تفاوت نئو و اتریوم

چگونه به صورت رایگان نئو (NEO) استخراج کنیم؟

برخی افراد باور دارند که با بهره‌بردن از سخت‌افزار و پردازنده‌های گرافیکی اختصاصی قادر به استخراج نئو (NEO) خواهند بود. هر چند، مسئله اصلاً این نیست چرا که استخراج نئو غیرممکن است. در لحظه‌ای که سکه‌ها از فاز توسعه عبور کردند، سازندگان آن اطمینان حاصل نمودند که ۱۰۰ میلیون سکه از پیش استخراج شده است. از نظر استخراج، این سکه مانند نمونه‌های مشابه بیت کوین نیست. اما اگر کسی قصد سرمایه گذاری در آن را داشته باشد، می‌تواند به سودهای بزرگی دست پیدا کند. در ادامه بیشتر با مسئله استخراج نئو آشنا خواهیم شد.

استخراج رایگان نئو

نئو (NEO) که پیش از این با نام Antshares شناخته می‌شد و در میان همه به عنوان « اتریوم چینی » (Chinese Ethereum) مورد اشاره بود، در سال ۲۰۱۴ میلادی پایه‌گذاری شد. بنیان‌گذاران آن به دنبال آغاز یک سیستم دیجیتال بودند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی کرده و قابلیت مبادله‌ی دارایی‌های دیجیتال را ارائه کند. این پروژه تا جایی پیش رفت که به اولین تکنولوژی بلاک چین متن باز چینی مبدل شد. ۱۰۰ میلیون نئو، مالکیت بلا کچین را نشان می‌دهد. این ۱۰۰ میلیون نئو در اصل توسط بلاک نخستین (Genesis Block) ساخته شده است.

فرآیند توزیع به وسیله‌ عملیاتی انجام می‌گیرد که به عنوان مکانیسم وایت پیپر (White paper mechanism) شناخته می‌شود. رقم ۱۰۰ میلیون همچنین تعداد کل توکن‌های نئو است و قابلیت افزایش آن وجود ندارد. از آنجایی که نئو نمی‌تواند به واحدهای کوچک‌تر تقسیم شود، کوچکترین بخش همواره یک عدد صحیح خواهد بود. به لطف برتری تکنولوژیکی خود در مقابل رقبایش، سود آن در سال ۲۰۱۷ فوق‌العاده بود و ارزش این سکه رشد پیدا کرد. نئو حتی برگشت سرمایه‌ای به بزرگی ۲۱۰۰۰% را به سرمایه‌گذاران خود پیشنهاد می‌کرد. در حال حاضر، ارزش بازار آن در رقمی بالاتر از ۱.۴۵ میلیارد دلار قرار دارد.

استخراج نئو

بسیاری در دسته‌ افرادی قرار می‌گیرند که نئو را به سایر ارزهای رمزنگاری شده مرتبط می‌کنند. این دسته از افراد باور دارند که با بهره‌بردن از سخت‌افزار و پردازنده‌های گرافیکی اختصاصی قادر به استخراج نئو خواهند بود. هر چند، مسئله اصلاً این نیست چرا که استخراج نئو غیرممکن است. در لحظه‌ای که سکه‌ها از فاز توسعه عبور کردند، سازندگان آن اطمینان حاصل نمودند که ۱۰۰ میلیون سکه از پیش استخراج شده است.

مطمئن باشید که نمی‌توانید این رمز ارز را استخراج کنید. برای اینکه بیشتر این مسئله را باز کنیم، پروتکل PoS که با نام اثبات سهام (Proof of Stake) بهتر شناخته می‌شود، در اجرای فرآیند توزیع نئو بسیار مورد استفاده بود و این اجماع گسترش پیدا کرد. بنیاد نئو یک نوع متفاوت از توکن به نام « گَس » (GAS) را در کنار مالکیت رمز ارز نئو دارد. به تفاوت نئو و اتریوم جای تمرکز بر راه‌های استخراج نئو، با سکه‌های نئو سرمایه گذاری کنید و منتظر پاداش آن به شکل GAS باشید. اگر کسی سرمایه گذاری GAS را در داخل کیف پول نئو انجام بدهد؛ بازده سوددهی بالایی خواهد داشت.

در دیگر رمز ارزهای PoS لازم است تا کاربر، کیف پول خود را در تمام طول فرآیند باز نگه دارد؛ با این حال، این مسئله در رابطه با « اتریوم چینی » برقرار نیست. تجربه‌ها و نقدهای کاربران حاکی از آن است که کیف پول‌هایی با نئوی سرمایه گذاری‌شده می‌توانند GAS تولید کنند که در یک بازه‌ی زمانی پیوسته‌ی ۵ دقیقه‌ای قابل مطالبه هستند.

زمانی که صحبت معطوف به استخراج می‌شود، این سکه مانند نمونه‌های مشابه بیت کوین نیست، اما اگر کسی قصد سرمایه گذاری آن را داشته باشد، پاداش‌های بزرگی قابل جمع‌آوری هستند. وقتی فرآیند استخراج را در نظر می‌گیریم، استفاده‌ بیت کوین از پروتکل PoW یا پروتکل اثبات کار (Proof of Work) تفاوت بارز آن‌ها است؛ چون نئو بیشتر بر روی پروتکل « اثبات سهام » تمرکز می‌کند. این رویه‌ نئو مورد نظر عده‌ی بیشتری است، چرا که آن را مناسب‌تر و کارآمدتر می‌دانند.

اثبات سهام نئو

نسخه‌ای از پروتکل PoS که توسط نئو استفاده می‌شود، نوع بهبودیافته‌ای است که « مکانیسم نیابتی تحمل خطای بیزانسی » (Delegated Byzantine Fault Tolerance) یا به اختصار dBFT نامیده می‌شود. دارندگان با رای خود برای انتخاب نمایندگانی که به نام کتابداران شناخته می‌شوند و شبکه را می‌گردانند؛ این سیستم را کارآمد کرده و آن را گسترش می‌دهند. همین امر موجب انجام نقل و انتقالات با نرخ بالاتری می‌شود. دریافتی‌های معمول تنها با اجازه‌ی کتابداران برای انجام اعتبارسنجی به دست می‌آیند. GAS توکنی است که نئو را می‌گرداند. GAS همان چیزی است که برای اداره‌ی هر نوعی از نقل و انتقالات به جای نئو مورد استفاده قرار می‌گیرد. راه مطالبه‌ی توکن‌های GAS صرفاً نگه‌داشتن نئو در کیف پولتان است.

