانیم از نام هایی مانند گوگل ، اپل و فیسبوک نام ببریم که هرکدام دارای مجموعه های فرعی مانند یوتیوب و … هستند که خود تبدیل به بزرگترین پلتفرم ویدئویی دنیا شده است. ولی همین پلتفرم ها تنها نوک این کوه یخ هستند. تعداد پلتفرم ها در اقتصاد امروز به سرعت در حال رشد است. در سال 2016 از هر 5 برند در لیست ارزشمندترین برندهای دنیا در مجله فوربس و 11 برند از 20 برند اول این لیست این پلتفرم های کسب و کاری مربوط به فناوری بودند. در ابتدای سال 2017 نیز ، 5 شرکت برتر بازار سرمایه پلتفرم ها بودند.

مفهوم پلتفرم در برنامه نویسی چیست؟

برای اینکه به این پرسش پاسخ دهیم که پلتفرم در برنامه نویسی چیست لازم است به مبحث زیر دقت کنیم. پلتفرم در برنامه نویسی در واقع بستری است که برنامه های نرم افزاری نوشته شده برای یک وسیله در آن قابل اجرا و استفاده است، این بستر هم شامل ملزومات سخت افزاری مانند نوع سیستم و CPU و هم شامل ملزومات نرم افزاری (مانند سیستم عامل) است.

یک پلتفرم در واقع معرف ملزومات سخت افزاری (سرور) و همچنین ملزومات نرم افزاری (سیستم عامل ویندوز سرورهای مختلف) مورد نیاز برای اجرای یک برنامه کاربردی ASP.NET است، همچنین ممکن است به نسخه ویژه یک نرم افزار نیز اشاره شده باشد (نسخه ۲۰۰۸)، یا در مورد PHP می توان به پلتفرم لینوکس سرور یا ویندوز سرور اشاره کرد که در واقع به معنی سروری است که روی آن سیستم عامل لینوکس یا ویندوز نصب و فعال باشد و لذا به طور خلاصه می گوییم PHP با پلتفرم لینوکس سرور یا ویندوز سرور قابل اجرا و سازگار است.