تعریف سرمایه گذاری

برای اینکه یک استخراج‌کننده بتواند انواع مختلف آلتکوین‌ها (Altcoin) و همچنین تفاوت نئو و اتریوم بیت کوین‌ها را استخراج کند، باید یک مسئله‌ی ریاضی پیچیده را حل کند و سپس تاییدی از همکاران در شبکه دریافت نماید. چنین سیستمی را با نام « اثبات کار » مورد اشاره قرار می‌دهند. بلاک استخراج‌کننده زمانی که کاربران در داخل یک شبکه‌ی به خصوص با آن موافقت نمودند، به بلاک چین اضافه می‌شود. پس باید با نیاز به حل مسائل ریاضی محاسباتی کنار بیایید که خود ضرورت نیاز به مصرف انرژی بالا و سخت‌افزار اختصاصی را می‌رساند که برای استخراج‌کنندگانی با هدف سرمایه گذاری لازم است.

مواردی که در آن یک استخر استخراج (Mining Pool) یا استخراج‌کننده از طریق تراژدی منابع مشترک (tragedy of the commons) می‌تواند از ۵۱% توان محاسباتی خود استفاده کند، به حداقل رسیده یا وجود ندارد. با چنین توانی، استخراج‌کننده می‌تواند به راحتی بلاک‌های قانونی را از اعتبار انداخته و در عین حال، بلاک‌های غیرقانونی را ایجاد نماید. در پروتکل « اثبات سهام »، یک نفر برای اجرای چنین حمله‌ای لازم است تا ۵۱% از تمامی سکه‌ها را در اختیار داشته باشد.

استخراج‌کننده

بسیار خوب، ممکن است استخراج نئو ممکن نباشد. با این حال، زمانی که نسل تازه‌ای از بلاک‌های نئو وجود داشته باشند، توکن‌هایی از نوع GAS خواهند بود که در میان دارندگان نئو توزیع می‌شوند. تیم نئو تمام گره‌های شبکه‌ی نئو را در دست دارد. این موضوع، استخراج GAS برای کاربران را غیرممکن می‌کند. اما هر کسی که توکن‌های نئو را در کیف پول خود نگه می‌دارد، صاحب GAS خواهد شد چرا که این ارز در میان آن‌ها توزیع می‌شود.

دلایلی برای استخراج

استخراج به افراد اجازه‌ی تصاحب رمزارز بدون نیاز به پرداخت پول بابت آن را می‌دهد. به یاد داشته باشید که یک فرد می‌تواند هنوز صاحب رمز ارز بشود، بدون آن که لزوماً یک استخراج‌کننده باشد. همچنین افراد می‌توانند گزینه‌ استفاده از ارز فیات (Fiat Currency) را بر خرید رمز ارز ترجیح دهند. تجارت هم راهکار دیگری است که در پلتفرم‌های تبادل صورت می‌گیرد؛ جایی که یک شخص می‌تواند اتریوم یا بیت کوین را ما به ازای نئو بفروشد. بعضی از پلتفرم‌ها، پرداخت به افراد را بابت انتشار پست‌های وبلاگ یا انجام بازی‌های ویدیویی در قالب رمز ارز انجام می‌دهند. استیمیت (Steemit) نمونه‌ای از یک رسانه است که به افراد درون سیستم که از استیم (Steem) استفاده می‌کنند، پاداش می‌دهد. استیم نوعی از رمز ارز است که از تبادلات استفاده می‌کند و می‌تواند توسط یک فرد برای خرید سکه‌های نئو استفاده شود.

رمز ارز نئو (NEO) چیست؟ بررسی کامل به همراه قیمت لحظه ای آن

اگر شما نیز به حوزه ارزهای دیجیتال علاقه‌مند باشید و یا در این حوزه مشغول فعالیت باشید بدون شک نام رمز ارز نئو به گوشتان خورده است. نئو در ابتدا با نام انت شیرز فعالیت خود را آغاز کرده و در حال حاضر به دلیل شباهت‌های زیادی که به رمز ارز اتریوم دارد، با عنوان اتریوم چینی نیز از آن نام برده می‌شود. با این تفاوت که و ویژگی‌های جالب و شناخته نشده‌ای در این فناوری وجود دارد؛ بنابراین به شما پیشنهاد می‌کنیم که حتی اگر به این حوزه علاقه‌مند هستید، اما نام نئو تاکنون به گوشتان نخورده است، این مقاله را از دست ندهید و با این رمز ارز فوق‌العاده آشنا شوید، زیرا ما قصد داریم در این مقاله رمز ارز NEO را از تمام زوایا بررسی کنیم و شما را با تمام جنبه‌های آن آشنا کنیم.
نئو NEO چیست؟
NEO در وب‌سایت رسمی خود، خود را به‌عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند دارایی‌های دیجیتالی با هویت دیجیتالی است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌شود.
این پلتفرم که یک پروژه بلاک‌ چینی است، توسط بنیادی غیرانتفاعی توسعه‌یافته است. این شبکه بزرگ که واحد ارزی نئو تنها جزئی از آن است از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای مدیریت خودکار و دیجیتالی ساز دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی بهره برده است.
هدف اصلی این پلتفرم ایجاد یک اقتصاد هوشمند توسط شبکه توزیع شده نئو است.
تاریخچه رمز ارز نئو

شروع تحقیقات در خصوص پلتفرم نئو به سال ۲۰۱۴ برمی‌گردد. NEO اولین‌بار در غرب با نام Antshares ظاهر شد و توسط شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شد. NEO برای اجماع بلاک‌چین از تحمل خطای بیزانس (bDFT) استفاده می‌کند – این یک پروتکل اثبات سهام است.
در اولین جمع‌سپاری در سال ۲۰۱۵ که به مدت‌زمان ۱۰ روز ادامه داشت ۱۷.۵ میلیون توکن NEO باارزش ۵۵۰ هزار دلار فروخته شد. این میزان در جمع‌سپاری دوم به ۲۲.۵ میلیون توکن با قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.
۶۱۱۹ BTC در طول ICO ۲۰۱۶ ایجاد شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از این ۱۰۰ میلیون توکن NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر به شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به سرمایه ۵ میلیارد دلاری بازار تا پایان سال ۲۰۱۷ به جمع ۲۰ ارز رمز پایه برتر صعود کرد.
شبکه رمز ارز نئو چگونه طراحی شده است؟
شبکه NEO بر روی دو نشانه ساخته شده است. NEO و neoGAS (GAS). نشانه‌های NEO در طول رویداد پیدایش از قبل استخراج شدند. آن‌ها دارای ۱۰۰ میلیون توکن هستند که برای ایجاد بلوک، مدیریت شبکه و هرگونه اجماع مورداستفاده قرار می‌گیرند.
رمز GAS به‌گونه‌ای طراحی شده است که به‌عنوان سوخت بلاک‌چین NEO عمل می‌کند و به‌عنوان نوعی امنیت عمل می‌کند. GAS از قبل استخراج نشده است و برای استفاده در تخصیص منابع و حفظ روزبه‌روز بلاک‌چین طراحی شده است. همچنین برای پاداش دادن به کاربران حفظ بلاک‌چین مورداستفاده قرار می‌گیرد.
neoGAS چیست و چگونه به‌ عنوان پاداش استفاده می‌ شود؟

هر بار که یک بلوک جدید ایجاد می‌شود، کاربران با neoGAS پاداش می‌گیرند. این اتفاق تا زمانی که GAS به ۱۰۰ میلیون سکه در بازار برسد ادامه خواهد داشت. سپس دارندگان NEO با بخشی از هزینه‌های معامله پاداش می‌گیرند.
سوددهی توکن‌های GAS
دارندگان نئو به میزان دارایی‌های خود در کیف پول‌های معتبر NEO از توکن‌های GAS که تولید می‌شود سود خواهند برد و به ازای هر نئو که در کیف پول خود ذخیره کنند روزانه ۰.۰۰۰۳ GAS به آنها تعلق می‌گیرد که این میزان می‌تواند در آینده بسیار ارزشمند باشد.
کاربرد GAS در شبکه نئو
از GAS در شبکه رمز ارز نئو به‌منظور پرداخت هزینه‌های ایجاد قرارداد هوشمند استفاده می‌شود.
بلوک‌ های جدید با چه سرعتی در Blockchain NEO تولید می‌ شوند؟
هر ۱۵-۲۰ ثانیه یک بلوک جدید تولید می‌شود و در حدود یک سال ۲ میلیون بلوک ایجاد می‌شود. با این سرعت، حدود ۲۲ سال به حداکثر ۱۰۰ میلیون GAS می‌رسد و تمامی GAS ها توزیع شده و دیگر پس از آن هیچ GAS جدیدی ایجاد نخواهد شد. در خصوص میزان اولیه توکن‌های GAS بدانید که میزان اولیه آن صفر بوده و با هر بلاک جدیدی که ایجاد می‌شود، GAS ایجاد خواهد شد.
قراردادهای هوشمند: بنا بر طراحی اتریوم نئو

بر اساس طراحی اتریوم برای ایجاد اقتصاد آینده بنا شده است. در اقتصاد مدرن، یکی از مشکلات اساسی اعتماد است. چگونه می‌توانید با کسی که به او اعتماد ندارید تجارت کنید؟ نئو و اتریوم هر دو تلاش کرده‌اند تا از طریق قراردادهای هوشمند این مشکل را حل کنند.
اگر کاربران مایل به مبادله باشند، اولین دارایی‌های آنها را دیجیتالی می‌کنند و آن‌ها را به نئو تبدیل می‌کنند. سپس آنها یک قرارداد هوشمند ایجاد می‌کنند که در زنجیره بلوک غیرمتمرکز ذخیره می‌شود. سپس تجارت به مشخصات دقیق قرارداد انجام می‌شود.
مزیت برنامه‌نویسی NEO چیست؟
هر دو قرارداد هوشمند نئو و اتریوم با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی ساخته شده‌اند. تفاوت در این است که اتریوم از زبان مادری خاص خود به نام Solidid استفاده می‌کند. قراردادهای هوشمند نئو به زبان سی شارپ و جاوا قابل نوشتن و تدوین است.
در آینده، توسعه دهندگان همچنین از کاربران می‌خواهند که بتوانند در Python و Go قراردادهای هوشمند بنویسند. این به کاربران نئو اجازه می‌دهد، توسعه‌دهنده‌ای را برای پروژه‌های دیگر استخدام کنند و همچنین می‌تواند قراردادهای هوشمند تولید کند. یک کاربر اتریوم فقط برای ساختن قراردادهای هوشمند نیاز به استخدام شخصی دارد.
نئو چگونه از هویت دیجیتال استفاده می ‌کند؟
نئو همچنین از یک هویت دیجیتالی برای محافظت از کاربران خود استفاده می‌کند. افراد و مؤسسات می‌توانند هویت دیجیتالی خود را کسب کنند و کاربران نئو فقط می‌توانند با طرف‌هایی که دارای هویت دیجیتالی تأیید شده هستند تجارت کنند. این امر به محافظت از کاربران در برابر کلاهبرداری کمک می‌کند و رعایت قوانین بین‌المللی را برای نئو آسان می‌کند.
NEO چگونه ساخته می‌شود؟

مانند اکثر ارزهای رمز پایه، نئو توسط جامعه خود ایجاد می‌شود. برخلاف اکثر ارزهای رمز پایه دیگر، رمز ارز نئو برخلاف اثبات کار سنتی بر اساس مفهوم بیزانسی اثبات سهام است. همچنین برخلاف بیت‌کوین، کاربران نئو بر اساس تعداد سکه‌هایی که در اختیار دارند جایزه می‌گیرند تا اینکه با استفاده از رایانه‌های خود با حل معاملات. در عوض، هر رمز نئو به‌عنوان نوعی سهم در بلاک‌چین عمل می‌کند.
پایگاه کاربر اصلی NEO کجاست؟
پایگاه کاربری اصلی نئو در چین است. این بدان معنی است که ارز تحت تأثیر اخبار مربوط به آن منطقه است. اگر شما علاقه‌مند به تجارت در نئو هستید، باید مراقب تحولات چین و هرگونه مقررات دریافتی از طرف دولت چین باشید.
اگر نئو هرگز با مقامات چینی شریک نشود، باید انتظار داشته باشید که افزایش ارزش زیادی را ببینید. گفته می‌شود، نرخ رمز ارز بانک چین (CBDC) که تفاوت نئو و اتریوم به‌سرعت درحال‌توسعه است، احتمالاً با نئو رقابت می‌کند.
آینده قیمت رمز ارز نئو
چشم‌انداز قیمت نئو کمی نامشخص است. در کوتاه‌مدت، باید منتظر نوسان باشید زیرا سوداگران از عدم اطمینان در مورد آینده ارز رمزنگاری شده سو استفاده می‌کنند. در میان‌مدت و بلندمدت، بعید است نتیجه این باشد که دولت چین سرکوبی کامل بر ارزهای رمز پایه را آغاز کند، زیرا در این صورت انتظار دارید که ارزش نئو سقوط کند.
کارشناسان درباره رمز ارز نئو چه می‌گویند؟

به طور کلی، کارشناسان دیدگاه مثبتی نسبت به آینده ارز دارند، اگرچه نگرانی‌هایی در مورد آسیب‌پذیری آن از نظر مقامات چینی وجود دارد.
به گفته یکی از کارشناسان و سرمایه‌گذاران NEO: “حرکت بزرگ برای NEO ایجاد یک اقتصاد کاملاً هوشمند است. این دارایی‌هایی دیجیتال، قراردادهای هوشمند و یک هویت دیجیتالی را در خود گنجانده است که می‌تواند برای کاربردهای واقعی استفاده شود و در اقتصاد واقعی ادغام شود. چین می‌تواند (و ممکن است) کاندیدای اولین برنامه کاربردی و یکپارچه‌سازی در دنیای واقعی باشد. برایان ایوانز پیشنهاد کرده است که آینده NEO به استفاده از ICO های چینی متکی است.”
بسیاری از ممنوعیت‌های اخیر را مشکلی بزرگ برای NEO و سایر ارزهای رمز پایه در نظر گرفته‌اند. گفته می‌شود نئو آشکارا گام‌هایی را برداشته است تا اعلام کند که می‌خواهد با دولت چین کار کند و در بلندمدت علاقه آن‌ها به ایجاد یک اقتصاد هوشمند است.
مدیرعامل NEO چه می‌گوید؟
مدیرعامل شرکت Neo ، Da Hongfei نیز به طور غیرمنتظره آینده درخشان ارز رمزنگاری شده را مشاهده می‌کند. Hongfei در مصاحبه اخیر خود با سارا تران از Blockchain.News گفت: “پیش‌بینی‌شده‌ترین مرحله قطعاً Neo3 است. ما در حال راه‌اندازی آزمایش آزمایشی Neo3 قبل از پایان سال جاری هستیم و هدف آن انتشار شبکه اصلی در سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۱ است. به عنوان یک تجدیدنظر کلی در زنجیره بلوکی فعلی Neo ، Neo3 یک اجرای قوی برای یک پلت فرم دارایی دیجیتال است که ارائه‌دهنده توان عملیاتی، افزایش ثبات و امنیت، یک سیستم قرارداد هوشمند بهینه شده و یک زیرساخت با ویژگی‌های خاص برای توانمندسازی پذیرش توسعه دهندگان و تسریع در نوآوری‌های بلاک‌چین درجه سازمانی. “دا هونگفی، مدیر عامل NEO”
هدف پروژه رمز ارز نئو
نئو با هدف ایجاد یک اقتصاد هوشمند در سراسر جهان با پوشش تمام مسائل اقتصادی روزمره ایجاد شده است؛ و دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قرارداد هوشمند سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند هستند.
دارایی‌ های دیجیتال در نئو

همان‌طور که می‌دانید دارایی دیجیتال به دارایی گفته می‌شود که در فرمت باینری و با حق استفاده باشد. از مسائل مهم و حائز اهمیت در دارایی دیجیتال مالکیت حقیقی است که با ظهور بلاک‌چین این امر تحقق‌یافته و با کمک فناوری بلاک‌چین به‌راحتی می‌توان دارایی‌های دیجیتال با امنیت بالا، کاملاً متمرکز و بدون دخالت هر نهادی ایجاد کرد. در نئو دو نوع دارایی دیجیتال وجود دارد که عبارت‌اند از:

دارایی‌های جهانی یا فراگیر که توسط کل یک سیستم به رسمیت شناخته می‌شود و قابلیت شناسایی توسط تمام قراردادهای هوشمند و مشتریان را دارد.
دارایی‌های قراردادی که فقط در برخی قراردادهای خاص به رسمیت شناخته می‌شوند و قابلیت استفاده در سایر قراردادها را ندارند. به‌عنوان‌مثال دو رمز ارز گلم و بنسر که هر دو از توکن‌های مبتنی بر قراردادهای هوشمند اتریم هستند از نوع دارایی‌های قراردادی هستند زیرا مثلاً نمی‌توان در سیستم بنسر از توکن‌های گلم استفاده کرد و یا بالعکس.

هویت دیجیتالی در نئو
هویت دیجیتالی به اطلاعاتی از یک فرد (حقیقی یا حقوقی) که بر روی سیستم‌های کامپیوتری یک نهاد ذخیره می‌شود گفته می‌شود. دیجیتالی کردن دارایی‌ها در پلتفرم نئو هویت طبق استاندارد هویت‌سنجی ۵۰۹X. که یک نوع صدور گواهی دیجیتال مورد تأیید و پذیرفته شده است، به ۵ روش شناسایی چهره، اثر انگشت، صدا، پیامک و روش‌های چندمرحله‌ای دیگر انجام می‌شود.
چه چیزی باعث افزایش یا کاهش قیمت رمز ارز نئو می‌ شود؟
مانند همه ارزهای رمز پایه، نئو نیز تمایل دارد که بقیه تفاوت نئو و اتریوم بازار را دنبال کند. اگر کاهش قیمت بیت‌کوین را مشاهده کردید، انتظار می‌رود نئو و سایر آلت کوین‌ها با وحشت تاجران و تلاش برای فروش دارایی‌های خود قبل از ضرر، ضربه بزرگی را متحمل شوند. مانند اکثر ارزهای رمز پایه، نئو نیز بسیار بی‌ثبات است. شما باید انتظار داشته باشید که برخی از افت‌وخیزهای چشمگیر را ببینید.
آینده بازار رمز ارز نئو

مانند مونرو و دش، نئو احتمالاً نسبت به هرگونه مقررات مقاوم خواهد بود. در موارد مونرو و دش، این بدان دلیل است که ارزها خود باعث ناشناس ماندن می‌شوند که از نظر تئوری از کاربران محافظت می‌کند.
در مورد نئو به این دلیل که آن‌ها آشکارا تمایل خود را برای همکاری با مقامات اعلام کرده‌اند. این ممکن است باعث شود دولت چین دلسوزانه‌تر به علت آنها نگاه کند. عامل اصلی نئو وضعیت بازار در چین و هرگونه مقررات در آن منطقه خواهد بود. به‌ویژه اینکه آیا مشاغل چینی نئو را به‌عنوان راه‌حل استاندارد بلاک‌چین خود انتخاب می‌کنند یا خیر.
سرعت تراکنش‌های رمز ارز نئو
در خصوص میزان سرعت تراکنش‌ها در بلاک‌چین نئو بدانید که در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش انجام می‌شود که این مقدار در مقایسه با سرعت تراکنش‌های اتریوم که تقریباً حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است بسیار بیشتر است.
کارمزد شبکه رمز ارز نئو
در شبکه نئو برای تمامی تراکنش‌ها و ثبت قراردادهای هوشمند لازم است که هزینه‌ها و کارمزدها همگی از توکن رمز ارز GAS پرداخت شود؛ بنابراین برای ارسال هیچ تراکنشی نیاز به پرداخت کارمزد نیست، زیرا کارمزد بسیار ناچیز مربوط به هر تراکنش به‌صورت تفاوت نئو و اتریوم خودکار از GASهای تعلق‌گرفته به نئوهایی پرداخت خواهد شد.
توجه کنید که به دلیل اینکه شبکه نئو مبتنی بر اثبات سهام است، به‌تمامی دارندگان کیف پول‌های معتبر نئو به میزان دارایی‌شان روزانه توکن GAS تعلق می‌گیرد.
ویژگی‌ هایی که در آینده به نئو اضافه خواهند شد

کیف پول نئو
برای رمز ارز نئو کیف پول‌های بی‌شماری معرفی شده است، اما در زیر ما فقط به معرفی کیف پول‌های تأیید شده توسط سایت رسمی نئو برای سیستم‌عامل‌های کامپیوتری و موبایل خواهیم پرداخت. شما با نصب هر یک از کیف پول‌های رسمی معرفی شده در زیر با ذخیره نئو، نسبت به میزان دارایی خود توکن GAS دریافت خواهید کرد.
کیف پول‌ های دسکتاپ نئو

کیف پول‌ های موبایل نئو

سخن آخر!
در این مقاله از سری مقالات پالس نیوز در خصوص ارزهای دیجیتال به معرفی رمز ارز نئو و معرفی کیف پول‌های رسمی آن و سایر موارد دیگر در خصوص این رمز ارز پرداختیم.
شما می‌توانید در صورت هرگونه سؤال در خصوص این رمز ارز در بخش کامنت‌ها سؤالات خود را پرسیده و نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

تفاوت نئو و اتریوم

قیمت بیت کوین برای اولین بار پس از دو ماه، در روز شنبه به بالاتر از 4000 دلار رسید و بازار ارزهای رمزنگاری به رنگ سبز درآمد. در روز گذشته بزرگترین ارز رمزنگاری از نظر ارزش بازار و اولین ارز رمزنگاری، از سد محکم 4000 دلار عبور کرد و به …

پنج ویژگی برتر و جدید نئو نسخه 3.0

در یک کنفرانس که در شهر سایتل، جایی که نئو مکان بعدی NGD را افتتاح خواهد کرد، گروهی از علاقمندان به بلاک چین، خبرگزاری های بین المللی و توسعه دهندگان دور هم جمع شدند تا از طرح های آتی نئو و اخبار و زمان انتشار نئو 3.0 مطلع شوند. هدف …

بررسی روند بازار؛ اصلاح قیمت کوتاه مدت بیت کوین و آلت کوین ها

هفته گذشته حرکت بیت کوین به سمت پایین تر از 3350 دلار و 3250 دلار آغاز شد. قیمت بیت کوین حتی از سطح حمایت 3200 دلار عبور کرد و نزدیک به سطح پشتیبانی 3150 دلار قرار گرفت. اما بعد قیمت بیت کوین اصلاح شد و به نظر می رسد قیمت بیت کوین می …

تفاوت بیت کوین و اتریوم چیست؟ کدام بهتر است؟

بی شک بیت کوین و اتریوم جزو شناخته شده ترین ارزها در بین تمام ارزهای رمزنگاری هستند، به ویژه پس از افزایش قیمت اعجاب آور این ارزها در پایان سال 2017. با این که آنها جزو محبوب ترین و مهمترین ارزهای رمزنگاری محسوب می شوند، فناوری پشتیبانی…

مدیرعامل صرافی بایننس : در حال راه اندازی بایننس چین برای تبادل میلیون ها ارز هستیم

طبق گفته ی چانگ پنگ ژائو، مدیر عامل بزرگترین صرافی رمزنگاری جهان از نظر حجم مبادلات، این صرافی قصد دارد بلاک چین عمومی خود را تا چندین ماه آینده یا بیشتر راه اندازی کند. در آینده میلیون ها ارز و هزاران بلاک چین وجود خواهد داشت چانگ…

بررسی روند بازار؛ خطر سقوط بیت کوین و آلت کوین ها

قیمت بیت کوین اخیرا پس از یک افت به زیر سطح 3800 دلار، یک اصلاح کوتاه مدت را آغاز کرد. قیمت بیت کوین توانست به بالاتر از 4000 و 4100 دلار برسد، اما در رسیدن به قیمت 4200 دلار ناموفق بود. سپس قیمت مجددا به زیر 4000 دلار رسید که نشان دهنده…

بررسی روند بازار؛ خطر کاهش بیشتر برای بیت کوین و آلت کوین ها

بیت کوین در سطح قیمت 4500 با دور جدیدی از موج فروش مواجه شد. قیمت بیت کوین حرکت نزولی را آغاز کرد و به زیر سطح حمایت 4400 دلار رسید. به همین ترتیب قیمت اتریوم به شدت کاهش یافت و از سطح حمایت 130 دلار گذر کرد و به نزدیک سطح 125 دلار رسید.…

بررسی روند بازار؛ کاهش فشار فروش و ایجاد علائم صعودی در بازار

دیروز قیمت بیت کوین به زیر سطح حمایت 5000 دلار و 4800 دلار سقوط کرد. قیمت بیت کوین حتی به زیر 4500 دلار رسید و در نزدیک سطح حمایت 4300 دلار مبادله شد. سپس بیت کوین یک سطح پشتیبانی ثابت و مناسب را پیدا کرد و یک اصلاح قیمت را به بالاتر از…

بررسی روند بازار؛ بیت کوین و آلت کوین ها در مسیر موج خرید

قیمت بیت کوین توانست سطح مقاومت 6500 دلار را بشکند و حتی به سطح مقاومت 6550 دلار برسد. سطح مقاومت ماهانه بیت کوین در 6600 دلار پیش از شروع یک روند اصلاحی کوتاه مدت، قرار دارد. قیمت بیت کوین کش با یک افزایش 15 درصدی از سطح مقاومت 600 دلار…

بررسی روند بازار؛ کاهش قیمت بیت کوین و آلت کوین ها

قیمت بیت کوین در تلاش بود که سطح مقاومت 6600 تا 6650 دلار را بشکند. اما با شکست جهت عبور از سطوح مقاومت، شروع به کاهش کرد به طوری که از سطح حمایت 6500 دلاری خود نیز عبور کرد. به طور مشابه، افزایش فشار فروش باعث شد تا آلت کوین های دیگر نظیر…

تفاوت بین کوین coin و توکن token چیست؟

با توجه به تعاریف کوین Coin توکن Token می‌توان گفت که هر واحد ارزی بر روی یک شبکه، توکن در نظر گرفته می‌شود. این توکن‌ها بعد از این که به حد کافی توسعه پیدا کردند، می‌توانند بلاکچین مستقل خود را راه‌اندازی کرده و به کوین تبدیل شوند.

از شباهت‌های بین کوین Coin توکن Token می‌توان به این موضوع اشاره کرد که هر دو برای افراد امکان پرداخت ایجاد می‌کنند، درحالی‌که توکن‌ها علاوه بر این قابلیت، ویژگی‌های دیگری هم ارائه می‌دهند. ارزش توکن معمولا براساس میزان مفید بودن آن و ویژگی‌هایی که ارائه می‌دهد، سنجیده می‌شود. به‌طوری که هرچه کاربرد توکن بیشتر باشد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

اما مهم‌ترین تفاوت‌های کوین Coin توکن Token از این قرار است:

• سکه ارز دیجیتال (کوین) شبکه بلاکچین اختصاصی دارد،‌ درحالی‌که توکن براساس شبکه‌های بلاکچینی‌ که قبلا به ‎وجود آمده‌اند، برای یک کاربردهایی خاص ایجاد می‌شود. برای مثال، تتر یک توکن است که در شبکه اتریوم و شبکه‌های بلاکچین مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد،‌ اما بیت کوین، یک کوین است که تنها در شبکه مستقل خودش دیده می‌شود. تتر یک ارز دیجیتال با قیمتی بسیار نزدیک به 1 دلار است (دیدن قیمت لحظه ای تتر) که توسط دلار آمریکا پشتیبانی می شود و کاربرد آن جایگزینی با دلار در دنیای رمزارز است.
• سکه ارز دیجیتال فقط برای پروسه‌های پرداخت استفاده می‌شود،‌ اما توکن کاربرد متعددی دارد.
• ساخت کوین بسیار دشوارتر از ساخت توکن است.
• اغلب کوین‌ها از طریق فرایند استخراج توزیع می‌شوند،‌ این موضوع برای توکن‌ها از طریق روش ICO انجام می‌گیرد.
• کوین‌ها می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، درحالی‌که توکن‌ها فقط در کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره می‌شوند.

سکه یا کوین ارز دیجیتال چیست؟

منظور از یک کوین دیجیتالی، یک نوع دارایی بومی (نیتیو – Native) در بلاک چین خود است. به عنوان نمونه بیت کوین، لایت کوین و اتریوم را در نظر بگیرید. این اشکال مجازی از سرمایه، در بلاک چین منحصربه‌فرد خود وجود دارند؛ بیت کوین، لایت کوین و اتریوم به ترتیب روی بلاک چین‌هایی جداگانه با همین نام کار می‌کنند.

با استفاده از سکه دیجیتال تمام افراد قادر به ایجاد تراکنش و انجام معامله با یکدیگر خواهند بود. در اینجا، خبری از انتقال کوین های فیزیکی بین ارسال‌کننده و دریافت‌کننده نیست. تمامی سکه ها در قالب یک سری دیتا روی دیتابیسی بزرگ ذخیره شده و وجود فیزیکی و خارجی ندارند. در دنیای کریپتوکارنسی، دیتابیس را با نام بلاک چین یا دفتر کل خطاب می‌کنند. این پایگاه داده کلیه معاملات را ردیابی کرده و توسط رایانه‌هایی قرار گرفته در سراسر دنیا، بررسی و تایید می‌شود.

این نوع دارایی را می‌توان شبیه به پول و ارز واقعی در زندگی روزمره خرج کرد (اگر فروشنده کالا یا ارائه‌دهنده سرویس، آن‌ها را قبول کند). در بسیاری از کشورها و مناطق دنیا، بیت کوین یا اتریوم داخل والت ارز دیجیتال خود را می‌توان کاملا شبیه به اسکناس‌های داخل کیف پول چرمی یا حساب بانکی دانست. یک تفاوت کوین و توکن این است که سکه هدف دیگری به جز خرج شدن شبیه به پول عادی، ندارد. موارد استفاده از آن‌ها را در ادامه بررسی می‌کنیم:

• انتقال وجه (انتقال سریع پول مخصوص حین انتقالات بین‌المللی)
• ذخیره ارزش (نگهداری با هدف در امان ماندن از تورم و امید به افزایش آتی قیمت)
• به عنوان یک واحد حساب‌رسی (قیمت‌گذاری کالاها یا خدمات بر اساس آن‌ها)

برای درک بهتر این موارد، خرید بیت کوین و سپس کاربرد‌های زیر با استفاده از آن را در نظر بگیرید:

• می‌توان از بیت کوین برای خرید انواع کالا یا دریافت سرویس‌های مختلف بر بستر اینترنت استفاده کرد. فروشگاه‌های فیزیکی زیادی در سراسر دنیا نیز از این سکه دیجیتالی پشتیبانی می‌کنند.
• بدون رخ دادن اتفاقی خاص، امکان ذخیره‌ کردن بلند مدت بیت کوین فراهم است. همواره قادر به تبدیل کردن این کوین به وجه رایج مورد استفاده در کشور خود یا سایر ارزهای دیجیتال خواهید بود.
• برخی سرویس‌ها و کالاها مخصوصا در اینترنت بر اساس بیت کوین قیمت‌گذاری شده و الزاما باید با این نوع از دارایی، هزینه دریافت آن‌ها را پرداخت کنید.

یکی از مهم‌ترین تفاوت های کوین و توکن عدم کاربرد سکه خارج از موارد بالا است. بیت کوین به عنوان نخستین و مهمترین رمز ارز دنیا را نمی‌توان برای به دست آوردن تعداد واحد‌هایی بیشتر در حسابی خاص ذخیره کرد. همچنین استفاده از یک اپلیکیشن، در گرو داشتن آن نیست. تنها کاربرد، استفاده به عنوان پول شبیه به طلا یا هر نوع دارایی دیگر است.

با این حال، مقایسه توکن و سکه نشان داد برخی کوین ها نظیر اتریوم، نئو و دش، یک سری ویژگی‌های اضافی ارائه کرده و خارج از شکل دیجیتالی پول نیز کاربرد دارند. در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• اتر (ETH) برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در شبکه اتریوم کاربرد دارد. می‌توان روی شبکه اتریوم توکن های جدید ایجاد کرد، اما اتر همچنان برای ارسال یک توکن ضروری است. دستمزد و پاداش استخراج‌کنندگان (کامپیوترهای تاییدکننده تراکنش‌ها در شبکه اتریوم) با اتر پرداخت می‌شود.
• نئو (NEO) را می‌توان برای به دست آوردن سود، طی مدت زمانی مشخص در یک کیف پول یا حساب کاربری خاص قفل کرد. شبیه به مورد قبلی، روی شبکه نئو نیز امکان ایجاد توکن فراهم است. حین ارسال یک توکن روی شبکه نئو، باید از طریق این سکه (NEO) کارمزد را بپردازید.
• افرادی که تعداد مشخصی کوین دش (DASH) در اختیار دارند، در تصمیم‌گیری‌های مربوط به توسعه و اعمال تغییر برای بهبود شبکه این ارز دخالت داده خواهند شد. بعد از مطرح شدن یک پیشنهاد، افراد دارنده تعداد کافی از سکه نام برده، درباره تایید یا رد پیشنهاد نظر می‌دهند.

بیشتر بزرگترین دارایی‌های دیجیتال از نظر ارزش کل بازار، در قالب کوین وجود دارند. با این حال، تعداد قابل توجهی توکن با ارزش کل بسیار بالا نیز می‌توان در فهرست پیدا کرد. در وب سایت Coinmarketcap بیش از 900 سکه مختلف فهرست شده که نشان‌دهنده تعداد کمتر آن‌ها در مقایسه با توکن ها است. در نتیجه یک تفاوت مهم کوین و توکن را می‌توان پایین‌تر بودن تعداد سکه ها دانست.

توکن tokens

پروژه هایی هم مانند NEO/GAS، بلاک چین هایی با دو توکن هستند که در آن NEO یک توکن با ارزش دیجیتالی است و GAS به عنوان پاداش انجام تراکنش ها در شبکه NEO مورد استفاده قرار می گیرد.

بلاک چین هایی مانند اتریوم امکان توسعه توکن های رمز ارز دیگر را از طریق خود همین شبکه امکان پذیر می کنند که پروژه هایی مانند ترون، ایاس و ویچین حاصل توکن های بر پایه شبکه اتریوم هستند.

به این دلیل که اتریوم از سایر کوین ها ها پشتیبانی می کند، پروتکل های مختلفی که به نام استاندارد های Request for Comment یا ERC می گویند به وجود آمده است. ERC-20 یکی از محبوب ترین استاندارد ساخت توکن در شبکه اتریوم است که مورد استفاده توسعه دهندگان قرار می گیرد.

پلتفرم هایی که میزبان توکن های جدید هستند، مانند اتریوم، شکافی را در دنیای ارز رمز ایجاد کرده اند که در آن کوین به معنای رمز ارز های خود میزبانی مانند بیت کوین است در حالی که توکن برای معرفی توکن های اختصاصی میزبانی شده در بلاک چین های دیگر استفاده می شود.

به دلیل توانایی اتریوم در اجرای قرارداد های هوشمند، پروژه های غیرمتمرکز از این پلتفرم برای ثبت توکن ها استفاده می کنند. روی قرارداد های هوشمند می توان برنامه هایی برای پردازش توکن ها قرار داد که به عنوان مثال می توان برای دسته بندی آهنگ ها برای هر آهنگ یک توکن مخصوص ساخت.

مزیت های توکن

توکن های رمز ارز اصلی مزیت های خاص خود را هم دارند که می توان مثال هایی مانند کوین ناشناس مونرو و استیبل کوین هایی مانند تتر زد اما کوین های مشتق شده به بلاک چین های اصلی خود وابسته هستند.

توکن های رمز ارز معمولا با پردازش تراکنش های بلاک چین قابل استخراج هستند. هر بلاک چین روش خاص خود برای استخراج را داراست که از این روش ها می توان به اثبات کار، اثبات سهام، اثبات مهارت و ترکیبی از مدل های قبلی اشاره کرد.

توکن های رمز ارز در کیف پول ها نگهداری می شوند و با ترکیبی از کلید های عمومی و خصوصی می توان آن ها را به دیگری تبدیل کرد. بسیاری از رمز ارز ها به صورت پیشفرض به یکدیگر قابل تبدیل هستند ولی صرافی هایی مانند بایننس امکان تبدیل هر نوع ارز به دیگری را فراهم می کنند.

مزایای توکن های رمز ارز غیر قابل تغییر بودن، تایید، سرعت و هزینه پایین تراکنش های در مقایسه با پول رایج کشور هاست.

استفاده های خلافکارانه ای مانند خرید از دارک نت، استخدام هکر و اسکمر ترس دولت ها را درباره استفاده از رمز ارز زیاد کرده است.

با این حال بسیاری معتقدند توکن های رمز ارز آینده اقتصاد است و کوین هایی مانند بیت کوین توسط پذیرنده ها و سازمان های بیشتری به عنوان یک روش پرداخت پشتیبانی می شود.

هشدار ارزاخبار:

این مطالب و اطلاعات، توصیه نیست و شما همیشه باید قبل از هر اقدامی (به طور مثال، خرید،فروش، معامله، نقل و انتقال یا …)، تحقیقات خود را انجام دهید. معاملات ارزهای رمزنگاری شده یا ارزهای دیجیتال همواره همراه با ریسک بالا است. لطفا معاملات خود را با احتیاط انجام دهید. ارزاخبار هیچ مسئولیتی در قبال زیان معاملاتی شما نخواهد داشت.

تفاوت توکن و کوین : چهار تفاوت اساسی این دو مفهوم در رمز نگاری

در دنیای ارزهای رمز پایه، ممکن است با مفاهیم توکن و کوین رو به رو شده باشید، اما ندانید که چه تفاوتی میان این دو مفهوم وجود دارد. به همین خاطر در این مقاله قصد داریم تا تفاوت میان توکن و کوین را با تفاوت نئو و اتریوم بیان 4 تفاوت اساسی این دو مفهوم، در دنیای ارزهای رمز نگاری شده، بیان نماییم. البته پیشتر مفهوم توکن را به صورت کامل در مقاله ای جداگانه بررسی کرده ایم، که در صورت علاقه مندی، می توانید به این مطلب مراجعه نمایید.

• 1. تفاوت کوین و توکن در تعاریف
• 2. تفاوت در نحوه ایجاد
• 3. تفاوت کوین و توکن در هدف
• 4. نمونه ای از کوین ها و توکن ها

تفاوت کوین و توکن در تعاریف

کوین دیجیتال یک دارایی است که بومی بلاک چین خود می باشد. برای مثال بیت کوین، لایت کوین و اتریوم، هر یک در بلاک چین خود قرار دارند. تراکنش های کوین های دیجیتال را می توان از فردی به فرد دیگر انجام داد، در حالی که تمام کوین ها به عنوان داده هایی بر روی یک دیتابیس یا پایگاه داده غول پیکر قرار دارند، که تمامی تراکنش ها در آن قابلیت ردیابی شدن را دارند.

توکن ها معمولا به عنوان کوین های دیجیتالی شناخته می شوند که در بلاک چین های موجود، ایجاد می گردند. برای مثال، توکن هایی که در پلتفرم اتریوم ساخته می شوند را توکن های ERC20 می نامند.

تفاوت در نحوه ایجاد

کوین های دیجیتال به عنوان پول مجازی استفاده می شوند، که می توان از آن ها برای انتقال، به عنوان ذخیره ارزش و یک واحد حساب استفاده نمود. برای مثال، بیت کوین هیچ مصرف دیگری به غیر از استفاده به عنوان سیستم پرداخت و ذخیره ارزش ندارد، و نمی توان آن را برای دست یابی به میزان بیشتری از آن نگه داری کرد.

گرچه برخی دیگر از کوین های دیجیتال همچون نئو، دش و اتر، ویژگی های دیگری به غیر از استفاده برای انتقالات و به عنوان دارایی دارند.

• اتر به عنوان منبع انرژی برای ارز رمز پایه مادر خود، یعنی اتریوم، استفاده می شود، که در آن می توان توکن ها را ایجاد کرد. در زمان هایی که اتر هزینه استخراج را تامین می کند و به کامپیوتری که تراکنش ها را در شبکه تایید می کند هزینه می پردازد، مجبور به ارسال توکن می باشد.
• نئو برای به دست آوردن سود سهام که با نام GAS شناخته می شود، نگه داری می گردد. در نئو حتی می توان توکن هایی را ایجاد کرد. هنگامی که شما یک توکن در شبکه نئو ارسال می کنید، باید هزینه را به صورت GAS پرداخت نمایید.
• دارندگان دش، می توانند در مورد مسائل مهم در شبکه دش رای دهند. اگر دارای تعداد کافی از توکن های دش باشید، می توانید تصمیم به ارتقا یا عدم ارتقا بگیرید. حق رای به دارندگان دش اجازه می دهد که در این پروژه توان اظهار نظر داشته باشند.

در زمینه توکن ها اما باید به خاطر داشته باشید که هزینه ها باید برای تمامی تراکنش ها در بلاک چین پرداخت شود، و تنها در زمان ایجاد توکن این اتفاق نمی افتد؛ دقیقا همان طور که تراکنش کوین ها نیازمند هزینه ای برای ایمن کردن شبکه می باشد.

تفاوت کوین و توکن در هدف

توکن ها ایجاد شده اند تا با اپلیکیشن های غیر متمرکز (dApps) مورد استفاده قرار گیرند. هنگامی که توسعه دهندگان، توکن هایی را ایجاد می کنند، در مورد تعداد واحد های ساخته شده و مکان ارسال توکن های جدید تصمیم گیری می کنند. غالبا، آن ها هزینه ای را به ارز رمز پایه بومی، برای بلاک چینی که توکن را برای آن می سازند، پرداخت می کنند.

برای مثال، Musicoin از توکن های رمز نگاری شده است، که به کاربران اجازه دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم موزیکوین رو می دهد. همچنین، بایننس دارای توکن Bnb خود می باشد، که در صورتی که کاربران از آن برای انجام تراکنش ها استفاده کنند، شامل 50 درصد تخفیف می شوند. WePower یا WPR نیز مثال خوبی از توکنی است که نشانگر برق می باشد. این توکن به کاربران اجازه می دهد تا به خرید و فروش برق در بلاک چین بپردازند.

نمونه ای از کوین ها و توکن ها

تمامی کوین ها در سایت coinmarketcap لیست شده اند، همچون بیت کوین، بیت کوین کش، لایت کوین و غیره، از سوی دیگر، توکن های ERC20 را می توان نمونه ای از توکن ها دانست.

از توکن ها در جهت تعامل با dApps (اپلیکیشن های غیر متمرکز)، که در بلاک چین های مختلف همچون Civic ساخته شده اند، استفاده می شود.

اگر شما به تعطیلات می روید و Civic شریک شما در این سفر باشد، یک کد QR برای تایید مسافر به شما ارسال خواهد کرد. با استفاده از این اپلیکیشن، می توانید جزئیات را به صورت مستقیم از اپلیکیشن موبایلی خود به شرکت بفرستید.